ODE XXII. AD ARISTIUM FUSCUM. INTEGER vitæ scelerisque purus Non eget Mauris jaculis neque arcu Nec venenatis gravida sagittis, Fusce, pharetra : Sive per Syrtes iter æstuosas, Namque me silva lupus in Sabina, Dum meam canto Lalagen, et ultra Terminum curis vagor expeditis, Fugit inermem. Quale portentum neque militaris Nec Juba tellus generat, leonum Pone me pigris ubi nulla campis Arbor æstiva recreatur aura, Quod latus mundi nebulæ malusque Juppiter urguet ; Pone sub curru nimium propinqui Solis, in terra domibus negata; Dulce ridentem Lalagen amabo, Dulce loquentem. ODE XXIII. AD CHLOEN. VITAS hinnuleo me similis, Chloë, Quærenti pavidam montibus aviis Matrem, non sine vano Aurarum et silüæ metu. Nam seu mobilibus veris inhorruit Adventus foliis, seu virides rubum Dimovere lacertæ, Et corde et genibus tremit. Atqui non ego te, tigris ut aspera Gætulusve leo, frangere persequor : Tandem desine matrem Tempestiva sequi viro. ODE XXIV. AD VIRGILIUM. QUIS desiderio sit pudor aut modus Tam cari capitis? Præcipe lugubres Cantus, Melpomene, cui liquidam pater Vocem cum cithara dedit. Ergo Quinctilium perpetuus sopor Quando ullum inveniet parem? Multis ille bonis flebilis occidit; Quod si Threïcio blandius Orpheo Non lenis precibus fata recludere, Quicquid corrigere est nefas. ODE XXV. AD LYDIAM. PARCIUS junctas quatiunt fenestras Quæ prius multum facilis movebat Invicem mochos anus arrogantes Flebis in solo levis angiportu, Threcio bacchante magis sub interlunia vento. Cum tibi flagrans amor, et libido Quæ solet matres furiare equorum, Sæviet circa jecur ulcerosum; Non sine questu, Læta quod pubes hedera virenti Aridas frondes Hiemis sodali Dedicet Euro. ODE XXVI. AD ELIUM LAMIAM. MUSIS amicus, tristitiam et metus Quid Tiridatem terreat, unice Gaudes, apricos necte flores, Necte meo Lamiæ coronam, Pimplea dulcis: nil sine te mei Prosunt honores: hunc fidibus novis, Hunc Lesbio sacrare plectro Teque tuasque decet sorores. ODE XXVII. AD SODALES. NATIS in usum lætitiæ scyphis Pugnare, Thracum est: tollite barbarum Morem, verecundumque Bacchum Sanguineis prohibete rixis. |