အဘယ်သူအားမျှမပြောနှင့်။ ယဇ်ပရောဟိတ်ထံသို့သွား၍ကိုယ်ကိုပြ လော့။ သူတပါး၌သက်သေဖြစ်စေခြင်းငှါ၊ မောရှေစီရင်မှာထားသော ပူဇော်သကာကိုဆက်လော့ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၅။ ထိုနောက်မှကပေရနောင်မြို့သို့ကြွဝင်တော်မူလျှင်၊တပ်မှူးတယောက် သည်အထံတော်သို့လာ၍- သခင်၊ ကျွန်တော်၏ငယ်သားတယောက် သည်၊လက်ခြေသေသည်အနာနှင့်ပြင်းစွားခံရ၍၊ အိမ်တွင်တုံးလုံးခနပါ ရ သည်ဟုတောင်းပန်လေ၏။-ယေရှုကလည်း၊ငါလာ၍ချမ်းသာပေးမည် ဟုမိန့်တော်မူလျှင်- တပ်မှူးက၊သခင်၊ ကျွန်တော်၏အိမ်မိုးအောက်သို့ ကြွဝင်တော်မူခြင်းကျေးဇူးတော်ကို၊ ကျွန်တော်မခံထိုက်ပါ။ အခ်ိန့်တော် ဧ တခွန်းရှိလျှင်၊ ကျွန်တော်၏ငယ်သားသည်ချမ်းသာရပါလိမ့်မည်။-ဥပ မ၁ကား။ကျွန်တော်သည်မင်းအောက်၌ကျွန်ခံသောသူဖြစ်သော်လည်း၊ စစ်သူရဲများကိုအုပ်စိုး၍၊ တဦးကိုသွားချေဟုဆိုလျင်၊သွားပါ၏။ တဦး ကိုလားခဲ့ဟုဆိုလျှင်၊ လာပါ၏။ ကျွန်ကိုလည်း၊ ဤအမှုကိုလုပ်'တော့ဟု ၁၀ ဆိုလျင်၊လုပ်ပါ၏ဟုတပ်မှူးခလျာက်လေ၏။- ထိုစကားကိုယေရှုသည် ကြားလျင်၊အံ့ဩောခြင်းရှိ၍၊ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ဤမျှလောက်သော ယုံကြည်ခြင်းကို ၊ ဣသရေလအမျိုး၌ပင်ငါမတွေ့ဘူးသေး။- ငါဆိုပြန် သည်ကား၊ လူများတို့သည်၊ အရှေ့အရပ်၊ အနောက်အရပ်မှလာ၍၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်၌၊ အာဗြဟံ၊ဣဇက်၊ယာကုပ်တို့နှင့်တကွလျောင်း ၁၂ ရကြလတံ့။- နိုင်ငံတော်သားတို့သည်လည်း၊ ငိုကျွေးခြင်း၊ အံသွားခဲ ကြိတ်ခြင်းရှိရာ၊ ပြင်အရပ်၊ မှောင်မိုက်ထဲသို့နှင်ချခြင်းကိုခံရကြလတံ့ ၁၃ ဟု ၊ နောက်တော်သို့ လိုက်သောသူတို့အဝေးမိန့်တော်မူ ပြီးမှ- တပ်မှူး အား၊ သင်သွားလော့။ယုံကြည်သည်နှင့်အညီသင်ဖြစ်စေဟုမိန့်တော် မူ၏။ ထိုခဏချင်းတွင်သူ၏ငယ်သးသည်အနာရောဂါကင်း၍၊ သက် သာခြင်းသို့ရောက်လေ၏။ ၁၄ ထိုနောက်မှယေရှုသည်ပေတရု အိမ်သို့သွား၍၊ ပေတရု၏ယောက္ခမ ၁၁ သည်၊ ဖျားနာစွဲလျက်တုံးလုံးနေသည်ကိုတွေ့မြင်တော်မူ၏။- ထိုမိမ္မ၏ လက်ကိုတို့တေလျင်၊ သူသည်အဖျာဧပြောက်သဖြင့်၊ထ၍ဧည့်သည် ဝတ်ကိုပြုလေ၏။ ၁၆ ညဦးယံ၌နတ်ဆိုးစွဲသောသူအများတို့ကို အထံတော်သို့ဆောင်ခဲ့၏၊ နှုတ်တော်မြွက်ကာထိုနတ်တို့ကိုနှင်ထုတ်တော်မူ၏။ နာသောသူ ၁၇ ရှိသမျှတို့ကို သက်သာစေတော်မူ၏။- ထိုအကြောင်းအရာနူကား၊ သူ သည် အကျွန်ုပ်တို့အနာရောဂါဝေဒနာများကို