meus:

filiórum alienórum, quorum os locútum est vanitátem et déxtera eórum, déxtera iniquitá

tis.

quitátis.

Deus, cánticum novum cantábo tibi : * in psaltério decachórdo psallam tibi.

Qui das salútem régibus: * qui redemísti David, servum tuum, de gládio maligno, éripe

me.

*

nómini tuo in sæculum, et in sæculum sæculi.

Per singulos dies benedícam tibi : * et laudábo nomen tuum in sæculum, et in sæculum sæculi.

Magnus Dóminus et laudabilis nimis, * et

magnitúdinis ejus non est finis.

*

Generátio et generátio laudabit ópera tua : et poténtiam tuam pronuntiábunt.

Magnificéntiam glória sanctitátis tuæ loquéntur : et mirabília tua narrábunt.

Et virtútem terribílium tuórum dicent: * et magnitúdinem tuam narrábunt.

Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt: * et justítia tua exultábunt. Miserátor et miséricors Dóminus : * pátiens et multum miséricors.

Suávis Dóminus univérsis: * et miseratiónes ejus super ómnia ópera ejus.

Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua : * et sancti tui benedícant tibi.

Glóriam regni tui dicent: et poténtian tuam loquéntur:

Ut notam fáciant filiis hóminum poténtiam tuam, et glóriam magnificéntiæ regni tui.

Regnum tuum, regnum ómnium sæculórum: et dominátio tua

in omni generatióne et generatiónem.

Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis : * et sanctus in ómnibus opéribus suis.

Allevat Dóminus omnes qui córruunt : * et érigit omnes elisos.

Oculi ómnium in te sperant, Dómine: * et tu das escam illórum in témpore opportúno.

Aperis tu manum tuam: et imples omne ánimal benedictióne.

Justus Dóminus in ómnibus viis suis : * et sanctus in ómnibus opéribus suis.

Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum, * ómnibus invocántibus eum in veritáte.

Voluntátem timéntium se fáciet: * et deprecatiónem eórum exáudiet, et salvos fáciet eos.

Custódit Dóminus omnes diligéntes se:* et omnes peccátores dispérdet.

Laudatiónem Dómini loquétur os meum:* et benedícat omnis caro nómini sancto ejus in sæculum,et in sæculum sæculi.

Ant. 8. c. Per síngulos dies benedícam te, Dómine.

PSAUME 145

minum laudábó Dóminum in vita mea :

LAUDA, ánima mea, Dó

*

diu fúero.

Nolíte confidere in princípibus * in filiis hóminum, in quibus non est salus.

Exibit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.

Beátus cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino Deo ipsíus: qui fecit cœlum et terram, mare, et ómnia quæ in eis sunt.

*

Qui custódit veritátem in sæculum, facit judícium injúriam patiéntibus * dat escam esuriéntibus.

Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.

Dóminus érigit elísos:* Dóminus diligit justos. Dóminus custodit ádvenas, pupíllum et víduam suscipiet et vias peccatórum dispérdet. Regnábit Dóminus in sæcula Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generationem.

Ant. 4. E. Laudábo Deum meum in vita mea.

Edificans Jerúsalem Dóminus : * dispersićnes Israelis congregábit. Qui sanat contrítos corde, * et álligat contritiónes eórum.

Qui númerat multitúdinem stellárum,* et ómnibus eis nómina vocat. Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus : * et sapiéntiæ ejus non est númerus.

Suscipiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.

Præcínite Dómino in

confessióne : * psállite Deo nostro in cíthara. Qui óperit cœlum núet parat terræ

bibus, plúviam.

Qui prodúcit in móntibus foenum, * et herbam servitúti hóminum. Qui dat juméntis escam ipsórum, et pullis corvórum invocántibus eum.

Non in fortitúdine equi voluntátem habébit : * nec in tibiis viri beneplácitum erit ei. Beneplácitum est Dómino super timéntes et in eis qui spe

minum : * lauda Deum tuum, Sion. Quóniam confortávit seras portárum tuárum:* benedixit filiis tuis in te.

Qui pósuit fines tuos pacem, *et ádipe fruménti sátiat te.

Qui emittit eloquium suum terræ: velóciter currit sermo ejus. Qui dat nivem sicut lanam nébulam sicut cínerem spargit.

sibília sunt judícia ejus, et investigábiles viæ ejus!

HYMNE

AM Sol recédit igneus: J Tu, lux perénnis, Uni

tas,

Nostris, beáta Trinitas, Infúnde lumen córdibus, Te mane laudum cármine,

Te deprecámur véspere: Dignéris ut te supplices Laudémus inter Colites. Patri simúlque Fílio,

Emittet verbum suum, et liquefáciet ea : * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.

*

Qui annuntiat verbum suum Jacob, justítias et judícia sua Israel.

Non fecit táliter omni natióni: * et judícia sua non manifestávit eis.

Ant. 1. a. Lauda, Jerúsalem, Dóminum.

Sicut fuit, sit júgiter Sæclum per omne gló

ria. Amen.

7. Vespertina orátio ascéndat ad te, Dómine. . Et descendat super nos misericórdia tua.

A Magnificat. Ant. 7. a. Suscépit Deus Israel púerum suum: sicut locútus est ad Abraham, et semen ejus exaltáre húmiles usque in sæculum.

Les Prières, si on doit les dire, p. 152.