derantes; sed quae aliorum. tionem sibi parum appli Phil. ii. An te non immisces rebus alterius parochiae, aut criticam non exerces, quia alter multa ex vero zelo facit, quae tu ex ignavia non facis? An in maximum bonum parochiae omnia tendas media ut concordia inter populum existat? An non es inconsideratus ad loquendum praesertim coram saecularibus (Prov. xiii.) et ita bonam sacerdotum famam, et populi in illis fiduciam diminuis, cum maximo saepe animarum damno, et gravis proprii peccati periculo. In hanc materia facillime aliqui se decipiunt, principia theologiae circa detractionem famaeque restitu cantes. Monet spiritus sanctus: cum detractoribus non commiscearis, quoniam repente consurget perditio eorum; et ruinam utriusque (dicentis et audientis), quis novit? Prov. xxiv. Vinculum pacis, unitatem spiritus, sub quocumque protextu numquam disrumpes. Debemus esse corpus compactum et connexum, alter alteri adherens, spiritu Christi debemus animari, moveri et agi. Partiales affectus sunt periculosi, a natura non virtute nascuntur, a passione, non ratione nutriuntur. Quisque inter homines agere, versarique tutus desiderat, summi momenti id esse ducat, ut aequus sit omnibus, obnoxius nemini. S. Ignat. VI. OBEDIENTIA. Obedite praepositis vestris et subjacete illis; ipsi enim pervigilant quasi rationem pro animabus vestris reddituri, ut cum gaudio hoc faciant, et non gementes: hoc enim non expedit vobis. Heb. xiii. Vir obediens loquetur victorias. Prov. xxi. fici venerationem, et omnimodam obedientiam qua in re patria nostra obedintiam, semper excelluit; quaque inter maxima Hibernia fidem catholicam objurgantia meruit retinere; in te colis atque aliis sedulo inspiras? Proin an debita judicii submissione non solum decisiones ejus accipis, sed etiam in An debitam Summo Ponti- praxim deducis ea, quae ipse. vel ei auctoritatem habentes am sollicitudinis, ac laboris statuunt, v.g., congregatio partem libenti animo amplecRituum circa Rubricas, &c.? tantur." An subjectus es Episcopo (S. Ign. M.) et ipsum sequeris, ut Jesus Christus Patrem ? An in spiritu fidei, et ex obedentia, munus quodcumque assumis pro salvandis animabus ? An si, ex positis difficultatibus, res ex voto non fluat, omne murmur in corde comprescis, et jussa superiorum, debita submissione voluntatis et judicii, exsequeris? Sicut scelus ariolo nolle acquiescere. 1 Reg. xv. An superiorum dicta et facta, cum gravis peccati periculo, examinas, dijudicas, carpis et in malam partem interpretaris? Qui vos spernit, me spernit. Luc. x. An non immices te rebus, quae minime te occupare debent? Vicarii et alii pastoribus obedientiam praestare debent. Hic ordo in ecclesia constitutus, hic a saeculis synodi antiqui exigunt. Conc. prov. Paris, an. 1846. "Parochos Quid securius in vita, quid monemus, ut vicarios hono- jucundius in morte, quam rent ut Christi sacerdotes, in simplicitate cordis sui, sudiligant ut fratres, sublevent perioribus obedivisse, sicut ut cooperatores et praecipu- Christo? SYNOPSIS EORUM, QUAE IN STATU CLERICALI SERVANDA SUNT. Monitum I. Sacerdotes "sancti erunt Deo suo, et non polluent nomen ejus; incensum enim Domini et panes Dei sui offerunt, et idco sancti erunt." Lev. xxi. 6. Quare statu clericali sus cepto non ex levitate, avaritia' ambitione sed Deo vocante, perfectione status alliciente, zelo tuae proximique salutis impellente. 1. Incede in habitu gravi, modesto, mundo, canonico. 