Odczyty o poezyi polskiéj w pierwszéj połowie xix wieku: Przekład z niemieckiego Franciszka Dobrowolskiego, Tomy 1-2Nakł. J. K. Żupańskiego, 1870 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 23
Strona 37
... poetą został profesorem ; dla tego też krytyka ma obowiązek , profesora z Olympu sprowadzić , stawić go przed audytorium mężów , nie zaś przed kollegium dziewiczem muż , aby wydać wyrok o tem co głosił . I na nas przyszedł czas właśnie ...
... poetą został profesorem ; dla tego też krytyka ma obowiązek , profesora z Olympu sprowadzić , stawić go przed audytorium mężów , nie zaś przed kollegium dziewiczem muż , aby wydać wyrok o tem co głosił . I na nas przyszedł czas właśnie ...
Strona 38
... poetą i wieszczem taje- mnie , niewidzialnie , a ten go z objęć marzeń przenosi na pole ducha czasu pełnego , w czynną rzeczywistość . Lecz nie zapusz- czając się dalej , powracam do krytyki odczytów Mickiewicza . - Czytaliście je ...
... poetą i wieszczem taje- mnie , niewidzialnie , a ten go z objęć marzeń przenosi na pole ducha czasu pełnego , w czynną rzeczywistość . Lecz nie zapusz- czając się dalej , powracam do krytyki odczytów Mickiewicza . - Czytaliście je ...
Strona 62
... poetą dramatycznym . Wysnuwa on z podmiotowej głębi indywiduów , z ich fizycznej natury , charaktery swych bohaterów , czyni ich przewodnikami i kierownikami rzeczywistości , a zatem , za pośrednictwem wewnętrznej podmiotowej siły ...
... poetą dramatycznym . Wysnuwa on z podmiotowej głębi indywiduów , z ich fizycznej natury , charaktery swych bohaterów , czyni ich przewodnikami i kierownikami rzeczywistości , a zatem , za pośrednictwem wewnętrznej podmiotowej siły ...
Strona 63
... poetą wyrosłym z walki rewolucyi ze starym światem . Jest on aż po nasze czasy największym przed- stawicielem sztuki poetycznej . Jest może ostatnim poetą , który umiał w tak wysokim stopniu pojednać ducha starożytności z du- chem ...
... poetą wyrosłym z walki rewolucyi ze starym światem . Jest on aż po nasze czasy największym przed- stawicielem sztuki poetycznej . Jest może ostatnim poetą , który umiał w tak wysokim stopniu pojednać ducha starożytności z du- chem ...
Strona 89
... poetą tego czasu . Jest on zawsze największym , lecz nie może już objąć w so- bie całego ducha narodu . Chwyta go tylko ze strony cierpiącej lub przedstawia go takim , jak był w przeszłości . Teraźniejszość przerosła go wiele , nie umie ...
... poetą tego czasu . Jest on zawsze największym , lecz nie może już objąć w so- bie całego ducha narodu . Chwyta go tylko ze strony cierpiącej lub przedstawia go takim , jak był w przeszłości . Teraźniejszość przerosła go wiele , nie umie ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Boga bowiem Bóg bracia charakter chrześciaństwo Cybulskiego czasu część człowieka daléj duch ducha duchem Dziadów dziś fantazyi gdyż Héj historyi idea idei Irydion jéj jeżeli każdy Konrad Konrad Wallenrod którą Litwa Litwę Litwie Litwy ludów ludu ludy ludzkości materyał miał mianowicie Mickiewicz miłości miłość Mochnacki mógł musi myśl myśli należy naprzód narodowej narodowy narodu naród nią Niech niego niej niem niema nietylko Odczyty ojczyznie ojczyzny państwa pieśni pieśń plemion podług podstawę poeci poematu poeta poetą poetę poetów poety poezyi pojedyńczych Polska polskiej pomiędzy potém prze przeciw przedstawia Rossyi rozum rozwoju Schellinga serca serce siebie słońce Słowian Słowianie słowiańskich sobą stanowisko strony swą swego swéj swych szczególniej śpiew świata téj tém téż trzeci Maj uczucia Ukraina usposobienie Wawrem więcej Wilnie Wilno Wincentego Pola właśnie wolności wolność wówczas wszakże wszystkie względem zdaje Ztąd zupełnie zwycięztwa życia życia narodowego życie
Popularne fragmenty
Strona 207 - Szanuję szkołę religijną, ową wieczerzę pańską polskich poetów, do której zasiedli w Paryżu — sądzę bowiem, że wypływa z przekonania, że nie jest sztucznie natchniętą słowami Fryderyka Schlegla, który w katolickiej religii źródło jedyne 'poezji upatruje. Oddaliłem się wszelako od idących tą drogą 'poetów; nie wierzę bowiem, aby szkoła De-la-Menistów i natchnięta przez nią poezja była obrazem wieku.
