Artykuły redaktora pod. Listy Cześnikiewicza (Józefa Miniszewskiego). Odpowiedź na pytanie, poezya Romana Z)morskiego). Złoto, kadzidło i myrra. Listy autora bezimiennego. Gammy Ludwika Brzozowskiego. Obserwacye turysty, (Józ Miniszewskiego). O artykule p. F. Z. pod tyt. Dziennikarstwo i przemysł, p. M. Ni to, ni owo. Dziennik wycieczki do Warszawy. Agent handlowy, Parweniusz i jego rządca, p. A. K. Plan do komedyi. Plany do powieści. Przegląd literacki. Kuryer Warszawski. Pod redakcyą Karola Kucza. Warszawa, druk Kuryera Warszawskiego, w 4-ce, rs. 4 k. 80 rocznie. Miesiąc Styczeń 1861, NN. 1-29.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego. (Оффиціальная Газета Царства Польскаго). Pod naczelną redakcyą Jana Karnickiego. Warszawa, druk J. Jaworskiego, fol. rs .4 k. 50 rocznie. Miesiąc Styczeń 1861. NN. 1-25.

Warszawska Gazeta Policyjna. Pod redakcyą Józefa Pękalskiego. Warszawa, druk J. Ungra, w 4-ce, rs. 3 k. 60 rocznie. Miesiąc Styczeń 1861, NN. 1-31, zawierają:

Ubogi artysta. Klara. Hodowanie kur na końskiém mięsie. Warschauer Zeitung. Pod redakcyą Jana Marona. Warszawa, druk braci Hindemith, fol., rs. 6 rocznie. Miesiąc Styczeń 1861, NN. 1-25, zawierają:

Briefe aus Brześć litewski. Im Eise. Die Polizei bei Griechen und Römern. Reitrock und Crinoline. Die Sklaverei in Nordamerika. Georg Stephenson. Lokalbericht. Aus der Provinz. Technisches. Handelsnachrichten. Vermischtes.

Korrespondent rolniczy, handlowy i przemysłowy. Wychodzi przy Gazecie Warszawskiej pod redakcyą Konstantego Pathie. Warszawa, druk Gazety Warszawskiej, w 4-ce, Miesiąc styczeń 1861, NN. 1—8, zawierają:

O konstrukcyi jednokoleśnych taczek. Krótki przyczynek do nauki o żywieniu zwierząt gospodarczych. Ostrożność przy używaniu drzewa do pieczywa. Hodowanie kur na końskiém mięsie, p. Siekaczyńskiego. Wartość odżywna siana i potraw, tudzież kornenburskiego proszku dla bydła. Uprawa chmielu w Bawaryi. Wyciąg z raportu o instytucie rolniczym w Hohenheimie, p. T. K. Jak wypada postąpić z drzewem przez owady zniszczoném, p. Tomasza Szokalskiego. Uprawa angielskiego rychłego jęczmienia. Korrespondencye. Drobiazgi. Wiadomości handlowe. Średnie ceny żywności na targach Warszawy i Pragi.

Gazeta Rolnicza. Pod redakcyą Adama Mieczyńskiego. Warszawa, druk A. Gins, w 4-ce większ., rs. 4 rocznie. Miesiąc Styczeń 1861, NN. 1-3, zawierają:

Artykuł wstępny. Rozbiór dzieła:,,Poszukiwania do historyi rolnictwa krajowego, Edmunda Stawiskiego", p. Józefa Supinskiego. O potrzebie u nas Towarzystwa aklimatyzacyjnego, p. Zygmunta Gawareckiego. Praktyczne uwagi o uprawie łubinu, p. Leona Kąkolewskiego. Korrespondencye gospodarskie. Kilka słów o wystawach rolniczych krajowych, p. H. L. Przegląd krytyczny dzieła Piotra Seifmana p. t.:,,Sprawozdanie z podróży naukowo weterynaryjnéj”, p. Adama Mieczyńskiego. Przegląd dzieła Hasnera: „,,Systemat ekonomii politycznej". O pługu amerykańskim, p. Franciszka Czapskiego. Odezwa Aleksandra Jasińskiego do ziemian. Czeladź i robotnicy wiejscy, p: Jana Kontrymowicza. Podróż gospodarska pod kierunkiem Wojciecha Jastrzębowskiego przez uczniów instytutu marymontskiego po ziemiach słowiańskich odbyta, p. Piotra Grodzickiego. Rachunkowość gospodarska, p. Juliana Liedtke. Ruch handlowy między Ameryką i Europą, p. L. K. Przegląd krytyczny dzieła Estkowskiego: „Nauki wiejskie". O wyleganiu kurcząt wedle sztucznego sposobu Vallée'go. Aforyzmy gospodarskie. Nowiny gospodarskie. Średnie ceny produktów rolniczych na ostatnich targach znaczniejszych miast Królestwa Polskiego.

MUZYKALIA.

