XV. ̔́Οσιος ἐπίσκοπος εἶπε· Καὶ τοῦτο δὲ πάντες ὁρίσωμεν, ἵνα 1) εἴ τις ἐπίσκοπος ἐξ ἑτέρας παροικίας βουληθῇ ἀλλό τριον υπηρέτην χωρὶς τῆς συγκαταθέσεως τοῦ ἰδίου ἐπισκό που είς τινα βαθμὸν καταστῆσαι, άκυρος καὶ ἀβέβαιος ή κατάστασις ἡ τοιαύτη νομίζοιτο· εἴ τινες δ ̓ ἂν τοῦτο ἑαυτοῖς ἐπιτρέψειαν, παρὰ τῶν ἀδελφῶν καὶ συνεπισκόπων ἡμῶν 2) καὶ υπομιμνήσκεσθαι καὶ διορθούσθαι ὀφείλουσιν. ἅπαντες εἰρή κασι· Καὶ οὗτος ὁ ὅρος στήτω ασάλευτος. XVI. Αέτιος ἐπίσκοπος εἶπεν· Οὐκ ἀγνοεῖτε ὁποία καὶ πηλίκη τυγχάνει ἡ τῶν Θεσσαλονικέων μητρόπολις· πολλάκις τοιγαρ οὖν εἰς αὐτὴν ἀπὸ ἑτέρων ἐπαρχιών πρεσβύτεροι καὶ διάκο νοι παραγίνονται, καὶ οὐκ ἀρκούμενοι βραχέος διαγωγή χρό νου ἐναπομένουσι καὶ ἅπαντα τὸν χρόνον αὐτόθι ποιοῦντες διατελοῦσιν, ἢ μόλις μετὰ πλεῖστον χρόνον εἰς τὰς ἑαυτῶν ἐπανιέναι ἐκκλησίας αναγκάζονται· περὶ τούτων οὖν ὁριστέον. Ὅσιος ἐπίσκοπος εἶπεν· Οὗτοι οἱ ὅροι, οἱ καὶ ἐπὶ τῶν ἐπισκόπων ωρισμένοι, φυλαττέσθωσαν καὶ ἐπὶ τούτων τῶν προςώπων. اد XVII. Υπερβάλλοντος καὶ τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν Ολυμπίου 3) καὶ τοῦτο ἤρεσεν, ἵνα εἴ τις ἐπίσκοπος βίαν ὑπομείνας αδίκως ἐκβληθῇ ἢ διὰ τὴν ἐπιστήμην ἢ διὰ τὴν ὁμολογίαν τῆς και θολικῆς ἐκκλησίας ἢ διὰ τὴν τῆς ἀληθείας ἐκδικίαν, καὶ φεύ γων τὸν κίνδυνον, ἀθῶος καὶ καθωσιωμένος ὤν, εἰς ἑτέραν ἔλθοι 4) πόλιν, μὴ κωλυέσθω ἐκεῖ ἐπὶ τοσοῦτον 5) διάγειν, έως ἂν ἐπανέλθῃ ἢ τῆς ὕβρεως τῆς γεγεννημένης αὐτῷ ἀπαλλαγὴν εὑρέσθαι δυνηθῇ· σκληρὸν γὰρ καὶ βαρύτατον, ἐλασίαν δι τον υπομεμενηκότα μὴ ὑποδέχεσθαι ὑφ' ἡμῶν· πλείστῃ γὰρ καλοκαγαθίᾳ καὶ φιλοφρονήσει δ) ὀφείλει παραδέχεσθαι ὁ τοιοῦ τος. πάντες εἰρήκασιν· Ἤρεσε καὶ τοῦτο. 6 XVIII. Γαυδέντιος ἐπίσκοπος εἶπεν· Οἶδας, ἀδελφὲ ̓Αέτιε, ὡς τὸ τηνικαῦτά ποτε κατασταθέντος σου ἐπισκόπου ἡ εἰρήνη λοιπὸν ἐβράβευσεν ἵνα μή τινα λείψανα διχονοίας περὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν *) ἐναπομείνῃ, ἔδοξε καὶ τοὺς παρὰ Μουσαίου κατασταθέντας καὶ τοὺς παρὰ Εὐτυχιανοῦ, ἐπειδὴ αὐτῶν οὐ δεμία αιτία εὑρίσκοιτο, πάντας ὑποδεχθῆναι. ΧΙΧ. Όσιος ἐπίσκοπος εἶπε· Τῆς ἐμῆς μετριότητος ἡ ἀπό φασίς ἐστιν αὕτη ἐπειδὴ ἥσυχοι καὶ ὑπομονητικοὶ ὀφείλομεν εἶναι, καὶ διαρκῆ τὸν πρὸς πάντας ἔχειν οἶκτον, ἅπαξ τοὺς εἰς κλῆρον