a Narsete Franci ex Italia pelluntur, 567. rex cum suo fratre Richario a Chlodoveo occiditur, A corum in Italia duce occiso, deletoque ejus exercitu, 511. Chlodoveus devictis vicinis regibus, occisis- 516. Chochilaicus Danorum rex in Gallias ingres- $22. Theodericus Sigismundi filiam in uxorem ac- 523. Instigante Chlotilde Franci in Burgundiones 524. Godomarus resumptis viribus Burgundionum 525. Chlotarii et Childeberti in Burgundiam expe- 526. Childebertus et Chlotarius suos ex fratre 528. Theodoricus expeditionem adversus Herme- 29. Thoringi a Francis devicti. Chlotarius inde C 530. Childebertus, frater in Thoringia occupato, 531. Childebertus sororis suæ Chlotildis injurias 534. THEODEBERTUS Theodorico patri suo mortuo 537. Childeberti et Theodeberti in Chlotarium ex- 559. Theodeberti in Italiam expeditio, Buccelli- 542. Childeberti et Chlotarii in Hispaniam contra 544. Nascitur Gregorius Turon, die festo S. An- 546. Lues inguinaria, quæ variis in locis sancto- 548. THEODEBALLUS Theodeberto patri suo succe- 553. Occiso Theia defecit Gotthorum regnum in 555. Chlotarius Theodebaldi defuncti regnum oc- 556. Chlotarius a suis coactus in Saxones pugnat 557. Saxones in Franciam erumpunt, Chlotarii 558. Childebertus obit, et sepelitur in basilica Vin- 559. Chramnus patri repræsentatus, evadit, et fu- 560. Chlotarii in Chramnum et Brittones expedi- 561. Chlotarius obit, sepelitur in basilica S. Me- 562. Charibertus Gundovaldum, qui se Chlotarii 564. Sigiberto adversus Huunos occupato, Chil- 564. Santonensis Synodus, 165. 565. Sigibertum inter et Chilpericum pax redin. 566. S gibertus Brunichildem uxorem ducit, 168. 567. Justino Justiniani successori Sigibertus lega- 569. Alboinus cum Langobardis in Italiam trans. 571. Prodigia et lues maxima, 172. Langobardi in 572. Saxones ex Italia in Gallias erumpentes a 573. Saxones in patriam redeunt annuente Sigi- 574. Langobardi Clepo mortuo iterum in Gallias 575. Sigibertus pulso fere e regno fratre suo Chil- 576. Brunichildis Sigiberti relicta Meroveo Chilpe- 577. Guntramnus filiis orbatus, Childebertum ado- 1 222 et seqq. Discidium inter Britanniæ comites, 220. A dos, 485. Mauricius ob interfectum anno præcedenti Dubietas Paschæ, 221. Meroveus necatur, 229. 578. Chilpericus Pictavum pervadit, 235. Adversus Brittones mittit, 237. 579. Synodus Cabillonensis in causa Sagittarii et Salonii, 238. Britionum irruptiones, 240. 580. Chilpericus labitur in Sabellii hæresim. A Gregorio, tum a Salvio reprehensus resipiscit, 256. Synodus Brennacensis, in qua Gregorius purgatus est, 264. Lues gravis in Gallia, 243. Chilpericus ægrotat; hortante Fredegunde piis operibus insistit, 243,244. Chlodoveum fi!ium occidit, 249. Leuvigildus rex persecutionem movet in Hispania, 247. Gregorii cum Agilane Ariano dissertatio de fide, 253. 581. Childebertus cum Chilperico init fœdus relicto Guntramno, 271. Gregorius Chilpericum adit Novigentum, ubi Chilpericus munera ab imperatore suseipit, 272. Ægidius Rhemorum episcopus legatus Childeberti ad Chilpericum, 273. Gregorii cum Prisco Judæo coram rege concertatio de fide, 274. Chilpericus Parisios ingreditur, 277. Postridie paralyticus ad S. Germani sepulcrum curatur, 972. Guntramno et Childeberto dissidentibus Chilpericus Guntramni urbes invadit, 289. 