XXXIII. King John's Charter to the Church for the Liberty of Elections of Bishops and Abbots. 135. Ex Cantuar. nes, Literæ, Johannes Dei gratia Rex Angliæ, &c., archiepiscopis, epi- Matth. scopis, comitibus, baronibus, militibus, ballivis, et omnibus has Paris. Hist, Angl. literas visuris, et audituris, salutem. Quia inter nos et vene- p. 256. Spelman, rabiles patres nostros Stephanum Cantuariensem archiepis- Conc. vol. 2. copum, et sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinalem, Willielmum Registro London, Eustachium Eliensem, Egidium Herefordensem, Go- Chartar. celinum Bathoniensem et Glastonensem, et Hugonem Lin- Archiep. M. colnensem episcopos, super damnis, et ablatis eorum, tempore Federa, Paris. p.263. interdicti, per Dei gratiam, de mera et libera voluntate utri- Conventiousque partis plene convenit; volumus non solum eos, quan- &c. tom. 2. p. 197. tum secundum Dominum possumus, satisfacere; verum etiam 721. toti Ecclesiæ Angliæ salubriter, et utiliter providere in perpetuum. Inde est quod qualiscunque consuetudo temporibus nostris et predecessorum nostrorum, hactenus in Ecclesia Anglicana fuerit observata, et quicquid nobis juris hactenus vendicaverimus in electionibus quorumcunque prælatorum, majorum et minorum; nos ad petitionem ipsorum pro salute animæ nostræ, et predecessorum, ac successorum nostrorum regni Angliæ, liberali, mera et spontanea voluntate, de communi consensu baronum nostrorum, concessimus, et constituimus, et hæc presenti charta nostra confirmavimus, ut de cætero in universis et singulis ecclesiis, et monasteriis, cathedralibus, et conventualibus, totius regni nostri Angliæ, liberæ sint imperpetuum electiones quorumcunque prælatorum, majorum et minorum, salva nobis et hæredibus nostris custodia ecclesiarum, et monasteriorum vacantium, quæ ad nos pertinent. Promittimus etiam quod non impediemus, nec impediri permittemus, vel faciemus per nostros, nec procurabimus, quin in singulis et universis ecclesiis, et monasteriis memoratis, postquam vacaverint prælaturæ, quemcunque voluerint, libere sibi præficiant electores pastorem; petita tamen prius a nobis et heredibus nostris licentia eligendi, quam non denegabimus, nec differemus; et si forte (quod absit) denegaremus vel differemus, procedant nihilominus electores ad electionem canonicam faciendam, et similiter post celebratam electionem, noster requiratur assensus; quam non denega. VOL. IX. D Clause 9. Matth. bimus, nisi aliquid rationabile proposuerimus, et legitime probaverimus, propter quod non debeamus consentire. Quare volumus et firmiter jubemus, ne quis, vacantibus ecclesiis vel monasteriis, contra hanc concessionem et constitutionem, in aliquo veniat vel venire præsumat. Si quis vero contra has aliquo unquam tempore venerit, maledictionem Dei omnipotentis et nostram incurrat. Hiis T. P. Wynton, &c. Dat. per manum magistri Ricardi de Marisco cancellarii nostri 15° die Junii apud Novum Templum, London. anno regni nostri 16°. Besides the bishop of Winchester, there are five earls and six barons witnesses to this charter. XXXIV. King John's Writ for the Restitution of the Bishop of Winchester's Temporalities after the general Seizure upon the Interdict. Rex, &c. Roberto Lupo, et G. de Serland. Sciatis quod reddidimus Domino Wintoniensi episcopo, episcopatum Wintoniæ, et omnes terras, res, redditus, et possessiones suas, et wardas suas, et omnia sua capta in manum domini regis, occasione interdicti. Et ideo vobis mandamus, quod ei episcopatum suum, et omnia sua in baliva tua habere faciatis, et in pace terræ faciatis; retentis in manu nostra terris, redditibus, et rebus omnibus abbatum, priorum, et domorum religiosarum, et etiam clericorum de episcopatu suo. Teste W. Briwer. Apud