CARMEN XIX.

A D BACCHU M.

Bacchum in remotis carmina rupibus
Vidi docentem, credite posteri,
Nymphasque discentes et aures
Capripedum Satyrorum acutas.

Tu flectis amnes, tu mare barbarum,
Tu separatis uvidus in jugis

Nodo coerces viperino

Bistonidum sine fraude crines.

Tu, cum Parentis regna per arduum

Cohors Gigantum scanderet impia,
Rhoetum retorsisti leonis

Unguibus horribilique mala;

15

20

Non usitata nec tenui ferar

Penna biformis per liquidum aethera
Vates, neque in terris morabor
Longius, invidiaque major

Urbes relinquam. Non ego, pauperum

Sanguis parentum, non ego, quem vocas,

Dilecte Maecenas, obibo,

Nec Stygia cohibebor unda.

Jam jam residunt cruribus asperae
Pelles, et album mutor in alitem
Superne, nascunturque leves

Per digitos humerosque plumae.

5

10

Jam Daedaleo ocior Icaro
Visam gementis litora Bospori
Syrtesque Gaetulas canorus

Ales Hyperboreosque campos.

Me Colchus et, qui dissimulat metum
Marsae cohortis, Dacus et ultimi
Noscent Geloni, me peritus

Discet Hiber Rhodanique potor.

Absint inani funere neniae

Luctusque turpes et querimoniae;
Compesce clamorem, ac sepulcri
Mitte supervacuos honores.

20. Iber.

15

20

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER TERTIUS.

CARMEN I.

ODI profanum vulgus et arceo:
Favete linguis: carmina non prius
Audita Musarum sacerdos
Virginibus puerisque canto.

Regum timendorum in proprios greges,

Reges in ipsos imperium est Jovis,

Clari Giganteo triumpho,

Cuncta supercilio moventis.

Est, ut viro vir latius ordinet
Arbusta sulcis, hic generosior
Descendat in Campum petitor,
Moribus hic meliorque fama

Contendat, illi turba clientium
Sit major: aequa lege necessitas

5

10