ἐκκλησιαστικὸν προαχθέντας υπό τινων ἀδελφῶν ἡμῶν, ἐὰν μή βούλοιντο επανέρχεσθαι εἰς ἃς κατωνομάσθη ira omitt. a Bev. 4) ἔλθῃ Bev. 1) Ὅσιος *) φιλοφροσύνη Bev. 3) Υπερ5) xw7) ἐκε XIX. Osius episcopus dixit: Et hoc universi constituimus, ut quicumque ex alia parochia voluerit alienum ministrum sine consensu episcopi ipsius et sine voluntate ordinare, non sit rata ordinatio ejus. Quicumque autem hoc usurpaverit, a fratribus et coëpiscopis nostris et admoneri debet et corrigi. XX. Aetius episcopus dixit: Non ignoratis, quanta et qualis sit Thessalonicensium civitas; saepe ad eam veniunt ex aliis regionibus presbyteri et diaconi et non sunt contenti brevi tempore morari, sed aut resident ibi 1) aut certe vix post longa spatia ad sua redire coguntur. Universi dixerunt: Ea tempora, quae constituta sunt circa episcopos, et circa has 2) personas observari debent. XXI. Osius episcopus dixit: Suggerente fratre et coëpiscopo nostro Olympio 3) etiam hoc placuit, ut si aliquis vim perpessus est et inique expulsus pro disciplina et catholica confessione) vel pro defensione veritatis 5) effugiens pericula, innocens et devotus ) ad aliam venerit civitatem, non prohibeatur immorari, quamdiu aut redire possit aut injuria ejus remedium acceperit: quia durum est, eum ') qui persecutionem patitur non recipi; etiam et larga benevolentia et humanitas ei est exhibenda. Omnis synodus dixit: Universa, quae constituta sunt, catholica ecclesia in universo orbe diffusa custodiet. Et subscripserunt, qui convenerant episcopi omnes diversarum provinciarum ) sic: Ego N. episcopus civitatis N. et provinciae N. ita credo sicut supra scriptum est 9). 1) contenti ut brevi tempore remorentur aut resideant [al. et aut resident] ibi Isid. 2) erga horum Isid. 3) Alipio Cod. T. 2. 4) professione in marg. Mansi. 5) pro disciplina vel catholica defensione vel confessione veritatis Codd. Hisp. Isid. 6) devolutus Codd. Hisp. Isid.' 7) durum est enim Isid. 8) divers. provinc. desunt in Cod. Luc. 9) In editione Moguntina haec legitur annotatio: Et subscripserunt omnes episcopi diversarum provinciarum vel civitatum, numero CXXI. In altero Mss. dicuntur fuisse CCC. teste Petro Crabbe. In