Quia tu es, Deus, fortitúdo mea.: * quare me repulifti: & quare triftis incédo dum affligit me inimícus? AD SEX TA M. quare me repu- Ant. 2. D. Qui fperat in Dño. Emitte lucem tuam & veritátem tuam : * ipfa me deduxérunt & adduxérunt in montem fanctum tuum, & in tabernácula tua. , Pfalmus 20. Omine, in virtúte tua lætábitur rex, * & fuper falutare tuum exultábit vehementer. D Defiderium cordis ejus tribuifti ei, * & voluntáte labiórum ejus non fraudasti eum ; * Quóniam prævenisti eum in benedictiónibus dulcedinis, pofuifti in cápite ejus corónam de lapide pretiofo. Vitam pétiit à te; * & tribuifti ei longitúdinem diérum in feculum, & in féculum féculi. Magna eft glória ejus in falutári tuo:* gloriam & magnum decórem impónes fuper eum. Quóniam dabis eum in benedictionem in féculum féculi:* lætificabis eum in gaudio cum vultu tuo. Quóniam rex fperat in Dómino; * & in mifericórdia Altiffimi non commovébitur. Inveniatur manus tua ómnibus inimicis tuis: * déxtera tua invéniat omnes qui te odé runt. Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira fua conturbábit eos, & devorábit eos ignis. Fructum eórum de terra perdes, * & semen eórum à filiis hóminum; Quóniam declinavéfunt in te mala:* cogitavérunt consi lia, quæ non potuerunt ftabi lire. Quóniam pones eos dorfum:* in reliquiis tuis præpa rábis vultum córum. Exaltáre, Dómine, in virtúte tua:* cantábimus & pfallémus virtútes tuas. Pfalmus 102. Enedic, ánima mea, Dómino; * & ómnia quæ intrà me funt, nómini fancto ejus. Bénedic, anima mea, Dómino, * & noli oblivifci omnes retributiónes ejus; Qui propitiatur ómnibus iniquitatibus tuis; * qui fanat omnes infirmitates tuas ; Qui rédimit de interitu vitam tuam; * qui corónat te in mifericórdia & miferatiónibus ; Qui replet in bonis defidérium tuum:* renovabitur ut áquilæ juventus tua. Faciens mifericórdias Dóminus, * & judicium ómnibus injúriam patiéntibus. * Notas fecit vias fuas Móyfi, filiis Ifrael voluntátes fuas. dùm iniquitátes noftras retrí buit nobis ; * corro Quóniam fecundùm altitúdinem coeli à terra, borávit mifericórdiam fuam fuper timentes fe. Quantùm diftat ortus ab occidente, longè fecit à nobis iniquitates noitras. Quomodò miferétur pater filiórum,* mifertus eft Dóminus timéntibus fe; Quóniam ipfe cognovit figmentum noftrum: * recordatus eft quóniam pulvis fumus. Homo, ficut foenum dies ejus: * tamquam flos agri fic efflorébit; Quóniam fpíritus pertransíbit in illo, & non fubfiftet & non cognofcet ampliùs iocum fuum. Mifericórdia autem Dómini ab æterno, * & ufque in æternam fuper timentes eum : Et juftitia illíus in filios filiórum, * his qui fervant teftamentum ejus, Et mémores funt mandatórum ipsíus, * ad faciendum ejus, qui facitis voluntátem ejus. Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus : * in omni loco dominatiónis ejus, benedic, ánima mea, Dómino. Ant. Qui fperat in Dómino, in mifericórdia Altiffimi non commovébitur. Pf. 20. Capitulum. 1. Joan. 3. Erípite pauperem, * & egé num de manu peccatóris liberáte. Nefciérunt, neque intel'lexérunt, in tenebris ambulant movebuntur ómnia : * & * fundamenta terræ. Vos autem ficut hómines moriémini, * & ficut unus de principibus cadėtis. * Unc filii Dei fumus, & nondum apparuit quid érimus. Scimus quoniam, cùm apparúerit, símiles ei érimus, quóniam videbimus eum sicuti eft. Et omnis qui habet hanc fpem in eo, fanctificat fe, ficut Deus ultiónum liberè & ille fanctus eft. . br. Beatus vir, * Cujus cft nomen Dómini fpes ejus. Beátus vir. y. Et non refpexit in vanitates * & insanias falfas: * Cujus eft. Glória Patri. Beátus vir. Pf. 39. *. Sperate in eo, omnis congregátio populi: R. Effindite coram illo corda vetra. Pf. 61. AD NO NA M. D dicat. Surge, Deus, júdica térram; quóniam tu hæreditábis in ómnibus géntibus. Pfalmus 93. ultiónum Dóminus, * egit. Exaltáre, qui júdicas terram: * redde retributiónem fuperbis. Ufquequò