Odczyty o poezyi polskiéj w pierwszéj połowie xix wieku: Przekład z niemieckiego Franciszka Dobrowolskiego, Tomy 1-2 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 24
Strona 2
Inaczej mówiąc samodzielną, oryginalną i narodową, któraby miała prawo do
uznania innych europejskich; słowem, któraby mieniem ogól- nem była, lub
przynajmniej stać się niem mogła? Na to pytanie najnowsza polska poezya
twierdząco ...
Inaczej mówiąc samodzielną, oryginalną i narodową, któraby miała prawo do
uznania innych europejskich; słowem, któraby mieniem ogól- nem była, lub
przynajmniej stać się niem mogła? Na to pytanie najnowsza polska poezya
twierdząco ...
Strona 16
... że literatura Polski powięk- szej części musiała iść za kierunkiem państwa, że
ją niejako państwowe życie absorbowało, że wreszcie, duchem jego parta, te
gałęzie szczególniej wykształciła, które z niem w najbliższym znajdują się
związku.
... że literatura Polski powięk- szej części musiała iść za kierunkiem państwa, że
ją niejako państwowe życie absorbowało, że wreszcie, duchem jego parta, te
gałęzie szczególniej wykształciła, które z niem w najbliższym znajdują się
związku.
Strona 22
Obok tego , ponieważ w dzisiejszych czasach tylko Moskale wielkie , samoistne
państwo tworzą , które wpływ polityczny na Europę wywiera , na niem się więc
opierają, aby pod jego opieką, nawet z poświęceniem własnej samoistności ...
Obok tego , ponieważ w dzisiejszych czasach tylko Moskale wielkie , samoistne
państwo tworzą , które wpływ polityczny na Europę wywiera , na niem się więc
opierają, aby pod jego opieką, nawet z poświęceniem własnej samoistności ...
Strona 36
... winien tłumaczyć historyczny duch narodu, a ducha narodu wzajem objaśniać
ma poezya. — Rozum zaś powinien mi oznaczyć każde uderzenie pulsu ducha
czasu, abym po niem poznać mógł, jak silnie on oddziaływał na ducha ^Polski.
... winien tłumaczyć historyczny duch narodu, a ducha narodu wzajem objaśniać
ma poezya. — Rozum zaś powinien mi oznaczyć każde uderzenie pulsu ducha
czasu, abym po niem poznać mógł, jak silnie on oddziaływał na ducha ^Polski.
Strona 44
Miałyż klasztory, zakony rycerskie i t. p., które z moralnego poczucia, z
chrześciaństwa powstały i z niem ściśle połączone były, zniknąć z oblicza ziemi?
Gdybyśmy to przypuścili, powinnibyśmy przypuścić, że i samo chrześciaństwo
zniknąć ...
Miałyż klasztory, zakony rycerskie i t. p., które z moralnego poczucia, z
chrześciaństwa powstały i z niem ściśle połączone były, zniknąć z oblicza ziemi?
Gdybyśmy to przypuścili, powinnibyśmy przypuścić, że i samo chrześciaństwo
zniknąć ...
Co mówią ludzie - Napisz recenzję
Nie znaleziono żadnych recenzji w standardowych lokalizacjach.
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Boga bowiem Bóg bracia charakter chrześciaństwo czasu czem część człowieka dalej dotąd duch ducha duchem Dziadów dziś fantazyi filozofia gdyż głównie historyi idea idei Irydion jeżeli każdy Konrad Konrad Wallenrod krew którą Litwa Litwę Litwie Litwy ludów ludu ludy ludzkości materyał miał mianowicie Mickiewicz miłości miłość młodzieży Mochnacki mógł musi myśl myśli należy naprzód narodowej narodowy narodu naród nią Niech niego niej niem niema nietylko Odczyty ojczyznie ojczyzny państwa pieśni pieśń plemion podług podstawę poeci poematu poeta poetą poetę poetów poety poezyi Polska pomiędzy prze przeciw przedstawia Rossyi rozum rozwoju Schellinga serca serce siebie słońce Słowian Słowianie słowiańskich sobą stanowisko strony swą swego swej swem swych szczególniej śpiew świata treść Trzeci Maj uczucia Ukraina usposobienie Wawrem więcej Wilnie Wilno Wincentego Pola właśnie wolności wolność wówczas wszakże wszystkie względem zdaje Ztąd zupełnie życia życia narodowego życie
Popularne fragmenty
Strona 207 - Szanuję szkołę religijną, ową wieczerzę pańską polskich poetów, do której zasiedli w Paryżu — sądzę bowiem, że wypływa z przekonania, że nie jest sztucznie natchniętą słowami Fryderyka Schlegla, który w katolickiej religii źródło jedyne 'poezji upatruje. Oddaliłem się wszelako od idących tą drogą 'poetów; nie wierzę bowiem, aby szkoła De-la-Menistów i natchnięta przez nią poezja była obrazem wieku.
