20 25 118, 1 5 10 15 Nâch fröuden dicke trûren gât, Ein ieglich zît hât sîn zît, Frô mit ungeræte, diu fröude ist unstæte. [Bekumbertez herze ist selten mit scherze.] Swâ ein künne stîget, daz ander nider sîget. Ez dienet mâc nû mâge ûf glîchen gelt der wâge. Sîn selbes schande er mêret, der sîn geslehte unêret. Swer heizez bech rüeret, meil er dannen füeret. Swer sich ze kletten mischet, unsanfte er s' abe wischet: der hât ir beider reht verlorn. Diu klette unde der hagendorn Diu geiz kratzet manege zît 18. II. ir zit Jghi. 23. I. ist selten stæte Ha. 21. II. trûren trûrec EQh(BD afghkl). 24. 25. nur in P. DEJ(Q). 118, 1. I. nu mâc mâge BLMP. 14. II. tuont den liuten 11. I. linden zwîget L. 26. II. ûf stîget 10. II. daz fehlt E. dicke z. DEH. obiges nach BJ. 20 25 119, 1 5 10 15 20 Swer niht sanfte kan geleben, Swer fliegen müge, der fliege sô Ez hært ein lûzenære vil lîhte leidiu mære. Ein man sol stîgen in der jugent Man siht vil selten wîssagen in sîme lande krône tragen. Nieman ist so wol geschehen, Wer ist nâhe oder verre, dem niht arges werre? Swaz ûf der erden lebend ist, Dehein leben ist sô frî, 23. I. vliegen welle P; II. alsó CDEGLMP. I. II. dicke BL; I. bæsiu mære BJLM. 119, 3. I. als tuon ohne hs. 15. I. gât BEPa. 22. II. der rîchen leben ist 23. I. dazz; II. daz ez; ez fehlt allen. 25 120, 1 5 10 15 20 25 121, 1 Dehein urliuge als nâhe gât, Swer niht baz gevarn mac, Wir varn ie tageweide ze liebe oder ze leide. Ich weiz wol, waz dem geschiht, Nieman ist sô vollekomen, daz er dem wandel sî benomen; deist an al der werlde schîn. Ich wæne, daz iht bettes sî, Manc dorn schoene bluomen birt, Swelch wise ist gemeine, 5 10 15 20 25 122, 1 5 Swâ fiur ist bî dem strô, Schade schimpf ist dicke leit Swer sîn laster decken wil mit mînem laster, deist ze vil. Swaz iu sî liep, daz man iu tuo, daz tuot ouch ir; daz hoert dar zuo; swaz iu sî von iemen leit, dazn tuot ir niht; deist sælikeit. Vil manic laster in vergât, der sîne gebûre willic hât. swer mit êren wil genesen, der muoz mit sînen gebûren wesen. Ez saget dicke ein gebûr vom andern, ist sîn trinken sûr. Ich muoz, hoeren unde sehen, und enwil doch niemens schaden spehen. unde zîht es danne mich. Ez sprechent gnuoge ir selber schaden: Swâ brinnet mîns gebûres want, 10 15 20 25 123, 1 5 10 Den gebûren schadet, sint si rîch, ist in der voget ze heimelîch. Ein gebûr genuoc êren hât, der vor in sîme dorfe gât. Nieman alsô nâhe schirt so der gebûr, der hêrre wirt; Dar umbe sint gedanke frî, Stæch ieglich eit als ein dorn, Sô grôziu witze ist niemen bî, Swie dicke ein tôre in spiegel siht, er kennet doch sîn selbes niht. Swer berlîn schüttet für diu swîn, Den dornzwî unde den sac nieman wol versüenen mac. [selben] - 123, 10. I. II. dornzûn vgl. anm., der spruch steht nur in 19. I. eide B. JMNOPQ. |