sarepta sidoniae ad mulierem uiduam et multi leprosi erant in istrahel sub eliseo profeta et nemo eorum mundatus est nisi naemas syrus illi autem inpleti sunt omnes furore in synagoga audientes haec et surgentes eiecerunt eum

κγ :

in cafarnaum ciuitatem galilaeae

ad maritimam in finibus

zabulon et nepthalim et erat

docens eos in sabbatis

εν τη συναγωγη ακουσαντεσ ταυτα και ανασταντεσ εξεβαλον αυτον εξω τησ πολεωσ και ηγαγον αυτον εωσ τησ οφρυοσ του ορουσ εφ ου η πολισ οικοδομηται αυτων ωστε κατακρημνισαι αυτον αυτοσ δε διελθων δια μέσου αυτων επορευετο :και κατηλθεν εισ καφαρναουμ πολιν τησ γαλιλαιασ την παραθαλασσιον εν οριοισ ζαβουλων και νεφθαλειμ και ην διδασκων αυτουσ εν τοισ σαββασιν και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογοσ αυτου

δε εν τη συναγωγη ανθρωποσ εχων πνα δαιμονιον • ακαθαρτον και ανεκραξεν φωνη μεγαλη λεγων τιημειν και σοι ιηυ ναζoρηναι ηλθεσ ημασ ωδε απολεσαι oιδα σε τισει ο αγιοσ του θυ και επετιμησεν αυτω ο ιησ λεγων φειμωθητι και εξελθε απ αυτου ρειψασ αυτον το δαιμονιον εισ μεσον

(Fol. 199 6.)

κδ :

κε: ην

.

και

perdere scio te quis es sanctus dei et increpauit illi ihs dicens ommutesce et exi ab eo et proiciens eum daemonium in medio

(Fol. 200 α.)

IV.

exclamans exibit ab eo

36

nihil nocens eum et factus est pabor magnus in omnes et conloquebantur adinuicem dicentes quis est hic sermo quia in potestate et uirtute imperat inmundis spiritibus et exeunt et exiuit fama de eo in omnem locum

38

regionis surgens autem a synagoga uenit in domum simonis et andreae

39

40

οσ

ανακραυγασαν τε εξηλθεν απ αυτου
μηδεν βλαψασ αυτον και εγενετο
θαμβοσ μεγασ επι παντασ και
συνελαλουν προσ αλληλουσ λεγοντεσ
τισ ο λογοσ ουτοσ οτι εν εξουσια και
δυναμει επιτασσει τοισ ακαθαρτοισ
πνευμασιν και εξερχονται και εξηλθεν

37 η ακοη περι αυτου εισπαντα τοπον τησ κς : περιχωρου :αναστασ δε απο τησ συναγωγησ

ηλθεν εισ την οικιαν σιμωνοσ και ανδραιου
πενθερα δε του σιμωνοσ ην κατεχομενη
πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον
περι αυτησ και επισταθεισ επανω αυτησ
επετειμησεν τω πυρετω και αφηκεν
αυτην παραχρημα ωστε αναστασαν
αυτην διακονειν αυτοισ δυσαντοσ δε
του ηλιου παντεσ οι ειχαν ασθενουντασ
νοσοισ ποικιλαισ εφερον αυτουσ
προσ αυτον ο δε ενι εκαστω τασ χειρασ

επιτιθεισ εθεραπευεν αυτουσ
κζ : εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων

κραυγαζοντα και λεγοντα οτι συ ει
ούιοσ του

θυ

και επιτειμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν αυτον χρν ειναι κη : γενομενησ δε ημερασ εξελθων

επορευθη εισ ερημον τοπον και οι
οχλοι επεζήτουν αυτον και ηλθον
εωσ αυτου και επειχον αυτον του μη
πορευεσθαι απ αυτων
ο δε ειπεν

43
προσ αυτουσ οτι δει με και εισ τασ
αλλασ πολεισ ευαγγελισασθαι αυτ
την βασιλιαν του θυ εισ τουτο γαρ
απεσταλην και ην κηρυσσων εισ τασ

44 (Fol. 200 0.)

