ဆီး၍၊ယေရှုနောက်တော်၌၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်တော်ကိုထမ်းစေကြ၏။ နောက်ဘော်၌လိုက်သောလူများအပေါင်းတို့တွင်၊ကိုယ်တော်ကြောင့် ၂၈. ငိုကျွေး မြည်တမ်းသောဓိမ္မအချို့ ပါ၏။- ထိုသူတို့ကိုယေရှုသည်လှည့် ပက် ကြည့်၍၊ယေရုရှလင်မြို့ သို့တို့၊ငကြောင့်မငိုကျွေးကြနှင့်။မိမိတို့နှင့်မိမိ ၂၉ တို့သားများကြောင့်ငိုကျွေးကြလော့။- အခကြာင်းမူကား၊ မြုံသောဓိမ္မ သည်မင်္ဂလာရှိ၏၊ပဋိသန္ဓေမယူဘူးသောဝမ်းနှင့်၊သူငယ်မမြို့ဘူးသော သမြတ်သည် မင်္ဂလာရှိ၏ဟု၊ ပြောရသော နေ့ရက်ကာလရောက်လိမ့် စဝမည်။-ထိုအခါသူတို့က၊ အိုတောင်များတို့၊ ငါတို့အပေါ်သို့ကျကြပါ၊ အို စာကုန်းများတို့၊ ငါတို့ကိုဖုံးအုပ်ကြပါဟုခေါ်ကြလိမ့်မည်။- အကြောင်းမူ ၀ိကာ၊ စိမ်းသောအပင်ကိုဤသို့ပြုကြလျင်၊ ချောက်သောအပင်၌အဘယ် . သို့ဖြစ်လိမ့်မည်နည်းဟုမိန့်တော်မူ၏။- ထိုအခါကိုယ်တော်နှင့်အတူ၊လူ ဆိုးနှစ်ယောက်တို့ကိုလည်းသတ်အံ့သောငှါထုတ်သွားကြ၏။ ၃၃. ကရာနိအမည်ရှိသောအရပ်သို့ရောက်ကြသော်၊ ကိုယ်တော်နှင့်တ ကွထိုလူဆိုးတို့ကို၊ လက်ျာတော်ဘက်၌တယောက်၊ လက်ဝဲတော်ဘက် ၃၄၌တယောက်၊ လက်ဝါကပ်တိုင်မှာရိုက်ထားကြ၏။- ယေရှုကလည်း၊ အိုအဖ၊ သူတို့၏အပြစ်ကိုလွှတ်တော်မူပါ၊ သူတို့သည်ကိုယ်ပြုသောအ မှုကိုမသိကြပါဟုမြွက်ဆိုဘော်မူ၏။ အဝတ်တော်ကိုလည်းစာရေးတံ ၃၅ ခု၍ဝေဖန်ကြ၏။- လူများတို့သည်လည်းကြည့်ရှုလျက် ရပ်နေကြ၏။ ထိုသူတို့နှင့်အတူမင်းအရာရှိတို့က၊ ဤ သူသည်သူတပါးတို့ကိုကယ်တင် တတ်၏။ခရစ်တော်တည်းဟူသော၊ ဘုရားသခင်ရွေးချယ်တော်မူသော ၃ သူမှန်လျင်၊ ကိုယ်ကိုကယ်တင်ပါလေစေဟူ၍ဖျက်ရယ်ပြုကြ၏။- စစ် ၃ဂ သူရဲတို့သည်လည်းလာ၍၊ ပုံးရည်ကိုကပ်ပေးလျက်- သင်သည်ယုဒ ရှင်ဘုရင်မှန်လျင်၊ ကိုယ်ကိုကယ်တင်လော့ဟူ၍ပျက်ရယ်ပြုလျက်ဆို ၃ဂ ကြ၏။- ခေါင်းဘော်ပေါ်မှာတပ်၍၊ အပြစ်ဖော်ပြသောကမ္ပည်းလိပ်စာ ချက်ဟူမူက။ ဤသူသည် ယုဒရှင်ဘုရင်ပေတည်းဟု ဟေဗြဲဘာသာ၊ ဟေလသဘာသာ၊ ရောမဘ၁၁၈၁အားဖြင့်ရေး၍၊ ခေါင်းတော်ပေါ်မှာ တပ်သတည်း။ ၃၉ ဆွဲထားသောလူဆိုးနှစ်ယောက်တွင်တယောက်က၊ သင်သည်ခရစ် တော်မှန်လျင်၊ ကိုယ့်ကို၎င် ငါတို့ကို၎င်ကယ် တင်သော့ယျ၊ ကိုယ်တော် ၄ဝ ကိုကွဲခဲ့၍ဆိုလေ၏။-တယောက်မူကား၊မိမိအဖေကိုဆုမူ့၍၊သင်သည် ဤသူနည်းတူ အပြစ်ခါဏ် ခံလျှက်ပင်၊ ဘုရားသခင်ကို မကြောက်သ ၄၁ လေ၁။- ငါတို့သည်ကိုယ်ပြုမိသောအပြစ်နှင့်အလျောက် ခံရသည်ဖြစ် ၍၊တရားသဖြင့်ခံရကြ၏။ ဤသူမူကား၊ အဘယ်အပြစ်ကိုမျှမပြုဟုဆို ၄. ပြီးလျှင်၊-သခင်၊ ကိုယ်တော်သည်နိုင်ငံတော်တည်လျက်ကြွလာတော်မူ သောအခါ၊ အကျွန်ုပ်ကိုအောင်းမေ့တော်မူပါဟု၊ယေရှုကိုလျှောက်ဆို ၄၃ ၏။-ယေရှုကလည်း ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ယနေ့တွင်သင်သည်ငါနှင့် အတူပရဒိသုဘုံ၌ရှိလိမ့်မည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၄၄ ထိုအချိန်သည် မွန်းတည့်အချိန်လောက်ဖြစ်၍၊ သုံးချက်တီးအချိန် ၄၅ တိုင်အောင်၊ မြေတပြင်လုံး၌မှောင်မိုက်အထိဖြစ်လေ၏။- နေအရောင် ကွယ်ပြောက်လေ၏။ ဗိတ်မှာန်တော်၏ကုလ-ဧကာသ နှစ်ဖြာကွဲလေ ၄၏။-ယေရှုသည်လည်း၊ ကြီးသောအသံနှင့်ကျွေဧကျော်တော်မူပြီးလျှင်၊ အိအဖ၊ အကျွန်ုပ်စိတ်ဝိညည်ကိုကိုယ်တော်လက်၌အကျွန်ုပ်အပ်ပါ၏ ဟုမိန့်တော်မူလျက်၊အသက်ချုပ်တော်မူ၏။-ထိုအခြင်းအရာတို့ကိုတပ် မှူးသည်မြင်လျင်၊ စင်စစ် ၍ သူသည်ဖြောင့်မတ်သောသူမှန်ပေ၏ဟုဆို ၄၈ ၍၊ ဘုရားသခင်ကိုချီးမွမ်းလေ၏။- ထိုအမှုကိုအကြည့်အရှုလာသော သူအပေါင်းတို့သည် ထိုအခြင်းအရာများကိုမြင်လျင်၊ ရင်ပတ်ကိုခတ်၍ ၄။ ပြန်သွားကြ၏။- ဂါလိလဲပြည်မှနောက်တော်သို့လိုက်လာသော မိမ္မတို့ နှင့်၊ ကိုယ်တော်ကိုသိကျွမ်းသောသူအပေါင်းတို့သည်လည်း၊အငးက ကြည့်ရှု၍ရပ်နေကြ၏။ ၅ဝ ထိုအခါယုဒပြည်အရိမသဲမြို့သား၊ ယောသပ်အမည်ရှိသောလွှတ် အရာရှိတယောက်သည်၊ အခြားသောလွှတ်အရာရှိတို့၏တိုင်ပင်စီရင် ၅၁ ခြင်းကိုဝန်ခံသောသူမဟုတ်။- ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို မျှော်လင့် သောသူတော်ကောင်း၊ သူတော်မြတ်ဖြစ်သည်။်၊ ပိလတ်မင်းထံသို့ဝင် ၈. ၅၃ ၊ - ယေရှု၏အလောင်းတေကိုတောင်းလေ၏။- အလောင်းတော် ကိုချ၍ ပိတ်ချောန့်ပတ်ရစ်ပြီးလျင်၊ တယောက်ကိုမျှမသင်းဂြိုဟ်ဘူး ၅၄ သောကျောက်သင်းဂြိုင်းတွင်း၌ထားလေ၏။- ထိုနေ့က အဖိတ်နေ့ဖြစ် ၅။ ၊ ဥပုသ်နေ့အချိန်နီးသတည်း။- ဂါလိလဲပြည်က၊ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လာသော မိမ္မများသည် သင်းဂြိုင်းတော်ကို၎င်၊ အလောင်းတော်ကိုအ $ ဘယ်'သို့ထားသည်ကို၎င်၊ အကြည့်အရှုလိုက်လာကြ၏။- ထိုနောက်မှ ပြန်သွားပြီးလျင်၊ဆီမွှေးနှင့်နံ့သာမျိုးကိုပင်ဆင်၍၊ပညတ်တော်အတိုင်း ဥပုသ်နေ့၌အလုပ်မလုပ်ဘဲနေကြ၏။ ၂၄ ခုနှစ်ရက်တွင်ပဌမနေ့ရက်၊ အာရုဏ်တက်သောအချိန်၊၊ထိုမိမ္မတို့ သည်၊ အခြားသောဓိမ္မတို့နှင့်တကွ၊ မိမိတို့ပင် ဆင်သော နံ့သာမျိုးကို #ဆောင်လျက်၊ သင်းဂြိုင်းတော်သို့သွားကြ၏။-ရောက်သောအခါ၊တွင်းဝ J ၌ပိတ်သောကျောက်သည်လိမ့်လန်လျက်ရှိသည်ကို တွေ့မြင်၏။ အတွင်း ၃-၄ သို့ဝင်သော်၊- သခင်ယေ ရှု၏အလောင်းတော်ကိုမတွေ့ကြ။- ထိုအ ကြောင်းကြောင့် သူတို့သည် တွေးတောသော စိတ်ရှိ စည်တွင်၊ လူနှစ် ယောက်တို့သည် ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်သောအဝတ်ကိုဝတ်ဆင်လျက်ပေါ် ၅. လာ၏။- ထိုမိမ္မတို့သည်ကြောက်လန့်သောစိတ်နှင့်ငုံ့၍နေစည်တွင်၊ ထို သူတို့က၊သင်တို့သည်အသေကောင်ရှိရာအရပ်၌အသက်ရှင်သောသူကို အဘယ်ကြောင့်ရှာကြသနည်း။ - ဤအရပ်၌မရှိ၊ ထမြောက်တော်မူပြီ။ .လူသားသည်ဆိုးသောသူတို့လက်သို့အပ်နှံ ခြင်း၊- လက်ဝါးကပ်'တိုင် မှာအသေသတ်ခြင်းကိုခံရမည်၊ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက် လိမ့်မည်ဟု၊ဂါလိလဲပြည်၌ရှိတော်မူစည်၊ သင်တို့အားန့်တော်မူသော စကားကို အောင်းမေ့ကြဦးဟုဆိုကြသည်ရှိသော်- ထိုမိမ္မတို့သည်စ e ကားခတော်ကိုသတိရ၍၊- သင်း ဂြိုင်းတေ်ကပြန်လျင်၊ ထိုအကြောင်းအ ရာအလုံးခုံတို့ကိုတကျိပ်တပါးသောသူမှစ၍၊ ကြွင်းသောတပည့်တော် အပေါင်းတို့အားပြန်ကြားကြ၏။ ထိုအကြောင်းအရာကိုတမန်တော်တို့အားပြောသောသူကား၊ မ၁ဂ ဒလမာရိ၊ ယောဟန္ဒ၊ ယာကုပ်၏အဓိဖြစ်သောမာရိမှစ၍၊အခြားသော စဒ ဓမ္မများဖြစ်သတည်း။- သူတို့၏စကားကိုဒဏ္ဍာရီစကားကဲ့သို့ ထင်မှတ် 2. ၍၊ တမန်တော်တို့သည်မယုံကြ။- သို့သော်လည်း ပေတရုသည်ထ၍၊ သင်းဂြိုင်းဘော်သို့ပြေးလေ၏။ ရောက်သောအခါငုံကြည့်၍ပိတ်ပုဆိုး သာရှိရစ်သည်ကိုမြင်လျှင်၊ ထိုအကြောင်းအရာကိုအံ့ဩော၍မိမိအိမ် သို့ပြန်သွား၏။ စထိုမှတပါးတပည့်ဘေနှစ်ယောက်တို့သည်ယေရုရှလင်မြို့နှင့်ခရီး လေးတိုင်ကွာသော ၊မောက်အမည်ရှိသောရွာသို့ထိုနေ့၌သွားကြစည် စ၄ တွင်၊- ဖြစ်ခဲ့ပြီးသောအကြောင်းအရာအလုံးစုံတို့ကို၊ အချင်းချင်းဆွေး ၁၅ နွေးပြောဆိုကြ၏။- ထိုသို့ဆွေးနွေးပြောဆိုကြစည်တွင် ၊ ယေရှုသည် စချည်းကပ်၍ သူတို့နှင့်အတူကြွတော်မူ၏။- ထိုသူတို့သည် မျက်စိချုပ် လျက်ရှိ၍၊ ကိုယ်တော်ဖြစ်သည်ကိုမသိကြ။-ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင် တို့သည်ခရီးသွားလျက်အချင်းချင်းဆွေးနွေးသောစကားကား၊ အဘယ် သို့သောစကားနည်း။ အဘယ်ကြောင့် မျက်နှာညှိုးငယ်ကြသနည်းဟု ၁၈ မေးဘော်မူလျင်၊- သူတို့တွင်ကလ၁ဖအမည်ရှိသောသူက၊ သင်သည် ယေရုရှလင်မြို့၌ ဧည့်သည်ဖြစ်လျက်သာ၊ ယခုအခါ ထိုမြို့၌ ဖြစ်ခဲ့ပြီး ၁၉ သောအကြောင်းအရာတို့ကိုမသိသလောဟုပြောဆို၏။-ကိုယ်တော်က လည်း၊ အဘယ်အကြောင်းအရာနည်းခမေးတော်မူလျှင်၊ ထိုသူတို့က၊နာအ ရက်မြို့သားယေရှု၏ အကြောင်းအရာပေတည်း။ ထိုသူသည်ဘုရားသ ခင်ရွှေ၊ လူအပေါင်းတို့ရှေ့မှာနှုတ်သတ္တိ၊ လက်သတ္တိနှင့်ပြည့်စုံသောပ ဝရောဖက်ဖြစ်၏။- ထိုသူကို ယဇ်ပရောဟိတ်အကြီးနှင့်၊ ငါတို့ မင်းများ သည်အသေသတ်ခြင်းကို ခံစေခြင်းငှါအပ်နှံ၍၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ၂၁ ကွပ်မျက်ကြပြီ။- ထိုသူသည်ဣသရေလအမျိုးကိုရွေးနှုတ်ဝံ့သောသူ ဖြစ်သည်ဟု၊ ငါတို့သည်အထက်ကမျှော်လင့်ကြပြီ။ ထိုမျှမက၊ ဤအ ၂၂ ကြောင်းအရာဖြစ်၍ယခုသုံးရက်ရှိပြီး- ငါတို့၏အပေါင်းအဖော်ဓမ္မအ ၂၃ တို့သည်လည်း၊ သင်းဂြိုင်းတော်သို့ စောစော သွား၍၊- အလောင်း တော်ကိုမတွေ့လျှင် သခင်ယေရှုသည်အသက်ရှင်တော်မူသည်ဟု ပြော သောကောင်းကင်တမန်ထင်ရှားရာ ရူပါရုံကိုမိမိတို့မြင်ကြောင်းကို၊ ပြန် ၂၄ လ၁၍ပြောဆိုသဖြင့်၊ ငါတို့သည်မိန်းမောတွေဝေခြင်းရှိကြ၏။ - ထိုအ ခါ၊ ငါတို့တွင်အချို့ သောသူတို့သည်သင်းဂြိုင်းတော်သို့သွား၍၊ မိမ္မတို့ ပြောဆိုသည်အတိုင်း တွေ့သော်လည်း၊ ကိုယ်တော်ကို မြင်ရဟုပြော ဆိုကြ၏။ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ ပရောဖက်ာာပြောသောစကားများကိုယုံ နိူင်အောင်ညာဏ်မရှိ၊ စိတ်နိုင်မာသောသူတို့- ခရစ်တော်သည်ဤသို့ ပင်အသေခံ၍၊ မိမိဘုန်းစည်းမ်တေကိုဝင်စားရမည်မဟုတ်လောဟု ၂၇ မိန့်ဘော်မူ၏။- ထိုအခါမောရှေ၏ကျမ်းစာမှစ၍ပရောဖက်တို့၏ကျမ်း စာ၌၊ ကိုယ်တော်ကိုရည်မှတ်၍ ရေးထားသမျှသော ကျမ်စာချက်အ နက်ကို ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြတော်မူ၏။- ထိုတပည့်တော်တို့သည်သွား သောရွာအနီးသို့ရောက်သောအခါ၊ ကိုယ်တော်သည် ထိုရွာကိုလွန်၍ ၂e သွားအံ့သောအခြင်းအရာကိုပြတော်မူလျင်း - ထိုသူတို့က၊ အကျွန်ုပ်တို့ နှင့်အတူဝင်၍နေပါ၊ ညဦးယံအချိန်ရှိပြီ၊ မိုဃ်းလည်းချုပ်ပါသည်ဟူ ၍၊ ကိုယ်တော်ကိုကြပ်ကြပ်သွေးဆောင်ကြ၏။ ထိုကြောင့်သူတို့နှင့်အ စတူနေခြင်းငှါဝင်တော်မူ၏။- စားပွဲ၌သူတို့နှင့်အတူလျောင်းတော်မူစည်၊ မုန့်ကိုယူ၍ ကျေးဇူးဘော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှ၊ မုန့်ကိုဖဲ့၍ သူတို့အားပေး ခတော်မူသည်တွင်၊- သူတို့သည်မျက်စိပွင့်လင်း၏၊ ကိုယ်တော်ဖြစ်သည် ၃. ကိုသိကြ၏။ ကိုအခါကိုယ်တော်သည်ကွယ်တော်မူ၏။- တပည့်တော် တို့ကလည်း၊ လမ်းခရီး၌ငါတို့နှင့်ဟေးပြော၍ကျမ်းစာအနက်ကိုဖွင့်ပြ တော်မူသောအခါ၊ ငါတို့ စိတ်နှစ်လုံးသည် ယိုဖိတ်မတတ် ဖြစ်သည်မ ဟုတ်လောဟုအချင်းချင်းပြောဆိုကြ၏။ ထိုတပည့်တော်နှစ်ယောက်တို့သည်ချက်ချင်းထ၍ယေရုရှလင်မြို့သို့ ပြန်ပြီးမှ၊ တကျိပ်တပါးသောသူတို့သည် အပေါင်းအဖော်တို့နှင့်အတူ ၃၄ ခုဝေးလျက်ရှိသည်ကို တွေ့ကြ၏။- စုဝေးသောသူတို့ကလည်း၊ သခင် ဘုရားသည်အမှန်ထမြောက်တော်မူပြီ၊ ရှိမုန်အားကိုယ်ကိုပြတော်မူပြီ ၃၉ ဟုပြောဆိုလျှင်၊-ထိုတပည့်တော်နှစ်ယောက်တို့သည်၊လမ်း၌ဖြစ်သော အကြောင်းအရာကို၎င်၊ မုန့်ကိုဖဲ့စည်တွင်ထင်ရှားတော်မူကြောင်းကို၎င် ပြန်ကြားကြ၏။ ထိုသို့အချင်းချင်းပြောဆိုသောအခါ၊ ယေရှုသည်သူတို့အလယ်၌ ရပ်တော်မူလျက်၊သင်တို့အားငြိမ်သက်ခြင်းဖြစ်စေသတည်းဟုမိန့်တော် ၃ရ မူ၏။-တပည့်တော်တို့သည်စစ္ဆေကိုမြင်သည်ဟု စိတ်ထင်နှင့်၊ထိတ်လန့် ၃၈ ကြောက်ရွံ့ ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။- ကိုယ်တော်ကလည်း၊ အဘယ် ကြောင့်တုန်လျှပ်ခြင်းရှိကြသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်အထူးထူးအထွေ ၃၉ ထွေသော စိတ်ရှိကြသနည်း။- လေက်ကို ကြည့်ကြလော့။ ငခြေကို လည်းကြည့်ကြလော့။ ငကိုယ်ပင်ဖြစ်၏။ ငကိုကြည့်ရှုစမ်းသတ်ကြ လော့။ ငါသည်သင်တို့မြင်သည်အတိုင်းအရိုးအသားနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ၄၀စ္ဆေမည်သည်ကား၊ ဤကဲ့သို့မပြည့်စုံဟုမိန့်တော်မူလျက်၊-လက်တော်၊ မှာ ခြေတော်တို့ကို တပည့်တော်တို့အား ပြတော်မူ၏။- ထိုသူတို့သည် အံ့ ဩော၍၊ဝမ်းမြောက်သောအားဖြင့်မယုံ နိုင်ဘဲနေသေးသောအခါ၊သင် ၄) တို့၌စားစရာတစုံတခုရှိသလေ၁ဟုမေးတော်မူလျင်၊-ငါးကင်တဝိုင်းနှင့်၊ ၄၃ ပျားလပို့ကိုကပ်ပေးကြ၏။- ကိုယ်တော်သည်ယူ၍၊ သူတို့ရှေ့မှာစား တော်မူ၏။ တဖန်မိန့်တော်မူသည်ကား၊ မောရှေ၏ပညတ္တိကျမ်းစာ၌၎င်၊ ပရော ဖက်တို့၏ကျမ်းစာ၌၎င်၊ဆာလံကျမ်းစာ၌၎င်၊ကိုရည်မှတ်၍ရေးထား သမျှသောအချက်တို့သည်ပြည့်စုံရမည်ဟု၊ ငါသည်သင်တို့နှင့်အတူရှိ စည်အခါ၊ သင်တို့အားဟောပြောသောအကြောင်းအရာတို့ကား၊ ဤအ ၄။ ကြောင်းအရာပေတည်းဟုမိန့်တော်မူ၏။-ထိုအခါကျမ်းစာကိုနားလည် ၄၆ စေခြင်းငှါ၊ တပည့်တော်တို့၏ညာဏ်ကိုဖွင့်တော်မူလျင်၊- ဤသို့ကျမ်း စာလ၁၏။ဤသို့ခရစ်တော်သည်အသေခံ၍၊သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ |