Sæpe trans finem jaculo nobilis expedito?

Quid latet, ut marinæ

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Trojæ

15 Funera, ne virilis

Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas ?

ODE IX.

AD THALIARCHUM.

Duo priores versus Alcaici, qui constant ex Penthemimeri Iambica Cæsura et duobus Dactylis. Tertius Dimeter Iambicus Hypercatalecticus. Quartus Pindaricus Dactylicus ex duobus Dactylis et duobus Trochæis.

VIDES, ut alta stet nive candidum
Soracte, nec jam sustineant onus
Silvæ laborantes, geluque
Flumina constiterint acuto.
5 Dissolve frigus, ligna super foco

4 Acuto. Sunt qui interrogative efferri velint. Z.

duros accipit ore lupos. Ovid. Fast. 4. 6. 4. Gallica ora, ora equorum Gallicorum, ob velocitatem et ferociam celebrium.

8 Qui in campo Martio exercebantur, etiam natabant post exercitium, quia et hoc videtur necessarium militiæ esse.

Hoc olivum erat ceroma, sive oleum cera mixtum. Sensus est: cur plane abhorret a lucta?

10 Livida armis, ob pondus et frictionem disci.

11 Discus e ferro fieri solebat, vel ex ligno, vel ex ære, ex lapide vero ut plurimum, loro medio ejus circumdato, quo contorquebatur et emittebatur.

13 Expedito, emisso, jacto.

14 Quid latet, cur non in publicum ad exercitationes et munera viri prodit?

Achillem mater sua in Scyro insula inter filias Lycomedis educari pro puella voluit. Ille virum se prodidit astu Ulyssis, inter muliebres nugas arma venditantis. 16 Cultus, vestitus.

ODE IX.

2 Notandum quod neutro genere Soracte dixerit, cum vulgo Sorax dicitur: est autem hic mons in Phaliscis. Vulgo Monte di Sante Silvestro.

3 Gelu acutum vehemens interpretari malim. Ovid. Tr. 5. 10.1. Ut sumus in Ponto, ter frigore constitit Ister.

10

15

20

Large reponens; atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,

O Thaliarche, merum diota.
Permitte divis cætera; qui simul
Stravere ventos æquore fervido
Depræliantes; nec cupressi,

Nec veteres agitantur orni.
QUID sit futurum cras, fuge quærere; et
Quem sors dierum cunque dabit, lucro
Appone; nec dulces amores

Sperne puer, neque tu choreas,
Donec virenti canities abest
Morosa. Nunc et campus, et arese,
Lenesque sub noctem susurri
Composita repetantur hora:
Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellæ risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis
Aut digito male pertinaci.

6 benignior conj. Cun. 7 Sabino conj. Galeus ap. Bentl. quasi dicta sit a gr. διώσης. 8 dyota ed. Venet. et Glar. Z. 14 fors, Lambin. ex codd. 16 tu displicet Scaligero, et abest a duobus codd. Bentleii, qui recte defendit. Z.

6 Benignius jam liberalius.

8 Thaliarchus, Magistrum convivii notare videtur: sed potuit etiam certum amicum ita designare.

Diotam a duabus auribus amphoram, sive quadrantal, vocat : continet autem 48 sextarios. Sabinam vocat ob vinum Sabinum, quod in ea condebatur.

9 Simul, h. e. simul atque.

10 Fervidum æquor velut ab igne bulliens. Nempe quia antea procellarum vi agitatum erat. Stravere, sedaverunt, represserunt. Depræliantes, inter se certantes per

mare.

14 Lucro app. deputato tibi esse in lucro, quia præter spem ad vitam, quæ tam caduca et incerta est, accessit.

16 Puer, dum puer es.

18 Morosa, difficilis.

Campus et areæ, ambulationes et ludi in Campo Martio et urbis areis.

19 Lenes susurri, confabulationes submissæ cum puellis.

21 Fingendus est ludus, ubi aliquis vel videns, vel alligatis oculis, quærere jubetur latentes; ubi pignus dare, qui peccavit in leges ludi; Lacerto armilla deripitur, digito annulus. Male pertinax puella, quæ male repugnat, tanquam quæ vincere nolit.

Alcæi Fragmentum, in hac Ode imitatus
est Horatius,
Ὕει μὲν ὁ Ζεὺς, ἐν δ ̓ ὠρανῷ μέγας
Χειμών, πεπάγασιν δ ̓ ὑδάτων ῥοαί
Κάββαλλε τὸν χειμῶν ̓ πιθεὶς πῦρ,
Ἐν δὲ κιρνὰς οἶνον ἀφειδέως
Μελιχρόν........ B. Ex Athenæo 1. 10.

ODE X.

AD MERCURIUM.

Metrum Sapphicum.

MERCURI, facunde nepos Atlantis,
Qui feros cultus hominum recentum
Voce formasti catus, et decoræ

More palæstræ :

5 Te canam, magni Jovis et deorum

Nuntium, curvæque lyræ parentem,
Callidum, quicquid placuit, jocoso
Condere furto.

Te, boves olim nisi reddidisses
10 Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra
Risit Apollo.