Waverle, quinto die Aprilis. XXXV. The Form of a Bond, or Obligation, made to the Caursins, for the Repayment of Money upon Loan. Universis præsens scriptum visuris, N. prior, et conventus N. salutem in Domino. Noveritis nos mutuo recepisse apud Londinum, pro nostris et ecclesiæ nostræ negotiis utiliter expediendis, ab illo N. et illo N. pro se, et sociis suis, civibus, et mercatoribus civitatis N. centum et quatuor marcas bonorum et legalium esterlingorum, tredecim solidis et quatuor sterlingis pro marca qualibet computatis. De quibus centum et quatuor marcis, nomine nostro et ecclesiæ nostræ, bene nos vocamus quietos et integre protestamur pacatos: exceptioni non numeratæ, non solutæ, et non traditæ nobis pecuniæ, ac etiam exceptioni, quod dicta pecunia in usus nostros et ecclesiæ nostræ non sit conversa, omnino renunciantes. Quas prætaxatas centum et quatuor marcas sterlingorum, prædicto modo et numero computandas, dictis mercatoribus, vel uni ipsorum, vel eorum certo nuncio, qui presentes literas secum attulerit, in festo Sancti Petri ad Vincula, scilicet primo die mensis Augusti, apud Novum Templum Londini, anno Dominicæ incarnationis millesimo ducentesimo trigessimo quinto, per legitimam stipulationem promittimus, et tenemur nomine nostro et ecclesiæ nostræ, nos integre soluturos et reddituros. Tali tenore adjuncto, quod si dicta pecunia prædictis loco et termino, sic ut dictum est, non fuerit persoluta et reddita, ex tunc in antea semper transacto termino promittimus, et tenemur per eandem stipulationem, dare et reddere prædictis' mercatoribus, aut uni eorum, vel eorum certo nuncio, per singulos menses duos, pro singulis decem marcis, unam marcan dicta moneta, pro recompensatione damnorum, quæ damna et expensas ipsi mercatores ex hoc possent incurrere vel habere: ita quod damna et expensæ et sors cum effectu peti possint ut superius sunt expressa, et expensas unius mercatoris cum uno equo et cum uno serviente, ubicunque fuerit mercator, usque ad plenam solutionem omnium prædictorum. Expensas etiam factas et faciendas, pro ipsa pecunia recuperanda, reddemus et restaurabimus eisdem mercatoribus, vel uni eorum, vel eorum certo nuncio. Quam recompensationem damnorum interessæ, et expensarum promittimus dictis mercatoribus in sortem dicti debiti nullatenus computari; ac non detinere dictum debitum sub prætextu recompensationis memoratæ, contra voluntatem prædictorum mercatorum, ultra terminum antedictum. Pro quibus omnibus antedictis, firmiter et plenarie adimplendis, et inviolabiliter observandis, obligamus nos et ecclesiam nostram, et successores nostros, et omnia bona nostra, et ecclesiæ nostræ, mobilia et immobilia, ecclesiastica et mundana, habita et habenda, ubicunque fuerint inventa, mercatoribus antedictis, et eorum hæredibus, usque ad plenam solutionem omnium prædictorum, quæ bona ab eis precario nomine recognoscimus possidere. Et volumus super omnibus antedictis ubique et in omni foro conveniri, renunciando pro omnibus antedictis, pro 722. nobis et successoribus nostris, omni juris auxilio, canonici et civilis, privilegio clericatus et fori, epistolæ divi Adriani, omni consuetudini et statuto, omnibus literis, indulgentiis, privilegiis, pro rege Angliæ et omnibus regni sui, a sede Apostolica impetratis et impetrandis, constitutioni de duabus dietis, beneficio restitutionis in integrum, beneficio appellationis et recusationis literis inhibitionis regis Angliæ, et omni alii exceptioni, reali et personali, quæ posset objici contra hoc instrumentum vel factum. Omnia ista promittimus fideliter observanda. In cujus rei testimonium, presenti scripto, sigilla nostra duximus apponenda. Acta die quinta Elphegi, anno Gratiæ M.CC.xxxv. A.D. 1246. Paris. Hist. XXXVI. An