Odczyty o poezyi polskiéj w pierwszéj połowie xix wieku: Przekład z niemieckiego Franciszka Dobrowolskiego, Tomy 1-2Nakł. J. K. Żupańskiego, 1870 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 89
Strona 4
... siebie , kazał mu żyć w majestacie swego blasku , a całości stworzenia oddał na własność jego ducha . Jakkolwiek skromnie to brzmi , a jednak w tem się zawiera całe poezyi zadanie . Poezya jest melodyą w harmonii życia ludów . Pytam się ...
... siebie , kazał mu żyć w majestacie swego blasku , a całości stworzenia oddał na własność jego ducha . Jakkolwiek skromnie to brzmi , a jednak w tem się zawiera całe poezyi zadanie . Poezya jest melodyą w harmonii życia ludów . Pytam się ...
Strona 10
... siebie swobodnej wyższej poezyi . Lecz teraz nastręcza się pytanie , czy Polska pod tym wzglę- dem jest szczęśliwszą od pozostałych plemion ? Bezwątpienia . Już sama poprzednia jej historya i smutne losy tego narodu posłużyły mu do ...
... siebie swobodnej wyższej poezyi . Lecz teraz nastręcza się pytanie , czy Polska pod tym wzglę- dem jest szczęśliwszą od pozostałych plemion ? Bezwątpienia . Już sama poprzednia jej historya i smutne losy tego narodu posłużyły mu do ...
Strona 20
... polski sławiański duch , znajduje sankcję w europejskim . Pojęcie to znajdowania siebie w drugich , jest właśnie przyczyną , dla której duch polski nie wpada w jednostronność , nie ogra- nicza się samym sobą , a tem samem , nie 20.
... polski sławiański duch , znajduje sankcję w europejskim . Pojęcie to znajdowania siebie w drugich , jest właśnie przyczyną , dla której duch polski nie wpada w jednostronność , nie ogra- nicza się samym sobą , a tem samem , nie 20.
Strona 21
... siebie i z długiego letargu ocknąwszy , zaczęły znów myśleć o swej ojczyźnie , o swym języku , i o literaturze ! Bardzo pięknie , ale to nie nadaje jeszcze prawa do hegemonii w historyi . Przy- puszczam , że ją może pozyskać , i że po ...
... siebie i z długiego letargu ocknąwszy , zaczęły znów myśleć o swej ojczyźnie , o swym języku , i o literaturze ! Bardzo pięknie , ale to nie nadaje jeszcze prawa do hegemonii w historyi . Przy- puszczam , że ją może pozyskać , i że po ...
Strona 25
... siebie w roz- woju , by każdy bez szkody i wstydu mógł i chciał podporządko- wać się ogólnemu ? Gdzież więc szukać tego sprawdzianu pansla- wistycznego ducha ? Jest li sposób przejednania pierwiastku polity- cznego i literackiego ...
... siebie w roz- woju , by każdy bez szkody i wstydu mógł i chciał podporządko- wać się ogólnemu ? Gdzież więc szukać tego sprawdzianu pansla- wistycznego ducha ? Jest li sposób przejednania pierwiastku polity- cznego i literackiego ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Boga bowiem Bóg bracia charakter chrześciaństwo Cybulskiego czasu część człowieka daléj duch ducha duchem Dziadów dziś fantazyi gdyż Héj historyi idea idei Irydion jéj jeżeli każdy Konrad Konrad Wallenrod którą Litwa Litwę Litwie Litwy ludów ludu ludy ludzkości materyał miał mianowicie Mickiewicz miłości miłość Mochnacki mógł musi myśl myśli należy naprzód narodowej narodowy narodu naród nią Niech niego niej niem niema nietylko Odczyty ojczyznie ojczyzny państwa pieśni pieśń plemion podług podstawę poeci poematu poeta poetą poetę poetów poety poezyi pojedyńczych Polska polskiej pomiędzy potém prze przeciw przedstawia Rossyi rozum rozwoju Schellinga serca serce siebie słońce Słowian Słowianie słowiańskich sobą stanowisko strony swą swego swéj swych szczególniej śpiew świata téj tém téż trzeci Maj uczucia Ukraina usposobienie Wawrem więcej Wilnie Wilno Wincentego Pola właśnie wolności wolność wówczas wszakże wszystkie względem zdaje Ztąd zupełnie zwycięztwa życia życia narodowego życie
Popularne fragmenty
Strona 207 - Szanuję szkołę religijną, ową wieczerzę pańską polskich poetów, do której zasiedli w Paryżu — sądzę bowiem, że wypływa z przekonania, że nie jest sztucznie natchniętą słowami Fryderyka Schlegla, który w katolickiej religii źródło jedyne 'poezji upatruje. Oddaliłem się wszelako od idących tą drogą 'poetów; nie wierzę bowiem, aby szkoła De-la-Menistów i natchnięta przez nią poezja była obrazem wieku.
