Biblioteka warszawska, Tom 2A. Krasiński, 1859 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 6
Strona 100
... Kosowo , Od Pazaru skalnym Starym - Włachem ( 1 ) ; Zaś się spuści do Waljewskiej nachii ( 2 ) . Zwróci w prawo po przez Maczwę równą ( 3 ) , Do przestronnéj wjedzie Dmitrowicy . Tu przebrodził Marko rzekę Sawę , Jedzie prosto śremską ...
... Kosowo , Od Pazaru skalnym Starym - Włachem ( 1 ) ; Zaś się spuści do Waljewskiej nachii ( 2 ) . Zwróci w prawo po przez Maczwę równą ( 3 ) , Do przestronnéj wjedzie Dmitrowicy . Tu przebrodził Marko rzekę Sawę , Jedzie prosto śremską ...
Strona 401
... Kosowo , A gród Prylip wpośród tego pola , We Prylipie jest królewicz Marko . Sławią Marka że zeń dzielny junak . Napisz pismo k'Marku królewiczu , Nazwij jego w Bogu synem drogim , Obiecaj mu skarby niesłychane , Niech obroni - ć córkę ...
... Kosowo , A gród Prylip wpośród tego pola , We Prylipie jest królewicz Marko . Sławią Marka że zeń dzielny junak . Napisz pismo k'Marku królewiczu , Nazwij jego w Bogu synem drogim , Obiecaj mu skarby niesłychane , Niech obroni - ć córkę ...
Strona 417
... str . 417. Nr . 69 ) . Rano ze dniem wyrychlił się Marko , Wyrychlił się na równe Kosowo ; Gdy dojeżdżał do Serwani wody Spotkała go kosowska dziewczyna . Tom II . Maj 1859 . 53 Królewicz ją w imię boże wita : ,, Bóg pomagaj MARKO . 417.
... str . 417. Nr . 69 ) . Rano ze dniem wyrychlił się Marko , Wyrychlił się na równe Kosowo ; Gdy dojeżdżał do Serwani wody Spotkała go kosowska dziewczyna . Tom II . Maj 1859 . 53 Królewicz ją w imię boże wita : ,, Bóg pomagaj MARKO . 417.
Strona 418
... Kosowo : Kosowo go musi karmić , poić . Drugi haracz na wesela włożył : Od dziewczyny trzydzieści dukatów , Od młodzieńca trzydzieści i cztéry . Kto ma tyle że zapłacić może , To się junak może i ożenić , Albo za mąż wydać się ...
... Kosowo : Kosowo go musi karmić , poić . Drugi haracz na wesela włożył : Od dziewczyny trzydzieści dukatów , Od młodzieńca trzydzieści i cztéry . Kto ma tyle że zapłacić może , To się junak może i ożenić , Albo za mąż wydać się ...
Strona 419
... Kosowo cale Dawali mu dziewki i młodyce ; Aż dziś kolej na mnie nędzną przyszła Żebym na noc u Araba była ! .... Tak ja sobie myślę i rozważam : Miły Boże ! co i jak uczynię ? Czy mi biednej skoczyćby do wody , Czy na drzewie obwiesić ...