583. Ægidius Rhemor. episcopus iterum legatus Childeberti ad Chilpericum. Bellum civile, 304. 584. Gregorius cum Oppilane Ariano de fide dis 315. Childebertus pace cum Guntramno facta Italicam expeditionem suscipit contra Langobardos, etc., 318, 319. Riguntis in Hispaniam Reccaredo desponsata mittitur, 321. Patre necato res infecta mansit, 337. Chilpericus Calæ occiditur, 324. Sepelitur Parisiis in basilica Vincentiana, 326. Guntramnus a Fredegunde invitata Parisios venit. Fratris errata emendat. CHLOTARIUS II patris successor dicitur, 325, 326, 597. Gundovaldus Ballomer rex Brivæ sa lutatur, 338. Legationes variae Childeberti ad Guntramnum, et tumultus civiles, 335, 339, 340. B 585. Bellum civile, 349. Guntramnus exercitum adversus Gundovaldum movet, 350, 840. Legationem C ab eo suscipit, 357. Gundovaldus apud Convenas obsessus, 361, occiditur, 365, 597. Fames invalescit in Galliis, 369. Guntramnus Aureliani suscipitur, 375, ubi Gregorium invisit, 376, et excipit convivio, 377. Parisiis nepotum corpora in basilicam Vincentianam transferri curat, 381 et seqq. Monasterium S. Marcelli Cabillone condit, 595. Gregorius ad Childebertum legatus, 385 et seqq. Childeberti in Italiam contra Langobardos, excitante imperatore, expeditio, 390. Synodus Matiscone celebratur, 392. Placitum Childeberti apud Belsonancum, 392. 586. Hermenegildo a patre occiso, lugundis fugiens in Africa moritur. Guntramnus neptem ulturus movet in Septimaniam, 397, 399, 597. Prætextatus episc. Rothomagensis Fredegundis opera occiditur, 402. Gotthi pacem petunt, Reccaredus semel et iterum in Gallias irrumpit, 402, 408, 409. 587. Reccaredus patri Leuvigildo succedit, 416, 598. Pacem a Francis petit, 419. Obit S. Radegun- D dis, 420. Ejus exsequias curat Gregorius, 985. Wasconum irruptiones repressæ, 425. Rauchingus rebellat, 426. Occiditur, 427. Colloquium et pax inter Guntramnum et Childebertum apud Andelaum, 429, 430, 439, 598. Childeberti expeditio in rebelles 431. Reccaredus cum Gotthorum gente fit catholicus, 433. Pacem a Francis petit, 435, 445. Britannorum motus sedantur, 436. 588. Gregorius legatus ad Childebertum, 439. Franci a Langobardis profligati, 450. 589. Langobardi a Childeberto pacem petunt, 852. Guntramni in Septimaniam expeditio, 454, in-. fausta, 455, 600. Theodebertus Childeberti filius Suessionensibus, etc., conceditur, 460. Scandalum grande in monasterio S. Crucis Pictaviensis incipit, 463 et seqq. 590. Lues magna Romæ. S. Gregorius in papam assumptus, 479, Childeberti expeditio in Langobar in Africa legatum Francis satisfacit, 483 et seqq., 488. Concilium in causa Tetradiæ, 480. Britannicum bellum, 493, 600. Gregorius presbyterum Sadducæum convincit, 497. Pictaviensium monialium turbæ augescunt, 502. Dubietas Paschæ, 516. Concilium Mettense, in quo Ægidius Rhemensis deponitur, 511 et seqq.; ibi et moniales Pictavienses absolutæ, 514. 591. Chlotarius II baptizatur, 522. EX FREDEGARII CHRONICO, ETC. ANNO 593. Guntramnus moritur, cujus regnum Childebertus obtinet, 601. Aurelianum accedit, 1135. Chlotarius Quintrionem Campania ducem fugat, 601. 