plerisque autem sic legitur: Et subscripserunt qui convenerant. Osius ab Hispania episcopus civitatis Cordubensis etc. etc. Harduin. σαν ἐκκλησίας, τοῦ λοιποῦ μὴ ὑποδέχεσθαι· Ευτυχιανὸν δὲ μήτε ἐπισκόπου ἑαυτῷ διεκδικεῖν ὄνομα, ἀλλ' οὐδὲ Μουσαῖον ὡς ἐπίσκοπον νομίζεσθαι· εἰ δὲ λαϊκὴν κοινωνίαν ἀπαιτοῖεν, μὴ χρῆναι αὐτοῖς ἀρνεῖσθαι. πάντες εἶπον· ̓Αρέσκει. Κ Α Ν Ο Ν Ε Σ ΤΩΝ ΕΝ ΓΑΓΓΡΑΙ ΣΥΝΕΛΘΟΝΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑΙ ΣΥΝΟΔΟΝ ΕΞΕΤΕΘΗΣΑΝ *). Κυρίοις τιμιωτάτοις ἐν ̓Αρμενίᾳ συλλειτουργοῖς Εὐσέβιος, Αἰλιανὸς, Εὐγένιος Ολύμπιος, Βιθυνικὸς, Γρηγόριος, Φιλητὸς, Πάππος 2), Ευλάλιος, Υπάτιος, Προαιρέσιος, Βασίλειος, Βάσσος, οἱ συνελθόντες εἰς τὴν κατὰ Γάγγραν ἁγίαν σύνο δον, ἐν κυρίῳ χαίρειν. Επειδή συνελθοῦσα ἡ ἁγιωτάτη σύνοδος τῶν ἐπισκόπων ἐν τῇ κατὰ Γάγγραν ἐκκλησίᾳ διά τινας ἐκκλησιαστικὰς χρείας, ζητουμένων καὶ τῶν κατ ̓ Εὐστάθιον, εὕρισκε πολλά αθέσμως γινόμενα ὑπὸ τούτων αὐτῶν τῶν περὶ Εὐστάθιον, ἀναγκαίως ὥρισε καὶ πᾶσι φανερὸν ποιῆσαι ἐσπούδασεν εἰς ἀναίρεσιν τῶν ὑπ' αὐτοῦ κακῶς γινομένων· καὶ γὰρ ἐκ τοῦ καταμέμ φεσθαι αὐτοὺς τὸν γάμον καὶ ὑποτίθεσθαι, ὅτι οὐδεὶς τῶν ἐν γάμῳ ὄντων ἐλπίδα παρὰ θεῷ ἔχει, πολλαὶ γυναῖκες παν δροι απατηθεῖσαι τῶν ἑαυτῶν ἀνδρῶν ἀνεχώρησαν καὶ ἄνδρες ἰδίων γυναικών, εἶτα ἐν τῷ μεταξὺ μὴ δυνηθεῖσαι ἐγκρατεῖν ἐμοιχεύθησαν, καὶ διὰ τὴν τοιαύτην υπόθεσιν ὠνειδίσθησαν· ευρίσκοντο δὲ καὶ ἀναχωρήσεις ἐκ τῶν οἴκων τοῦ θεοῦ καὶ τῆς ἐκκλησίας ποιούμενοι, καταφρονητικώς διακείμενοι κατὰ τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, καὶ ἰδίᾳ συνάξεις ποιούμενοι καὶ ἐκκλησιάσεις καὶ διδασκαλίας ἑτέρας, καὶ τὰ ἄλλα κατὰ 3) τῶν ἐκκλησιῶν καὶ κατὰ τῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ξένα αμ φιάσματα ἐπὶ καταπτώσει τῆς κοινότητος τῶν ἀμφιασμάτων συνάγοντες, καρποφορίας τε τὰς ἐκκλησιαστικὰς τὰς ἀνέκαδεν διδομένας τῇ ἐκκλησίᾳ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς σὺν αὐτοῖς ὡς ἁγίοις τὰς διαδόσεις ποιούμενοι, καὶ δοῦλοι δεσποτῶν ἀναχω ροῦντες καὶ διὰ τοῦ ξένου ἀμφιάσματος καταφρόνησιν κατὰ τῶν δεσποτών ποιούμενοι, καὶ γυναῖκες παρὰ τὸ σύνηθες ἀντὶ ἀμφιασμάτων γυναικείων ανδρικὰ ἀμφιάσματα αναλαμ βάνουσαι καὶ ἐκ τούτων οἰόμεναι δικαιοῦσθαι, πολλαὶ δὲ ἀποκείρονται προφάσει θεοσεβείας τὴν φύσιν τῆς κόμης της γυναικείας, νηστείας τε ἐν κυριακῇ ποιούμενοι καὶ τῆς ἁγιό Neander l. c. vol. II, 2) Osius 1) cf. Gieseler l. c. vol. I, p. 397. 