alterius præsi lis provincia, Act. xxiv, 27, el sperans A quod pecunia ei daretur a Paulo. FRONTO.

(175) Ruffin.] Palladius Origenista, et Gennadius et Cassianus Pelagianis faventes, multis laudibus Ruffinum extulerunt. At sanctus Hieronymus Ruffinum tanquam hæreticum perpetuo insectatus est, cuus judicium cum ipsa Romana Ecclesia nos etiam probare par est. Sic enim inqnit sanctus Gelasius 1, in Romano concilio LXX episcoporum: Sed quoniam beatus Hieronymus in aliquibus Ruffinum de arbitrii libertate notavit, illa sentimus, que beatum Hieronymum sentire cognoscimus. Et non solum de Ruffino, sed etiam de universis, quos vir sæpius memoratus zelo Dei et fidei religione reprehen fit. > Hec sanctus Gelasius. Ruffini res sincerissime ex probatis auctoribus excerptas exhibent tibi tomus IV et V Annalium Ecclesiasticorum. Hactenus magister sacri palatii sæpe jam citatus.

(176) Schisma.] Ita restituendus hic locus mire deformatus, quod legisse videretur interpres σxñua, non axioua. Vertit enim Juverunt quoque habitum, qui est secundum Paulinum. Vide et Sozomenum, lib. Iv, cap. 26.

(177) Unigeniti.] Græce μovoyzvous. Sed tamen dicendum et vertendum unici. Ità recte apud veterem Heraclidis interpretem, nam et duos alios habuit beros.

(178) Qui duos quoque habuit filios.] Editio Meursii ἔσχε δὲ τέκνων δύο δικαίωμα. Unde in notis annotatur scribendum, τέκνων τριῶν δικαίωμα. Notun enim esse in re Romana jus trium liberorum, et ortum esse rendum e confusione 6 zai y. At Regius Codex veram lectionem exhibuit réxvwv dváda, cui astipulatur Heraclides, matrimonium ex quo et filios suscepil duos; accedit et liber, quo usus interpres Hervetus. FRONTO.

(179) Apronianum.] Græc. Aug. Venet. et Paris., Α' προνιανόν. Her vetus ediderat Aprianum.

(180) Piniano.] vivo. Male in Herveto erat Apriano.

(181) Fili. Græcus Venet. dλpoũ.

(182) Liberassel.] Supplevi hic quædam ex Græco. Veneto Codice erat: "Ηγαγεν ἐπὶ τὸν μονήρη βίου καὶ τὸν Πουπλίκου δὲ υἱὸν τὸν νεώτερον κατήχησε: Duxit ad vitam solitariam, et Publici juniorem filium catechesi instituit. Atque ita etiam lleraclides, ubi tamen deest nomén Publici. Gr. Codex Augustamus habet Ποπλικόλα. Parisiensis, Ποπλίκολα, loco Πουπλίκου.

(183) Parvæ Melania.] Ilujus peregrinationem vide in præludiis ad librum viti.

(184) Piniano.] Græc. Aug., Hav. Græc. Paris., Пlevav. Græc. Venetus, 'Ampiviavo, vel 'Aompi wap. Hervetus habebat Pipiano.

(185) Filio Severi.] In Vita sanctæ Melaniæ apud Metaphrastem, 31 Decemb., fratri Severi.

(186) Superhumeralia.] Græc., nugópia. Vide Ono

masticon.

B

(193) Macario. Græc. Ms. Ven., "AyOw», Agathon. (194) Ex Vicaria.] Græc. Ms. Venet. àñò ẞpixiars. Paris.. no Bixapias. Ileraclides, ex vicariis. Vide Onomast.

(195) Constantio.] Quod hic assessor dicitur Constantius, Græce est σvyxálsôpos. lleraclidis interpres habet, consiliarius. Vide Jacobum Sirmondum nostrum, ad Sidonium, lib. 1, epist. 3.

(196) Paula.] Quid furens odio Origenista Palladins 792 in sanctum Hieronymum et sanctam Paulam inepussime garrit? quorum sanctitas tanto clarior, quanto Palladii nequitia detestabilior. Ita Joannes Maria magister sacri palatii bic ascribendum monet.

(197) Theodora.] Nicephorus, 1. xvu, c. 5, de alia Theodora sub virili habitu monasticen professa. (198) Usia.] Vide hic Heraclidem, qui aliter vertit.

(199) Avita.] Quod hic est, maritum ejus dictum Apronianum, ita restitutum ex Græco textu. Hervetus impresserat, Primiano.

(200) Magna.] Quod hic hæc dicitur vixisse in civitate Ancyra, in Græc. Ms. Venet. est Tỷ sacopeia τῆς Καππαδοκίας, in Cesarea Cappadocia.

(201) Virgine.] Totam hanc narrationem de virgine Athanasium sex annos occultante, fide nutare, magnis ostenditur argumentis tomo Ill Annal. Ecclesiasticorum, anno Christi 356. Ita Joan. Maria mag.ster sacri palatii hic annotat.

(202) Stichario et birro.] Heraclides, tunica el byrrho. Metaphrastes, in Vita sanct Athanasii, Tò στιχάριον καὶ τὸ βίβειν. Legerit Hervetus κηρόν, pro Bišjov, vel Bipfi, qui hic cereum posuerat. Vide

Onomast.

(207) Præter extrema manuum.] Additur causa ob quam manuum extrema lavaret, quod nimirum sanctissimum Christi corpus illis daretur manibus excipiendum. Vide Onomasticon.

(208) Pierii. ] Græc. Ms. Venet., Héτрov, Petr. (209) Olympiade.] De ea Sozomenus, lib. vu, cap. 24; Nicephorus, lib. xIII, cap. 24; Georgius Alexandrinus, in Vita sancti Chrysostomi.