2. Episcopo tuo esto obe Hens in praeceptis, decretis, 7. In obedientia, obsequio monitis; obsequens corde, et amore erga sanctam eccleverbo, opere. siam, summun Pontificem, Episcopum eorumque decreta. 3. Fuge domus suspectas, consortium mulierum, ludos, choreas, theatra, venationes, contemptus, susurrationes et tumultus in Episcopum, superiorem, quemcumque; viles famulatus et turpem oeconomiam; avaritiam ex munerum acceptione, ex inopportunis exactionibus, ex rei alienae administrationibus. Monitum II. Perfectus eris et absque macula (Deut. xviii. 12); et exemplum fidelium in verbo, in conversatione, in caritate, in fide, in castitate. I Tim. iv. 12: 1. In scientia divina, ecclesiastica, et in litteris humanioribus. Quia tu scientiam repulisti, repellam te, ne sacerdotio fungaris mibi. Os. iv. 4, 6. 2. In prudentia, in consiliis, judiciis et imperiis. Dux indigens prudentia multos opprimet. Prov. xxviii. 16. 3. In modestia et gravitate, in vestibus, sermonibus et moribus. Amictus corporis et risus dentium et ingressus hominis enuntiant de illo. Eccl. xix. 27. 4. In liberalitate erga pauperes, peregrinos et templum. Quomodo potueris ita esto misericors. Tob. iv. 8. 5. In temperantia quoad divitias, convivia, solatia. 6. In integritate coram Deo, hominibus, teipso. Monitum III. Sacerdotes induantur justitiam. Ps. cxxxi. 9. Perpende igitur muneris tui dignitatem, angelicis humeris formidandam, regia celsitudine excelsiorem, omnibus venerabilem, admirabilem potestatem in Corpus et Sanguinem Filii Dei, in peccata, hominum remittenda, strictam obligationem tuam studendi angelicae puritati, seraphico fervori, incessanti progressioni in virtutibus. Factus es interpres et legatus Dei, aeterna decreta promulgens, sacerdos in aeternum, immolans et offerens Filium aeterni Patris in victimam; mediator inter Deum et homines per oblationem sacrificii pacis precumque fidelium. Cave itaque ne sis sacrorum contemptor, Summi Pontificis auctoritati parum obsequens, periculosae aut dubiae doctrinae sectator, rigidus et asper, aut remissus in poenitentes, avarus, immundus, impudicus, vinolentus, turpis lucri cupidus (1 Tim. iii.; Tit. i.); sed esto pius, sobrius, sanctus, innocens, impollutus, segregatus a peccatoribus, excelsior coelis factus. Heb. vii. 26. Monitum IV. Obsecro vos, ut digne ambuletis vocatione, qua vocati estis. Eph. iv. En media efficacia: 2. 1. Timor et amor Dei. Custod a sensuum et cordis. 3. Sancta occupatio memoriae, intellectus et voluntatis. 4. Usus frequens meditationis et examinis conscientiae, Sacramenti Poenitentiae, visitationis Sanctissimi Sacramenti, collationis spiritualis. 5. Devotio erga SS. Cor Jesu, B. M. V., S. Angelum Custodem, et sanctos patronos. 6. Cautela et moderatio in negotiis, conversationibus, solatiis. Fidelitas in servanda temporis oeconomia, sanctificancum confessario dis diebus festis, obeundis vel patre spirituali, lectionis quotidianis pietatis exercitiis 7. ORATIONES SACERDOTIS POENITENTIS.