peccatóres, Dómine, * úfquequò peccatóres gloriabuntur? Effabuntur & loquentur iniquitátem,* loquentur omnes qui operantur injuftitiam ? Populum tuum, Dómine, humiliavérunt, * & hæreditátem tuam vexavérunt. Víduam & advenam interfecérunt, * & pupillos occidérunt. Et dixérunt : Non vidébit Dóminus, nec intélliget Deus Jacob. * Intelligite, infipientes in pópulo; & ftulti, aliquando fapite. Qui plantávit aurem, non audiet? aut qui finxit óculum, non considerat? Qui corripit gentes, non arguet? * qui docet hóminem fcientiam ? Dóminus fcit cogitationes hóminú,* quóniam vanæ funt. Divifio Pfalmi 93. Ba Eátus homo, quem tu erudieris, Dómine, * & de lege tua docúeris eum ; Ut mitiges ei à diébus malis, donec fodiátur peccatori fóvea. Quia non repellet Dóminus plebem fuam ; & hæreditátem fuam non derelinquet; Quoadufque juftitia convertátur in judicium, * & qui juxta illam omnes qui recto funt corde. Quis confurget mihi adversus malignantes?* aut quis ftabit mecum adversùs opcrantes iniquitátem ? Nifi quia Dóminus adjúvit me, paulò minùs habitaffet in inferno anima mea. Si dicébam: Motus eft pes meus;* mifericórdia tua, Dómine, adjuvábat me. Secundùm multitúdinem dolórum meórum in, corde meo,* confolationes tuæ lætificavérunt ánimam meam. Numquid adhæret tibi fedes iniquitátis, qui fingis labórem in præcepto? Captábunt in animam jufti, & sánguinem innocentem condemnábunt. Et factus eft mihi Dóminus in refúgium, * & Deus meus in adjutórium fpei mex. Et reddet illis iniquitátem ipforum; & in malitia eórum difperdet cos:* difperdet illos Dóminus Deus nofter. Ant. Facus eft mihi Dóminus in refugium, & Deus meus in adjutórium fpei meæ. Pf. 93. Capitulum. Hebr. 10. Olite amittere confidén Ntiam veftram, quæ ma gnam habet remuneratiónem : patiéntia enim vobis necefsaria eft; ut voluntatem Dei facientes, reportétis promiffiónem. B. br. Bonum eft confidere in Dómino, * Quàm confidere in hómine. Bonum eft. * v. Bonum eft * fperare in Dómino, Quàm confidere in hómine. Glória Patri. Bonum cft. Pf. 117. v. Mihi adhærére Deo bonum eft, R. Pónere in Dómino Deo fpem meam. PS. 72. AD VESPERAS. D te levavi óculos meos, qui hábitas in cœlis. Ecce, ficut óculi fervórum in manibus dominórum fuó rum, Sicut óculi ancillæ in mánibus dóminæ fuæ ; *ita óculi noftri ad Dóminum Deum noftrum, donec mifereatur noftrî. Miferére noftrî, Dómine, miferére noftrî;* quia multùm repléti fumus defpectione; Quia multum repléta eft anima noftra:* oppróbrium abundantibus, & defpéctio fuperbis. Ant. Oculi noftri ad Dóminum Deum noftrum, donec mifereatur noftrî. Ant. 5. a. Qui confidunt in Dómino. Pfalmus 124. Ui confidunt in Dómino, ficut mons Sion: * non commovébitur in æternum, qui hábitat in Jerufalem. Montes in circuitu ejus, & Dóminus in circúitu pópuli fui,* ex hoc nunc, & ufque in féculum; Quia non relinquet Dómi Nifi Dóminus cuftodierit civitátem, * fruftrà vigilat qui cuftodit eam Vanum eft vobis ante lucem fürgere: * fúrgite, poftquam federitis, qui manducatis panem dolóris, cùm déderit dilectis fuis fomnum. Ecce hæréditas Dómini, fílii;* merces, fructus ventris. Sicut fagittæ in manu potentis, * ita fílii excuffórum. Beátus vir qui implevit defidérium fuum ex ipfis; confundétur, cùm loquétur inimícis fuis in porta. non Ant. Beátus vir qui implévit defidérium fuum; non confundétur, cùm loquétur inimícis fuis. Ant. 1. a. Suftinuit. nus virgam peccatorum fuper Dre, Domine: * Dómine, fortem juftórum, * ut non extendant jufti ad iniquitátem manus fuas. Bénefac, Dómine, bonis, * & rectis corde. Declinantes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operantibus iniquitátem:* pax fuper Ifrael. Ant. Qui confidunt in Dómino, ficut mons Sion: non commovébitur in æternum qui hábitat in Jerufalem. Ant. 8. c. Beátus vir. Ifi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædificant eam. DE exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecatiónis * |