Obrazy na stronie
PDF
ePub

rúimus fíeri templum Dei; débat: quod útinàm et in

quantùm póssumus, cum ipsius adjutório labóremus, ne Dóminus noster in templo suo, hoc est, in nobis ipsis, invéniat quod óculos suæ majestátis offendat: sed habitáculum cordis nostri evacuétur vítiis', et virtútibus repleátur; claudátur diábolo, et aperiátur Christo. Serm. 230 Lectio v.

nobis píetas divína perficiat!
Undè non solùm oratióni-
bus; sed étiam bonis opéri-
bus placandus est Deus; ut
in altári cordis nostri ignem
suum semper accendat, il-
lum de quo ipse dixit : Ig-
nem veni míttere in terram;
et quid volo nisi ut accen-
dátur ? Quia duo sunt ignes;
cupiditátis scilicet, et cari-
tátis: et unus de parte Dei,
alter de parte diáboli: unus
dévorans ómnia mala, alter
universa bona consúmens.
Consideret unusquisque con-
sciéntiam suam: et si in se
videt ignem cupiditátis ar-
dére, cum Dei adjutório fes-
tínet extinguere; quia nihil
in illo boni remanére póterit,
quem ignis cupiditátis ac-
cénderit; sicut è contrário
nihil in eo mali remanébit,
in quo ignis árserit caritátis.
IN III. NOCTURNO.
Léctio sancti Evangélii
secundùm Joannem.
Lectio vij.
Cap. 10.
illo témpore, facta sunt
Encænia in Jerosolymis;
et hyems erat: et ambulábat
Jesus in templo in pórticu

QUIA, fratres, habitáre de-
siderat in nobis Deus,
cum ipsíus adjutório ita cor
nostrum studeámus bonis
semper cogitatiónibus occu-
páre, et córpora nostra ab
omni sorde luxúriæ munda
custodire, ut Deum in nobis
delectet habitáre. In templo
enim à Salomóne ædificáto
légimus duo altária fuisse
constitúta, unum forìs, áliud
intùs in illo quod forìs erat,
animálium celebrabátur sa-
crificium; in illo verò quod
intùs erat, thymiamatis offe-
rebátur incensum. Videámus
ergò ne fortè in nobis duo
sint altária constitúta; cór-
poris scilicet, et cordis nos-
tri. Déniquè duplex à nobis
sacrificium quærit Deus:
unum, ut simus casto cór-Salomónis. Et réliqua.
pore; áliud, ut mundo corde
esse debeámus.

[ocr errors]

Lectio vj.

IN illo altári, quod à Salomóne légitur dedicátum, júgiter quotidiánus ignis ar

IN illo

Homília venerabilis Bedæ
Presbyteri.

Expos. in Evang. Joan.
NCENIA Vocabátur so-
lémnitas dedicatiónis
templi, quam pópulus

E

ticum in qua rex quondam mortális ac terrénus, quamvis potentíssimus ac sapientíssimus, ad orandum stáre solébat; quantò magis pene

Dei ex antíquâ patrum traditióne per annos singulos celebráre consuéverat. Sed notandum est quòd hæc Encænia quæ hic leguntur, non ad primam templi dedica-trália córdium nostrórum tiónem, sed ad últimam pér- invísere atque illustráre detinent: quod ex eo fácile síderat: si tamen ea pórticolligitur, quia hyeme facta cum esse Salomór.is, hoc est, referuntur. Prima síquidem si ea timórem suum, qui est ejusdem templi dedicátio à inítium sapiéntiæ, habére Salomóne, témpore autumni; perspexerit? secunda autem à Zoróbabel [Si Octava Dedicationis, et Jesu sacerdóte, témpore veris; tértia à Juda Machabæo, témpore hyemis est facta quandò speciáliter constitútum esse légitur, ut áedem dedicátio per omnes

in Dominicam inciderit, loco sequentis Lectionis_legitur Evangelium cum Homilia Dominicæ occurrentis; et ad Primam non dicitur Symbolum.]

Lectio ix.

in quâ ad orandum, vel ad mystéria celebranda convenímus, templum sit Dómini; et non ipsi qui in nómine Dómini convenímus, multò ámpliùs templum ejus appellémur et simus ; cùm manifestè dicat Apóstolus: Vos dicit Deus: Inhabitábo in estis templum Dei vivi; sicut eis, et inter illos ambulábo. AD PRIMAM. CANON.

annos in memóriam solémnibus renovarétur officiis : EQUE enim putandum est, quæ étiam ad tempus usque Domínica Incarnatiónis observáta fuit, sicut modò, cùm legerétur Evangélium, audivimus. Quæ étiam dedicátio salúbri consuetúdine in Ecclésiis Christi moderno témpore dignoscitur. Lectio viij. Etiamo in pori rambulábat Jesus in pórFílius ambuláre vóluit in templo, in quo caro et sanguis brutorum animálium offerebátur; multò magis nostram oratiónis domum, ubi carnis ipsíus ac sanguinis sacramenta celebrantur visitáre gaudébit. Si perambuláre non despexit pór

Ex Concilio Coloniensi primo.

Anno 1536, Part. 9. C. 13.