* Oratio poenitentis ad Christum. In unione acerbissimi doloris tui, Domine Jesu Christe, confiteor tibi omnia peccata mea, et dies perditos vitae meae, in quibus te offendi, et a te summo Bono cecidi, et proximum in casum traxi. Suscipe ergo, Domine, de mea misera vita residuum annorum meorum pro his vero, quos male vivendo perdidi, cor con tritum et humiliatum, Deus, ne despicias. Dies mei declinaverunt, et perierunt sine fructu. Impossibile est, ut eos revocem; sed placeat tibi, ut recogitem illos in amaritudine animae meae. Domine, abyssus profundissimae miseriae meae abyssum invocat altissimae misericordiae tuae. Ne contineas in ira miserationes tuas, et fon tem inexhaustum misericor-` dia tuae circa me exsiccari ne permittas, qui misereris omnium, et nihil odisti eorum, quae fecisti, dissimulans peccata hominum propter poenitentiam. Tuum est, Domine, remittere peccata: miserere mei, dum tempus est gratiae et miserationis; et dum tempus est emendationis, da mereri gloriam benedictionis, ne in die consummationis me feriat verbum maledictionis. Rogo te propter temetipsum, et per amorem piissimae Matris tuae, gloriosae Virginis Mariae, et per intercessionem omnium Sanctorum tuorum, ignosce omnibus peccatis, negligentiis et ignorantiis meis, et ne perdas me cum omnibus iniquitatibus meis. Recodare, Domine Jesu, quia tuum non est perdere quidquam eorum, quae Pater * Ex quibus quisque sibi elegat convenientes. declinare me doceat. Miserere mei, Deus; parce, quia peccavi tibi; indulge, quia peccavi tibi, et propter duritiam cordis mei in ipsa peccatorum meorum morte percurro. Ego ore, ego corde, ego opere, ego in omnibus vitiis inquinatus, et omnibus sceleribus cooper tuus dedit tibi; quin tibi proprium est misereri semper et parcere. Ne permittas me deleri de libro vitae: sed conserva me, opus tuae pietatis, ne incassum circa ipsum laboraveris, neve infructuosa sit in me immaculati cruoris tui effusio. Tu, qui es purificationem faciens peccato- tus sum; veniam peto quia rum, praesta, ut, emundatis per te peccatorum sordibus, illustrataque mentis facie, cognoscam te, teque agnoscens in dilectione jugiter ad te tendam, ut felici tandem exitu ad te merear pervenire, Jesu Christe, Deus meus et Dominus, meus, qui cum Patre et Spiritu sancto vivis, &c. Oratio S. Augustini. crimina cognosco, scelera mea fateor, quae etsi non confiterer, te tamen latere non poterant. Tu enim scrutator es cordis et renium: tibi abscondita revelantur, et scelera patefiunt. Miserere mei, Deus; Domine, ne me perire patiaris, ne me sinas aeternis tenebris et perpetua morte consumi. Aufer a corde meo alienatum sensum. Cura in me stuporem mentis, exstirpa de visceribus meis consilia iniquitatis, erade a Deus justitiae, te deprecor, lingua mea detrahendi conDeus misericordiae, Deus in- suetudinem, mentiendi falvisibilis, Deus incomprehen- lacitatem, scurrilitatem, et sibilis, Deus inenarrabilis, omnes actus vanitatis meae Deus aeterne, Deus perpetue, arte medicinae tuae sana, et Deus benedicte, Deus cujus circumcide in me vitia cordis omnia, Deus in quo omuia, et corporis. Miserere mei, Deus sub quo omnia, Deus Deus, quia tu nosti facta mea, per quem omnia sunt. Parce tu transgressiones meas, qui animae meae, parce malis si in judicio persequi ac meis, parce peccatis meis, punire voluisses, olim me parce criminibus meis. Visita vivum terra absorbuisset: sed infirmum, cura aegrum, sana quia tanta est clementia tua, languidum. Da cor, quod te ut nullum tibi perire patiaris, timeat, sensum, qui te intel- sed omnes exspectas ad poeniligat, aures, quae vocem tuam tentiae locum reverti. Qui audiant, oculos cordis, qui te ergo das spatium poenitendi, videant. Da scintillam sapi- da et possibilitatem operandi, entiae tuae, quae mihi jus- ut non sit hoc vacuum indultificationum tuarum iter os- gentiae tuae tempus, quod tendat, et a faucibus inimici nobis largiri pro tua pietate |