539 cc. 553 k. -- τητος τῆς ἐλευθέρας ἡμέρας καταφρονοῦντες καὶ τῶν νηστειῶν τῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τεταγμένων υπερφρονοῦντες καὶ ἐσθίοντες, καί τινες αὐτῶν μεταλήψεις κρεών βδελυττόμενοι, καὶ ἐν οἴκοις γεγαμηκότων εὐχὰς ποιεῖσθαι μὴ βουλόμενοι καὶ γινομένων εὐχῶν καταφρονοῦντες καὶ πολλάκις προςφορῶν ἐν αὐταῖς ταῖς οἰκίαις τῶν γεγαμηκότων γινομένων μὴ μεταλαμβάνοντες, καὶ πρεσβυτέρων γεγαμηκότων υπερφρονοῦντες καὶ τῶν λειτουργιῶν τῶν ὑπ' αὐτῶν γινομένων μὴ ἁπτόμενοι, καὶ τὰς συνάξεις των μαρτύρων καὶ τῶν ἐκεῖ συνερχομένων καὶ λειτουργούντων καταγινώσκοντες, καὶ πλουσίων δὲ τῶν μὴ πάντων τῶν ὑπαρχόντων αναχωρούντων ὡς ἐλπίδα παρὰ θεῷ οὐκ ἐχόντων, καὶ πολλὰ ἄλλα ἃ ἀριθμήσαι οὐδεὶς ἂν δυνηθείη· ἕκαστος γὰρ αὐτῶν, ἐπειδὴ τοῦ κανόνος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἐξῆλθεν ὥσπερ νόμους ἰδιάζοντας ἔσχεν· οὔτε γὰρ κοινή γνώμη αὐτῶν ἁπάντων ἐγένετο, ἀλλ ̓ ἕκαστος ὅπερ ἂν ἐνεθυμήθη τοῦτο προςέθηκεν ἐπὶ διαβολῇ τῆς ἐκκλησίας καὶ ἑαυτοῦ βλάβη 1). διὰ οὖν ταῦτα ἠναγκάσθη ἡ παραγενομένη 2) ἐν Γάγγραις αγία σύνοδος καταψηφίσασθαι αὐτῶν καὶ ὅρους ἐκθέσθαι, ἐκτὸς αὐτοὺς εἶναι τῆς ἐκκλησίας· εἰ δὲ μεταγνοῖεν καὶ ἀναθεματίζοιεν ἕκαστον τούτων των και κῶς λεχθέντων, δεκτοὺς αὐτοὺς γίνεσθαι. καὶ διὰ τοῦτο ἐξέθετο ἡ ἁγία σύνοδος ἕκαστον, ὃ ὀφείλουσιν ἀναθεματίσαντες δεχθῆναι· εἰ δέ τις μὴ πεισθείη τοῖς λεχθεῖσιν, ὡς αἱρετι κὸν αὐτὸν ἀναθεματισθῆναι καὶ εἶναι ἀκοινώνητον καὶ κεχω ρισμένον τῆς ἐκκλησίας· καὶ δεήσει τοὺς ἐπισκόπους ἐπὶ πάν των τῶν εὑρισκομένων παρ' αὐτοῖς τοιοῦτον παραφυλάξασθαι. Ι. Εἴ τις τὸν γάμον μέμφοιτο καὶ τὴν καθεύδουσαν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς, οὖσαν πιστὴν καὶ εὐλαβή, βδελύσσοιτο ἢ μέμφοιτο ὡς ἂν μὴ δυναμένην εἰς βασιλείαν εἰςελθεῖν, ἀνά θεμα ἔστω 3). II. Εἴ τις ἐσθίοντα κρέα χωρὶς αἵματος καὶ εἰδωλοθύτου καὶ πνικτοῦ μετ ̓ εὐλαβείας καὶ πίστεως κατακρίνοι, ὡς ἂν διὰ τὸ μεταλαμβάνειν ἐλπίδα μὴ ἔχοντα, ἀνάθεμα ἔστω. ΠΙ. Εἴ τις δοῦλον προφάσει θεοσεβείας διδάσκοι καταφρονεῖν δεσπότου καὶ ἀναχωρεῖν τῆς ὑπηρεσίας καὶ μὴ μετ' ευνοίας καὶ πάσης τιμῆς τῷ ἑαυτοῦ δεσπότῃ ἐξυπηρετεῖσθαι, ἀνάθεμα ἔστω. IV. Εἴ τις διακρίνοιτο παρά 4) πρεσβυτέρου γεγαμηκότος, ως μὴ χρῆναι λειτουργήσαντος αὐτοῦ προςφορᾶς μεταλαμβά νειν 5), ανάθεμα ἔστω 4). 