Strona 103 - Nowe uczucia i wyobrażenia samym barbarzyńcom właściwe, tak nazwany duch rycerski iz nim połączony szacunek i miłość ku płci pięknej, Grecji i Rzymianom obcy, ścisłe przestrzeganie praw honoru, uniesienia religijne, podania mityczne i wyobrażenia ludów barbarzyńskich, dawniejszych pogan i nowoczesnych chrześcijan, pomieszane razem — oto jest, co stanowi w wiekach średnich świat romantyczny, którego poezja zowie się też romantyczną.
Strona 132 - Nie słychać zdała wichru, co tu liny targa; Grom, co tu bije, dla was tylko błyska! I razem ze mną pod strzałami gromu, Co czuję, inni uczuć chcieliby daremnie! Sąd nasz, prócz Boga, nie dany nikomu; Chcąc mnie sądzić, nie ze mną trzeba być, lecz we mnie! Ja płynę dalej — wy idźcie do domu.
Strona 85 - Kartaczami ładowna zajmie ich ukosem; Naprzód!" - z krawędzi lasu jak iskry z ogniska Tysiąc bagnetów błyszczy, migają się lonty, Lecz i wróg niedaleko - jako kłos za kłosem Wiatrem na polu wiewa, gdy rodzajne pole, Tak głowy pułków licznych, tak zgarbione ciała Idą ślepo wypełniać narzuconą wolę. Krzyk okropny - tu czarna - tam chorągiew biała, Na ich czele dowódca konno...
Strona 87 - Oktawami głośniejsze im prędszy bieg koni * ; Dowódców słychać zewsząd wrzaskliwe komendy, Stęp kopyt jak grzmot ciągnie - jak pękanie lodu Gór alpejskich ich trąba coraz głośniej dzwoni, Jak wały rozhukane w galopie ich rzędy Płyną, huczą, wrą!
Strona 160 - A więc i piosnka wnet będzie: O! nie zginęła jeszcze Ojczyzna, Póki niewiasty tam czują! Bo z ich to serca płynie trucizna, Którą wrogowie się trują. Jeszcze wykarmią one w zaciszy Grono olbrzymiej młodzieży, Od nich pacholę o nas usłyszy, I jak my w Wolność uwierzy.
Strona 76 - Grzmijcie, bębny, ryczcie, działa, Dalej! dzieci w gęsty szyk; Wiedzie hufce, Wolność, Chwała, Tryumf błyska w ostrzu pik. Leć, nasz orle, w górnym pędzie, Sławie, Polsce, światu służ! Kto przeżyje, wolnym będzie; Kto umiera, wolnym już.
Strona 171 - Bo słuchajcie i zważcie u siebie, Że według Bożego rozkazu: Kto za życia choć raz był w niebie, Ten po śmierci nie trafi od razu.
Strona 8 - O wieści gminna! Ty arko przymierza Między dawnemi i młodszemi laty! W tobie lud składa broń swego rycerza, Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty!
Strona 74 - Hej, kto Polak, na bagnety! Żyj, swobodo, Polsko, żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza, wrogom grzmij!