PATROLOGIE CURSUS COMPLETUS SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM, RECUSIO CIIRONOLOGICA ECCLESIÆ SÆCULA, JUITA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DILIGEN- AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAN POLLENTIBUS, AMPLIFICATA ; GENESEOS USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT: EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS, CHARTE QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUN RECUSORUN TUM VARIETAS, TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIÆ DECURSU CONSTANTER SIMILIS, PRETII EXIGUITAS, PRÆSERTIMQUE ISTA COLLECTIO, UNA, METHODICA ET CHRONOI.OGICA, SEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM, PRIMUM AUTEN IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ÆTATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE PERTINENTIBUS, COADUNATORUM. SERIES LATINA PRIOR, A TERTULLIANO AD INNOCENTIUM III. ACCURANTE J.-P. MIGNE, Bibliothecae Cleri aniversse, PATROLOGIÆ TOMUS CXXXIII. S. ODO ABAS CLUNIACENSIS; MARINUS II, AGAPETUS II, JOANNES XII, PONT. ROM.; S. ODO EPISCOPUS CAN TUARIENSIS, RORICO LAUDUNENSIS EPISCOPUS ; ARTHALDUS, ODALRICUS, RHEM. ARCHIEP.; CAPPIDUS STAVRIENSIS SACERD., COSMAS JAPYGUS MATERIENSIS, JOANNES ITALUS, LAURENTIUS, CASSIN. MONACH. ; SIGEHARDUS MONACH, S. MAXIMINI, FRIDEGODUS BENED. MONACH, TOMUS UNiCjs. PARISIIS APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES, IN VIA DICTA: AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU MAINE, 127. 1881 PR Ex typis societatis dictæ Societas impressionis et librariæ administrationum viarumque ferratarum PAULO DUPONT. - Parisiis, in via dicta Jean-Jacques-Rousseau, 41. (Cl.) 114.9.80. SÆCULUM X. SANCTI ODONIS ABBATIS CLUNIACENSIS SECUNDI OPERA OMNIA, JUXTA EDITIONEM D. MARRIER, CLUNIACENSIS ORDINIS MONACHI, ET BIBLIOTHECAM PATRUM AD PRELUM REVOCATA. SEQUUNTUR : MARINI II, AGAPETI II, JOANNIS XII, PONTIFICUM ROMANORUM, EPISTOLÆ ET PRIVILEGIA. INTERMISCENTUR SANCTI ODONIS EPISCOPI CANTUARIENSIS, RORICONIS LAUDUNENSIS EPISCOPI; ARTHALDI, ODALRICI, RHEMENSIUM ARCHIEPISCOPORUM; CAPPIDI STAVRIENSIS SCRIPTA VEL SCRIPTORUM FRAGMENTA QUÆ EXSTANT. ACCURANTE J.-P. MIGNE, Bibliothecæ Cleri universæ SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE TOMUS UNICUS. PARISIIS ::. IN VIA DICTA: AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU MAINE, 127. 1881 AUCTORUM ET OPERUM QUI IN HOC TOMO CXXXIII CONTINENTUR. . 9 105 513 513 517 639 709 751 858 863 . . S. ODO ABBAS CLUNIACENSIS. CAPPIDUS STAVRIENSIS. MARINUS PAPA II. Epistolæ et privilegia . COSMAS JAPYGUS MATERIENSIS. Carmen. JOANNES ITALUS CLUNIACENSIS MONACHUS. Prologus in Librum suum de Miraculis. . LAURENTIUS CASSINENSIS MONACHUS. Sermo in vigiliis S. Benedicti. AGAPETUS PAPA II. S. ODO ARCHIEPISCOPUS CANTUARIENSIS. Constitutio. 951 958 963 ARTHALDUS RHEMENSIS ARCHIEPISCOPUS. Epistola ad synodum apud Ingelheim congregatam . . ODALRICUS RHEMENSIS ARCHIEPISCOPUS. Sententia contra fures sacrilegos SIGEHARDUS MONACHUS SANCTI MAXIMINI TREVIRENSIS. De miraculis sancti Maximini FRIDEGODUS BENEDICTIN US MONACHUS. De Vita sancti Wilfridi. 965 . Epistolæ et privilegia 1013 SANCTUS ODO ABBAS CLUNIACENSIS. PROLEGOMENA. S. ODONIS ELOGIUM HISTORICUM AUCTORE MABILLONIO. (4.cta Sanctorum ordinis S. Benedicti, sæc. V, pag. 124.) CAP. I. - Vilæ scriptores, ejusque parentes A riem temporum factorumve ordinem satis observat. et patria 2. His incommodis occurrere volens Nalgodus 1. Etsi res a sancto Odone gestas scripserint monachus, Joannis lucubrationem in compendium auctores duo, Joannes scilicet atque Nalgodus, melioremque ordinem redigere aggressus est, ambo monachi Cluniacenses ; multa nihilominus quod item præstitit de sancti Maioli