Quin et Atridas, duce te, superbos,
Ilio dives Priamus relicto,

15 Thessalosque ignes et iniqua Trojæ

Castra fefellit.

1 Interpunctio hæc debetur Bentleio. Vulgo interpungunt post facunde. 2 cœtus conj. With 4 humore, h. e. ceromate conj. Heinsius. Damnat conjecturam Bentleius. Z. 14 Relicta conj. Cun.frustra. Nam quamquam IV. 9. 18. est femininum: aliis locis tamen est neutrum, ut III. 17. 4. IV. 4. 53. etc. Z.

ODE X.

1 Nepos. Nam Maia erat filia Atlantis. 3 Voce formasti; Mercurius primus vocem finxit, et gestum et incessum: Constat palæstritas fuisse illis temporibus quod hodie saltandi artifices.

Catus, Sabinorum lingua acutus est; h. e. solers, ingeniosus. 4 Vetuste More pro Modo positum est: Atque hoc est pro Arte.

Parentem; ipse enim dicitur Lyræ inventor, ut Apollo Caducei.

7 Jocosum furtum vocavit artem Præstigiatorum, quam ipse invenit. Callidum condere, Græca constructio est, ad condendum, s. qui artem occultandi calles.

9 Te boves; Fabula hæc ab Alceo facta. Admeti hæ erant boves.

10 Amovisse dicitur, qui de hereditate, de patris bonis, aliquid clanculum sibi assumit.

12 Inter ipsas minas Apollinis, Mercurius etiam pharetram illi subduxit, et risum ea re expressit licet irato. Viduus risit Græco more, risit se viduum, vel privatum, fraude Mercuriali, pharetra sua. Suaviter illa Mercurii furta pinguntur in Hymno in Mercurium Homerico.

13 Duce te; vide Iliad. Ω. ubi Priamus cadaver Hectoris sui redimit ab Achille.

14 Dives; Exanimumque auro corpus vendebat Achilles. Virgil.

15 Thessali ignes: Achillis erant vigiles ignes. B. Iniqua Tr. h. e. Trojanis infesta et hostilia.

Metrum Choriambicum Hendecasyllabum, constans Spondeo, tribus Choriambis, et Pyrrichio vel Iambo.

Tu ne quæsieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
Finem Dî dederint, Leuconoë; nec Babylonios
Tentaris numeros. Ut melius, quicquid erit, pati!
Seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,
5 Quæ nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi
Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida
Ætas; carpe diem, quam minimum credula postero.

1 Valde turbati versus et numeri hujus carminis in Flor. 1482. sed nihil mutat Gott. G. 2 dederunt MS. apud Bentl. neu corr. Cun. Leucothoë quidam codd. ap. Glar. 3 Pro ut conj. Crusius sit, et at Burmannus ad Suet. Vesp. 33. Z. Temptaris MSS. tria Bersm. 7 Diffugit ed. Ald. quod placet Fabricio. C.

ODE XII.

AD AUGUSTUM.

Metrum Sapphicum.

QUEM virum aut heroa lyra vel acri
Tibia sumis celebrare, Clio?

Quem deum? cujus recinet jocosa
Nomen imago,

5 Aut in umbrosis Heliconis oris,
Aut super Pindo, gelidove in Hæmo?

Unde vocalem temere insecutæ
Orphea silvæ,

Arte materna rapidos morantem
10 Fluminum lapsus, celeresque ventos;
Blandum et auritas fidibus canoris
Ducere quercus.

Quid prius dicam solitis parentis
Laudibus? qui res hominum ac deorum;

15 Qui mare et terras, variisque mundum
Temperat horis :

2 et 3 sumis etiam Brod. recinit etiam Gott.

10 Fluminis coll. Sax. G.

13 Vulgaris lectionis parentum sensus videtur hic: Quid (h. e. quem) prius laudabo more parentum nostrorum? cum qui etc. At sic displicet Quid, nec satis sequentia respondent. Cum Baxtero et Gesnero per laudes parentum intelligere ipsum Jovem, est valde durum. Conjectura Mureti, quam confirmat MS. Pulmanni, Quid prius dicam? solitis parentem laudibus, qui etc. merito damnatur a Bentleio, qui cum Lambino recepit ex codd. optimæ notæ parentis, h. e. Jovis. Lectionem hanc, ob facilitatem, probatam Heinsio, Cun. aliisque, nos recipere non dubitavimus. Z. 14 rex homin. MSS. quidam. 15 ac terras Bentl. e. codd. nonnullis.

ODE XII.

1 ̓Αναξιφόρμιγγες ὕμνοι, Τίνα θεὸν; τίν' ἥρωα; Τίνα δ ̓ ἄνδρα κελαδήσομεν; Pindarus. Quem virum de vivis? quem heroa de mortuis?

4 Sic vocem repercussam, quæ echo vocatur, describit etiam mox 20. 8.

7 Vocales dicuntur homines summæ vocis.

Confuse, quia summa cum festinatione. 9 Mater Orpheo assignari solet Calliope. 11 Auritas, h. e. auscultantes. Blandum ducere, qui blando cantu, fidibus demulcendo, ducebat.

13 Sic et Virgilius pro O Jupiter, O qui res hominumque Deûmque Æternis regis imperiis.