«

ODE IX.

AD LYDIAM.

Primus versus Glyconicus, alter Choriambicus Asclepiadeus.

HOR. DONEC gratus eram tibi,

"Nec quisquam potior brachia candidæ

Cervici juvenis dabat;

"Persarum vigui rege beatior.

LYD. 5 Donec non alia magis

"

"Arsisti, neque erat Lydia post Chloën;

Multi Lydia nominis

“ Romana vigui clarior Ilia.

HOR. Me nunc Thressa Chloë regit,

10

"

" Dulces docta modos, et citharæ sciens ;
Pro qua non metuam mori,

"Si parcent animæ fata superstiti.

LYD. Me torret face mutua

"Thurini Calais filius Ornyti;

15 Pro quo bis patiar mori,

" Si parcent puero fata superstiti.

HOR. Quid? si prisca redit Venus;

"

"

14 Ornythi Gott. G. Ornithi

9 Cressa codd. tres ap. Bentl.
edd. vett. 20 Rej. omnes. Ejectæ Cun.

ODE IX.

1 Hanc et tertiam Lib. IV. mallet Scaliger se composuisse, quam vel totius Tarraconensis rex fieri. Est carmen, ἀμοιβαῖον, cujus natura est, ut processu crescat.

2 Potior cui plus favet puella.

4 Efficacius vigui quam vixi; vigent enim quæ in flore sunt.

7 Multi nominis; magnæ famæ. Carminibus ejus decantabatur.

9 Regit. Ostendit se esse sub ejus imperio.

11 Pro qua; ex veterum opinione de vicaria ̓Αντιψύχων morte.

13 Face mutua, igne mutui amoris.

14 Thurium Bruttiorum oppidum erat.
18 Proverbiali sermone aheneus de dura at-

que irrupta dicitur.

19 Excutitur quod arctius adhæret.

«

LYD. Quamquam sidere pulchrior

" Ille est, tu levior cortice, et improbo
Iracundior Adria;

" Tecum vivere amem, tecum obeam libens.

ODE X.

IN LYCEN.

Metrum tribus versibus Choriambicum Asclepiadeum, quarto Glyconicum.

Extremum Tanain si biberes, Lyce,

Sævo nupta viro; me tamen asperas

Porrectum ante fores objicere incolis
Plorares Aquilonibus.

5 Audis, quo strepitu janua, quo neinus
Inter pulchra satum tecta remugiat
Ventis, et positas ut glaciet nives
Puro numine Juppiter?
Ingratam Veneri pone superbiam;

10 Ne currente rota funis eat retro.

J Tanaim vulgo. sed Gr. forma est in Ven. Bentl. ex codd. et Ian. Ergo recepi. Z. 3 Projectum Bentl. e conj. 6 satum tuetur Heins. ad Sil. 10. 533. et sic etiam Gott. situm Zar. Flor. al. remugiat. 7 Sentis conj. Bentl. 8 lumine conj. Scaliger Lect. Auson. l. 1. Cr. 10 retro f. eat rota vulgo.

22 Levior cortice; Proverbialis Hyperbole. Cortice enim accipiendum pro subere, ut supra, In amore minus constans.

Improbo jam pro importuno et inexorabili posuit.

23 Iracundior; Verum hoc; fatetur enim ipse Epist. 20. Lib. I. fuisse irasci celerem; sed tamen ut placabilis esset.

ODE X.

1 Lyce, Poëticum puellæ nomen a sævitia, siquidem Λύκη Græcis Lupa est.

2 Asperas, figurate, eo quod ipsa domina erat aspera, h. e. difficilis et immitis.

3 Porrectum dicimus proprie de mortuo, et habet Emphasin, eum diriguisse gelu.

Incolas Aquilones dicit, tanquam deos Scythiæ indigenas.