Stam fidélis ánimæ, quàm
IGNAT Templi Dedicatio
Ecclésiæ cum Christo des-

ponsatiónem. Ipsa enim Ec- | cendunt: ad cor enim réspi

clésia Cathólica, ex multis vivis lapidibus adunáta, verum Dei Templum est. Quòd si Dei Templum sumus, altáre intùs habémus. In hoc altári fit sacrificium laudis. Hinc preces ad cœlum as

cit Deus. Quamobrem, nisi ómnia quæ in hujuscémodi consecratióne extériùs aguntur, in nobis spirituáliter impleantur, parùm hinc fructus nobis accésserit. Tu autem, Dómine, etc.

OFFICIUM B. MARIE IN SABBATO. Simplex.

IN VESPERIS Feria | Nos culpis solutos,

sextæ præcedentis,

CAPITULUM. Gen. 3. IT Dóminus Deus ad serApentem: Inimicitias ponam inter te et mulierem, et semen tuum et semen illíus: ipsa cónteret caput tuum. HYMNUS.

VE, maris stella,

A Dei mater alma, Atque semper virgo, Felix coeli porta. Sumens illud Ave Gabrielis ore, Funda nos in pace, Mutans Evæ nomen. Solve vincla reis, Profer lumen cæcis, Mala nostra pelle, Bona cuncta posce. Monstra te esse matrem; Sumat per te preces, Qui pro nobis Natus Tulit esse tuus.

Virgo singuláris, Inter omnes mitis,

Mites fac et castos.

Vitam præsta puram,
Iter para tutum;
Ut videntes Jesum,
Semper collætémur.

Sit laus tibi, Christe,
Cujus Virgo parens:
Laus par sit et Patri;
Sit par tibi, Flamen.
Amen.

*. Deus operátus est salútem in médio terræ: R. Tu confregisti cápita dracónis. Ps. 73.

Ad Magníficat.

Ant. 1. f. Benedictus Dóminus qui te direxit in vúlnera cápitis príncipis inimicórum nostrórum. Jud. 13. Oratio, Concéde nos,

infrà ad Laudes.

ut

AD COMPLETORIUM. Ant. 5. a. In omni gente quæ audierit nomen tuum, magnificábitur super te Deus Israël. Judith, 13.

HYMNUS. VIRGÍNEIstítulis matris quæ jungis honóres, Hâc natos fóveas nocte benigna tuos.

Fúlgida stella maris, secli dùm mérgimur undis, Sis lux in ténebris, et benè fida quies.

Si sopor obrépit, casti fac Mater amoris, Cor vígilans uno spiret amóre Dei.

O Regína potens, própiùs res áspice nostras. Dicáris pópuli vita salusque tui.

Cujus Virgo parens, sit laus tibi summa Redemptor: Compar sit Patri, Spirituíque decus. Amen. Cùm in Vesperis Feriæ sexta facta est tantùm commemoratio de B. M. tunc ad Complet. dicta Feriæ vj. in fine Hymni dic. Doxologia. Qui natus es de Vírgine, ut infrà ad Horas.

Ad Nunc dimittis. Ant. 4. E. Memoráre diérum humiliitátis tuæ, et ínvoca Dóminum, et loquere Regi pro nobis, et libera nos de morte. Esther. 15.

AD NOCTURNUM. Invit. Jesum de Maríâ natum, * Veníte, adorémus. Matth. 1.

Ps. 94. Veníte, 2.

[blocks in formation]

matrem

In terris vóluit, glória Pa

tri: Cujus Virgo parens, glória, Nato:

Quo fœcunda, tibi glória, Flamen. Amen.

Psalmi de Sabbato, sub tribus Anthiphonis sequent.

Ant. 1. a. Ave, grátiâ plena; Dóminus tecum: benedicta tu in muliéribus. Luc. 1.

Ant. 8. c. Ecce concípies in útero, et páries filium;

et vocábis nomen ejus Je- Glória. Secundùm. Act. 13.

sum. Luc. 1.

Ant. 2. D. Quod nascétur ex te Sanctum, vocábitur Filius Dei. Luc. 1.

y. Descendet sicut plúvia in vellus: R. Et replébitur majestáte ejus omnis terra. Ps71

Pater noster, etc. Absolutio et Benedictiones ut ordinantur post Psalter. Lectiones duæ priores de Scriptura occurrente; è tribus fiunt duæ.

R. Benedícam ei, et ex illâ dabo Fílium cui benedictúrus sum : * Constítuam pactum meum illi in fœdus sempiternum. y. Hic erit magnus, et Filius Altíssimi vocábitur; et regnábit in domo Jacob in æternum. * Constítuam. Gen. 17. Luc. 1.

R. Quod in eâ natum est, de Spíritu sancto est: páriet autem fílium; * Ipse salvum fáciet pópulum suum à peccátis eórum. y. Benedictiónem ómnium géntium dedit illi Dóminus. * Ipse. Matth. 1. Eccli. 44.

Pro tertiâ Lectione legitur una è sequent., secundùm diversitatem mensium. R. Deus ex sémine David Secundùm promissiónem eduxit Israël salvatórem Jesum. . Jurávit Dóminus David veritátem: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam. * Secundùm.

Te Deum.

[blocks in formation]
« PoprzedniaDalej »