ut tímeas Dóminum Deum tuum, & ámbules in viis ejus, & diligas eum, ac férvias Dómino Deo tuo in toto corde tuo, & in tota ánima tua. B. Deo grátias. Quando fit de Fefto,dicetur Capitulum fequens. 1. Timat. I. 17. Egi feculórum immortáli, invisibili, foli Deo honor, & glória in fécula feculórum. Amen. R. Deo grátias. * B. breve, Chrifte fili Dei vivi, Miferére nobis.. Repetitur, Chrifte fili Dei vivi, Miferére nobis. y. Qui fedes ad dexteram Patris, * Miferére nobis. v. Glória Patri, & Filio, & Spiritui fancto. Repetitur, Chrifte fili Dei vivi miferére nobis. y. Exurge, Dómine, ádjuva nos, R. Et rédime nos propter nomen tuum. Matt. 16. 16. Tob. 8. 10. Hebr. 1. 3. Pfal. 43. 26. y. Dóminus vobifcum, Orémus. Oratio. ópera;Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum filium tuum, qui tecum vivit & regnat in unitáte Spíritûs fancti Deus, per ómnia fécula feculórum. B. Amen. ý. Dóminus vobifcum. B. Et cum fpíritu tuo. y. Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. Deinde five in Choro, five in Capitulo legitur Martyrologium. Pofteà Hebdomada rius dicit fubmiffâ voce. v. Pretiófa in confpéctu Dómini, R. Mors Sanctórum ejus. Pf. 115. 5. Et abfolutè fine Oremus. Oratio. Ancta María, & omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum; ut nos mereámur ab eo adjuvári, & falvári qui vivit & regnat in fécula feculórum. R. Amen. Lector dicit altâ voce. Jube, Domne, benè dicere. Solus recitans [Dómine.] Benedictio. Bonitátem, & difciplínam, & fciéntiam dóceat nos Dóminus. Pfal. Hic addatur Lectio Canonum juxta ordinem in Proprio de Tempore notatum,que fic finietur. Tu autem, Dómine, miferére noftri. Domine Deus omnipo- 118. 66. tens, qui ad princípíum hujus diéi nos pervenire fecifti, tuâ nos hódiè falva virtúte: ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, fed femper ad tuam juftitiam faciéndam noftra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes & Hebdomadarius dicit y. Adjutórium noftrum in nómine Dómini, R. Qui fecit cœlum & terram. Pfal. 123. 8. y. Benedícite, R. Deus. y. Dóminus nos benedícat, & ab omni malo defendat, & ad vitam perdúcat ætérnam. R. Amen. y. Fidélium ánime per mifericórdiam Dei requiefcant in pace. R. Amen. AD TERTIAM HORAM Pater nofter. Ave María. prà. tus, Unum Patri cum Fílio, Ex Pfalmo 118. L exquíram eam femper. Da mihi intellectum, & Et meditábar in mandátis tuis, སྐ་ quæ diléxi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ diléxi; * & exercébar in juftificatiónibus tuis. turbátus, ut cuftodiam mandáta tua. Funes peccatórum circunpléxi funt me ; * & legem tuam non fum oblitus. Médiâ nocte furgébam ad Memor efto verbi tui fer- confitendum tibi, * fuper juvo tuo, * in quo mihi fpem dedifti. Hæc me confoláta eft in humilitáte mea; *.quia elóquium tuum vivificávit me. Supérbi iniquè agébant ufquequáque, à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à féculo, Dómine; *& confolátus fum. Defectio ténuit me,*pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant juftificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine, * & cuftodivi legem tuam. Hæc facta eft mihi; * quia juftificatiónes tuas exquisívi Pórtio mea, Dómine, * dixi cuftodire legem tuam. Deprecatus fum fáciem tuam in toto corde meo, miferére mei fecúndùm elóquium tuum. * Cogitávi vias meas, * & convérti pedes meos in teftimónia tua. Parátus