Strona 103 - Nowe uczucia i wyobrażenia samym barbarzyńcom właściwe, tak nazwany duch rycerski iz nim połączony szacunek i miłość ku płci pięknej, Grecji i Rzymianom obcy, ścisłe przestrzeganie praw honoru, uniesienia religijne, podania mityczne i wyobrażenia ludów barbarzyńskich, dawniejszych pogan i nowoczesnych chrześcijan, pomieszane razem — oto jest, co stanowi w wiekach średnich świat romantyczny, którego poezja zowie się też romantyczną.
Strona 132 - Nie słychać zdała wichru, co tu liny targa; Grom, co tu bije, dla was tylko błyska! I razem ze mną pod strzałami gromu, Co czuję, inni uczuć chcieliby daremnie! Sąd nasz, prócz Boga, nie dany nikomu; Chcąc mnie sądzić, nie ze mną trzeba być, lecz we mnie! Ja płynę dalej — wy idźcie do domu.
Strona 85 - Kartaczami ładowna zajmie ich ukosem; Naprzód!" - z krawędzi lasu jak iskry z ogniska Tysiąc bagnetów błyszczy, migają się lonty, Lecz i wróg niedaleko - jako kłos za kłosem Wiatrem na polu wiewa, gdy rodzajne pole, Tak głowy pułków licznych, tak zgarbione ciała Idą ślepo wypełniać narzuconą wolę. Krzyk okropny - tu czarna - tam chorągiew biała, Na ich czele dowódca konno...
Strona 87 - Oktawami głośniejsze im prędszy bieg koni * ; Dowódców słychać zewsząd wrzaskliwe komendy, Stęp kopyt jak grzmot ciągnie - jak pękanie lodu Gór alpejskich ich trąba coraz głośniej dzwoni, Jak wały rozhukane w galopie ich rzędy Płyną, huczą, wrą!
Strona 160 - A więc i piosnka wnet będzie: O! nie zginęła jeszcze Ojczyzna, Póki niewiasty tam czują! Bo z ich to serca płynie trucizna, Którą wrogowie się trują. Jeszcze wykarmią one w zaciszy Grono olbrzymiej młodzieży, Od nich pacholę o nas usłyszy, I jak my w Wolność uwierzy.
Strona 76 - Grzmijcie, bębny, ryczcie, działa, Dalej! dzieci w gęsty szyk; Wiedzie hufce, Wolność, Chwała, Tryumf błyska w ostrzu pik. Leć, nasz orle, w górnym pędzie, Sławie, Polsce, światu służ! Kto przeżyje, wolnym będzie; Kto umiera, wolnym już.
Strona 171 - Bo słuchajcie i zważcie u siebie, Że według Bożego rozkazu: Kto za życia choć raz był w niebie, Ten po śmierci nie trafi od razu.
Strona 8 - O wieści gminna! Ty arko przymierza Między dawnemi i młodszemi laty! W tobie lud składa broń swego rycerza, Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty!
Strona 74 - Hej, kto Polak, na bagnety! Żyj, swobodo, Polsko, żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza, wrogom grzmij!