CURSUS COMPLETUS SIVE BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM QUI AB ÆVO APOSTOLICO AD INNOCENTII III TEMPORA FLORUERUNT; RECUSIO CHRONOLOGICA 1 OMNUM-QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER DUODECIM PRIORA ECCLESIÆ SÆCULA, PERQUAM DILIGENTER CASTIGATA; DETECTIS, AUCTA ; SUBSEQUENTIBUS, DONATA; DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNATA; ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA; SCRIPTURÆ TEXTUS COMMENTATI SINT. LOCOS, LINGUAS FORMASQUE PERTINENTIBUS , COADUNATORUM. SERIES PRIMA, A TERTUI.LIANO AD GREGORIUM MAGNUM. Accurante J.-P. Migne, SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITOR E. PATROLOGIÆ TOMUS LXXIII. VITÆ PATRUM, SIVE, HISTORIÆ EREMITICÈ LIBRI DECEM. TOMUS PRIOR. PARISIIS, VENIT APUD EDITOREM, SFU PETIT-MONTROUGE. 1819 1875 March is toegmestom Hanc chorographiam, quam ipse Vallarsius su Rufini operum editioni inseruerat, noverit lector, to mo AD MONUMENTA SEX PRIORUM ECCLESIÆ SÆCULORUM. VITÆ PATRUM SIVE HISTORIÆ EREMITICÆ LIBRI DECEM AUCTORIBUS SUIS ET NITORI PRISTINO RESTITUTI E SOCIETATE JBSU THEOLOGI. ACCEDIT ONOMASTICON RERUM ET VERBORUM DIFFICILIORUM, CUM MULTIPLICI INDICE, ETIAM CONCIONATORIO. EDITIO MÉMORATISSIMA QUX ANTUERPIÆ PRODUIT, ANNO DOMINI MDCXXVIII, XX OFFICINA PLANTINIANA , NUNC AUTEM ACCURATIOR REVIVISCIT, จ” PARISIIS, VENIT APUD EDITOREM, SEU PETIT-MONTROUGR. 1849 Seriei Patrum quæ a Tertulliano ad Gregorium Magnum exienditur quasi coronidem imponimus Vitas Patrum Rosweydi , opus videlicet omnium votis exoplalum, laudibus cornmendatum. Nec a nostro proposito nobis aberrare ridenur , dum sex priorum sæculorum monumentis hanc Vilarum collectionem subjicimus, quarum auclores forle omnes ad illam lemporis periodum, salis multi ad Palrologiam Latinam pertinent : iis qui Græce scripserunt nonnisi sub antiquissimæ interprelalionis larva se nunc Leclori sludioso of'erentibus, et quasi jus latinitatis ab hac speciali forma mutualis , donec ipsos, in serie Græca , suis locis legere liceal, propriam linguam loquentes recentiorique interprelatione donalos. M. AD ANTONIUM DE WINGHE , ABBATEM LÆTIENSEM ORDINIS SANCTI BENEDICTI 1 ET RELIGIOSUM EJUS CETUM , Heriberti Bosweydi proæmium. Annus jam agitur quartus, ex quo mihi provinciam hanc, admodum reverendissime Domine, Vilas Patrum recognoscendi imposuisti, omnem operam qua a libris qua a sumptibus, ul olim Evagrius in Syriæ eremo Vilas sanctorum Patrum nun minus calamo quam vita exprimenti Hieronymo, identidem spondens. Exstimulabat le copiosus, quem ex hoc libro cujusque religiosum aninum consequi posse censebas, fructus. Ego primum detreclare, causari quod alio opere distinerer, suggerere de Baronii legendis reliquiis, quem scieban eo olim animo fuisse, ut eam ornaret provinciam; ideoque Romæ inquirendum esse, si quæ forte ornamenta reliqueril. Primo igitur quoque tempore Romam cogitans, per illustrem el reverendissimum admodum dominum: Moro natum sancti Michaelis in Gallia abbatem, etiam illustrissimi cardinalis Perronii accedentibus auspiciis, a Baronianorum sludiorum consciis inquiris, si quid subsidii ad hanc rem præstantissimus Annalium scriptor reliquerit. Responsum vero hoc Roma accipilur (Epistol. Rom. ad cardin. Perron.): - Verum quidem est, ad instantiam mullorum piorum fratrum fuisse animum illustrissimo cardinali Baronio S. M. amplificare et scribere in librum Vitas Palrum, quod et promisit in aliquibus suis libris; sed huc usque operi non adhibueral manum, quia Hudia sua alio direxit.[Præceperut quidem in eum finem procuralori ordinis Cassinensis, ut scriberet ad duo vel tria principalia monasteria sui ordinis, et inquireret an haberi possent libri impressi vel manuscripli, qui langerent hanc materiam; et si bene memini, etium illustrissimo cardinali Sappalæ supplicavit, ut in Hispaniam scriberet pro simili inquisitione. Ei existimabat aliquid se elium reperlurum in bibliotheca Vaticana ; sed præventus morte et sequi non potuil pium suum desiderium. Domi non inveni nisi unum librum Vilas Palrum, impressum Lug. duni anno 1522, lam mendosum ut vix possit intelligi. Hæc causa est cur illustrissimæ Dominalioni vestræ nequean satisfacere, sicut ipsa cupil, et sicut ego libenter et cum omni reverentia facerem, si mihi esset integrum. Si quis sit qui manum adhibere velit huic operi, et operam suam impendere ul perfeclum reddal hoc opus, rem præstabit gratissimam Deo optimo maximo et utilissimam omnibus religiosis volentibus pie vivere. » Hoc habilo responso, cum viderem hanc provinciam mihi integran relictam, quam a me adornari optabas , omnibus aliis sludiis sepositis, in unam hanc rem incubui. Et quidem tria mihi potissimum in hac recognitione præslanda esse sentiebam. Primo, ul quoniam ab auctoribus omnis libris auctoritas, in eos non persunctorie inquirerem. Quod, qua cura præslilerim, lun manuductione librorum scriptorum, tum historiæ variæ monitu, docebuni proxime sequentia prolegomena. Secundo, ut lectus prodirel genuinus, nullis interspersus glossemalis, nullo subdititio adornalus fuco. Nempe ramenta auri e venis suis sinceriora exount, quam a fornace aurificis mislione nescio qua subinde adulterala: Quam in rem manuscripios undique Codices non e Belgio lantum, sed etiam ex Germania evocavi, quorum catalogum prolegomeno 24 reperies. Quæsivi et editiones quas nancisci potui velustissimas ; imo me prope omnes, seu recentiores seu velustas nactum esse vix dubitem asserere. Cerle od xix diversa exemplaria indagavi el inspezi, quæ locis et annis assignalis orolegomenor 17 suggeret. His frelus subsidiis manuscripla cum impressis imprimis comparavi, nunc manuscripla cum manuscriptis, nunc impressa cum impressis quoque committens. Tertio, ut sicubi verbum aliquod difficile occurreret, sicubi ritus aliquis rarior dubium tenerel lectorem, sicubi historia perplexa sensum lurbaret, difficultatem explicatione tollerem, raritatem similium adductione notiorem faPATROL. LXXIII. 1 |