e ကျိုးမဲ့ဆိုးစေသနည်း။- ထိုဆီမွှေးကို အဖိုးများစွာနှင့် ရောင်း၍၊ ဆင်း ရဲသောသူတို့အားပေးစရာကောင်းသည်ဟုဆို ကြ၏။ - ယေရှုသည်သိ ဘော်မူလျှင်၊ ထိုဓမ္မကိုအဘယ်ကြောင့်နှောင့်ရှက်ကြသနည်း။ သူသည် ငါ၌ ကောင်းသောအမှုကိုပြုပြီ။- ဆင်းရဲသောသူတို့သည် သင်တို့ ၌ အ ၁၂ စည်ရှိကြ၏။ငါမူကား၊ သင်တို့၌အစည်ရှိသည်မဟုတ်။ဤဆီမွှေးကိုင ကိုယ်အပေါ် ၌သွန်းလောင်းသည်မှာ၊ ငအလောင်းကိုသင်းဂြိုဟ်မည်ဟု ၁၃ ပျင်ဆင်ခြင်းငှါပြုသတည်း။-ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ဧဝံဂေလိတရားကို မြေတပြင်လုံးတွင်ဟောသောအရပ်ရပ်တို့၌၊ ဤဓမ္မကိုအောင်းမေ့စရာဘို့၊ သူပြုသောအမှုကိုကြားပြောရကြလတံ့ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ထိုအခါတပည့်တော်တကျိပ်နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်သော၊ ယုဒရှကာရုတ် ၃၄ ၁၅ သည်၊ ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးတို့ထံသို့သွား၍- အကျွန်ုပ်သည်ယေရှု ကိုကိုယ်တော်တို့လက်သို့အပ်လျင် အဘယ်မျှလောက်ပေးပါမည်နည်း ဟုလျှောက်သော်၊ထိုသူတို့က၊ ငွေအကျပ်သုံးဆယ်ပေးမည်ဟုဝန်ခံကြ စေ ၏။- ထိုအခါမှစ၍ကိုယ်တော်ကိုအပ်ခြင်းငှါ၊ အဆင်သင့်သောအချိန် ကာလကိုရှာကြံလျက်နေ၏။ ၁၇ ၁၈ အဇုမပွဲပဌမနေ့၌တပည့်တော်တို့သည်အထံတော်သို့ချည်းကပ်၍၊ ကိုယ်တော်သည်ပသခါပွဲကိုစားတော်မူဖို့ရာ၊အဘယ်’အရပ်၌အကျွန်ုပ် တို့သည်ပျင်ဆင်စေခြင်းငှါ အလိုတော်ရှိတော်မူသနည်းဟုမေးလျောက် ကြသော်-ကိုယ်တော်က၊ မြို့တွင်ဤမည်သောသူ၏အိမ်သို့သွားကြ။ ရာမှာလိုက်သည်ကား၊ ငအချိန်နီးပြီ။သင့်အိမ်၌တပည့်တို့နှင့်တကွ၊ ၁၉ ပသခါပွဲကိုငါခံမည်ဟု၊ ထိုသူကိုပြောကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။- တ ပည့်တော်တို့သည်စီရင်တော်မူသည်အတိုင်းပြု၍၊ ပသခါ ပွဲကိုပျင်ဆင် ကြ၏။ ၂၀. ညဦးယံအချိန်ရောက်မှ၊တပည့်တော်တကျိပ်နှစ်ပါးတို့နှင့်အတူစားပွဲ ၂၁၌လျောင်းတော်မူ၏။-စားနေကြစည်၊ကိုယ်တေက၊ငါအမှန်ဆိုသည် ကား၊ သင်တို့တွင်တစုံတယောက်သောသူသည်ငကိုအပ်နှံလိမ့် မည်ဟု ၃၂ မိန့်တော်မူလျင်-တပည့်ာ်တို့သည်အလွှန်ဝမ်နဉ်း၍၊သခင်၊အကျွန်ုပ် ၂၃ သောဟုအသီးအသီးမေးလျောက်ကြ၏။- ကိုယ်တော်ကလည်း ငါနှင့် ၂၄ အတူပုကံတွင်လက်နှိုက်သောသူသည်းကိုအပ်နှံ့လိမ့်မည်။- ကျမ်းစာ လာသည်အတိုင်းလူသားသည်သွားရမည်။ သို့သော်လည်းလူသားကို အပ်နှံသောသူသည် အမင်္ဂလာရှိ၏။ ထိုသူသည် ဖွားမြင် ခြင်းကို မခံရ A လျှင်၊ အမနေသာ၍ကောင်းသည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။- ကိုယ်ဘော်ကိုအပ်နှံ့ ၂၆ မည်သူ၊ ယုဒရှကာရုတ်ကလည်း အရှင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်လေ၁ဟုမေး လျောက်လျှင်၊ သင်ဆိုသည်အတိုင်းမှန်သည်ဟုပြန်ပြောတော်မူ၏။ ထိုအခါစားလျက်နေကြစည်တွင်၊ ယေရှုသည်မုန့်ကိုယူ၍၊ ကျေးဇူး တော်ကိုချီးမ်းပြီး၊မုန့်ကိုဖဲ့၍၊ မုန့်ကား၊ငါ၏ကိုယ်ဖြစ်၏။ယူ၍စား ကြလော့ဟုမိန့်ဘော်မူလျက်၊တပည့်တော်တို့အားပေးတော်မူ၏။- ရွက် ကိုလည်းယူ၍၊ ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှ၊သူတို့အား ပေးတော်မူ၍၊ ၂၈ သင်တို့ရှိသမျှသည်သောက်ကြလော့။- ဤခွက်ကား၊ ပဋိညည်တရား သစ်နှင့်ဆိုင်၍၊လူများတို့၏အပြစ်ကိုလွတ်စေခြင်းငှါ၊သွန်းသောငါ၏အ သွေးဖြစ်၏။-ငါဆိုသည်ကား၊ဤစ်ရည်မျိုးအသစ်ကို၊ငခမည်းတော် ၏နိုင်ငံ၌၊သင်တို့နှင့်အတူငါမသောက်မှီနေ့တိုင်အောင်၊ယခုမှစ၍တဖန် ၃၀ ငါမသောက်ရဟုမိတော်မူ၏။- ထိုနောက်၊ သီခြင်းဆို ကြပြီးမှသံလွင် တောင်သို့ထွက်သွားကြ၏။ ၃၁ . ထိုအခါယေရှုကလည်း၊ ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ သိုးထိန်းကိုငါရိုက် သတ်၍သိုးတို့သည်ကွဲလွင့်ရကြလိမ့်မည်ဟု ရေးထားသည်နှင့်အညီ၊ ယနေ့ညည့်တွင် သင်တို့ရှိသမျှသည် ငကြောင့် စိတ်ပျက် ကြလိမ့်မည်။ ၃၂ -သို့သော်လည်း ငါသည်ထမြောက်ပြီးမှ၊ သင်တို့၊ ဂါလိလဲပြည်သို့ ၃၃ သွားမည်ဟုမိန့်တော်မူသော်- ပေတျက၊ ဤသူရှိသမျှတို့သည်ကိုယ် တော်ကြောင့် စိတ်ပျက်ကြသော်လည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် စိတ် အလျင်းမ ၃၄ ပျက်ပါဟုလျှောက်သေ၏။-ယေရှုကလည်း၊ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ယ ၃၉ နေ့ညည့်တွင်ကြက်မတွန်မှီ၊သင်သည်သုံးကြိမ်မြောက်အောင်၊ငကိုညင်း ပေ ၃။ ပယ်လိမ့်မည်ဟုမိန့်တော်မူလျင်-ပေတရုက၊ ကိုယ်တော်နှင့်တကွသေရ သော်လည်း၊ အကျွန်ုပ်သည်ကိုယ်တော်ကိုမညင်းမပယ်ပါဟုလျှောက် ပြန်၏။တပည့်တော်အပေါင်းတို့သည်လည်းထိုနည်းတူလျောက်ကြ၏။ ထိုအခါ ယေ ရှု သည် သူတို့နှင့်အတူ ဂေသရှေမန် အရပ်သို့ရောက် တော်မူလျှင်၊ ငါသည်ဟိုအရပ်သို့သွား၍ဆုဘောင်းစည်တွင်၊ဤအရပ် ၌ထိုင်နေကြလော့ဟု၊ တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော် မူပြီးမှ- ပေတရု နှင့်ဇေဗေဒဲ၏သားနှစ်ယောက်တို့ကိုခေါ် သူ့ား၍၊ နှစ်လုံးမသား စိတ်ပူ ၃။ ပန်ခြင်းသို့ရောက်တော်မူ၏။- ထိုအခါယေရှုက၊ ငါသည်သေလောက် အောင်၊ စိတ်နှစ်လုံး အလွှန် ညှိုးဝယ်ခြင်းရှိ၏။ ဤအရပ်၌ ငါနှင့်အတူ စောင့်၍ နေကြလော့ဟု၊ တပည့်တော်သုံးယောက်တို့အားမိန့်တော်မူ၍ အကျွန်ုပ်ကိုလွန်သွားနိုင်လျင် လွန်သွားပါစေသော။ သို့သော်လည်းအ ကျွန်ုပ်အလိုရှိသည်အတိုင်းမဖြစ်ပါစေနှင့်။ ကိုယ်တော်အလိုရှိသည်အ ၄၀ တိုင်း ဖြစ်ပါစေသောဟု ဆုတောင်းတော်မူ၏။- တပည့်တော်တို့ရှိရာသို့ ပြန်၍၊ သူတို့သည်အိပ်ပြောလျက်နေကြသည်ကိုတွေ့တော်မူလျှင်၊ သင် တို့သည်တနာရီခန့်မျှငါနှင့်အတူစောင့်၍နေခြင်းငှါ၊ ဤသို့မစွမ်းနိုင်သ စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်းနှင့်ကင်းလွတ်မည်အကြောင်း၊ ဆုတောင်း ၄၁လေ၁။ ၄၃ လျက်စောင့်နေကြလော့။ စိတ်ပိညည်ကားစေတနာရှိညားသော်လည်း၊ ၄. ကိုယ်မူကားအားနည်းသည်ဟု၊ ပေတရုအား မိန့်တော်မူပြီးမှ- တဖန် သွား၍၊ အကျွန်ုပ်အဖ၊ ဤခွက်ကိုအကျွန်ုပ် မသောက်ဘဲလွန်၍မသွားရ လျှင်၊ ကိုယ်တော်အလိုရှိသည်အတိုင်း ဖြစ်ပါစေသောဟုဆုတောင်းပြန် ၏။-ထိုနောက်၊တပည့်တော်တို့ရှိရာသို့လာ၍သူတို့သည်မျက်စိလေးထံ ၄၄ သဖြင့်၊ တဖန်အိပ်'ပြောလျက်နေကြသည်ကိုတွေ့တော်မူလျင်- သူတို့ကို