Historya literatury polskiej, Tom 5

Przednia okładka
Spółka wydawnicza polska, 1906

Z wnętrza książki

Wybrane strony

Spis treści

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 154 - ... od słońca, ochładzaną znojem, rozjaśnianą połyskami mieczów? — Wszyscy zniknęli — jedni po drugich — przeszłość ich zagarnęła i jak matka tuli do łona. — Nikt ich nie wydrze przeszłości! „Miasto nich podnoszą się nieznane dotąd kształty, ni piękne jak pół-Bogi, ni silne jak olbrzymy Tytańskich czasów, ale dziwaczne...
Strona 102 - Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Strona 359 - Arcydzieł życia: modlitwa jedyna, Co godna Stwórcy, od hymnu się wszczyna, Lecz nie zna myśli i czynów rozdziału; Co głosem śpiewa, to wciela pomału W kształt dotykalny...
Strona 417 - Z wolnością tylko Twój Duch się wciąż swata — Nikt niewolnikiem w bezmiarach wszechświata! Teraz gdy rozgrzmiał się już sąd Twój w niebie Ponad lat zbiegłych dwoma tysiącami, Daj nam, o Panie, świętymi czynami .• . • . .. Śród sądu tego samych wskrzesić siebie!
Strona 147 - Przekonywam się, że się nadto żyło i pracowało dla świata tylko, dla pustych pochwał i celów drobnych. Zdaje mi się, że nigdy już pióra na fraszki nie użyję. To tylko dzieło warte czegoś, z którego człowiek może poprawić się i mądrości nauczyć.
Strona 409 - Hajdamackie rzućcie noże, By nie klęły na was wieki, Że cel wieków znów daleki, Żeście w dumie — żeście w szale Przewrócili losów szalę I rozbili się na skale, Kędy wiecznie się wyrodni Rozbić muszą — bo na zbrodni L.
Strona 313 - ... tej epoki. Nie brak tam niczego. Poetyczne porywy, coraz nowe zachcenia wyobraźni, skłonność i zdolność wmawiania w siebie i przesadzania uczuć i wrażeń, a obok tego i wierność temu poetycznemu ideałowi, naśladowanie go w życiu, staranie się...
Strona 170 - Idź i ufaj imieniowi mojemu. Nie proś o chwałę twoją, ale o dobro tych, których ci powierzam. Bądź spokojny na dumę i ucisk i natrząsanie się niesprawiedliwych : Oni przeminą, ale ty i słowo moje nie przeminiecie...
Strona 310 - Dramat jest dziwny: zalet w nim wiele i bardzo niepospolitych ; ale obok tego taka niejasność i niedojrzałość myśli, takie niewyrobienie i takie sprzeczności w planie, że dojść nawet trudno, co właściwie Słowacki chciał zrobić. Za co Niepoprawnych uważać.
Strona 94 - Tadeusza zaniechał, ale już był blizki końca. Więc skończyłem wczoraj właśnie. Pieśni ogromnych dwanaście! Wiele marności, wiele też dobrego. Będziesz czytał. Za parę tygodni druk zaczynam. Mnóstwo pracy w przepisywaniu. Co tam najlepsze, to obrazki z natury kreślone, naszego kraju i naszych obyczajów domowych.

Informacje bibliograficzne