XLIII. Darius takes Babylon. 14 (1) Interjecto deinde tempore 1, quum Assyrii descivissent, et Babyloniam occupassent, difficilisque urbis expugnatio esset, unus de 70 interfectoribus magorum Zopyrus, domi se verberibus lacerari toto corpore jubet; tum naso, auribus et labiis abscissis 20, regi se inopinantia offert. Jam quum Darius ejus adspectu attonitus, auctorem tam fœdæ lacerationis requireret, ille, quo consilio hoc fecerit, edocet; rebusque cum rege compositis 22, transfugæ titulo in Babyloniam proficiscitur. (2) Ibi ostendit populo laniatum corpus, regisque Darii jussu se tam crudeliter affectum esse queritur, persuadetque mirantibus, ut 51 se b in urbem reciperent. Omnibus et virtus viri et nobilitas pariter nota erat, nec de fide dubitabant, quam corpus verberibus laniatum satis probare videbatur. Receptus igitur, omnium suffragio dux constituitur, et acceptâ parvâ manu, semel iterumque Persarum copias consulto cedentes fundit. Ad postremum universus ei creditur exercitus. Hunc Dario prodit, urbemque ipsam in ejus potestatem redigit. 3 23 PERIOD II.-CHAPTER I. TO THE BEGINNING OF THE PELOPONNESIAN WAR, 431 B. C. [The pupil must consider how he has been taught to construe the words printed in Italics.] XLIV. Darius invades Scythia: prepares to invade Greece. (Justin ii. 5. Corn. Nep. Milt. 4.) Multis in Asiâ feliciter gestis, Darius Scythis bellum intulit, et armatis septingentis millibus hominum, Scythiam ingressus, quum hostes ei pugnæ potestatem non facerent, metuens, ne interrupto ponte Istri, reditus sibi intercluderetur, amissis octoginta millibus hominum, trepidus refugit. Inde Macedoniam domuit: et quum ex Europâ in Asiam rediisset, hortantibus amicis ut Græciam redigeret in suam potestatem, classem quingentarum navium comparavit, eique Datim præfecit et Artaphernem; hisque ducenta peditum millia, et decem equitum dedit, causam interserens, se hostem esse Atheniensibus, quod eorum auxilio Iōnes Sardes expugnassent, suaque præsidia interfecissent. XLV. Battle of Marathon, 490 B. C. (1) Præfecti regii, classe ad Euboeam appulsâ, celeriter Eretriam ceperunt, omnesque ejus gentis cives abreptos in Asiam ad regem miserunt. Inde ad Atticam accesserunt, ac suas copias in campum Marathona deduxerunt. Is abest ab oppido circiter millia passuum decem. Hoc in tempore nulla civitas Atheniensibus auxilio fuit, præter Platæenses; ea mille misit militum. Itaque horum adventu decem millia arma 1 torum completa sunt: quæ manus mirabili flagrabat pugnandi cupiditate: quo factum est, ut plus, quam college, Miltiades valuerit, qui unus maxime nitebatur, ut primo quoque tempore dimicarent. Ejus auctoritate impulsi, Athenienses copias ex urbe eduxerunt, locoque idoneo castra fecerunt; deinde postero die, sub montis radicibus, vi summâ proelium commiserunt. (2) Datis, etsi non æquum locum videbat suis, tamen, fretus numero copiarum suarum, confligere cupiebat; eoque magis, quod, priusquam Lacedæmonii subsidio venirent, dimicare utile arbitrabatur. Itaque in aciem peditum centum, equitum decem millia produxit, proeliumque commisit. In quo tanto plus virtute valuerunt Athenienses, ut decemplicem numerum hostium profligarint, adeoque perterruerunt, ut Persæ non castra, sed naves petierint. Quâ pugnâ nihil est nobilius; nulla enim unquam tam exigua manus tantas opes prostravit. XLVI. How Miltiades was rewarded. (Corn. Nep.) Cujus victoriæ, non alienum videtur, quale præmium Miltiadi sit tributum, docere. Namque huic viro, qui Athenas, totamque Græciam liberarat, talis honos tributus est in porticu, quæ Poecile a vocatur, quum pugna depingeretur Marathonia, ut in decem prætorum numero prima ejus imago poneretur; isque hortaretur milites, proeliumque committeret. ille populus, posteaquam majus imperium est