ODE XXVI. AD ELIUM LAMIAM. Metrum duobus primis versibus Alcaicum, tertius versus Iambicus Dimeter Hypercatalecticus, quartusque Pindaricus Dactylicus. MUSIS amicus, tristitiam et metus 5 Quid Tiridatem terreat, unice Necte meo Lamiæ coronam, Pimplea dulcis: nil sine te mei 10 Prosunt honores: hunc fidibus novis, Hunc Lesbio sacrare plectro Teque tuasque decet sorores. 8 quis edd. vett. et sunt qui de nominativo accipiant, male. hinc et natum istud qui, quod in paucis codd. reperit Bentleius. 4 oræ et Ascens. et Bonfin. 5 Mithridatem ed. Venet. et quidam codd. ap. Lambin. Tyridatem ed. Glar. et Schol. nos cum Bentl. et Ian. formam. gr. recepimus. vulgo Tiridatem. Z. 9 MS. Gott. Piplea, sed ultimæ literæ superpositum antiqua manu i. S. G. Bentleius emendavit Pimpleï, quia Ierλnis sit Musa, sed Pimplea dicatur de loco. Z. 10 Possunt Rutg. Bentl. Cun. it. ed. Venet. et Jani. ODE XXVI. 2 Imitatus est hoc loco Anacreontem. Τὸ δ ̓ ἄχος πέφευγε μιχθὲν ̓Ανεμοτρόπῳ θυέλλη. Protervis, pro libidine et temere jactantibus et vexantibus. 3 Queis exprimendum curavi, ut melius appareat esse dativum plur. 4 Hoc tempore Phrahates a Tiridate ob sævitiam regno pulsus, cum ingenti Scytharum exercitu, reditum minabatur. 6 Securus, amotus a cura. Fons integer, unde nemo transit. 7 Cum sol se aperit, flores etiam se aperiunt. 9 Pimpleum, Libethrum, et Pieria, olim Thraciæ, postea Macedoniæ montes fuerant et Musis sacri in plerisque hujusmodi montibus erant etiam sacri fontes ejusdem nomi nis. 11 Lesbio plectro: h. e. Alcæi et Sapphus, Romanis hactenus incognito. Erat autem plectrum acuminati bacilli forma. 19 laboras Gott. et primæ edd, sed nusquam est in. G. Imo laboras in est in edd. Venet. Glar. et Lamb. Z. 24 chimæra coll. Sax. it. Br. Zaro. etc. al. Chimæræ. ODE XXVIII. 5 Metrum primo versu Hexameter Heroicus: secundo Tetrametrum Heroicum. TE maris et terræ numeroque carentis arenæ Mensorem cohibent, Archyta, Pulveris exigui prope littus parva Matinum Munera: nec quidquam tibi prodest Aërias tentasse domos, animoque rotundum Occidit et Pelopis genitor, conviva deorum; Tithonusque remotus in auras, Et Jovis arcanis Minos admissus habentque 4 Funera conj. Heinsü ap. Bentl. male! 5 temptasse MSS. Bersm. C. 6 Decurrisse Flor. et Locher. 21 Saga sunt præcantatrices, quæ vel accersere carminibus mala hominibus possunt, vel expellere. 23 Vox triformi refertur ad Homericum istud: Πρόσθε λέων, ἔπιθεν δὲ δράκων, μέσση καὶ χίμαιρα. Pegaso insidens, ab eoque adjutus Bellerophon Chimæram confecit. ODE XXVIII. Munera pulveris exigui nondum sibi persoluta, sepulturæ inopia, retinent umbram tuam, ne liceat tibi Styga trajicere. 3 Matinus vicus et mons Apuliæ. 7 Respondet Archytas Nauta. Suum sensum nautæ tribuit Poëta. Etsi conviva. Conviva deorum Tantalus, illo honore abusus, punitus propterea apud inferos. 8 Etsi Auroræ curru in cœlum raptus. 2 Mensorem, Geometram dicit et Arith- in antro Jovis, quod in Ida monte erat, ab ipso meticum. Jove didicisse. 10 Tartara Panthoiden, iterum Orco Nervos atque cutem morti concesserat atræ ; 15 Naturæ verique. SED omnes una manet nox, 20 Dant alios Furiæ torvo spectacula Marti: Mista senum ac juvenum densentur funera: nullum Sæva caput Proserpina fugit. Me quoque devexi rapidus comes Orionis. Illyricis Notus obruit undis. At tu, nauta, vaga ne parce malignus arenæ 25 Particulam dare: sic, quodcunque minabitur Eurus 30 Plectantur silvæ, te sospite; multaque merces, Ab Jove, Neptunoque sacri custode Tarenti. 14 Judice me, conjectura cujusdam ap. Cuning. Sed vid. not. Gesneri. 15 mors MSS. Bersm. [† et ed. Lips. 1498.] quod est glossema. Z. 18 avidum Br. Gott. et primæ edit. it. coll. Sax. tum Bentl. Cun. et MSS. Bersm. duo. vulgo avidis. 19 densantur edd. Venet. Glar. 29 Sub Jove conjectura Crusi. 10 Tartara, jam pro Elysio. Euphorbum Panthoi filium se Homericis temporibus fuisse, dicebat Pythagoras, ejusque sibi vindicabat clypeum. 11 Refixo h. e. revulso et ablato clypeo. 13 Nervos et cutem, h. e. corpus. 14 Etiam te ipso judice. Noverat videlicet Archytas in illa parte Italiæ esse magnam auctoritatem Pythagoræ etiam apud vulgus. Sordidus auctor, contemnendus interpres, s. perscrutator. 17 Veteres cædes atque bella Bellona Furiarumque inspirationi tribuebant. 18 Nautas mercatores per contemtum appellat. 20 Nullum caput fugil Proserpinam. Nondum illi flavum Proserpina vertice crinem ab stulerat. Virgil. Æn. 4. 698. Credebant veteres ægrotantes mori non posse priusquam Proserpina crinem de vertice secuisset. 21 Notum est ortu et occasu Orionis tempestates concitari. Devexi, ad occasum vergentis. 23 Malignus dicitur qui vel operæ vel impensæ nimium parcit. Arenam pulverem dicit, uti Virgilius frequenter in Georgicis. 27 Ex veteri opinione pœnas condonari non posse, in alia diverti posse. 28 In animo habuit aureum Danaes imbrem, ut puto. 29 Tarentum erat in tutela Neptuni. Est enim Taras Neptuni filius conditor Tarenti. 30 Negligis, leve putas? |