594. Britannicum bellum, 601. Gregorius Romam petit. Ejus Vitæ, n. 24. 595. Childebertus Warnos profligat,604. Gregorius Turonum antistes pie obit xv Kalend. Decembris. Vitæ, n. 26. 596. Childebertus II obit, filii ejus succedunt THEODEBERTUS II in Austrasia, THEODORICUS II in Burgundia, 601. Utriusque exercitum Chlotarius fugat 602. 597. Fredegundis regina moritur, 682. 598. Wintrio Campaniæ dux Brunichildis opera occiditur, 602. 599. Bruniebildis turpiter ex Austrasia pellitur, 602. 600. Chlotarius a Theodeberto et Theodorico victus, pacem iniquis conditionibus acceptat, 603. 602. Wascones ab iisdem regibus subjugati ducem accipiunt, 604. 603. Desiderius Viennæ episc. in conventu Cabil lone exauctoratus, 605. 604. Chlotarius a Theoderico fugatus, fœdus init cum Theodeberto, 603. 605. Theodericus instigante Brunichilde in Theodebertum movet, 607. Pacem ineunt, 608. 607. Brunichildis in S. Aredium, etc., sævit, 608, Conjuratio quatuor reguin in Theodericuin evanescit, 509. 608. Placitum inter Theodebertum et Theodoricum pro pace, 611. 610. Placitum apud Saloissam inter eosdem, 617. 611. Theodericus fœdere cum Chlotario inito in fratrem Theodebertum parat expeditionem, 618. 612. Theodericus, bis victo ac capto Theodeberto, ejusque filio occiso, Austrasiam invadit, 618 et seqq. In Chlotarium movel, 619. 615. Theodericus in Chlotarium parans moritur, succedit SIGIBERTUS II quem Chlotarius victum et captum cum fratribus occidi imperat, tum Brunichildem; et sic obtinet monarchiam, 620 et seqq., 1351, 616. Conventus apud Bonogilum, 624. 617. Chlotarius tributis, quæ Langobardi solvebant, dimissis, pacem cum illis init, 626. 618. Bertrudis regina moritur, 626. 622, Dagobertus a patre Austrasiorum rex instituitur, 626. 623. Samo negociator Francus fit rex SclavorumWinidorum, 626. 625. Dagobertus apud Clippiacum Gomatrudem uxorem ducit, 630. 628. Chlotarius obit, et sepelitur in basilica Vincentiana Parisiis, Dagobertus regnum integrum excluso fratre obtinet, 653. Dagobertus CHARIBERTO fratri Aquitaniæ partem dimittit, qui ibi regnat, 634. 629. Pax inter Francos et Heraclium imperatorem inita, 637. Charibertus superatis Wasconibus regnum suum auget, 634. 630. Charibertus II moritur, tum Chilpericus ejus filius inde Dagobertus solus in Francia imperat, 641. Franci a Sclavis et Winidis profligantur 641 642. Dagobertus ecclesiam S. Dionysii prope Parisio 717. Pugna Vinciacensis, in qua Chilpericus a Carolo vietas fuit, 673. exstruit, etc., (51. Bulgari a Bajoariis jubente Da- A goberto una nocte occiduntur, 645. Dagobertus Sisenando Hispaniæ regi auxiliatur, 646. 631. Winidi Thoringiam devastant, 646. Saxonibus ut illos reprimerent, tributa a Dagoberto remittuotur, 647. 632. Winidi Francorum ditiones vexare pergunt, 647. SIGIBERTUS III a patre suo Dagoberto Austrasia rax instituitur, 647. 633. Dagobertus, nato sibi altero filio Chlodoveo, regni sui divisionem inter eos faciendam designat, 548. Radulfus dux Thoringiæ ob victoriam in Winidos relatam meditatur rebellionem, 648. 655. Wascones rebelles oppressi, 648. Judicael rex Britanniæ ad Dagobertum venit, eique subjectionem spondet, 650. 656. Wascones Dagoberto obedientiam jurant, 650. 638. Dagobertus moritur, sepelitur in basilica Dionysiana, 651. CHLODOVEUS II ejus filius Burgundiæ 21 Neustrasiæ regnum obtinet, 651. 649. Sigibertum inter et Chlodoveum patris thesauri dividuntur, 655. Expeditio Sigiberti in Radulfum rebellem, 656, infausta, 657. Contigit anno 8 Sigiberti, qui si incœpit anno 632, hic erit an. 639. 641. Motus civiles in Burgundia, 658 et seqq. Nanthildis regina obit, 659. 654. Sigibertus rex obit, Grimoaldus major domus, amandato in Scotiam Dagoberto Sigiberti filio, Childebertum filium suum in regem sublimat. Utroque exauctorato, Chlodoveus monarchiam obtinet, 657, n. 656. Chlodoveus II obit, 663. 656. CHLOTARIUS III solus e suis fratribus patri succedit, sub Balthildis matris tutela, 663. 660. CHILDERICUS II Austrasiæ rex instituitur, 664. B 669. Chlotarius III moritur, in cujus locum succedit ejus frater THEODERICUS III qui paulo post, Ebroino in Luxoviense monasterium relegato, e solio C dejicitur, et Childericus fit monarcha, 664, 665. 673. Childerico II cum uxore prægnante interfecto, 665. Theodericus ill opera Ebroini restituitur, et monarchiam obtinet, 666. Motus civiles, ibid. 674. Chlodoveum Ebroinus in solum Austrasia elevat, quem Chlotarii Il filium esse mentiebatur, 665, n. Eo pulso DAGOBERTUS II Sigiberti Ill filius e Scotia redux Austrasiani regni partem obtinet, 6.65, n. 678. S. Leodegarius ab Ebroino occiditur, 666. Motus civiles, 667. 680. Dagoberto II et ejus filio Sigiberto defunctis, Theodericus rursus monarchiam obtinet, 667. 681. Ebroinus occiditur, 668. 687. Pippinus Heristalius major domus Austrasiæ Theodericum regem cum Bertario majore domus profligat, 670. Inde palatii principatum obtinuit. 690. CHLODOVEUS II patri suo Theoderico Ill defuncto succedit in monaichiam, 670. 694. CHILDEBERTUS III fratri suo Chlodoveo absque liberis defuncto in monarchiam succedit, 670. C. 697. Pippini victoria in Frisios Dorestatæ, 671. 710 seu 711. DAGOBERTUS III patri suo Childeberto defuncto succedit monarcha, 671. 714. Pippinus paulo post Grimoaldi filii sui necem defungitur, 672. Bella civilia, ibid. 715 seu 716. Dagobertus relicto parvulo Theoderico, obit. Franci Danielem (Childerici Il filium) regem instituunt, sub CHILPERICI III nomine, 672. Carolus a Frisiis fugatur, 672. 718. CHLOTARIUS IV (Theoderici III filius) a Carolo rex instituitur, Chilperico opponendus, 673. 719. Chilpericus, cum advocato ad sui auxilium Eudone Aquitanorum duce, a Carolo superatur, 673. Chlotarius rex obit, ibid. 720. Carolus fœdere cum Eudone duce inito, ab eo Chilpericum regem recipit, 674. 721. Theodericus IV Dagoberti III filius, Chilperico mortuo fit rex, 674. 724. Carolus Andegavos devastat, tum Saxonum rebellionem comprimit, 674. 725. Bajoarii a Carolo subacti, 674. 751. Eudo dux, inito cum Sarracenis foedere, a Carolo vincitur, 674. 752. Sarraceni ab Eudone evocati Franciam devastant, a Carolo cui sese Eudo adjunxit, profligantur, 675. Exinde dictus est Martellus. 733. Carolus Burgundiæ tuitioni adversus Sarracenos providet, 675, 677. Frisios prosternit, 676. 734. Expeditio Caroli in Saxones, 677. 735. Eudone mortuo Carolus Aquitaniam occupat, 675. 736. Sarraceni fraude Mauronti ducis Avenionem capiunt, 678. 737. Carolus devictis Sarracenis Septimaniam, etc., occupat, 678 et seqq. (Theodericus IV rex obit. INTERREGNUM.) 738. Caroli expeditio in Saxones, 677. 739. Sarracení iterum a Carolo fugantur, 680. 741. Carolus a Gregorio Ili claves S. Petri recipit, 680. Diviso inter filios principatu, 681, obit, 682. 742. CARLOMANNUS et PIPPINUS principes Wascones et Aquitanos debellant, 682. Tum Alamannos prolerunt, 683. 745. Expeditio in Odilonem Bojoariæ ducem, 683 (CHILDERICUS II Theodorici IV, ut putant, filius res instituitur.) 744. Carlomannus Saxones superat, 683. Pippinus Theudebaldum ducem, 684. 745. Wasconum rebellio a Pippino repressa, 684. 746. Alamannorum rebellionem reprimit Carlomannus, 684. 747. Carlomannus dimisso principatu fit monachus, 684. Pippinus Saxones vincit, ac tributarios efficit 684. 749. Pippini in Bajoarios victoria, 685, 636. 750. Hoc anno et sequenti pax in Francia, 686. 752. PIPPINUS exauctorato Childerico rex instituitur, 686, et ungitur, 991, n. 753. Pippinus Saxonum rebellionem punit, 687. Grifo ejus frater occiditur, 688. Stephano papæ Carolum filium mittit obviam, 688. 754. Stephanus papa a Pippino rege honorificentissime suscipitur, 688. Pippini Italica expeditio contra Langobardos, 689. 755. Langobardi effracta fide Romam vexantes iterum a Fippino victi, Francorum tributarii efliD ciuntur, 691. 756. Desiderius Langobardorum rex annuente Pippino constituitur, et consecratur, 692. 757. Fœdus inter Pippinum et imperatorem Orien tis, 693. 758. Hoc et sequenti anno pax in Francia, 693. 760. Bellum adversus Waifarium Aquitanorum ducem movel Pippinus, quod ad annum 768 continuatum est, quo, interfecto Waifario, Aquitania Pippino penitus subjecta fuit, 693 et seqq. 768. Pippinus, diviso inter Carolum et Carlomannum filios regno, moritur, 703. CAROLUS et CARLOMANNUS reges inaugurantur, 704 a 1-2 Decedente, atque immo potius pereunte ab urbibus Gallicanis liberalium cn!tura litterarum, cumm nonnullæ res gererentur vel recte, vel improbe, ac feritas gentium desæviret, regum furor acueretur, Ecclesiæ impugnarentur ab hæreticis, a catholicis tegerentur, ferveret Christi fides in plurimis, refrigesceret bin nonnullis, ipsæ quoque ecclesiæ vel ditarentur a devotis, vel nudarentur a perfidis: nec reperiri posset quisquam peritus in arte dialectica grammaticus, qui hæc aut stylo prosaico, aut metrico depingeret versu. Ingemi-cebant sæpius plerique, dicentes: Væ diebus nostris, quia periit studium litterarum a nobis, nec reperitur in populis, qui gesta præsentia promulgare possit in paginis. Ista etenim atque his similia jugiter intuens dici, pro commemoratione præteritorum, ut notitiam attingerent venientium, etsi inculto affatu, nequivi tamen obtegere vel certamina flagitiosorum, vel vitam recte viventium. Et præsertim his illicitus stimulis, quod a nostris fari plerumque miratus sum, quia philosophantem rhetorem intelligunt pauci, loquentem rusticum multi; libuit etiam animo, ut pro supputatione annorum ab ipso mundi principio libri primi poneretur initium : cujus capitula deorsum subjeci. INCIPIUNT CAPITULA LIBRI PRIMI. 