Hostile aratrum exercitus insolens. Compesce mentem; me quoque pectoris Tentavit in dulci juventa Fervor, et in celeres iambos Misit furentem: nunc ego mitibus Opprobriis, animumque reddas. ODE XVII. AD TYNDARIDEM. VELOX amœnum sæpe Lucretilem Usque meis pluviosque ventos. Impune tutum per nemus arbutos Nec virides metuunt colubras, Nec martiales hæduleæ lupos ; Levia personuere saxa. Dî me tuentur; Dîs pietas mea Ruris honorum opulenta cornu. Hic in reducta valle caniculæ Dices laborantes in uno Penelopen vitreamque Circen. Hic innocentis pocula Lesbii Prolia; nec metues protervum Suspecta Cyrum, ne male dispari Et scindat hærentem coronam ODE XVIII. AD VARUM. NULLAM, Vare, sacra vite prius severis arborem Circa mite solum Tiburis, et mœnia Catili. Siccis omnia nam dura Deus proposuit; neque Mordaces aliter diffugiunt solicitudines. Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat? ODE XIX. AD GLYCERAM. MATER Sæva Cupidinum, Thebanæque jubet me Semeles puer, Finitis animum reddere amoribus. Urit me Glyceræ nitor Splendentis Pario marmore purius : Urit grata protervitas, Et vultus nimium lubricus aspici. Cyprum deseruit; nec patitur Scythas, Et versis animosum equis Parthum dicere, nec quæ nihil attinent. Hic vivum mihi cespitem, hic Verbenas, pueri, ponite, turaque Bimi cum patera meri : Mactata veniet lenior hostia. ODE XX. AD MECENATEM. VILE potabis modicis Sabinum Cantharis, Græca quod ego ipse testa Conditum levi, datus in theatro Cum tibi plausus, Care Mæcenas eques; ut paterni Cæcubum, et prælo domitam Caleno Temperant vites, neque Formiani Pocula colles. ODE XXI. IN DIANAM ET APOLLINEM. DIANAM teneræ dicite virgines, Intonsum, pueri, dicite Cynthium, Latonamque supremo Dilectam penitus Jovi. Vos lætam fluviis et nemorum coma, Silvis, aut viridis Cragi: Vos Tempe totidem tollite laudibus, Fraternaque humerum lyra. Hic bellum lacrimosum, hic miseram famem Pestemque, a populo et principe Cæsare, in Persas atque Britannos, Vestra motus aget prece, |