Equalitatem atque incommutabilitatem suæ essentiæ ita vestris mentibus infigat, ut ab eo nunquam vos quibuscumque phantasiis aberrare permittat. Amen. Sicque vos in sua fide et caritate perseverare concedat, ut per ea postmodum ad sui manifestationem visionemque interminabilem introducat. Amen. Quod ipse. etc. In celebratione nuptiarum. Summæ providentiæ Dominus qui post lapsum protoplastorum per bona matrimonii usum carnalis desiderii excusabilem existere decrevisti, sanctificare digneris conjugale propositum in quo præsentes conjuges abdicatis. tori illiciti maculis nectere voluisti. Amen. Da eis sub præsentis commercii indulgentia inquinamenta cætera devitare: ut fructum tricenum ex verbi tui semine valeant obtinere. Amen. Quo sicut conjugium magis magnum existat Christi et ecclesiæ sacramentum, sic unitati corporum præponderet caritas animarum, et magis tolerantes quam amantes carnale commercium ad illud mentaliter suspendantur gaudium, ubi similitudo felicitatis angelicæ excludit omne contagium mortalium nuptiarum. Amen. Quod ipse. etc. IX. The following prayers are taken from a MS. missal in my possession, of the 13th Century: it formerly belonged to some English Benedictine monastery. The prayers are very remarkable, and I do not remember to have seen them in any other missal. They are placed immediately before the Prefaces, after the Ordinary. Martene, among the numerous Orders which he gives in the first volume of his collections, has printed an ancient one, preserved in the Colbertine library, in which some similar may be found. De Ant. Ecc. Rit. tom. i. p. 194. D miscendum. Ex latere Christi sanguis et aqua exisse perhibetur, et ideo pariter commiscemus: ut omnipotens et misericors Deus utrumque ad medelam animarum nostrarum sanctificare dignetur. Qui vivit. Ad corporale sternendum. In tuo conspectu, Domine, quæsumus hæc nostra munera tibi placita sint, ut nos tibi placere valeamus. Per Dominum. Ad hostiam. Grata tibi sit, Domine, hæc oblatio, quam tibi offerimus pro nostris delictis, et pro ecclesia tua sancta catholica. Per. Ad calicem. Offerimus tibi, Domine, hæc munera in memoriam Jesu Christi, Filii tui, humiliter deprecantes clementiam tuam: ut ante conspectum Divinæ majestatis tuæ, cum odore suavitatis ascendant. Per eundem. Super hostiam impositam. Suscipe, Domine sancte, Pater omnipotens, æterne Deus, hanc hostiam oblationis, quam ego indignus et peccator tibi Deo meo vivo et vero humiliter offero et mittere dignare Spiritum Sanctum tuum de cœlis, qui sua admixtione sanctificet hoc munus tibi oblatum. Per ejus. Liturgia S. Clementis. Υθυς ὁ διακονος λεγη" μη τις των κατηχου μενων. μη τις των ακροωμενων μη τις των απιστων, μη τις των ἑτεροδόξων. οἵ την πρω την ευχην ευχομενοι προελθετε. τα παιδια προσλαμβάνεσθε αἱ μητερες, μη τις κατα 5 τινος. μη τις εν ὑποκρίσει, ορθοι προς κύριον μετα φόβου και τρομου έστωτες ωμεν προσφερειν. ὧν γενομένων οἱ διακονοι προσαγετωσαν τα δωρα τῳ επισκοπῳ προς το θυσιαστηριον