nactus, et largitione magistratuum corruptus est, trecentas statuas Demetrio Phalereo decrevit. XLVII. Xerxes invades Greece. a (1) Quum Darius, bellum instauraturus, in ipso apparatu decessisset, filius ejus Xerxes Europam cum tantis copiis invasit, quantas neque antea neque postea D habuit quisquam: hujus enim classis mille et ducentarum navium longarum fuit, quam duo millia onerariarum sequebantur: terrestres autem exercitus septingentorum millium peditum, equitum quadringentorum millium fuerunt. Cujus de adventu quum fama in Græciam esset perlata, et maxime Athenienses peti dicerentur, propter pugnam Marathoniam, miserunt Delphos consultum, quidnam facerent de rebus suis. (2) Deliberantibus Pythia respondit, ut monibus ligneis se munirent. Id responsum quo valeret, quum intelligeret nemo, Themistocles persuasit, consilium esse Apollinis, ut in naves se suaque conferrent: eum enim a deo significari murum ligneum. Tali consilio probato, addunt ad superiores totidem naves triremes: suaque omnia, quæ moveri poterant, partim Salamina, partim Træzēna, asportant; arcem sacerdotibus paucisque majoribus natu, ac sacra procuranda tradunt; reliquum oppidum relinquunt. XLVIII. Actions at Thermopyla and Artemisium, 480 B. C. (Corn. Nep. Them. 3.) Hujus consilium plerisque civitatibus displicebat, et in terrâ dimicari magis placebat. Itaque missi sunt delecti cum Leonidâ, Lacedæmoniorum rege, qui " Thermopylas occuparent, longiusque barbaros progrědi non paterentur. Hi vim hostium non sustinuerunt, eoque loco omnes interierunt. At classis communis Græciæ trecentarum navium, in quâ ducentæ erant Atheniensium, primum apud Artemisium, inter Euboeam continentemque terram, cum classiariis regiis conflixit: angustias enim Themistocles quærebat, ne multitudine circumiretur. Hinc etsi pari prœlio discesserant, tamen eodem loco non sunt ausi manere, quod erat periculum, ne, si pars navium adversariorum Euboeam superasset 62, ancipiti premerentur periculo. Quo factum est", ut ab Artemisio discederent, et exadversum Athenas, apud Salamina, classem suam consti tuerent. XLIX. Battle of Salamis, 480 B. C. (1) At Xerxes, Thermopylis expugnatis, protinus accessit astu, idque, nullis defendentibus, interfectis sacerdotibus, quos in arce invenerat, incendio delevit. Cujus famâ perterriti classiarii quum manere non auderent, et plurimi hortarentur, ut domos suas quisque discederent, moenibusque se defenderent; Themistocles unus restitit, et, universos esse pares posse aiebat, dispersos testabatur perituros. Idque Eurybiădi, regi Lacedæmoniorum, qui tum summæ imperii præerat, fore affirmabat. (2) Quem quum minus, quam vellet, moveret, noctu de servis suis, quem habuit fidelissimum", ad regem misit, ut ei nuntiaret suis verbis, "adversarios ejus in fugâ esse, qui si discessissent, majore cum labore, et longinquiore tempore bellum confecturum, quum singulos consectari cogeretur; quos si statim aggrederetur, brevi universos oppressurum.' Hoc eo valebat ut ingratiis ad depugnandum omnes cogerentur. Hac re auditâ, barbarus, nihil doli subesse credens, postridie alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus, adeo angusto mari conflixit, ut ejus multitudo navium explicari non potuerit. Victus ergo est magis consilio Themistoclis, quam armis Græciæ. est. L. Xerxes flies back into Asia. a 55 Hic etsi male rem gesserat, tamen tantas habebat reliquias copiarum, ut etiam cum his opprimere posset hostes. Iterum ab eodem, gradu depulsus Nam Themistocles, verens ne bellare perseveraret, certiorem eum fecit, id agi, ut pons, quem ille in Hellesponto fecerat, dissolveretur, ac reditu in Asiam excluderetur; idque ei persuasit. Itaque, quâ sex mensibus iter fecerat, eâdem minus diebus triginta in Asiam reversus est, seque a Themistocle * |