5 Nemus inter tecta satum viridarium dicit, quod erat in impluvio domus.

7 Positas, modo diu manentes et quasi immotas.

8 Puro numine est sereno cœlo, quo frigus intendi solet.

Jupiter, Cœlum sive Æther.

10 Ne currente; ne tu amans similiter contemnaris. Ne nimium impulsa et currente rota tuæ superbiæ ab amatorum precibus auctæ, ruptus subito funis eat tecum et cum curru fortunæ tuæ, retro. Unice huc facit laudatus Lambini locus Aristidis Panath. p. 118. Jebb. ἐντεῦθεν ἤδη πάντα ὥσπερ κάλου ῥαγέντος ἐχώρησεν ὀπίσω, καὶ διελέλυτο ̓Αμα ζόσιν ἡ ἀρχὴ, κ. τ. λ.

15

20

Non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

O, quamvis neque te munera, nec preces,
Nec tinctus viola pallor amantium,

Nec vir Pieria pellice saucius
Curvat; supplicibus tuis
Parcas, nec rigida mollior æsculo,
Nec Mauris animum mitior anguibus.

Non hoc semper erit liminis aut aquæ
Cœlestis patiens latus.

17 Sic vulgo: Baxter esculo. Z. 18 animo Brod. et Glar.

18 caput, exeatque conj. Bentl. Muniunt æstuatque vel efflat atque-manat Cun. conj.

30 pro nam est num in uno Bent. it. coll. Sax.

10 Ludit exsultim: Anacreonticum illud,

Σκιρτῶσα παίζεις, hoc loco expressit.

11 Protervo, importuno, nimio.

13 Tu potes; Orphei historiam respicit. 15 Tibi blandienti; cum scilicet Orpheus Eurydicen suam repeteret.

19 Sanies quasi sanguies: est enim mortui sanguinis corruptela, ut tabum vivi; ut bene Servius. Saniem cadaverum dixit quibus vescitur Cerberus.

21 Vultu invito; h. e. Malis alienis, ut alibi Horatius.

24 Danaus quinquaginta filias suas fratris sui, Ægypti, totidem filiis collocat: jubet, ut prima nocte suum quæque maritum interficiat. Hypermnestre sola parcit Lynceo.

29 Culpas posuit pro scelera.
Etiam sub Orco; non solum damnantur in
aquæ penuria, sed etiam infernali puniuntur
igni.

31 Duro; crudeli. Ipse dura.
33 Hypermnestram dicit.

35 Splendide, gloriose. Mendax, quia patri promiserat, se sponsum necaturam esse.

52 Scalpe etiam G. sed Sculpe editt. primæ, quod probat etiam Heins. ad Ovid. Her. 14. 128. [+ Oudendorp. ad Suet. Galb. c. 10. probat scalpe.]

ODE XII.

AD NEOBULEN.

Constat hæc Ode Alcaica quatuor decapodiis Ionicis dictis a minore, ἀπ ̓ ἐλάσσονος. Atque hæc est unica Oda hujus metri quæ hodie comparet sive Græce sive Latine.

MISERARUM est neque Amori dare ludum, neque dulci
Mala vino lavere; aut exanimari, metuentes

Patruæ verbera linguæ. tibi qualum Cythereæ

45 Feriam proprie de gladio: Miles os feri. Cæsar olim ad milites.

47 Numidarum in agros; ubi scilicet feri homines et feræ bestiæ.

52 Querelam talem et epitaphium complexus est Ovid. Her. 14. 129. Exsul Hypermnestra pretium pietatis iniquum, Quam mortem fratri (patrueli Lynceo) depulit, ipsa

ODE XII.

2 Antiqua Declinatione dixit lavere. Lavant mala qui ad oblivionem usque potant. Exanimari dicuntur qui animo fere linquuntur præ metu.

3 Veteres quod nollent liberis suis nimis indulgere, eos plerumque patruis alendos tradebant. Hinc patruus Proverbiali sermone pro severo, Patruæ severa.