1. De creatione Adæ et Evæ, et de Adæ typo. 11. Ut Cain occidit Abel fratrem suum. III. Enoch justus, quomodo a Deo translatus est. IV. De diluvio, de Nce, de arca, de ira Dei et supputatione generationum. V. De generatione Noe et filiorum ejus, præcipue de Chus filio Cham magiæ et idololatriæ incceptore et inventore staticuli. VI. De turre Babylonica et linguarum confusione. VII. De ortu, nativitate et interpretatione Abrahæ, de Nino. VIII. De Isaac, Esau et filiis ejus, et Job. IX. De Jacob et filiis ejus, et Joseph in Ægypto. X. De Nili natura, et maris Rubri transitu. XI. De filiis Israel in eremo, et de ingressu eorum in terram promissionis, et Josue. XII. De regibus Judæorum. XIII. De Salomone et templi ædificatione. XIV. Quomodo regnum Israel sit divisum propter duritiam Roboæ, et de captivitate Babylonica, et de prophetis illius temporis. XV. De reditu Judæorum e Babylone usque ad Christi nativitatem. XVI. De reliquarum gentium regibus et regnis. XVII. De imperatoribus Romanis. Quo tempore Lugdunus sit condita. XVIII. De nativitate Salvatoris nostri. De muneribus magorum et nece infantum. XIX. De Christi prædicatione, miraculis et passione. XX. De Joseph ab Arimathia, qui eum sepelivit. XXI. De Jacobi apostoli voto. XXII. De die resurrectionis Dominicæ. XXIII. De ascensione Domini, et de interitu Pilati et Herodis. XXIV. De Petro qui Romam venit, el martyrum Christo perhibuit, et de Nerone; de Jacobo, Marco, et jo hanne evangelista. XXV. De persecutione sub Trajano principe. XXVI. De hæresum et schismatum ortu. XXVII. De Pothino et Ireneo martyribus. XXVIII. De persecutione sub Decio, de septem viris in Gallias ad prædicandum missis. XXIX. De Bituricensium conversione. XXX. De persecutione sub Valeriano et Gallieno. De Chroco et de delubro Arverno. XXXII. De privato martyre et Chroco tyranno. XXXIII. De persecutione sub Diocletiano. XXXIV. De Constantino Magno, beato Martino, et Crucis Dominicæ inventione. XXXV. De Constantis imperio. XXXVI. De adventu sancti Martini. De Melania matrona. XXXVII. De interitu Valentis imperatoris. XXXVIII. De Theodosio et ejus imperio. De interitu Maximi tyranni. XXXIX. De Urbico episcopo Arverno. XL. De sancto Hillidio, et ejus in episcopatu successore. XLI. De sancto Nepotiano etiam Arvernorum episcopo. XLII. De Duorum Amantium castitate et sepultura. XLIII. De beati Martini transitu. ■ Aliqui, Recedente; cod. Casin., Decedente itaque. Cæterum hæc præfatio deest in plerisque editis et miss. Eam tamen Fredegarius integram retulit. b Alii cum Fredeg., tepesceret. Fredeg. edit., clerici; in ms. tamen habebatur clerique; sed antiqua manu emendatum est, clerici. d Cod. Časin., duxi· et infra pro illicitus, habet illectus. EPISCOPI TURONENSIS HISTORIÆ ECCLESIASTICE FRANCORUM b LIBRI DECEM. LIBER PRIMUS. Prologus. 