Schnabel Leon. Camille Polka pour le piano. Varsovie, lithogr. J. Müller, str. 3.

Miller K. Bocian, śpiew z towarzyszeniem fortepianu, słowa Karola Kucza. Warszawa, nakł. i litogr. J. Müller'a, str. 3.

Wolff E. Souvenir de Nice, valse brillante, Varsovie, lith. J. Müller, str. 11.

Roguski Gustave. Hommage à la mémoire de Chopin, fantaisiemazurka pour piano. Op. 6. Varsovie, lith. J. Müller, str. 7, kop. 30. Grossmann Louis. La Folatre Polka française, pour piano. Varsovie, chez G. Sennewald, lit. J. Petersilge, str. 3, kop. 15.

Dietrich Maurice. Campanella Polka, pour piano. Varsovie, chez G. Sennewald, lith. J. Petersilge, str. 7, kop. 30.

Eibl Piotr. Złoty mazur, skomponowany na fortepian. Warszawa, nakł. G. Sennewalda, litogr. J. Petersilge, str. 3, kop. 15.

Einert Teodor. Litwinka Polka, na fortepian. Warszawa, nakł. G. Sennewalda, litogr. J. V. Fleck, str. 7, kop. 30.

Einert Teodor. Pocztarka Polka, skomponowana na fortepian. Warszawa, nakł. G. Sennewalda, litogr. J. V. Fleck, str. 3, kop. 15.

Tom L Marzec 1861.

• 86

678

KRONIKA BIBLIOGRAFICZNA.

Rajczak Andrzej. Jeszcze jeden", mazur na fortepian. Warszawa, nakł. G. Sennewalda, lit. J. V. Fleck, str. 3, kop. 15.

Strauss Johann und Joseph. Hinter den Koulissen, Quadrille beliebten Motiven für das Piano-forte. Warschau, litogr. J. Müller, str. 7.

Karr Victor. Le Prince Imperial, 2 nouveau quadrille française, tiré des motifs favoris. Varsovie, chez G. Sennewald, lit. J. V. Fleck, str. 5, kop. 37.

Kadler Ludwik Ch. Michalina Polka, na fortepian. Warszawa, lit. W. Otto, str. 5.

Zbiór ulubionych tańców, ułożonych na fortepian. N. 15. Strauss J. Drollerie Polka. Warszawa, nakł. J. Kaufmana i Sp.. lit. W. Otto, str. 5, kop. 222.

Kijewski Władysław. Branka Polka, skomponowana na fortepian. Op. II, lit. P. Kresse, str. 3, kop. 15.

Oborski Floryan. Polonez. Dz. 6, lit. K. Tytz, str. 9, kop. 45.

Einert Teodor. Kontredanse, z ulubionych tematów opery Hrabina St. Moniuszki, ułożone na fortepian. Warszawa, nakł. i sztych. G. Gebethnera i P. Wolffa, str. 8, kop. 37'2.

Szpanowski Fr. Neptun, kadrylle ułożone na fortepian z opery Hrabina, St. Moniuszki. Warszawa, nakł. i sztych. G. Gebethnera i R. Wolffa, str. 8, kop. 37.

Suchodolski Edmund. Ut majeur, Symphonie, arrangée pour piano à quatre mains. Varsovie, lith. W. Ötto, str. 51.

Monczyński R. Deux Polkas pour le piano. Op. 24. N. 1, 2. Varsovie, lith. J. Müller, str. 3, 3.

Monczyński R. 2 mazury skomponowane na fortepian. Op. 25. N. 1, 2. Warszawa, nakł. i lit. J. Müller'a, str. 3, 3.

Plater Karol. Węgierka Polka. Warszawa, nakł. J. Kaufmana i Sp., lit. W. Otto, str. 3.

Fechner Paulina. Bratek, mazur na fortepian. Warszawa, nakł. J. Kaufmana i Sp., lit. W. Otto, str. 3.

Lewandowski L. Rolnik mazur, grywany w Teatrze Rozmaitości. Warszawa, nakł. J. Kaufmana i Sp. str. 3.

Les Burgraves de Victor Hugo, traduction de Casimir Kaszewski, musique d'Ig. F. Dobrzyński. Ouverture à grande orchestre arrangée à 4 mains pour piano, par l'auteur. Oeuv. 70. Varsovie, chez A. Dzwonkowski, str. 37, rs. 1 kop. 50.

WIADOMOŚCI LITERACKIE.

WARSZAWA.

Warszawa, luty 1861.-Nowe się w tym miesiącu pismo ukazało: „Swiat literatury, historyi, nauk ekonomicznych, podróży i powieści," dzieło zbiorowe w cztérech tomach, wydane przez F. S. Dmochowskiego i Z. Z. (Zygmunta Zaborowskiego). Zeszyt I obejmuje: 1) Wstęp. 2) Uwagi nad historyą literatury J. Bartoszewicza. 3) Maronici i Druzowie. 4) Sierota, powieść. 5) Myśli o urządzeniu stosunków włościańskich.