fum, & non fum dícia juftificatiónis tuæ. Párticeps ego fum ómnium timéntium te, * & cuftodién tium mandáta tua. Mifericórdiâ tuâ, Dómine, plena eft terra; * juftifica tiónes tuas doce me. Bonitátem fecifti cum fer vo tuo, Dómine, * fecúndùm verbum tuum. * Bonitatem, & difciplínam, & fcientiam doce me; quia mandátis tuis crédidi. Priúfquam humiliárer, ego delíqui; proptéreà elóquium tuum cuftodivi. Bonus es tu, * & in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas. Multiplicáta eft fuper me infquitas fuperbórum; * ego autem in toto corde meo fcrutábor mandáta tua. Coagulátum eft ficut lac cor eórum ;* ego verò legem tuam meditátus fum. Bonum mihi quia humiliásti * ut difcam juftificatió, me, nes tuas. Bonum mihi lex oris tui fuper millia auri & argénti. Manus tuæ fecérunt me, & plafmavérunt me; * da mihi me, * intellectum, & difcam mandáta tua. Qui timent te, vidébunt & lætabúntur ; quia in verba tua fuperfperávi. Cognóvi, Dómine, quia quitas judícia tua, & in veritáte tua humiliáfti me.. Fiat mifericórdia tua ut confolétur me, * fecúndùm elóquium tuum fervo tuo. Véniant mihi miferatiónes tuæ, & vivam; * quia lex tua meditátio mea eft. Confundantur fupérbi,quia injuftè iniquitátem fecérunt in me ;* ego autem & Spiritui fancto. Repetitur, Inclina cor meum, Deus, in teftimónia tua. y. Deduc me in fémitam mandatórum tuórum, R. Quia ipfam vólui. Pfal. 118. 35. 36. 37. Oratio ut in Proprio de Tempore. AD SEXTAM HORAM Pater nofter. Ave María. exercé-RECTOR potens, verax bor in mandátis tuis. Convertántur mihi timéntes te, * & qui novérunt teftimonia tua. Fiat cor meum immaculátum in juftificatiónibus tuis,* ut non confundar. Ant. In toto corde meo fcrutábor mandáta tua, Dó. mine. Pfal. 118. 69. Capitulum. 1. Joan. 5.3. Deus, Qui témperas rerum vices; EXTINGUE flammas li- Aufer calórem nóxium, Qur nos creávit laus Patri, HEc eft charitas Dei, ut Sit par tibi laus, Spiritus. mandáta ejus cuftodiá mus; & mandáta ejus grávia non funt. R.br. Inclina cor meum, Deus. In teftimónia tua. Repetitur, Inclina cor meum, Deus, In teftimonia tua. V. Avérte óculos meos ne videant vanitátem, in via tua vivifica me. In teftimonia tua. y. Glória Patri & Filio, Amen. fuperfperávi. O'mnia mandáta tua véritas: iniquè perfecuti funt me, ádjuva me. Paulò minùs confummavérunt me in terra; * ego autem non derelíqui mandata tua. Secúndùm mifericórdiam tuam vivífica me, * & cuftódiam teftimónia oris tui. In ætérnum, Dómine, verbum tuum pérmanet in cœlo; In generatiónem & generatiónem véritas tua:*fundáfti terram, & pérmanet. Ordinatione tuâ perfeverat dics; quóniam ómnia férviunt tibi. di finem ; * latum mandátum tuum nimis. QUómodo diléxi legem tuam, Dómine! * totâ die meditátio mea eft. Super inimicos meos prudéntem me fecffti mandáto tuo, quia in ætérnum mihi eft. Super omnes docéntes me intellexi; quia teftimónia tua meditátio mea eft. Super fenes intelléxi;* quia mandáta tua quæsivi. Ab omni via mala prohíbui pedes meos, * ut cuftodiam verba tua. A judíciis tuis non declinávi; quia tu legem pofufsti. mihi. Quàm dúlcia faucibus meis elóquia tua! * fuper mel ori meo. A mandátis tuis intelléxi;* proptereà odívi omnem viam iniquitátis. Lucérna pédibus meis verbum tuum, *& lumen fémitis meis. Jurávi, & ftátui* cufto díre judícia juftitiæ tuæ. Humiliátus fum ufquequá. que, Dómine; * vivífica me fecúndùm verbum tuum. |