5 Scripturus bella regum cum gentibus adversis, A dus redemptus est; et humanitatem, non deitatem martyrum cum paganis, Ecclesiarum cum hæreticis, prius fidem meam proferre cupio, ut qui legerit, me non dubitet esse catholicum. Illud etiam placuit propter eos, qui appropinquante mundi fine desperant, ut collecta per chronicas vel per historias anteriorum annorum summa, explanetur aperte quot ab exordio mundi sint anni. Sed prius veniam a legentibus precor, si aut in litteris, aut in syllabis grammaticam artem excessero, de qua adplene non sum imbutus. Illud tantum studens, ut quod in Ecclesia credi prædicatur, sine aliquo fuco aut cordis hæsitatione retineam : quia scio peccatis obnoxium, per credulitatem puram obtinere posse veniam apud nostrum pium Dominum 4. subjacuisse passioni credo. Credo eum die tertia resurrexisse, hominem perditum liberasse, ascendisse in cœlos, sedere ad dexteram Patris, venturum ac judicaturum vivos et mortuos. Credo sanctum Spiritum a Patre et Filio f processisse, non 7 minorem, et quasi ante non esset, sed æqualem, et semper cum Patre et Filio coæternum Deum, consubstantialem natura, æqualem omnipotentia, consempiternum essenti», ut nunquam sine Patre fuisse vel Filio, neque minorem Patre vel Filio. Credo hanc Trinitatem sanctam in di-tinctione subsistere personarum; et aliam quidem personam Patris, aliam Filii, aliam Spiritus sancti. In qua Trinitate unam deilatem, unam potentiam, unam essentiam esse con 6 Credo ergo in Deum Patrem omnipotentem. B fiteor. Credo beatam Mariam, ut virginem ante Credo in Jesum Christum filium ejus unicum, Dominum Deum nostrum, natum a Patre, non factum; non post tempora, sed ante cunctum tempus, semper fuisse cum Patre. Nec enim Pater dici potuerat, nisi haberet Filium; neque Filius esset, si Patrem utique non haberet. Illos vero qui dicunt, e Erat quando non erat, exsecrabiliter renuo, et ab Ecclesia segregari contestor. Credo Christum hunc Verbum esse Patris, per quem facta sunt omnia. Hunc Verbum carnem faetum credo, cujus passione mun Sic Bec. et Reg.; alii, chronica. Certe infra om- C nes habent, chronica Eusebii. In cod. Corb. deesɩ annorum. • Cod. Reg., de qua plene. Casin., adprime non sum instructus. d Mss. et aliquot editi, apud Deum. e Hoc adversus Arianos symbolo suo addiderunt Patres Nicæni: unde, ni fallor, post hæc verba, Erat quando non erat, addendum est, etc. Hanc particulam Filioque habent omnes editi et mss. cum codice Corbeiensi. Et quidem jam a sæcuJo v et vi, in fidei professionibus legitur in Hispaniæ synodis. Quanquam sæculo 1x turbæ excitate fue partum, ita virginem et post partum. Credo animam immortalem, nec tamen partem habere deitatis. Et omnia quæ a trecentis decem et octo episcopis Nicæ constituta sunt, credo fideliter. De fine vero mundi ea sentio quæ a prioribus didici. Antichristus vero primum circumcisionem inducet, se asserens Christum deinde in templo Hierosolymis statuam suam collocabit adorandam, sicuti Dominum dixisse legimus: Videbitis abominationem desolationis stantem in loco sancto (Matth. xxiv, 15). Sed diem illam omni runt, cum primum symbolo Constantinopolitano, quod inter Missarum solemnia cantabatur, addita fuit. æc usque ad cap. 1 desunt in cod. Regio. b Cod. Casin., didici antichristum prius esse venturum, qui se asserens, etc. In Corb. post venturum semilinea detrita est, postquam sed primum circumcisio nem. i Hunc locum de antichristo inter alios intellexerunt duo Gallicanæ Ecclesiæ illustrissimi patres, Irenæus sub finem libri v, et Hilarius in Commenta riis in Matth. cap. 25. |