Wydany prospekt zapowiada wydawnictwo pisma miesięcznego: „Kółko domowe," z drzeworytami. Każdy zeszyt obejmować będzie 32 stronnic druku, rycinę mód paryzką, tablicę haftów i najnowszych robót, lub kroju sukien i bielizny. Redaktorkami są: Alexandra z Chomętowskich Borkowska i Józefa, Śmigielska, znane już w literaturze z prac wielu użytecznych i naznaczonych talentem. To daje rękojmią wartości samego pisma.

Encyklopedyi powszechnéj ukończono druk całej litery Ci zaczęto literę D. W r. b. litery D, E. Fi G, zdaje się, że będą ukończone, albowiem druk bez przerwy postępuje. Zeszyty podług prospektu najregularniéj wychodzą w oznaczonym czasie.

Tygodnik illustrowany, który stał się tak pożądaném pismem, ogłosi wkrótce typy ludu ukraińskiego zdjęte wiernie z natury, z zachowaniem postaci i oblicza ludowego wraz z opisem. Pomiędzy témi uderza postać lirnika, jednego z owych piewców Ukrainy, w których ustach przechowały się najdawniejsze pieśni i dumy historyczne. Przy opisie dołączonym mamy zajmujące szczegóły o tych pieśniarzach znanych tak w Polsce, jak w Rusi galicyjskiéj, a głównie téż na Pokuciu, gdzie mają swoje odwieczne gniazda.

Wiele w naszych czasopismach pisano o tysiącznej rocznicy zaprowadzenia wiary chrześciańskiej w Polsce, naznaczając stałą datę, rok 965 ochrzczeniem Mieszka (Mieczysława). Przywiedziemy tu zdanie jednego z najpierwszych naszych historyków J. Lelewela.

1

Wiadomo, że 950 r. już był biskup polski Jordan, kiedy w Czechach ochrzczonych, biskup dopiéro 966 r. nastał. Koniecznie tedy chrześciaństwo w Polsce było rozpowszechnione, a to obojego obrządku, ile się takowe już różniły: słowiańskiego i łacińskiego. Apostoł Metodyusz, 884 r. wzywał z Popielów Wyszewita w Wiślicy panującego, do ochrzczenia się. Wiślica była wówczas jedną z głównych Polski stolic. A ten Metodyusz 871 r. ochrzcił Borzywoja czeskiego, co było umocowaniem wprowadzonego już i rozpowszechniającego się chrześciaństwa w Czechach. Że w pierwszych początkach nawrócenia do chrześciaństwa naszych przodków, obrządek kościoła wschodniego (słowiańskiego) utrzymywać się musiał (mówi zacny i światły kanonik Jabczyński w piśmie o mieczu przechowywanym w archikatedrze poznańskiej: dowodzą tego, jużto zachowany tutaj (w Poznańskiem) zwyczaj poszczenia; u wielu post od niedzieli septuagesimą zwanéj, który dopiéro na synodzie wrocławskim, odbytym pod legatem Jakóbem r. 1248, na prośbę kolonistów niemieckich został zwolniony; już i zwyczaj święcenia wody w wigilią uroczystości świętych Trzech Króli, czego w kościele zachodnim nie zachowywano. Gdy zaś fakta te nie dadzą się zaprzeczyć, tedy przyjąć tylko można (jak to przypuszcza, oprócz innych historyków, kanonik Ritter w swéj historyi dyecezyi wrocławskiej), że chrześciaństwo zaszczepiane w Morawii i Czechach, przez świętych Cyrylla i Metodyusza, udzieliło się Szlązkowi i Polsce; a być téż może, że podanie co do wysłania tychże do Szłązka i Polski ich uczniów Osława i Wiznoga, ma po sobie jakową pewność. Z tém wszystkiém mowa ta o samym pierwiastkowym zawiązku chrześciaństwa i to najdłużej do śmierci Dąbrowki, która znała ten obrządek w Czechach, i jego też trzymało się zapewne duchowieństwo, które z sobą tutaj sprowadziła. To dostrzega kanonik Jabczyński. Co bądź, na sto lat przed Mieszkiem, za Popiela czasów opowiadane było i krzewiło się chrześciaństwo w Polsce. A dwaj do dworu Popiela nie puszczeni, co gościnę u Piasta znaleźli, byli Wiznog i Osław, Metodyusza uczniowie, ewangelii opowiadacze.

Chrześciaństwo liczy swe lata nie od ochrzczenia się Konstantyna, ale od narodzenia się Jana Chrzciciela i Chrystusa. Nie od ochrzczonego więc Mieszka liczą się lata zaszczepienia chrystyanizmu w Polsce, ale wedle podań rzeczywistością popartych, od zaranku apostołki Cyrylla i Metodyusza, temu lat tysiąc. Słusznie tedy, wspomnienie tego łączyć należy z uroczystością narodową na cześć rodziny Piasta."