ယူတင် ဆောင်ရွက်လေ A သည်ဟု၊ ပရောဖက် ဟေရှာယ ဟောဘူးသော စကား ပြည့်စုံမည် အ အ ကြောင်းဖြစ်သတည်း။ 6 များစွာသော လူအပေါင်းတို့သည်၊ ကိုယ်တော်ကိုဝန်းရံလျက်နေကြ သည်ကိုမြင်တော်မူလျင်၊ကမ်းတဖက်သို့ကူးမည်အကြောင်းအမိန့်တော် ခe ရှိ၏။- ထိုအခါ ကျမ်းပြုဆရာတယောက်သည်လာ၍၊ အရှင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်ကြွတော်မူရာအရပ်ရပ်'သို့အကျွန်ုပ်'လိုက်ပါမည်ဟုလျှောက် ၂ဝ လေ၏။-ယေရှုကလည်း၊ မြေခွေးသည်မြေတွင်းရှိ၏။ မိုယ်စကောင်းကင် ၌ကျင်လည်သောငှက်သည်နားနေရာအရပ်ရှိ၏။လူသားမူကား၊ခေါင်း ၂၁ ချရာမျှမရှိဟုမိန့်တော်မူ၏။-အခြားသောတပည့်တော်ကလည်း၊သခင်၊ အကျွန်ုပါအဖကိုရွှေဦးစွာသွား၍သင်းဂြိုဟ်ရသောအခွင့်ကိုပေးကော်မူ ၂. ပါဟုလျှောက်လေ၏။ ယေ ရှုကလည်း၊ ငနောက်သို့လိုက်လော့။လူသေ တို့သည်မိမိလူသေတို့ကိုသင်းဂြိုဟ်ပါလေစေဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၂၃. ထိုအခါလှေထဲသို့ဝင်တော်မူ၍တပည့်တော်တို့သည်လိုက်ကြ၏။အိုင် ၂၄ ၌လှိုင်းတံပိုးပြင်းစွာထ၍ လှေကိုလွှမ်းလေ၏။ ကိုယ်တော်သည်ကျိန်း ၂၅ စက်၍နေတော်မူ၏။- တပည့်တော်တို့သည်ချည်းကပ်၍ကိုယ်တော်ကို ခိုးပြီးလျှင်၊သခင် အကျွန်ုပ်တို့သည်ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်ပါ၏။ကယ်မ ၂။ တော်မူပါဟုလျောက်ကြသော်-ကိုယ်တော်က၊ယုံကြည်အားနည်းသော သူတို့၊ အဘယ်ကြောင့်ကြောက်တတ်သနည်းဟု မေးတော်မူပြီးလျင်၊ ၂၇ ထ၍လေနှင့်ပင်လယ်ကိုဆုမွတော်မူသဖြင့်၊ အလွှန်သာယာလေ၏။-ထို လူတို့ကလည်း၊ ဤသူကား၊ အဘယ်'သို့သောသူဖြစ်သနည်း။လေနှင့်ပင် လယ်သည်သူ၏စကားကိုနားထောင်ပါသည်တကားဟုအံ့ဩောကြ၏။ ၂၈ ကမ်းတဖက်၊ဂါဒရပြည်သို့ရောက်တော်မူသောအခါ၊နတ်ဆိုးစွဲသော လူနှစ်ယောက် တို့သည်၊ ထိုလမ်းကို အဘယ်သူမျှ မသွား နှိုင်အောင်၊ အလွန်ကြမ်းကြုတ်စွာပြုလျက်၊ သင်းဂြိုင်းတစပြင်မှထွက်လာ၍၊ ကိုယ် ၂၅ တော်ကိုခရီးဦးကြိုပြုံ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏သားတော်ယေရှု၊ ကိုယ တော်သည်အကျွန်ုပ်တို့နှင့်အဘယ်သို့ဆိုင်သနည်း။ အချိန်မရောက်မှီ။ အကျွန်ုပ်တို့ကိုညှည်းဆဲခြင်းငှါကြွလာတော်မူသလောဟု အော်ဟစ်၍ ဖလျောက်ကြ၏။ ထိုသူတို့နှင့်မနီးမဝေးသောအရပ်၌၊များစွာသောဝက် ၁ အမူသည်ကျက်စားလျက်ရှိ၏။- နတ်ဆိုးတို့လည်း ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်တို့ကိုနှင်ထုတ်လျင် ထိုဝက်အစုထဲသို့ဝင်ရပါမည်အကြောင်း နတ်ဆိုးတို့သည်ထွက်၍ဝက်ထဲသို့ ဝင်သဖြင့်၊ ဝက်အစုရှိသမျှသည် ၃၃ အိုင်ကမ်းစောက်ကိုတဟုန်တည်းပြေးဆင်း၍ ရေ၌ သေကြ၏။- ဝက် ကျောင်းသောသူတို့သည်လည်းပြေး၍၊ မြို့ထဲသို့ဝင်ပြီးလျင်၊ နတ်ဆိုးစွဲ သောသူတို့၏အကြောင်းမှစ၍၊ ဖြစ်လေသမျှတို့ကို ကြားပြောကြသော ၃၄ တမြို့လုံးသည်ယေ ရှုကိုတွေ့ခံ့သောငှါထွက်လာကြ၏။ ကိုယ်တော်ကို တွေ့မြင်လျင်၊ မိမိတို့ပြည်ကထွက်သွားတော်မူမည်အကြောင်းတောင်း ပန်ကြ၏။ ၉ ထိုအခါကိုယ်တော်သဉ်လှေစီး၍ကူးပြန်သဖြင့် မိမြို့သို့ရောက်တော် မ မူ၏။-လက်ခြေသေ၍အိပ်ရာပေါ်မှာတုံးလုံးနေသောသူတယောက်ကို အထံတော်သို့ ဆောင်ခဲ့ကြ၏။ ယေရှုသည်ထိုသူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကို မြင်လျင်၊လက်ခြေသေသောသူအား၊ ငသား၊ မစိုးရိမ်နှင့်။သင်၏အပြစ် ၃ ကိုလွတ်စေပြီဟုမိန့်တော်မူ၏။- ကျမ်းပြုဆရာအချို့တို့က၊ ဤသူသည် ၄ ဘုရားကိုလွှန်ကျူး၍ပြောသည်ဟုထင်ကြ၏။- ယေရှုသည်ထိုသူတို့၏ စိတ်ကို သိမြင်တော်မူလျင်၊ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် ညူစူသော ၅ စိတ်ရှိကြသနည်း။-အဘယ်စကားကိုသာ၍ပြောလွယ်သနည်း။သင်၏ အပြစ်ကိုလွက်စေပြီဟုပြောလွယ်သလော။ သင်ထ၍လှမ်းသွားခလာ့ဟု ေပြောလွယ်သလော။-လူသားသည်မြေကြီးပေါ်မှာအပြစ်လွှတ်ပိုင်သည် ကိုသင်တို့သိစေခြင်းငှါ၊ ထလော့၊ ကိုယ်အိပ်ရာကိုဆောင်၍ကိုယ်အိမ် သို့သွားလော့ဟု၊လက်ခြေသေသောသူအားခ်ိန့်တော်မူ၏။-ထိုသူသည် လည်းထ၍မိမိအိမ်သို့သွားလေ၏။-လူအစုအဝေးတို့သည်မြင်လျင်၊ အံ့ ပြောခြင်းရှိ၍၊ လူတို့အား ဤသို့သောအခွင့်ကို အပ်ပေး တော်မူသော ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်တော်ကိုချီးမွမ်းကြ၏။ ဇ ယေရှုသည် ထိုအရပ်မှ ကြွတော်မူလျ၊ မအမည်ရှိသောသူတ ယောက်သည် အခွန်ခံရာတဲ၌ ထိုင်နေသည်ကိုမြင်သော်၊ ငနောက်သို့ လိုက်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုသူသည်လည်း ထ၍ နောက်တော်သို့ လိုက်လေ၏။- ထိုနောက်မှ၊ အိမ်တွင်စားပွဲ၌လျောင်းတော်မူစည်၊အခွန် ခံသောသူများနှင့်ဆိုးသောသူများတို့သည်လာ၍၊ ကိုယ်တော်မှစသော ခခ တပည့်တေတို့နှင့်တကွ စားပွဲ၌ လျောင်းကြ၏။- ဖာရိရှဲတို့သည်မြင် လျင်၊တပည့်တော်တို့အား၊သင်တို့ဆရာသည်အခွန်ခံသောသူ၊ဆိုးသော . သူတို့နှင့်အတူ၊အဘယ်ကြောင့်စားသနည်းဟုဆို