vita. Nalgoab ipsis prætermissa sunt, quæ in commentarios dum Odonis « discipulum » appellat Petrus de referri merentur. Quapropter ne viri de re publica Rivo in chronico Cluniacensi, eumque esse tradit Benedictina quam optime meriti facta segniter ex- qui « post decessum ipsius sancti Odonis vitam quisisse videamur, duobus illis scriptoribus elo- ejus et miracula luculenter descripsit. » Godefrigium ejus historicum præmittere juvat, in quo res dus Henschenius in Maio id interpretatur de vita ab eis intactæ, aut non satis explicatæ expo- sancti Maioli, cujus discipulum fuisse Nalgodum nendæ sunt. opinatur. Verum annis post Odonem « fere ducenEt primo quidem ordiri decet ab istis duobus tis, » post Maiolum paulo minus, vivebat Nalgoauctoribus, quorum primus Joannes fortunam dus, id quod ipse diserte asserit num. 29, nimirum suam ipse commemoravit sparsim in tribus de Urbano secundo pontifice, aut certe post ipsum, ex Odone libellis, quos in duos contrahit codex com- B num. 23. Auctoris istius scriptionem tribus Joannis pendiensis. Fuit is natione Italus, patria Romanus, libellis minutiori charactere subjicere statuimus professione canonicus, quem Odo Romam anno propter nonnullas de morte et sepultura Odonis 939 profectus, secum inde adduxit Ticinum usque, aliasque circumstantias, quæ apud Joannem non ibique monachum instituit, ex lib. 1 num. 2 et 4. leguntur. Odonis cum laude meminerunt multi alii Tum eum in peregrinationis socium assumens, auctores, quorum indicem exhibet Chesnius in nodein priorem ordinavit, ut legitur non semel in tis ad bibliothecam Cluniacensem. In his fuse de lib. II, nempe num. 4, 7 et 10, Cluniaci, an Romæ sancto Odone agit Petrus Equilinus in lib. x, cap. 8. ad S. Paulum, quæ dubitatio oriri potest confe- 3. Antequam de Odone Cluniacensi dicere incirenti num. 10 et 21. Denique Joannes se Neapolim pio, non ab re erit observare, duos alios præter « monasterii sui cogente necessitate missum » ipsum eodem ævo exstitisse illustres ejusdem nofuisse testatur num. 21. Biennium computat in lib. minis abbates, unum Masciacensem, alterum ui, num. 5, totum illud temporis spatium, quo sancti Maxentii apud Pictones. De Masciacensi apud Odonis socius fuit. Per istud intervallum quidquid Biturigas cænobio revocanda sunt ea quæ in eloin Odonis de ipso dictis quidquid in factis (sic gio Bernonis abbatis superius diximus. Isti loco enim fere præfatur) observare potuit, postea litte- post Bernonem suffectus Odo Cluniacensis, proabris mandavit, aliis rebus omissis, quas tum ab batem ibi constituit sibi cognominem, qui « anno Arnulfo magistro suo, tum ab Hucberto Tiburtino 935 abbas ordinatus » memoratur in chronico episcopo, tum a Landrico monacho et Hildebranno Masciacensi apud Labbeum in tomo II Bibliothecæ præposito suo de Odone resciverai. Nempe in novæ. De cujus secundi Odonis obitu ibidem suismet duntaxat oculis atque Odonis relatui fide- etiam hæc leguntur : « Anno 967, vil Idus Junii bat, utinam minus suspiciosus de fide aliena. Hanc hic obiit Odo abbas bonæ memoriæ, et Arduicus jacturam utcunque sarcire conabimur. Cæterum monachus Nonis Septembris. » Diem sequentem opus suum Joannes dedicat Salernitanis mona- signat Kalendarium sanctorum Thuano-Colbertichis, nescio an cenobii sancti Petri Salernitani num num. 99 his verbis : « vii ldus Junii Odonis « subtus et prope Fistulam, » quod a Petro epi- abbatis Masciacensis. » Alter Odo fuit abbas apud scopo ante annum 958 conditum fuisse Ughellus sanctum Maxentium, nempe anno 963, cui Ramprobat in tomo Vii Italiæ sacræ col. 503. In digres- nulfus abbas successit anno 968, testante chronosiones aliquando exspatiatur Joannes, nec se- grapho Malleacensi apud eumdem Labbeum. PATROL. CXXXIII 1 449 |