Olympiadis celebris memoria in Menol. Græcorum, 28 Juli Sanctæ Olympiadis, quæ fuit sub imperatore Theodosio, Arcadio, et flonorio filiis, Anysii Secundi comitis filia, neptis Ablavii præfecti, sponsa paulisper Nebridii, qui fuit ex numero præfectorum. Cum autem adhuc esset virgo, ejus viro ante copulam sublato, et virgo simul et vidua remansit, omne tempus transigens in jejuniis et orationibus, et pauperum beneficentia. Itaque omnes opes suas in curam Christi sacerdotum exhausit, præsertim in sanclum Joannem Chrysostomum, quem præcipue honorabat. Martyrol. Romanum, 17 Decembris: Constantinopoli sanctæ Olympiadis viduæ. ›

Quod hic in Menologio dicitur mansisse virgo, idem testatur Nicephorus, I. xIII, c. 24 : « Et collocata quidem illa viro in matrimonio, non tamen prorsus virginitatis cælibatu orbata. Viginti namque mensibus in conjugio cum illo exactis, postquam illum ei mors ademit, quanquam ea essel ætate, ul secundas non dehonestaret nuptias, pudicitiam ta. meu complecti atque in ea per vitam omnem acquie scere maluit. Virginem quoque mansisse testatur hic Palladius, hoc cap. 144, et Heraclides, c. 45. Georgius Vitae Chrysostomi c. 50: Αὕτη ορφανή ούσα ἀνδρὶ συνήφθη μέν, οὐ διεφθάρη δὲ τὴν παρθενίαν, ὡς φήμη περὶ αὐτῆς ἐδίδαξε βιώσασα δὲ μετὰ τοῦ αὐτῆς ἀνδρὸς περί που εἴκοσι μῆνας, συντόμως τὸ τῆς φύσεως χρέων

útaitnÏeis tidel tov Siou ixcroato: Parentibus or A bata have viro quidem copulata est, neque pudorem alioqui virginalis sanctimonia eam corrupisse celebris fama edocuit. Hæc cam convixisset viro mensibus circiter viginti, ille repetitus ut naturæ debituin, hoc temporis compendio finem accepit vitæ, › Quæ desumpta sunt ex Palladii dialogo de rebus Chrysostomi. Quare svovoia dvopos, in epistola 2 Chrysostomi ad Olympiadem, intelligendum de familiari cum viro conversatione, non de virili concubilu.

(210) Filia Seleuci.] Menologium jam citatum, Anisii Secundi.

(211) Sponsa.] Heraclidis interpres, nurus. In Græco est viuen, quod utrumque significat. Baronius, t. IV, anno Christi 388. Quod vero Græci babeant in Menologio hanc Nebridio nuptui traditam, Palladius vero (imo Heraclides, quem Palladii nomine semper citat Baronius, ut dixi, prolegomeno generali 4, § 3; nam hic Palladius sponsam vocat) dicat nurum fuisse Nebridii, conciliari eo modo inter se possunt auctores ut filio illius Nebridii clarissimi viri sub Constantio imp. præfectura prætorii insigniti, cujus meminit Ainmianus 1. xxvn; Nebridio item dicto conjuncta fuerit matrimonio Olympias, de qua agimus. Ilactenus Baronius. Ego existimo varietatem inter auctores natam ob diversam interpretationem, duni viu unus nurum, alier sponsam vertit. Supra, c. 118. Albina dicitur nurus Melania senioris, ubi Græce výμon.

(212) Oxycrato.] Grace, vxpȧpati. Heraclides, c. 44, posca, uti ibi restitui. Vide Onomasticon.

(213) Gelasia.] Ad hanc exstat divi Hieronymi epistola, notat marginator Parisiensis Palladii. Sed ve reor ne labatur, et memoriæ ejus observata fuerit Algasia, ad quam Hieronymi epistola 151 habetur.

B

(214) Juliana.] Baronius, tomo 1, an, Christi 205, postquam ex Eusebii lib. vi, c. 3, recitavit quomodo Origenes Alexandriæ exagitatus, coactus fuerit subinde mutare domicilium, quarum latebrarum bic ipse Origenes apud Palladium meminit, subdit : Quæ certe non ad alia tempora, quam ad Severi persecutionis sunt referenda; nam longe ante Maximini vel Decii persecutionem libri illi Symmachi reperti erant. Sed de acceptis a Juliana Symmachi interpretatione ejusdem Origenis quoque testificatione idem tradit Eusebius, lib. vi, cap. 12. Hactenus Baronius. (215) Qui et ipse.] Nunc sensus clarus est ex Græ co Codice, quod Origenes occultus fuerit, non liber, uti verterat Hervetus. Bene Heraclides: cum apud ipsam laterem.

(216) Femina.] Nicephorus, 1. vii, c. 12 et 13 de Virginibus mira arte pudicitiam tuentibus.

(217) Magistriano.] De hoc nomine dixi quædam supra, ad I. v Pelagii, libello vi, n. 2. Vide Onomasticon.

(218) Camisia.] Græce est: Tois te nauioiois, nai Thxhauúde. Hervetus, tunica, camisia, et chlamyde. Videtur auctius exemplar habuisse; nisi quia in Græco est xapioiois plurali numero, id per tunicam et camisiam expresserit. Vide Onomasticon.

(219) Uxore.] Quod hic accepto ense dicitur se occidisse, de ea re vide Augustinum, lib. de Civit. Dei, a cap. 17 ad 28, et aliorum Patrum sententias apud Leonardum Lessium nostrum, lib. 11 de Justitia et Jure, cap. 9, dubit. 6.

(220) Fratris. Quis hic fuerit, nullibi exprimit. An fuit Heraclides, qui eadem Paradisi nomine edidit?