Strona 103 - Nowe uczucia i wyobrażenia samym barbarzyńcom właściwe, tak nazwany duch rycerski iz nim połączony szacunek i miłość ku płci pięknej, Grecji i Rzymianom obcy, ścisłe przestrzeganie praw honoru, uniesienia religijne, podania mityczne i wyobrażenia ludów barbarzyńskich, dawniejszych pogan i nowoczesnych chrześcijan, pomieszane razem — oto jest, co stanowi w wiekach średnich świat romantyczny, którego poezja zowie się też romantyczną.
Strona 132 - Nie słychać zdała wichru, co tu liny targa; Grom, co tu bije, dla was tylko błyska! I razem ze mną pod strzałami gromu, Co czuję, inni uczuć chcieliby daremnie! Sąd nasz, prócz Boga, nie dany nikomu; Chcąc mnie sądzić, nie ze mną trzeba być, lecz we mnie! Ja płynę dalej — wy idźcie do domu.
Strona 85 - Kartaczami ładowna zajmie ich ukosem; Naprzód!" - z krawędzi lasu jak iskry z ogniska Tysiąc bagnetów błyszczy, migają się lonty, Lecz i wróg niedaleko - jako kłos za kłosem Wiatrem na polu wiewa, gdy rodzajne pole, Tak głowy pułków licznych, tak zgarbione ciała Idą ślepo wypełniać narzuconą wolę. Krzyk okropny - tu czarna - tam chorągiew biała, Na ich czele dowódca konno...
Strona 87 - Oktawami głośniejsze im prędszy bieg koni * ; Dowódców słychać zewsząd wrzaskliwe komendy, Stęp kopyt jak grzmot ciągnie - jak pękanie lodu Gór alpejskich ich trąba coraz głośniej dzwoni, Jak wały rozhukane w galopie ich rzędy Płyną, huczą, wrą!
Strona 160 - A więc i piosnka wnet będzie: O! nie zginęła jeszcze Ojczyzna, Póki niewiasty tam czują! Bo z ich to serca płynie trucizna, Którą wrogowie się trują. Jeszcze wykarmią one w zaciszy Grono olbrzymiej młodzieży, Od nich pacholę o nas usłyszy, I jak my w Wolność uwierzy.
Strona 76 - Grzmijcie, bębny, ryczcie, działa, Dalej! dzieci w gęsty szyk; Wiedzie hufce, Wolność, Chwała, Tryumf błyska w ostrzu pik. Leć, nasz orle, w górnym pędzie, Sławie, Polsce, światu służ! Kto przeżyje, wolnym będzie; Kto umiera, wolnym już.
Strona 171 - Bo słuchajcie i zważcie u siebie, Że według Bożego rozkazu: Kto za życia choć raz był w niebie, Ten po śmierci nie trafi od razu.
Strona 8 - O wieści gminna! Ty arko przymierza Między dawnemi i młodszemi laty! W tobie lud składa broń swego rycerza, Swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty!
Strona 74 - Hej, kto Polak, na bagnety! Żyj, swobodo, Polsko, żyj! Takim hasłem cnej podniety, Trąbo nasza, wrogom grzmij!
Informacje bibliograficzne
| Tytuł | Odczyty o poezyi polskiéj w pierwszéj połowie xix wieku: Przekład z niemieckiego Franciszka Dobrowolskiego, Tomy 1-2 Odczyty o poezyi polskiéj w pierwszéj połowie xix wieku: Przekład z niemieckiego Franciszka Dobrowolskiego, Wojciech Cybulski |
| Data wydania | 1870 |
| W formie oryginalnej | Uniwersytet Harvarda |
| W formie cyfrowej | 28 Cze 2007 |
| Eksportuj cytowanie | BiBTeX EndNote RefMan |