... Kosowo cale Dawali mu dziewki i młodyce ; Aż dziś kolej na mnie nędzną przyszła Żebym na noc u Araba była ! .... Tak ja sobie myślę i rozważam : Miły Boże ! co i jak uczynię ? Czy mi biednej skoczyćby do wody , Czy na drzewie obwiesić ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
albo antylop Arab ARMINIUSZ artykułu autor Boga Bóg buzdygan Calissii cały CEZONIA cię cięciwa czém części człowieka czyli dopiéro dotąd druk dukatów duszy dwóch dzie dzieła dziś Francyi grodu Hamlet Helcel historyi jednéj jednę jéj jestto jeżeli Juliana Bartoszewicza junak KALIGULA Kalisz Karol KASSYUSZ kilka Kirgizów klechdy Kosowo kościoła król króla królewicz Marko któ którą którego Kwiecień ludu Ludwik XI mają Marka Marko Marku królewiczu miał mógł myśl myśli naszych nią niech niego niej niemi nietylko niż Noemi pieśni pochmurny pochmurny pocznie podług poezyi pogodny potém prawie prze rozbiór siebie Słowianie sobą statutu suhak swaty swą swego swéj swoje swoję szablę Szaracza szarwark śmierci świata téj tém téż tobie tojest TUSNELDA wezyr wieku więcej wina wino wszystkie Wtém względem zatém zawsze ziemi znowu został ztąd zupełnie żeby życia
Popularne fragmenty
Strona 283 - Jeżeli jest powinnością poety w oświeconym wieku szanować gust powszechny, jeżeli pamiętać będzie, że przepisy sztuki nie są wymysłem, ale że je rozsądek z natury wyczerpał, że te równie przeto jak natura, każdemu za skazówkę służyć powinny; świętszym nierównie jest jego obowiązkiem czerpać z pieśni ludu, jako z natury, charakter i obyczaje narodu.
Strona 280 - Chociaż różna darami , i krajem i wiekiem Wszędzie natura matką, a człowiek człowiekiem. Wszędzie zajmie cię ludzkość i piękność omami, Ziemia jest księgą twoją, jej dzieje kartami. Zerwał ten związek z ludźmi, ślad ku chwale zgubił, Kto jednemu smakowi uległość poślubił, Muza służalca tylko piętnuje go znakiem, Naśladowstwem jest tylko, to co się zowie smakiem.
Strona 51 - Benedictio Dei omnipotentis, Patris et Filii et Spiritus sancti descendat super vos et maneat semper vobiscum.
Strona 608 - Widzisz tę panią? Ta- to jest, co kraje Tuteczne rządzi i sarmacką stronę, Której wielki król wolność swą poddaje I wkłada na jej warkocze koronę.
Strona 282 - Nowa literatura dąży do tego, ażeby każdy naród wiernie w niej malował swoje właściwość. Od tego ducha odwiodły nas tylko czasowe okoliczności; nie wywiły się stąd żadne szczególne korzyści, nie przywiązała się do francuskich tłumaczeń żadna pamiątka i sława narodowa, za cóż nie mamy na nowo uchwycić przerwanego watka? Po co najpóźniejsi mamy koniecznie zostać na drodze, z której i nauczyciele nasi postąpili?
Strona 258 - Wiadomość o krwawej a strasznej rzezi w mieście Moskwie i okropny a żałosny koniec Dymitra Wielkiego Ksiecia i Cara Moskiewskiego [...], wyd.
Strona 615 - Mamy miłości stateczne przykłady, .-.. Siła ich dawne wspominają dzieje, Lubo najmniejszej nie byłoby zdrady, Przestać kochania przestawszy nadzieje! U starych jednak grze'ch to był szkarady: Nie jednaż się dziś na pogrzebie śmieje, I choć w żałobie, chociaż w grubym worzej Myśli o fochach io suliccssorze.
Strona 855 - Zbiór dyplomatów rządowych i aktów prywatnych posługujących do rozjaśnienia dziejów Litwy i złączonych z nią krajów od 1387 — 1710.
Strona 562 - Dykcyonarz zawierający wyrazy i wyrażenia z obcych języków polskiemu przyswojone a mianowicie: w umiejętnościach, sztukach, tudzież w stylu prawniczym, administracyjnym, gazeciarskim, naukowo-filozoficznym, literackim iw potocznej mowie używane, do użytku powszechnego ułożony, Warsz.
Strona 282 - Wszelkie właściwie romantyczne utwory, 8$ dla nas obcą, przemijającą modą; a mimo całej pretensji do natury, zawsze od niej dalekie będą, bo malują uczucia i obyczaje które od natury zboczyły, które czynią zwykle rozbrat między rozumem i uczuciem, miasto pogodnej ich zgody, jedynego celu szczęścia w życiu i piękności w poezji.