Post lectionem, Hebdo- mandatórum tuórum mad. dicit Adjutórium quia ipsam vólui. nostrum in nómine DómiDi: R. Qui fecit cœlum et terram. Ps. 123. Submissiori voce dicit: Benedícite. Lector versus ad eum, Deus. Hebd. Deus pacis aptet nos in omni bono, ut faciámus ejus voluntátem, fáciens in nobis quod pláceat coram se. Heb. 13. Lector. Amen. Secretò, Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiescant in pace. Amen. Deinde, Pater, etc. AD TERTIAM. Nunc, * Inclína cor meum in testimónia tua, et non in avaritiam. Averte óculos meos ne vídeant vanitátem : in via tua vivífica me. Státue servo tuo elóquium tuum *in timóre tuo. Amputa oppróbrium meum quod suspicátus sum *quia judícia tua jucunda. Ecce concupívi mandáta tua : * in æquitáte tua vivífica me. mise Et véniat super me ricórdia tua, Dómine, salutáre tuum secundùm elóquium tuum. Et respondébo exprobrántibus mibi verbum, quia sperávi in sermónibus tuis. Et ne auferas de ore meo: verbum veritátis usquequáque; * quia in judíciis tuis supersperávi. Et custódiam legem tuam semper, in séculum, et in séculum séculi. Et ambulábam in latitú dine, * quia mandáta tua exquisívi. Et loquébar de testimóniis tuis in conspectu re* et non confundé gum, bar. ME Divisio Psalmi 118. Emor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedisti. Hæc me consoláta est in humilitate mea, * quia elóquium tuum vivificávit me. Superbi iníquè agébant usquequáque: * à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine; * et consolátus sum. Deféctio ténuit me * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; * et custodívi legem tuam. * Hæc facta est mihi, quia justificatiónes tuas exquisívi. Pórtio mea, Dómine, dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo: miserére mei secundùm elóquium tuum. Cogitávi vias meas, et converti pedes meos in testimónia tua, * Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intellectum, et discam mandáta tua. Qui timent te, vidébunt me, et lætabuntur; * quia in verba tua supersperávi. Cognovi, Dómine, quia æquitas judícia tua, * et in veritáte tua humiliasti me. Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secundum elóquium tuum servo tuo. Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam; * quia lex tua meditátio mea est. Confundantur superbi, quia injustè iniquitátem fecérunt in me; * ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertantur mihi timentes te,* et qui novérunt testimónia tua. Fiat cor meum immacuJátum in justificatiónibus tuis, ut non confundar. Ant. Da mihi intellec-, tum, et scrutábor legem tuam, Dómine. Capitulum. 1. Joan. 2. IN hoc scimus quóniam, cognovimus Deum, si mandáta ejus observémus. Qui dicit se nosse eum, et mandáta ejus non custódit, mendax est, et in hoc véritas non est: qui autem servat verbum ejus, verè in hoc cáritas Dei perfecta est. R.br. Inclína cor meum, Deus, * In testimónia tua. Inclína. V. Averte óculos meos, ne vídeant vanitátem: in via tua vivífica ★ In testimónia tua. Glória. Inclína. me. * Paulò minùs consummavérunt me in terra; ego autem non derelíqui mandáta tua. Secundùm misericórdiam tuam vivífica me, et custódiam testimónia oris tui. In æternum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cœlo. In generatiónem et generatiónem véritas tua: * fundasti terram, et pér manet. Ordinatióne tuâ persevérat dies: * quóniam ómnia sérviunt tibi. Nisi quòd lex tua meditátio mea est, * tunc fortè periissem in humilitáte mea. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas; quia in ipsis vivificasti me. Tuus sum ego, salvum me fac ; * quóniam justificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres. ut pérderent me: testimónia tua intellexi. Omnis consummatiónis vidi finem: * latum mandátum tuum nimis. QUO Divisio Psalmi 118. Uómodò dilexi legem tuam, Dómine! *totâ die meditátio mea est. Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo, quia in æternum mihi A mandátis tuis intellexi;* proptereà odívi omnem viam iniquitátis. Lucerna pédibus meis verhum tuum, * et lumen sémitis meis. Jurávi et státui* custodíre judícia justítiæ tuæ. Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secundùm verbum tuum. Voluntária oris mei be neplácita fac, Dómine, * et judícia tua doce me. Anima mea in mánibus meis semper; * et legem tuam non sum oblitus. Posuérunt peccatóres láqueum mihi;* et de mandátis tuis non errávi. Hæreditáte acquisívi testimónia tua in æternum, * quia exultátio cordis mei sunt, Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum, propter retributiónem. * R.br. Testimónia tua iutellexi, Dómine: * Latum tificationibus tuis semper. rum. Prævaricantes reputávi omnes peccatóres terræ ; * ídeò dilexi testimónia tua. Confige timóre tuo carnes meas;* à judíciis enim tuis tímui. Feci judícium et justítiam : * non tradas me calumniántibus me. Súscipe servum tuum in bonum: * non calumnien tur me superbi, Oculi mei defecérunt in salutáre tuum, * et in elóquium justítiæ tuæ. Fac cum servo tuo secundùm misericórdiam tuam, * et justificatiónes tuas doce tuum nimis. Testimónia. V. Omnis consummatiónis * vidi finem. Latum. Glória Patri. Testimónia. V. Dilexi mandáta tua super aurum: R. Proptéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar. Ps. 118. Oratio conveniens. Abente jam solis rotá, Inclínat in noctem dies; Sic vita suprémam cito Festínat ad metam gradu. O Christe, dum fixus cruci Expandis orbi bráchia, Amáre da crucem; tuo Da nos in amplexu mori. Deo Patri sit glória, Ejusque soli Fílio, Sancto simul cum Spíritu, Nunc et per omne séculum. Amen. Ant. 4. E. Omnia. super aurum et topázion. Mideo scruláta est ea om Proptéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar : nem viam iniquam ódio hábui. Ant. Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum. Capitulum. 1. Joan. 5. HEc est cáritas Dei, ut mandáta ejus custodiámus; et mandáta ejus grávia non sunt. ánima mea. Declarátio sermónum tuórum illúminat, * et intellectum dat párvulis. Os meum apérui, et attraxi spíritum; * quia mandáta tua desiderábam. Aspice in me, et miserére mei, * secundùm judícium diligéntium nomen tuum. Gressus |