ထားခဲ့၍ တဖန် သွားပြီးလျင်၊ရွှေ မြွက်ဆို သည်နည်းတူ၊ သုံးကြိမ် ၄။ မြောက်အောင်ဆုတောင်းတော်မူ၏။- ထိုနောက်၊ တပည့်တော်တို့ရှိရာ သို့ပြန်လာလျင်၊ ယခုအိပ်ပြေ၍ ညိမ်ဝပ်စွာ နေကြလော့။ လူသားကို ၄။ ဆိုးသောသူတို့လက်သို့အပ် နှံ ရသောအချိန်ရောက်လာပြီး- ထကြ။ငါ တို့သည်သွားကြကုန်အံ့။ ငကိုအပ်နှံ့သောသူသည်ရောက်လာပြီဟုမိန့် ာ်မူ၏။ ၄၇ ထိုသို့မိန့်တော်မူစည်တွင်ပင်၊ တပည့်တော် တကျိပ်နှုစ်ပါးအဝင်ဖြစ် သောယုဒရှကာရုတ်လာ၏။ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့်၊လူတို့တွင်အ ကြီးအကဲ ဖြစ်သောသူ များစေလွှတ် သောလူ အစု အဝေး အ ပေါင်း တို့ ၄၈ သည်၊ ဓ၁းနှင့်ဒုတ်များကိုကိုင်လျက်ပါကြ၏။- ကိုယ်တော်ကို အပ်နှံ သောသူက၊ ငါနမ်းသောသူသည်ယေ ရှုပင်ဖြစ်၏။ သုကိုဖမ်းကြဟုဆိုသူ ၄၉ တို့အားအမှတ်ပေးခဲ့သည်အတိုင်း ကိုယ်တော်ရင်းသို့ ချက်ချင်းချည်း ၅၀ကပ်၍၊ အရှင်ဘုရား၊ မင်္ဂလာရှိပါစေသောဟုဆိုလျက်နမ်းလေ၏။-သေ ရှုကလည်း၊အဆွေးအဘယ်အခင်းရှိ၍လာသနည်းဟုမေးတော်မူပြီးမှ၊ ၅၁ ထိုသူများတို့သည် လာ၍ကိုယ်တော်ကိုဆွဲကိုင်ဖမ်းဆီးကြ၏။- ထိုအခါ ယေရှုနှင့်ပါသောသူတယောက်သည်၊ ထက်ကိုဆန့်၍ ဓားကိုဆွဲထုတ် ပြီးလျင်၊ယဇ်ပရောဟိတ်မင်း၏ကျွန်တယောက်ကို ခုတ်သဖြင့်၊နားရွကိ ၅. ပြတ်လေ၏။-ယေရှုကလည်း၊သင့်ဓားကိုသုနေရာ၌ပြန်ထားလော့ ဓား ကိုကိုင်သောသူရှိသမျှတို့သည် ဓားဖြင့်ဆုံးခြင်းသို့ရောက်ကြလိမ့်မည်။ ၃ -ယခုပင် ငအဖကိုငါတောင်းနိုင်သည်ကို၎င်၊ တောင်းလျှင်ကောင်းကင် တတဆယ်နှစ်တပ်မက ငထံသို့စေလွှတ်တော်မူမည်ကို၎င်၊သင်သည် ၅၄ မထင်သလေ၁။- သို့ဖြစ်လျှင် ဤသို့သောအမှုအရာတို့သည် ဖြစ်ရမည်၊ ဟူသော ကျမ်းစာချက်သည်၊ အဘယ်သို့ပြည့်စုံအံ့နည်းဟု မိန့်တော်မူ ၅၅ ၏။- ထိုအခါယေရှုက၊ သင်တို့သည်ဓားမြကိုဖမ်းသကဲ့သို့၊ ငကိုဖမ်းခံ့ သောငှါ၊ ဓားနှတ်များကို လက်စွဲလျက် လာကြသည်တကား။ ငါ သည်ဗိတ်မှာန်တော်၌နေ့တိုင်းဆုမ္မဩဝါဒပေးလျက်၊ သင်တို့အလယ်၌ . ထိုင်နေစည်အခါ၊သင်တို့သည် ကိုမဖမ်းဆီးကြ။-ထိုအကြောင်းအရာမူ ကား၊ အနာဂတ္တိကျမ်းစာပြည့်ခိုမည်အကြောင်းတည်းဟု၊လူအစုအဝေး တို့ကိုမိန့်ဘော်မူ၏။ ထိုအခါတပည့်တော် အပေါင်းတို့သည်ကိုယ်တော် ကိုစွန့်ပြစ်၍ပြေးကြ၏။ Go ၆၁ B. ကိုယ်ဘော်ကိုဖမ်းဆီးသောသူတို့သည်၊ ကျမ်းပြုဆရာ၊လူအကြီးအ ကဲများစည်းဝေးရာ၊ ယဇ်ပရောဟိတ်မင်း၊ ကယာဖထံ သို့ဆောင်သွား ၅၈ ကြ၏။- ပေဘရုသည်လည်းယဇ်ပခရာဟိတ်မင်း၏အိမ်ဦးတိုင်အောင်၊ ကိုတဝေးစွာလိုက်၍အတွင်း သို့ဝင်ပြီးလျှင်၊ ထိုအမှု၏အဆုံး ။ ကိုသိမြင်ခြင်းငှါ၊မင်းလုလင်တို့နှင့်အတူထိုင်နေ၏။ -ယဇ်ပရောဟိတ်အ ကြီးတို့နှင့် လူအကြီးအကဲ၊ လွှတ်အရာရှိအပေါင်းတို့သည်၊ ယေရှုကို သတ်ရမည်အကြောင်း၊ မမှန်သောသက်သေကိုရှာသော်လည်းမတွေ့ o ကြ။- မမှန်သောသက်သေခံများလာသော်လည်းသက်သေ ကိုမတွေ့ ကြ၊နောက်ဆုံး၌၊ မမှန်သောသက်သေခံနှစ်ယောက်တို့သည်လာ၍သူက၊ ငါသည်ဘုရားသခင်၏ဗိတ်မှာန်တော်ကိုဖြိုဖျက်၍၊ သုံးရက်အ တွင်း ကွင်တည်ဆောက်နိုင်သည်ဟု ပြောပါသည်ဟု သက်သေခံကြ၏။ ၂ -ယဇ်ပရောဟိတ်မင်းသည်ထ၍၊ သင်သည်တခွန်းမျှပြန်၍ မပြောသ ၃ သော။ ဤ သူတို့သည်အဘယ်သို့သက်သေခံသနည်းဟုဆိုလျင်-ယေရှ သည်ဘိတ်ဆိတ်ခွာနေဘော်မူ၏။ ယဇ်ပရောဟိတ်မင်းကလည်း၊ သင် သည်ခရစ်ခဘေတည်းဟူသော၊ ဘုရားသခင်၏သားတော်မှန်သည်မမှန် သည်ကို ငတို့အားပြောစေခြင်းငှါ၊ အသက်ရှင်တော်မူသောဘုရားသခင် ၄ ကိုငါတိုင်တည်၍၊သင့်ကိုကျိန်ဆိုစေ၏ဟု ဆိုလျင်- ယေရှုက၊ သင်ဆို သည်အတိုင်းမှန်၏။ထိုမျှမက ငါဆိုသည်ကား၊နောင်ကာလ၌ လူသား သည်ဘန်မိုးတေ၏ လက်ျာဘက်၌ ထိုင်လျက်၊ မိုဃ်းသိမ်ကိုစီး၍ကြွ 1 လာသည်ကို၊ သင်တို့မြင်ရကြလတံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။- ထိုအခါယဇ်ပ ရောဟိတ်မင်းသည်မိမိအဝတ်ကိုဆုတ်လျက်၊ ဤသူသည်ဘုရားကိုလွှန် ၆၃ ကျူး၍ပြောပြီး အဘယ်သက်သေကို လိုသေးသနည်း။ ဘုရားကိုလွှန် ။ ကျူး၍ပြောသောစကားကိုယခုပင်သင်တို့ကြားရပြီ။- အဘယ်သို့ထင် မှတ်ကြသနည်းဟုမေးမြန်းလျင်၊ ထိုသူတို့က၊ ဤသူသည်အသေခံထိုက် ပေ၏ဟုပြန်၍စီရင်ကြ၏။ ထိုအခါမျက်နှာတော်ကိုတံထွေးနှင့်ထွေးကြ ၏။ လက်သီးနှင့်ထိုးကြ၏။- အချို့တို့သည်လည်းပါးတော်ကိုလက်နှင့် ပုတ်၍၊အချင်းခရစ်တော်၊ ကိုယ်တော်ကိုအဘယ်သူပုတ်သည်ကို၊ပရေ ဖက်ပြု၍ဟောတော်မူပါဟုဆိုကြ၏။ ပေတရုသည်ပြင်မှာအိမ်ဦး၌ထိုင်နေစည်၊ အစေအပါဓိမ္မတယောက် သည်သူရှိရာသို့လာ၍၊သင်သည်လည်းဂါလိလဲလူယေ ရှု နှင့်ပေါင်းဖော် ရသောသူဖြစ်သည်ဟုဆိုလျင်-ပေတရုက၊ သင်ပြောသောအရာကိုငါမသိ ၇ဒ ဟု၊ လူအပေါင်းတို့ရှေ့၌ညင်းခုံလေ၏။-ထိုနောက်၊ ပေတရုသည်အိမ်ဦး ချီသို့ထွက်ပြီးမှ၊အခြားသောဓိမ္မသည်သူကိုမြင်၍၊ ထိုအရပ်၌ရှိသော သူတို့အား၊ ဤသူလည်း၊ နာဇရက်မြို့သားယေရှုနှင့်ပေါင်းဖော်သောသူ ရသ ဖြစ်သည်ဟုဆိုလျင်-ပေတရုက၊ထိုသူကိုငါမသိဟုကျိန်ဆိုလျက် တဖန် ၃ ညင်းခုံပြန်၏။-ထိုနောက်များမကြာ၊ ထိုအရပ်၌ရပ်နေသောသူတို့သည် ပေဘရုအနီးသို့လာ၍၊ အကယ်စင်စစ် သင်သည်လည်း ထိုသူတို့ အဝင် ဖြစ်၏။ သင့်စကားသည်သင့်အကြောင်းကိုထင်ရှားစေ၏ ဟုဆိုကြလျင် ၇၄ -ပေတရုက၊ ထိုသူကိုငါမသိဟု၊ ဓိဌာန်ပြု၍ကုန်ဆို၏။ ထိုခဏချင်းတွင် ၈။ ကြက်တွန်လေ၏။- ယေရှုက၊ကြက်မတွန်မှီသင်သည်သုံးကြိမ်မြောက် အောင်၊ ငကိုညင်းပယ်လိမ့်မည်ဟုမိန့်တော်မူသောစကားကို၊ ပေတရူ သည်သတိရသဖြင့်၊ပြင်သို့ထွက်၍ပြင်းစွာငိုကျွေးလေ၏။ နံနက်အချိန်ရောက်လျင် ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့်၊ လူတို့တွင်အ ကြီးအကဲဖြစ်သောသူအပေါင်းတို့သည်၊ ယေရှုကိုသတ်အံ့သောငှါတိုင် J ပင်၍- ကိုယ်တော်ကိုချည်နှောင်ပြီးလျှင်၊ မြို့ဝန်မင်းပုန္တိပိ လတ်ထံသို့ ဆောင်သွား၍အပ်'လိုက်ကြ၏။ ထိုအခါကိုယ်တော်ကိုအပ် နှံသောယုဒရှကာရုတ်သည်၊ကိုယ်တော် ၌သေပြစ်ကိုစီရင်ကြသည်ကိုသိမြင်လျင်၊ နောင်တရ၍၊ ငွေသုံးဆယ်ကို ၄ ယဇ်ပရောဘိတ်အကြီး၊ လူအကြီးအကဲတို့၌ ပြန်ပေး၍- အကျွန်ုပ်' ဖြစ် မှားပါပြီ။ အပြစ်မရှိသောသူ၏အသွေးကိုအပ်မိပါပြီဟုဆို၏။ ထိုသူတို့ ကလည်း၊ ငါတို့နှင့်အဘယ်သို့ဆိုင်သနည်း။ 'ကိုယ်အမှုကိုကိုယ်ကြည့် # တော့ဟုဆို ကြသော်- သူသည်ထိုငွေကိုဗိတ်မှာန်တော်၌ပြစ်ချခဲ့၍၊ အ |