Order of King Henry III. to the Abbot of St. Alban's, not to pay any Tax to the Pope. Henricus, Dei gratia Rex Angliæ, &c., dilecto sibi in Christo abbati de S. Albano, salutem. Audivimus quod venerabilis in Angl. p.707. Christo pater Fulco Londini compellit vos ad tallagium, ad opus Papæ persolvendum. Super quo miramur plurimum et movemur maxime, cum in prædicta convocatione provisum fuerat communiter perdictos prelatos et magnates, quod nihil fieret de tallagio illo, ante reditum nunciorum eorum a curia Romana, ad quam idem nuncii sunt, sicut nostis, pro specialibus totius regni nostri negotiis destinati. Qua propter vobis mandamus, firmiter inhibentes, quod nec ad mandatum præfati episcopi, nec alterius, aliquid attemptetis contra provisionem prædictam, sicut baroniam vestram, quam de nobis tenetis, diligitis pacifice possidere. Quoniam attemptationem hujusmodi non possumus nec volumus sustinere. Teste me ipso : apud Westmonasterium primo die Aprilis, anno regni nostri trigesimo. Matth. XXXVII. Pope Innocent IV.'s Bull to the Bishop of Lincoln, for the augmenting and erecting Vicarages. Innocentius Episcopus, &c. venerabili Lincolniensi episcopo, Paris. Hist. &c. Cum, sicut accepimus, in tua civitate et diocosi nonnulli Angl. p. 840. A.D. 1252. religiosi et alii collegiati ecclesias parochiales in proprios usus obtineant, in quibus nimis exiles aut nullæ taxatæ sunt vica riæ, fraternitati tuæ per Apostolica scripta mandamus, quatenus in iisdem ecclesiis de ipsarum proventibus vicarias instituas, et institutas exiles adaugeas vice nostra; prout juxta consuetudinem patriæ secundum Deum videris expedire. Non obstantibus si prædicti exempti sint, aut alias muniti Apostolicis privilegiis, sive indulgentiis, per quæ id impediri vel differri possit et de quibus specialem oporteat in presentibus fieri mentionem: contradictores per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compescendo. Datum Lugduni, septimo calend. Octob. pontificatus nostri anno octavo. Paris. Addi A.D. 1254. Pope Innocent IV's Letter to the Prelates of France, England, &c. for the Regulation of the Studies of the Clergy. Innocentius Quartus omnibus prælatis in regno Franciæ, Matth. Angliæ, Scotia, Walliæ, Hispaniæ, et Hungariæ, constitutis super tament. specula et infra. Dolentes recolimus, qualiter quondam pia ac p. 190, sancta clericorum plantatio suæ primæ honestatis oblita, a summo sanctitatis culmine ad ima descendit vitiorum. Crebris quippe relatis aures nostras abhorrenda fama circumstrepit, et inculcat assidue, quod relictis quin immo procul et abjectis philosophicis disciplinis (ut ad presens de divina scientia taceamus) tota clericorum multitudo ad audiendas sæculares leges concurrit: et quod magis est divini animadversione dignum judicii, nunc in plerisque mundi climatibus ad ecclesiasticas dignitates, honores, vel præbendas nullus assumitur a prælatis, nisi qui vel sæcularis scientiæ professor, vel advocatus existat, cum tales a talibus, nisi alia suffragarentur, eisdem essent potius repellendi. Maxime, cum philosophiæ alumni, in ejusdem gremio tam tenerrime educati, tam diligentissime imbuti, tam excellentissime prompti et edocti, præ victus et vestitus penuria conspectum hominum cogantur fugere; hic et illuc tanquam noctuæ latitantes, et advocati nostri, immo diaboli, equis phaleratis purpurati insidentes, in fulgore auri, in candore argenti, in nitore gemmarum, in holosericis, stupentem reverberantes solem, se non Crucifixi vicarios, sed hæredes Luciferi pretendentes: quocunque ingrediantur de se spectaculum facientes; laicorum indignationem et odium contra se, immo, quod magis est dolendum, contra totam Dei ecclesiam provocant, et incurrunt. Dicunt enim laici, "Ecce homines |