bus Sanctis, ut in II. V'esp. Festi. Deinde de S. Carolo, per Ant. Sacerdótes. V. Salvum, xxv. Oratio, Multíplica, ut suprà. Posteà de S. Martiana DIE V. Omnia ut in Communi A Lectio ij. Mántius à primævo ætátis flore, abruptis séculi láqueis, militiam Christi secútus, patiéntiæ, ac fortitúdinis, præsertimque fidei præsidio munítus, mira prorsus in Dómini famulátu operátus est. Videns ítaque Ruthénos magna adhuc ex parte profánis idololatría ritibus implicátos, tùm férvidis cohortatiónibus, tùm sanctæ vitæ exemplo, tùm máximè miracuÌórum magnitúdine id tandem effécit, ut cívitas Ruthenensis et circumjecta régio, abjectis dæmonum simulácris, uníus summi Dei cultum amplecterétur. Collecto igitur gregi datus ex Dei nutu, et Sacerdotáli ordinatióne primus Pastor et Epíscopus, non modo se tanto múneri parem exhí buit; sed et susceptæ dignitáti novum decórem adjécit. Apostólico spíritu animátus, dírutis profánis delúbris, eversisque dæmonum simulácris, Christi trophæa ubique erigere aggressus est. Cumque ad famósum quoddam idólum, in ipsâ civitáte Ruthéna, numerósus fieret infidélium concursus, nec ullis increpatiónibus illos sanctus Præsul ab ejusmodi impietate abdúcere posset; quinimò ejus mónitis efferáti, necem illi inferre molirentur; précibus ab eo fusis, repentíno fúlminis ictu simulácrum córruit, et in partes plúrimas confractum circumquáque magno procellæ ímpetu dispér gitur. Tanto miráculo attónita turba, pravis superstitiónibus ejurátis, Christo se subdit ; ejusque fidem amplectens, sancti Epíscopi mónita et documenta auscultat. Sed non étiam hac unâ vice à perículis máximis divínâ virtúte liberátus, magnum inde tulit devictæ impietátis triumphum. Quibus tandem conspicuus, fideique méritis, et opéribus justitiæ ditátus, clarusque miráculis, beátâ morte ad vitam immortálem translátus est. De sancta Martiana, Lectio iij. Artiána apud Albienses nóbili génere nata, téneris adhuc annis parén tibus orbáta, ab Albigensi Epíscopo Társiæ religiosis DIE VI. DE OCTAVA. simæ Virgini instituenda Ex libro sancti Cypriáni tráditur. In cujus sanctíssima disciplína, brevi virtútibus ómnibus imbuta, sé culo renuntiávit. In cœnóbio vitam angélicam agens, ita célebris evasit, ut de ejus vitâ multi à viris piis conscriptifúerint con mentárii, qui témporum injúria jamprídem interiêre. Prophético spíritu interdum affláta apparuit. Vehementiori in dies cœlestis desidério beatitúdinis inflammáta, tandem intrà paucos dies ardentíssimâ febri exhausto córpore, lethalique pallóre, ac squalore deformis, júgiter orans, prístinæ demùm réddita pulcritúdini, spíritum sub cándidæ columbæ spécie felíciter emísit. Multis post mortem cláruit miráculis. Sacrum Vírginis corpus Albiæ cólitur in Ecclésia ipsi dicátâ. AÐ LAUDES, fit Com. mem. de omnibus Sanctis, ut in Laudibus Festi. Deinde de S. Martiana A Epíscopi et Mártyris, de Lectio ij. Mplectámur diem, qui assignat síngulos domicílio suo; qui nos istinc ereptos, et láqueis seculáribus exsolútos, paradíso restituit et regno cœlesti. Quis non péregrè constitútus properáret in pátriam régredi? quis non ad suos navigáre festínans, ventum prósperum cupídiùs optáret, ut velóciter caros licéret amplecti? Pátriam nostram paradísum computámus; parentes Patriarchas habére jam