1) singuli ... ad accusationem ecclesiae nitendo, tanquam rector non sit, vel addunt decreta vel minuunt Dionys. 3) Neander l. c. vol. II, p. 383. Dionys. 5) μεταλαβεῖν Bev. Neander 1. c. vol. II, p. 209. 2) παραγινομένη Bev. 4) περί Bev. discernit a presbytero 6) Gieseler I. c. vol. I, p. 540 cc. V. Εἴ τις διδάσκοι, τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ εὐκαταφρόνητον εἶναι καὶ τὰς ἐν αὐτῷ συνάξεις, ἀνάθεμα ἔστω. VI. Εἴ τις παρὰ τὴν ἐκκλησίαν ἰδίᾳ ) ἐκκλησιάζοι καὶ καταφρονῶν τῆς ἐκκλησίας τὰ τῆς ἐκκλησίας ἐθέλοι πράττειν μὴ συνόντος του πρεςβυτέρου κατά γνώμην τοῦ ἐπισκόπου, ανά θεμα ἔστω. VII. Εἴ τις καρποφορίας ἐκκλησιαστικὰς ἐθέλοι λαμβάνειν διδόναι ἔξω τῆς ἐκκλησίας παρά γνώμην τοῦ ἐπισκόπου τοῦ ἐγκεχειρισμένου τὰ τοιαῦτα, καὶ μὴ μετὰ γνώμης αὐτοῦ ἐθέλοι πράττειν, ἀνάθεμα ἔστω. VIII. Εἴ τις διδοῖ ἢ λαμβάνοι καρποφορίαν παρεκτὸς τοῦ ἐπισκόπου ἢ τοῦ ἐπιτεταγμένου εἰς οἰκονομίαν εὐποιΐας, καὶ ὁ διδοὺς καὶ ὁ λαμβάνων ἀνάθεμα ἔστω. IX. Εἴ τις παρθενεύοι ἢ ἐγκρατεύοιτο, ὡς ἂν βδελύττων τῶν γάμων 2) αναχωρήσας 3) καὶ μὴ δι' αὐτὸ τὸ καλὸν καὶ ἅγιον τῆς παρθενίας, ανάθεμα ἔστω. Χ. Εἴ τις τῶν παρθενευόντων διὰ τὸν κύριον κατεπαίροιτο τῶν γεγαμηκότων, ανάθεμα ἔστω. ΧΙ. Εἴ τις καταφρονοίη τῶν ἐκ πίστεως ἀγάπας ποιούντων καὶ διὰ τιμὴν τοῦ κυρίου συγκαλούντων τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ μή ἐθέλοι κοινωνεῖν ταῖς κλήσεσι, διὰ τὸ ἐξευτελίζειν τὸ για νόμενον, ἀνάθεμα ἔστω 4). XII. Εἴ τις ἀνδρῶν διὰ νομιζομένην ἄσκησιν περιβολαίῳ χρῆ ται) καὶ ὡς ἂν ἐκ τούτου τὴν δικαιοσύνην ἔχων καταψη φίσοιτο τῶν μετ ̓ εὐλαβείας τοὺς βήρους φορούντων καὶ τῇ ἄλλῃ κοινῇ καὶ ἐν συνηθείᾳ οὔσῃ ἐσθῆτι κεχρημένων, ανάθεμα ἔστω. XIII. Εἴ τις γυνὴ διὰ νομιζομένην ἄσκησιν μεταβάλλοιτο αμ φίασμα καὶ ἀντὶ τοῦ εἰωθότος γυναικείου αμφιάσματος ανδρεῖον *) ἀναλάβοι "), ανάθεμα ἔστω. XIV. Εἴ τις γυνὴ καταλιμπάνοι τὸν ἄνδρα καὶ ἀναχωρεῖν ἐθέ λοι βδελυττομένη τὸν γάμον, ἀνάθεμα ἔστω. |