ကြ၏။- ယေရှုသည် ၁၃ ကြ။ နာသောသူတို့သာလျင် အလိုရှိကြ၏။- ယဇ်ပူဇော်ခြင်း အကျင့် ထက်၊ သနားခြင်းကရုဏ၁အကျင့်ကိုငါနှစ်သက်၏၊ ဟူသောကျမ်းစ ကားကိုနားလည်ခြင်းငှါ၊ သင်တို့သွားသင်ကြလော့။ဖြောင့်မတ်သော သူတို့ကိုနောင်တသို့ခေါ် ခြင်းငှါငါလာသည်မဟုတ်။ဆိုးသောသူတို့ကို ခေါ်ခြင်းငှါငါလာသတည်းဟုမိန့်တော်မူ။ ၁၄ ထိုအခါယောဟန်၏တပည့်တို့သည်အထံတော်သို့ချည်းကပ်၍၊ အ ကျွန်ုပ်တို့နှင့် ဖါရိရှဲတို့သည်အဖန်တလဲလဲ အစာရှောင်ကြသည်ဖြစ်၍ အဘယ်ကြောင့်ကိုယ်တော်၏တပည့်တို့သည်၊ အစာမရှောင်ဘဲ နေကြ ၁၅ ပါသနည်းဟု လျောက်ကြ၏။- ယေရှုကလည်း၊မင်္ဂလာဆောင်လုလင် သည်မိမိအပေါင်းအဖော်တို့နှင့်အတူရှိစည်အခါ၊ သူတို့သည်စိတ်မသာ ညည်းတွားတတ်ကြသလော။ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်ကို သူ၏အပေါင်း အဖေတို့နှင့်ခွာ၍၊ ယူသွားသောအချိန်ကာလရောက်လိမ့်မည်။ ထိုအ ၁ခါသူတို့သည် အစောရှောင်ကြလိမ့်မည်။- အဝတ်ဟောင်းကို အထည် သစ်နှင့် ဖာလေ့မရှိ။ ထိုသို့ ဖလျင်၊ ဖာသော အထည်သည် အဝတ် ၁ရ ဟောင်းကိုစား၍အပေါက်ကျယ်တတ်၏။-၎င်နည်း၊ ဟောင်းသောသား ရေဘူး၌အသစ်သောစပျစ်ရည်ကိုထည့်လေ့မရှိ။ထိုသို့ထည့်လျင်၊ သား ရေဘူးသည်စုတ်ကွဲသဖြင့်၊ စဗျစ်ရည်သည်ယို၍၊ သားရေဘူးလည်း ပျက်စီးတတ်၏။ အသစ်သောစစ်ရည်ကို အသစ်သောသငးရေဘူး၌ ထည့်လေ့ရှိ၏။ထိုသို့ထည့်လျင်၊ နှစ်ပါးစလုံးမပျက်စီးဟုမိန့်တော်မူ၏။ ထိုစကားကိုမိန့်တော်မူစည်၊ အရာရှိတယောက်သည်လာ၍ ပျပ်ဝပ် လျက်၊ အကျွန်ုပ်'၏သ္မီးသည် ယခုပင်သေဆဲ ရှိပါ၏။ သို့သော်လည်း၊ ကိုယ်တော်သည်ကြွ၍သူအပေါ်၌လက်ကိုတင်တော်မူလျှင်၊အသက်ရှင် ၁၉ ပါလိမ့်မည်ဟုလျှောက်၏။-ယေ ရှုသည်ထ၍တပည့်တေတို့နှင့်အတူ၊ ၂။ ထိုသူနောက်သို့ လိုက်တေမူ၏။- ထိုအခါ တဆယ်နှစ်နှစ်ပတ်လုံးသွေး ခ သွန်အနာစွဲသောဓိမ္မတယောက်က၊- ငါသည် အဝတ်တော် ကိုသာတို့ လျှင်ချမ်သာရမည်ဟု၊ စိတ်ထင်နှင့်နောက်တော်သို့ချည်းကပ်၍၊အဝတ် မတော်၏ပန်းပွားကိုတို့လေ၏။- ယေရှုသည်လှည့်၍ထိုမိမ္မကိုမြင်တော်မူ လျင်၊ငသ္မီး၊မစိုးရိမ်နှင့်။သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည်သင့်အနာကိုညိမ်းစေ ပြီဟုမိန့်တော်မူ၏။ထိုခဏမှစ၍ထိုမိမ္မသည်အနာကင်းပျောက်လေ၏။၂၃. အရာရှိအိမ်သို့ရောက်တော်မူ၍၊ တီးမှုတ်သော သူတို့နှင့် များစွာသော 9. လူတို့သည် အုန်းအုန်းသဲသဲပြုကြသည်ကိုမြင်လျင်-ဖယ်ရှားကြလော့။. ၂၅ သÝက်ရယ်ပြုကြ၏။- ထိုလူများကိုပြင်သို့ထွက်စေပြီးမှ၊ အတွင်းသို့ ဝင်၍မိမ္မငယ်၏လက်ကိုကိုင်တော်မူသည်တွင်၊ သူသည်ထလေ၏။- ထို သိတင်းစကားသည်တပြည်လုံး၌ နှံ့ပြားကျော်စောလေ၏။ ၂၇ ထိုအရပ်မှ ယေရှုသည် ကြွတော်မူစည်၊ မျက်စိကန်းသောသူနှစ် ယောက်တို့သည်နောက်တော်သို့လိုက်၍ ဒါ8ဒ်၏သာဧတေ၊ကျွန်တော် ၂၈ တို့ကိုသနားတော်မူပါဟုဟစ်ကျော်ကြ၏။-အိမ်သို့ဝင်တော်မူလျှင်၊မျက် စိကန်းသောသူတို့သည် အထံတော်သို့ ချည်းကပ်ကြ၏။ ကိုယ်တော်က လည်း၊ ဤ အမှုကို ငါတတ်နှိုင်သည်ကိုယုံသလောဟု မေးတော်မူလျင်၊ ၂၉ ယုံပါ၏သခင်ဟုလျောက်ကြ၏။-ထိုအခါသူတို့၏မျက်စိကိုတို့တော်မူ၍၊ ၃ဝ သင်တို့ယုံခြင်းရှိသည်အတိုင်းသင်တို့၌ဖြစ်စေဟုမိန့်တော်မူလျှင်- သူတို့ သည်မျက်စိပွင့်လင်းလေ၏။ယေရှုကလည်း၊ အဘယ်သူမျှမသိစေခြင်း ၃၁ ငှါ သတိပြု ကြလော့ဟု မြစ်တားတော်မူ၏။- သို့သော်လည်း၊ ထိုသူတို့ သည်သွား၍သိတင်းတော်ကိုတပြည်လုံး၌ နှံ့ပြားကျော်စောစေ၏။ ထိုသူတို့သည်ထွက်သွားကြသည်နောက်၊ နတ်ဆိုးစွဲသောလူအတ ၈၃ ယောက်ကိုအထံတော်သို့ ဆောင်ခဲ့ကြ၏။- နတ်ဆိုးကိုနှင်ထုတ်တော်မူ ပြီးမှ၊ ထိုအသောသူသည်စကားပြော၏။ လူအစုအဝေးတို့သည်လည်း အံ့ဩော၍၊ ဣသရေလအမျိုး၌ဤကဲ့သို့မမြင်ရစဖူးဟုပြောဆိုကြ၏။၃၄ ဖာရိရှဲတို့ကလည်း၊နတ်ဆိုးအကြီးကိုအမှီပြု၍၊ နတ်ဆိုးတို့ကိုနှင်ထုတ် သည်ဟုပြောဆိုကြ၏။ ၃၂ ૨૭ ယေရှုသည်တရားဇရပ်တို့၌ဆုမ္မဩဝါဒပေးလျက်၊ နိုင်ငံတော်နှင့် ရှည်သောဧဝံဂေလိတရားကိုဟောလျှက်၊ လူများခံရသောအနာရောဂါ အမျိုးမျိုးကိုညိမ်းစေလျက်၊ မြို့ရွာရှိသမျှတို့ကိုဒေသစာရီလှ၌လဉ်တော် မူ၏။လူအစုအဝေးတို့ကိုမြင်တော်မူလျှင်၊ သနားခြင်းစိတ်ရှိတော်မူ၏။၃ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူတို့သည်ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍၊ ထိန်းသူမရှိဘဲဖြစ် ၃ ထားသောသိုးကဲ့သို့ဖြစ်ကြ၏။- ထိုအခါကိုယ်တော်က၊ စပါးရိတ်စရာ ၃ဂ များစွာရှိ၏။ ရိတ်သောသူတို့သည်နည်းကြ၏။- ထိုကြောင့်၊ စပါးရိတ် စေခြင်းငှါ၊ လုပ်ဆောင်သောသူတို့ကိုစေလွှတ်ဘော်မူမည်အကြောင်း၊ စပါးရှင်ကိုဆုတောင်းကြလော့ဟု ၊တပည့်တော်တို့အားမိန့်တော်မူ၏။ ၁၀ တကျပ်'နှစ်ပါးသော တပည့်တော်တို့ကို ခေါ်တော်မူပြီးမှ၊ ညစ်ညူး သောနတ်တို့ကိုနှုင်ထုတ်ခြင်းငှါ၎င်၊ အနာရောဂါအမျိုးမျိုးတို့ကို ညိမ်း |