και οἱ πρεσβυτεροι εκ δεξιών αυτου και εξ ευωνυμων στηκετωσαν, ὡς αν μάθηται παρεστωτες διδασκαλῳ, δυο το δε διακονοι εξ ἑκατέρων των μερων του θυσιαστηρίου κατεχε τωσαν εξ ὑμενων λεπτων ῥιπιδίον, η πτερων ταωνος, η οθονης" και ήρεμα αποσοβείτωσαν τα μικρα των ἱπταμενων ζωων, όπως αν μη εγχριμπτωνται εις τα κυπελλα. ευξαμενος ουν καθ ̓ ἑαυτον ὁ αρχιερευς άμα τοις ἱερευσι, και λαμπραν εσθητα 15 μετενδύς, και στας προς τῳ θυσιαστηρίῳ, το τροπαιον του σταυρου κατα του μετωπου τη χειρι ποιησαμενος εις παν τας, ειπατω· ἡ χαρις του παντοκρατορος Θεου, και η αγαπη του κυρίου ήμων Ιησου Χριστου, και ἡ κοινωνια του άγιου πνευματος, εστω μετα παντων ὑμων και παντες συμφωνως 20 λεγετωσαν, ότι και μετα του πνευματος σου. και ὁ αρχιε ρευς ανω τον νουν και παντες· εχομεν προς τον κύριον. και ὁ αρχιερευς ευχαριστησωμεν τῳ κυριῳ· και παντες αξιον και δικαιον. και αρχιερευς ειπατω αξιον ώς αληθώς και δι καιον, προ παντων ανυμνειν σε τον οντως οντα Θεον, τον προ 25 10 των γενητων οντα, εξ οὗ πασα πατρια εν ουρανῳ και επι γης ονομαζεται τον μόνον αγεννητον, και αναρχον, και αβασιλευτον, και αδεσποτον, τον ανενδεη. τον παντος αγαθου χορηγον, τον πάσης αιτιας και γενεσεως κρειττονα, τον παντοτε κατα 5 τα αυτα και ώσαυτως εχοντα· εξ οὗ τα παντα, καθαπερ εκ τινος αφετηρίας, εις το ειναι παρηλθεν. συ γαρ ει ἡ αναρχος γνωσις, ἡ αἴδιος ὁρασις, ή αγεννητος ακοη, ή αδίδακτος σοφια 8 πρωτος τη φυσει, και νομος τῳ είναι, και κρείττων παντος αριθμου. τα παντα εκ του μη οντος εις το είναι παραγαγων δια του μονογενους σου υἱου· αυτον δε προ παντων αιώνων γεννησας βουλήσει, και δυναμει, και αγαθότητι, αμεσιτευτως, υἱον μονογενη, λογον Θεον, σοφιαν ζωσαν, πρωτοτοκον πασης κτίσεως, αγγελον της μεγάλης βουλης σου, αρχιερέα σον, βασιλεα δε και κυριον πασης νοητης και αισθητης φυσεως, τον δι' ού τα παντα. συ γαρ παντα πεποιηκας, και δι' αυτου της προσηκούσης προνοιας τα όλα αξιοις. δι' οὗ yap ειναι εδωρησω. ὁ Θεος και πατηρ του μονογενους υἱου σου· ὁ δι' αυτου προ παντων ποιησας τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ, 2ο αιώνας τε και στρατιας, δυναμεις τε και εξουσίας, αρχας τε και θρονους, αρχαγγελους τε και αγγελους και μετα ταυτα 15 προ παντων, δι' θεε το είναι εχαρίσω; αιώνιε, αυτου τα αυτου και το ευ παντα, ποιησας αυτού του φαινομενον τούτον κόσμον, και παντα τα εν αυτῷ συ γαρ ει τον ουρανον ὡς καμαραν στη σας, και ὡς δερριν εκτεινας, και την γην επ' ουδενος ίδρυσας 25 γνωμη μονη ὁ πηξας στερέωμα, και νυκτα και ήμεραν κατα σκευασας· ὁ εξαγαγων φως εκ θησαυρών, και τη τουτου στολῇ επαγαγών το σκοτος, εις αναπαυλαν των εν τῷ κόσμῳ κινουμενων ζώων· ὁ τον ἥλιον ταξας εις αρχάς της ήμερας, εν ουρανῳ, και την σεληνην εις αρχας της νυκτος, και τον χορον των 30 αστερων εν ουρανῳ καταγραψας, εις αινον της σης μεγαλοπρε πειας· ὁ ποιησας ὕδωρ προς ποσιν και καθαρσιν, αερα ζωτικον προς εισπνοήν και φωνης αποδοσιν δια γλωττης πληττουσης τον αέρα, και ακοην συνεργουμενην ὑπ' αυτου ὡς επαίειν εισ δεχομενην την προσπιπτουσαν αυτη λαλιαν· ὁ ποιησας πυρ |