cœpimus; quid non properámus et cúrrimus, ut pátriam nostram vidére, ut parentes salutáre possímus? Magnus illic nos carórum númerus expectat? parentum, fratrum, filiórum frequens nos et copiósa turba desíderat, jam de sua immortalitáte secúra, et adhuc de nostra salu te sollicita. Ad horum conspectum et complexum ve Virg. Ant. Exultábit. Vníre quanta et illis et nobis Sitívit. Oratio, Deus qui ha in comutúne lætitia est! bitáculum, lviij. Lectio iij. VESPERE à Capitulo Ualis illic coléstium QU de omnibus Sanctis, ut in' II. Vesperis Festi, 490.cum Commem. S. Amantii, per Ant. Sacerdótes. V. Salvum, xxvj. Oratio, Deus, fidélium, xxv. regnórum voluptas sine timóre moriendi ! et cum æternitate vivendi quam summa et perpétua felícitas! Illic Apostolorum gloriósus chorus: illic Pro phetárum exultantrum nú merus illic Mártyrum innumerábitis popatus, ob certaminis et passiónis victóriam coronátus: trium phantes illic Vírgines, quæ concupiscéntiam carnis et córporis, continentiæ ró bore subegerunt: remuneráti misericórdes, qui alimentis et largitiónibus pauperum, justítiæ ópera fecérunt; qui Dominica præcepta servantes, ad coelestes thesauros terréna patrimóia transtulérunt. Ad hos, ratres dilectíssimi, ávidâ cupiditáte properémus: ut cum his citò esse, ut citò ad Christum veníre contingat, optémus. AD VESPERAS, fit Commem, S. Amarandi, Mart. Ant. Ecce Deus. V. In Deo, viij. Oratio, Deus qui nos, infrà. DIE VII. DE OCTAVA. Ex libro sancti Augustíni Epíscopi, de Génesi ad litteram. Lib. 12. Cap. 26. n. 54. IN Lectio ij. IN cœlo virtútes animæ non sunt operósæ ac laoriósæ. Neque enim ópere emperantiæ libído frænáur, aut ópere fortitúdinis olerantur adversa, aut Spere justítia iníqua puiuntur, aut ópere prudéniæ mala devitantur. Una ibi et tota virtus est amáre juod vídeas, et summa fe lícitas habére quod amas. Ibi enim beáta vita in fonte suo bíbitur: inde aspérgitur áliquid huic humánæ vitæ ; ut in tentatiónibus hujus séculi, temperanter, fórtiter, justè, prudenterque vivátur. Propter illud quippe adipiscendum, ubi secúra quies erit, et ineffábilis vísio veritátis, labor suscípitur, et continendi à voluptáte, et sustinendi adversitátes, et subveniendi indigentibus, et resistendi decipiéntibus. Ibi vidétur cláritas Dómini, non per visiónem significantem sive corporálem, sicut visa est in monte Sina; sive Spiritálem, sicut vidit Isaías vel Joannes in Apocalypsi; sed per spéciem, non per ænígmata, quantùm eam cápere mens humána potest, secundùm assumentis Dei grátiam, ut os ad os loquátur ei quem dignum tali Deus collóquio fécerit; non os córporis, sed mentis, De sancto Amarando. Ex sancto Gregório Turo nensi. Lib. 1. Miracul. Cap. 57. Albiensem urbem, exacto agónis fidélis cursu sepultus vivit in glória: cujus, ut história passiónis declárat, sepulcrum diù vépribus sentibusque contectum látuit. Sed Dómino jubente Christiánis pópulis revelátum est, et crypta in quâ quiescébat patefacta resplénduit. Sed cùm, hostilitáte impellente, locus ille ab habitatóribus fuisset evacuátus, à longinquc venientes íncolæ, honórem miráculis frequéntiùs illustrétur, AD LAUDES, pro Com mem. S. Amarandi, Mart. Ant. Bonum certámen. V. Adjútor, xij. Oratio. randi Mártyris tui confessióne gloriósâ circumdas et prótegis : præsta nobis, quæsumus, ex ejus interventióne gaudére, et oratióne fulciri; Per Dómi num nostrum. VESPER. de Sequenti. OCTAVA Duplex-majus. beáto Mártyri, quasi custó-Eus qui Eus qui nos beáti Amadi próprio, nitebantur impéndere. Igitur cùm céreos frequenter devótio Christiána deferret, quâdam die cóntigit, ut quidam prælonginquitáte itineris, incrementum ignis, quo accenderétur céreus, non habéret, arreptumque sílicem ferro vérberat, quasi ignem elicitúrus. Quod dum ágeret, et crebris íctibus lápidem quátiens nihil foci posset excútere; cœlesti lámpade céreus, qui jam beáto sepulcro affixus erat, illuminátur. Sicque factum est, ut quæ humánæ non expléverant indústria, peragerentur divini núminis majestate. Cessante humáno stúdio, cœléstia offícia ministrantur; luminisque novi fulgóre céreus clarificátur accensus. Quod cùm pópulis manifestátum fuisset, incrementum foci ultériùs ad accendendum lumen nullus exhibére præsumpsít. Postquàm verò locus ille inhabitári ab homínibus assíduè cœpit, atque ibi domus, in quibus ignis accenderétur, adessent; hoc miráculum non est ultra præstitum plebi, cùm aliis IN I. VESPERIS. Psalmi de Feria; et sic in toto Officio. Ant.Usti quasi virens fó4. E. lium germinábunt; radix justórum non commovébitur. Prov. 11 et 12. Ant. 6. F. Sit memória illórum in benedictióne; et ossa eórum púllulent de loco suo. Eccli. 46. et Ant. 5. a. Ossa eórum púllulent de loco suo; nam corroboravérunt Jacob, redemérunt se in fide virtútis. Eccli. 49. Ant. 2. D. Illi viri misericórdiæ sunt, quórum pietátes non defuérunt; et gló. ria ria eórum non derelinquétur. Eccli. 44. Ant. 1. f. Córpora ipsórum in pace sepulta sunt; et nomen eórum vivit in generatiónem et generatiónem. Eccli. 44· Capitulum. Rom. 8. SI Spíritus ejus qui suscitávit Jesum à mórtuis, hábitat in vobis; qui suscitávit Jesum Christum à mórtuis, vivificábit et mortália córpora vestra, propter inhabitantem Spíritum ejus in vobis. R. Ego consolábor vos : vidébitis, et gaudébit cor vestrum,* Et ossa vestra quasi herba germinabunt; ett Cognoscétur manus Dómini servis ejus. V. Absterget Deus omnem lácrymam, et mors ultrà non erit; neque luctus, neque * clamor, neque dolor erit ultra: Et ossa. Glória Patri. Cognoscétur. Is. 66. Apoc. 21. Hymnus. Vos unánimes Christía dûm chori, Sanctórum túmulos et cíneres patrum, Dulces exúvias, pígnora Cœlitum, la Lætis dícite cántibus. Coelo quando piis æqua bóribus Felíces ánimæ gáudia póssident, Pœnárum sociis débita rédditur Hic laus et decus óssibus, Pars Autumnalis. Passim sparsa Deus pollíciti memor, Custos, ne péreant, pígnora cólligit; Electosque suis providus ággerit Aptandos lápides locis. Quin et rellíquias et túmulos sibi. Aras ipse Deus consecrat hóstia ; Conjungensque suis se caput ártubus, Hos secum simul ímmolat. Vos, quorum cíneres supplícibus pia Tutum præsidium, plebs colit ósculis; Ut Si vos mostra movent, rítuum caro, Indivísa Trias sit Deus ómnia Nobis semper in ómnibus. Amen. V. Pretiósa in conspectu Dómini R. Mors Sanctórum ejus. Ps. 115. Ad Magnífic. Ant. 3. a. Amodò jam dicit Spíritus, ut requiescant à labóribus suis; ópera enim illórum sequuntur illos. Apoc. 14. Oratio, ut infrà ad Laud. COMPLETORIUM ut suprà, 481. AD OFFICIUM NOCT. Invit, Mirábilem in Sanc. Y |