et pul- sicut oves pópulum suum et deduxit eos in spe. virtútem eórum, chritúdinem eórum in manus inimíci. Et conclúsit in gládio pópulum suum, * et hæreditátem suam sprevit. * Júvenes eórum comédit ignis, et vírgines eórum non sunt lamentátæ. Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt, et viduæ eórum non plorabantur. Altera divisio Psalmi 77. Et. XCITATUS est tanquam E dórmiens Dóminus, * tanquam potens crapulátus à vino. Et percussit inimícos suos in posterióra: * opprobrium sempiternum dedit illis. Et répulit tabernáculum Joseph, et tribum Ephraïm non elégit; * De post fœtantes accépit eum, páscere Jacob servum suum, et Israël hæreditátem suam. Et pavit eos in innocéntia cordis sui, et in intelléc-minus. tibus mánuum suárum deduxit eos. * Ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ introíbo in Ant. Abstulit Dóminus domum tuam: * adorábo ad Quóniam dolósè egit in conspectu ejus, * ut inveniátur iniquitas ejus ad ódium. Verba oris ejus iniquitas et dolus : * nóluit intellígere ut benè ágeret. Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: ástitit omni viæ non bonæ ; * malítiam autem non odívit. Dómine, in cœlo misericórdia tua, * et véritas tua usquè ad nubes. Justítia tua sicut montes Dei : * judícia tua abyssus multa. Hómines et jumenta salvábis, Dómine; * quemádmodùm multiplicasti misericórdiam tuam, Deus. Fílii autem hóminum in tégmine alárum tuárum sperábunt, * inebriabuntur ab ubertáte domûs tuæ ; et torrente voluptátis tuæ potábis eos. Quóniam apud te est fons vitæ, * et in lúmine tuo vidébimus lumen. Prætende misericórdiam tuam sciéntibus te, * et justítiam tuam his qui recto sunt corde. Non véniat mihi pes supérbiæ, * et manus peccatóris non moveat me. Ibi cecidérunt qui operantur iniquitátem : * expulsi sunt, nec potuérunt stare. Ant. In tégmine alárum tuárum sperábunt, Dómine; et torrente voluptátis tuæ | rum, quóniam ita est præpa potábis eos. Ant. 3. a. Exaudi nos. PSALMUS 64. Præparans montes in virtúte tua, accinctus poténtia : qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos à signis tuis: éxitus matutíni et véspere delectábis. Visitasti terram, et inebriasti eam: multiplicasti locupletáre eam. Flumen Dei replétum est rátio ejus. * Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus, in stillicidiis ejus lætábitur gérminans. Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ ; *et campi tui replebuntur ubertáte. Pinguescent speciósa deserti, * et exultatióne colles accingentur. Indúti sunt arietes óvium, et valles abundábunt frumento: * clamábunt, étenim hymnum dicent. Ant. Exaudi nos, Deus salutáris noster, spes ómnium fínium terræ. Ant. 1. a. Ecce. In feriis, CANTICUM. Is. 12. Anima fidelis in Christo spem suam ponit, et nihil ab homine timet. ONFITÉBOR tibi, Dómine, quóniam irátus es mihi : conversus est furor tuus, et consolátus es me. Ecce Deus salvátor meus : fiduciáliter agam, et non timébo. Quia fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem. Hauriétis aquas in gáudio de fontibus Salvatoris; et dicétis in die illa : Confitémini Dómino, et invocáte nomen ejus. Notas fácite in pópulis ad aquis parasti cibum illó-inventiónes ejus : * memen : tóte quóniam excelsum est nomen ejus. Cantáte Dómino, quóniam magníficè fecit:* annuntiáte hoc in universa terra. Exulta et lauda, habitátio Sion ;*quia magnus in médio tui Sanctus Israël. Ant. Ecce Deus salvátor meus: fiduciáliter agam, et non timébo. [In Festis, CANTICUM. Deus justus et misericors flagellat et salvat: in ipso sperandum. Ma AGNUS es, Dómine, in Læternum,* et in ómnia sécula regnum tuum. Quóniam tu flagellas, et salvas; dedúcis ad ínferos, et reducis; * et non est qui effúgiat manum tuam. Confitémini Dómino, fílii Israël,* et in conspectu géntium laudáte eum ; táte in opéribus vestris. Ego autem in terra captivitátis meæ confitebor illi ; * quóniam ostenditmajestátem suam ingentem peccatricem. Convertímini ítaque, peccatóres, et fácite justítiam coram Deo,* credentes quòd fáciat vobiscum misericórdiam suam. Ego autem, et ánima mea, *in eo lætábimur. Benedícite Dóminum, omnes electi ejus : * ágite dies lætitiæ, et confitémini illi. ] Ant. 6. Beneplácitum est. PSALMUS 146. Laudandus Deus, cui beneplacitum est in eis qui sperant super misericordia ejus. AUDATE Dóminum, quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit jucunda decóraque laudátio. Edificans Jerúsalem Dóminus:* dispersiónis Israélis congregábit. Qui sanat contrítos corde, et álligat contritiónes eó Quóniam ídeò dispersit vos inter gentes quæ ignórant eum, * * ut vos enarrétis mirabília ejus, Et faciátis scire eos* quia non est álius Deus omnípotens præter eum. * Ipse castigávit nos propter iniquitátes nostras; et ipse salvábit nos propter misericórdiam suam. Aspícite ergo quæ fecit nobiscum, et cum timóre et tremóre confitémini illi; * Regemque seculórum exal rum. Qui númerat multitúdinem stellárum,*et ómnibus eis nómina vocat. Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus ; * et sapiéntiæ ejus non est núme rus. Suscípiens mansuétos Dóminus: humilians autem peccatóres usque ad terram. Præcínite Dómino in con fessióne:* psállite Deo nostro in cíthara. Qui óperit cœlum núbibus,* et parat terræ plúviam. Qui prodúcit in móntibus foenum, et herbam servitúti hóminum. * Qui dat jumentis escam ipsórum, et pullis corvórum invocántibus eum. Non in fortitúdine equi voluntátem habébit; * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei. Beneplácitum est Dómino super timentes eum, *et in eis qui sperant super misericórdia ejus. Ant. Beneplácitum est Dómino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericórdia ejus. CAPITULUM. Is. 26. N sémita judiciórum tuórum, Dómine, sustinúimus te: nomen tuum et memoriále tuum in desidério ánimæ. Anima mea desiderávit te in nocte; sed et spíritu meo in præcórdiis meis de mane vigilábo ad te. HYMNUS. PROM per, Arundo transfíget manum. Beátus ergò, qui tuo Se totus abdit in sinu : Hâc arce tutum túrbinis Vis nulla de statu quatit. Ne cor vacillet, óbligas Temet sacramento, Deus : Spes nixa tanto pígnore, Eterna jam prensat bona. Jam mente præsúmens polum, Secúra sublími throno Fons o perennis grátiæ, y. Audítam fac mihi manè misericórdiam tuam ; R. Quia in te sperávi. Ps. 142. Ad Benedictus. Ant. 1. g. Jurávit Dóminus datúrum se nobis, ut sine timóre de manu inimicórum nostrórum liberáti, serviámus illi. Luc. 1. AD PRIMAM. Vox Christi in crucemorientis, et spiritum suum Patri fiducialiter commendantis. N te, Dómine, sperávi; non confundar in æter-num : * in justítia tua líbe ra me. Inclína ad me aurem tuam: * accélera ut éruas me. Esto mihi in Deum protec |