ΚΕ

41

socrus autem simonis erat conprehensa febri magna et rogauerunt eum de ea et instans super eam increpauit febri et dimisit eam continuo ut etiam continuo surgentem eam ministraret eis occidente autem sole omnes quodquod habebant infirmantes languoribus bariis adferebant eos ad eum ille autem unicuique manus inpones sanabat eos exiebant autem et daemonia a multis clamantia et dicentia quia tu es filius dei et increpans non permittebat ea loqui quoniam sciebant eum xpm esse facta autem die exiens abiit in desertum locum et et turbae quaerebant eum et benerunt usque ad eum et detinebant eum ut non abiret ab eis ad ille dixit ad eos quoniam oportet me et in alias ciuitates euangelizare regnum dei in hoc enim missus sum et erat praedicans in

(Fol. 201 α.)

셴

42

adduc in altum et mittite

επαναγαγε εισ το βαθοσ και χαλασατε
τα δικτυα υμων
εισ αγραν ο δε

σιμων
αποκρεισ ειπεν αυτω διδασκαλε
δι ολησ τησ νυκτοσ κοπιασαντεσ ουδεν
ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου ου μη
παρακουσομαι και ευθυσ χαλασαντεσ
τα δικτυα συνεκλισαν ϊχθυων πληθοσ
πολυ ωστε τα δικτυα ρησσεσθαι και
κατενευον τοισ μετοχοισ εν τω ετερω
πλοιω του ελθοντασ βοηθειν αυτοισ
ελθοντεσ ουν επλησαν αμφοτερα

τα πλοια ώτε παρα τι βυθιζεσθαι λα : οδε σιμων προσεπεσεν αυτου τοισ ποσιν

λεγων παρακαλω εξελθε απ εμου
οτι ανηρ αμαρτωλοσ ειμι κε
θαμβοσ γαρ περιεσχεν αυτον

επι τη αγρα των ιχθυων ων συνελαβον λβ : ησαν δε κοινωνοι αυτου ιακωβοσ

και ιωανησ υιοι ζεβεδαιου ο δε ειπεν αυτοισ δευτε και μη γεινεσθε αλιεισ έχθυων ποιησω γαρύμασ αλιεισ ανθρωπω

(Fol. 201 6.)

retias uestras in capturam simon autem respondens dixit illi magister per totam noctem laborantés nihil accepimus in tuo autem uerbo non praeteribo et confestim mittentes retias concluserunt piscium multitudine multam ut etiam retiae rumperentur et innuebant sociis qui erant in alia naue ut uenientes adiubarent eos uenientes ergo inpleberunt utrasque naues ut etiam penae mergerent simon autem procidit ad pedes eius dicens rogo exi a me quoniam uir peccator sum dme timor enim adpraehendit eum in captura piscium quos ceperant erant autem socii eius iacobus et iohanes fili zebedaei ille autem dixit illis uenite et nolite fieri piscatores piscium faciam enim uos piscatores hominu

(Fol. 202 α.)

: και εγενετο εν τω είναι αυτον εν μεια των

πολεων και ιδου ανηρ λεπροσ και ειδων τον ιην επεσεν επι προσωπον λεγων κε εαν θελησ δυνασαι με καθαρισαι εκτεινασ δε την χειρα ήψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεωσ εκαθαριστη και αυτοσ παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν απελθε δε και δειξον σεαυτον τω ίερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου . καθωσ προσεταξεν μωϋσησ ίνα εισ μαρτυριον ην υμειν τουτο ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν διαφημειζειν τον λογον ωστε μηκέτι δυνασθαι αυτον φανερωσεισ πολιν

illi nemini dicere uade autem

et ostende teipsum sacerdoti et offers pro purificatione tua sicut praecepit moyses ut sit in testimonium uobis hoc ille autem exiens coepit praedicare et diuulgare uerbum ut non amplius posse eum palam in ciuitatem introire sed foris erat in desertis

και

εισελθειν αλλα εξω ην εν ερημοισ