tórem, et in domum refúgii, | bant me, foràs fugérunt à *ut salvum me fácias ; * me. * Oblivioni datus sum tanquam mórtuus à corde : factus sum tanquam vas pérditum ; Quóniam fortitúdo mea et refúgium meum es tu ; et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me. Edúces me de láqueo hoc quem abscondérunt mihi ; *tiónem multórum commoquóniam tu es protector meus. In manus tuas commendo spíritum meum : * redemisti me, Dómine Deus veritátis. Odisti observantes vanitátes supervácuè:* ego autem in Dómino sperávi. Exultábo et lætábor in misericórdia tua; * quóniam respexisti humilitátem meam, salvasti de necessitátibus ánimam meam. Nec conclusisti me in mánibus inimíci : * statuisti in loco spatióso pedes meos. Divisio Psalmi 30. TISERÉRE meî, Dómine, Ma quóniam tríbulor:* conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus; Quóniam defécit in dolóre vita mea,* et anni mei in gemítibus. Quóniam audívi vitupera rántium in circuitu : * in eo dùm convenírent simul adversùm me, accípere ánimam meam consiliáti sunt. Ego autem in te sperávi, Dómine; * dixi: Deus meus es tu ; in mánibus tuis sortes Altera divisio Psalmi 30. UAM magna multitúdo dulcédi dulcédinis tuæ, Dómine, quàm abscondisti timéntibus Infirmáta est in pauper-te, * perfecisti eis qui spetáte virtus mea, et ossa rant in te, in conspectu filiómea conturbáta sunt. rum hóminum! omnes inimícos Super Abscondes eos in abscónmeos factus sum oppróbri-dito faciéi tuæ à conturbatióum, et vicínis meis valdè; et ne hóminum: * próteges eos timor notis meis : * qui vidé- Į in tabernáculo tuo à contra Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam, * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usquè ad domum Dei, In voce exultatiónis et Ego autem dixi in excessu mentis meæ: Projectus confessiónis, ⭑ sonus epusum à fácie oculórum tuó-lantis, rum. Quarè tristis es, anima Ideò exaudisti vocem ora- mea? et quarè conturbas tiónis meæ, * dùm clamárem me? ad te. Spera in Deo, quóniam Diligite Dóminum, om- adhuc confitébor illi : * sanes sancti ejus ; * quóniam | lutáre vultûs mei, et Deus veritátem requíret Dóminus, meus. et retribuet abundanter faciéntibus supérbiam. Viriliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes qui sperátis in Dómino. Ant. Ego in Dómino sperávi exultábo, et lætábor in misericórdia tua. : Divisio Psalmi 41. AD meipsum ánima mea conturbáta est: * proptéreà memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim à monte módico. Abyssus abyssum ínvocat *in voce cataractárum tuá rum. Omnia excelsa tua, et fluctus tui* super me transiérunt. In die mandávit Dóminus misericórdiam suam, ⭑ et nocte cánticum ejus. Apud me orátio Deo vitæ meæ ; * dicam Deo : Susceptor meus es. Quarè oblitus es mei, et quarè contristátus incédo, dùm affligit me inimícus? Dùm confringuntur ossa mea,* exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei, Dùm dicunt mihi per sín R. br. Memor esto verbi tui, Dómine, * In quo mihi spem dedisti. Memor esto. *. Hæc me consoláta est, * quia eloquium tuum vivifi In Deo sperandum. Deo duce ad altare ejus introeun- | cávit me, * In quo. Glória. Memor. dum. UDICA me, Deus, et dis Jcerne causam meam de gente non sancta; * ab hómine iníquo et dolóso érue me. * Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: quarè me repulisti? et quarè tristis incédo, dùm afflígit me inimícus? : Christus Rex, in Patrem sperans, inimicos suos debel Emitte lucem tuam et veritátem tuam ipsa me lat: Ecclesia gratias agit. deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua. Et introíbo ad altáre Dei, * ad Deum qui lætíficat juventútem meam. Confitebor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: * quarè tristis es, ánima mea, et et quarè conturbas me? Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi:* salutáre vultûs mei, et Deus meus. Ant. Spera in Deo, ánima mea: salutáre vultus mei, et Deus meus. D ÓMINE, in virtúte tua lætábitur rex, * et super salutáre tuum exultábit vehementer. Desidérium cordis ejus tribuisti ei, * et voluntáte labiórum ejus non fraudasti eum; Quóniam prævenisti eum in benedictiónibus dulcédinis,* posuisti in cápite ejus corónam de lápide pretióso. Vitam pétiit à te, et tribuisti ei, * longitúdinem diérum in séculum, et in séculum séculi. Magna est glória ejus in salutári tuo : * glóriam et magnum decórem impónes super eum. Quóniam dabis eum in benedictiónem in séculum séculi: lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo. * Quóniam rex sperat in Dómino; et in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Inveniátur manus tua'ómnibus inimícis tuis: déxtera tua invéniat omnes qui te odérunt. Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultûs tui : * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis. Fructum eórum de terra Bénedic, ánima mea, Dómino; * et noli oblivisci omnes retributiónes ejus. Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis; * qui sanat omnes infirmitátes tuas. Qui rédimit de intéritu vitam tuam ;* qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus. Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ juventus tua. * Fáciens misericórdias Dóminus, et judícium ómnibus injúriam patiéntibus. Notas fecit vias suas Móysi,* filiis Israël voluntátes suas. Divisio Psalmi 102. ISERATOR et miséricors perdes, * et semen eórum à M Dóminus; * longánimis, et multùm miséricors. Non in perpétuum irascéneque in æternum fíliis hóminum; : * comminabitur. Non secundùm peccáta nostra fecit nobis, neque secundùm iniquitátes nostras retribuit nobis ; Quóniam secundùm altitúdinem cœli à terra, corroborávit misericórdiam suam super timentes se. * Quantùm distat ortus ab occidente, longè fecit à nobis iniquitátes nostras. Quómodò miserétur pater filiorum, * misertus est Dóminus timéntibus se; Quóniam ipse cognovit figmentum nostrum: * recordátus est quóniam pulvis sumus. Homo, sicut fœnum dies ejus; * tanquàm flos agri sic efflorébit; érimus. Scimus quóniam cùm apparúerit, similes ei érimus; quóniam videbimus eum sícuti est. Et omnis qui habet hanc spem in eo, tíficat se, sicut et ille sanctus est. sanc R.br. Beátus vir, * Cujus est nomen Dómini spes ejus. Beátus vir. y. Et non res Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsistet, * et non cognoscet ámpliùs locum suum. Misericórdia autem Dó-pexit in vanitátes* et insá mini ab æterno et usque in ææternum, super timentes eum. * Et justítia illíus in fílios filiórum his qui servant testamentum ejus, * et mémores sunt mandatórum ipsíus ad faciendum ea. Dóminus in cœlo parávit sedem suam ; et regnum ipsíus ómnibus dominábitur. Benedícite Dómino, omnes Angeli ejus, potentes virtúte, facientes verbum illíus, ad audiendam vo cem sermónum ejus. Benedícite Dómino, ómnes virtútes ejus; * ministri ejus, qui fácitis voluntátem ejus. Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus, in omni loco dominatiónis ejus: bénedic, ánima mea, Dómino. nias falsas : * Cujus est. Glória Patri. Beátus vir. Ps 39. y. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli: R. Effúndite coram illo corda vestra. Ps. 61. Erípite páuperem, * et Ant. Qui sperat in Dómi-egénum de manu peccatóris no, in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Ps. 20. CAPITULUM. I. Joan. 3. UNC filii Dei sumus, et liberáte. Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: movebuntur ómnia N nondum apparuit quid fundamenta terræ. |