Gesammelte philologische Schriften: T. Schriften der Berliner Zeit, 1874-1911

Przednia okładka
B. G. Teubner, 1923
 

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 715 - Kennst du das Land, wo die Zitronen blühn, Im dunkeln Laub die Goldorangen glühn, Ein sanfter Wind vom blauen Himmel weht, Die Myrte still und hoch der Lorbeer steht — Kennst du es wohl? Dahin! Dahin Möcht ich mit dir, o mein Geliebter, ziehn!
Strona 24 - Hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest non radii solis neque lucida tela diei discutiant, sed naturae species ratioque.
Strona 45 - Gaudes carminibus. Carmina possumus Donare et pretium dicere muneri. Non incisa notis marmora publicis, Per quae spiritus et vita redit bonis...
Strona 456 - Ignoratur enim quae sit natura animai, nata sit an contra nascentibus insinuetur, et simul intereat nobiscum morte dirempta an tenebras Orci visat vastasque lacunas an pecudes alias divinitus insinuet se...
Strona 132 - Quin ego, vita, tuo limine verba querar; Nec me deficiet nautas rogitare citatos: ' Dicite, quo portu clausa puella mea est...
Strona 122 - Quid iuvat ornato procedere, vita, capillo Et tenues Coa veste movere sinus ? Qui versus, Coae dederit nec munera vestis, Istius tibi sit surda sine aere lyra.
Strona 81 - Ecquid, ut adspecta est studiosae littera dextrae, Protinus est oculis cognita nostra tuis an, nisi legisses auctoris nomina Sapphus, hoc breve nescires unde movetur opus? Forsitan et quare mea sint alterna requiras carmina, cum lyricis sim magis apta modis.
Strona 157 - Pharios tendentem lintea portus obruis insano terque quaterque mari. Nam dum te sequitur, primo miser excidit aevo et nova longinquis piscibus esca. natat, et mater non iusta piae dare debita terrae...
Strona 36 - Canis aestivos ortus vitare sub umbra arboris ad rivos praetereuntis aquae. nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentem 30 aut stimulo tardos increpuisse boves, non agnamve sinu pigeat fetumve capellae desertum oblita matre referre domum. at vos exiguo pecori, furesque lupique, parcite : de magno est praeda petenda grege.
Strona 35 - Der Poesie des Tibullus, in dessen Elegien sich hin und wieder gleichzeitige Versgruppen ohne Schwierigkeit absondern lassen, ist Alexandrinische Symmetrie fremd, sie bewegt sich wie ein sanfter Wellenschlag, dessen Auf und Ab man noch empfindet, auch wenn einmal eine Welle weiter ausgreift.

Informacje bibliograficzne