Obrazy na stronie
PDF
ePub

sed in grátiâ Dei conversáti sumus in hoc mundo.

UI

HYMNUS.

Qorte, Deus, sub íntimo

Amans recépit péctore, Non ille terras ámpliùs Suspírat, oblitus sui. Quid ergo gaudes néctere Tristes moras amántibus? Terris retardas éxules Cives polo quos déstinas. Hinc fervet in dies amor; In vota toti díffluunt: Ad astra festinantibus Fit pœna vita lóngior.

Vix iste tardi córporis Pondus molestum sústinet; Præ mortis óccupat diem, Ardens Deo se júngere. Eterna justórum quies,etc. y. Proba me, Deus, et vide si via iniquitátis in me est; R. Et deduc me in viâ æternâ. Ps. 138.

Ad Benedictus.

Ant. 1. D. Qui facit veritátem, venit ad lucem, ut manifestentur ópera ejus; quia in Deo sunt facta. Joan. 3.

Oratio.

AC, quæsumus, Dómine

[blocks in formation]

C

AD TERTIAM. Ant. 8. c. Semper. CAPITULUM. Philipp. 2. UM metu et tremore vestram salútem operámini; Deus est enim qui operátur in vobis et velle et perficere, pro bonâ voluntáte.

R.br. Convertantur mihi * Timentes te, Dómine. Convertantur. y. Et qui novérunt testimónia tua, * Timentes. Glória Patri. Convertantur.

y. Párticeps ego sum ómnium timéntium te, R. Et custodiéntium mandáta tua. Ps. 118.

AD SEXTAM.
Ant. 4. a. A mandátis.
CAPITULUM.

Jac. 1.

perspexerit in legem Qperfectam libertatis,

et permánserit in eâ, non audíter obliviósus factus, sed factor óperis; hic beátus in facto suo erit.

R.br. Lucerna pédibus meis Verbum tuum, Dó

FDeus noster,' interce mine. Lucerna. 7. Et lumen

dente beáto N. pópulum tuum in tuâ dilectióne ambuláre; quia perpetua est et plena felícitas, si bonórum ómnium serviámus auctóri: Per.

AD PRIMAM.
Ant. 1. f. Ante Dóminum.

* sémitis meis, * Verbum. Glória Patri. Lucerna.

y. Servávi mandáta tua et testimónia tua; R. Quia omnes viæ meæ in conspectu tuo. Ps. 118.

AD NONAM.
Ant. 3. a. Donec súperest.

CAPITULUM. Eccli. 15. USTITIA longè abest à suJUST pérbiâ et dolo: viri mendáces non erunt illíus mé-metet vitam æternam. mores; et viri veráces invenientur in illâ, et successum habébunt usquè ad inspectiónem Dei.

suâ, de carne et metet corruptiónem : qui autem séminat in spíritu, de spíritu

[blocks in formation]

Ant. 4. E. Erat vir simplex, et rectus, ac timens Deum, et recédens à malo. Job. 1.

Ant. 1. D. Custodívit ánimam suam, et memor fuit Dómini in toto corde suo. Tob. 1.

Ant. 3. a. Non prætériit de universis mandátis, nec unum quidem verbum quod jússerat Dóminus. Josue. 11.

Ant. 5. C. Immóbilis in Dei timóre permansit, agens grátias Deo ómnibus diébus vitæ suæ. Tob. 2. CAPITULUM. Galat. 6. FRO RATRES, quæ semináverit homo, hæc et metet. Quóniam qui séminat in carne

In Solemnibus et Annualibus: Allelúia, allelúia. y. Timenti Dóminum benè erit in extremis, et in die defunctiónis suæ benedicétur. Allelúia. Eccli. 1.

HYMNUS.

UA beandos glóriâ, Miris, Deus,probas modis; Qui dùm lates præséntior Votis amantûm pásceris.

Procul remóti, súpplices Tendunt manus, et pátrium, Per vota, per suspíria, Coelum salútant éxules.

Te sola mors cùm det frui, Sese necant labóribus, Sese necant jej úniis, Et, quâ licet, vellent mori. Quam, morte promptâ, férvidi

Emêre palmam Mártyres; Hic doctus in dies mori, Longo reportat fúnere. Æternæjustórum quies,etc. *. Innocens mánibus et mundo corde, R. Hic accipiet benedictiónem à Dómino. Ps. 23.

Ad Magníficat.

Ant. 7. G. Tu fecisti, Dómine, cum servo tuo misericórdiam magnam, sicut ambulávit in conspectu tuo in veritáte, et justítiâ, et recto corde tecum. 3. Reg. 3. Oratio, ut suprà ad Laudes.

Ant.

ᎧᎧᎧᎧᎧᎧᎧᎧᎧᎧᎧ

COMMUNE VIRGINUM.

IN I. VESPERIS. córpore vestro. y. Ponam UID Dómini bonum tabernáculum meum in méQUID 3. a. est, et quid pulchrum dio vestrî: ambulábo inter ejus, nisi frumentum elec-vos, et ero Deus vester. * tórum, et vinum gérminans Glorificáte. Glória Patri. † virgines? Zach. 9. Portáte. 1. Cor. 6. Lévit. 26. Si sit Martyr, HYMNUS.

Ant. 6. F. Laudabunt, et cónfluent ad bona Dómini; et ultrà non esúrient: tunc lætábitur virgo in choro. Jerem. 31.

Ant. 5. a. Non dicat: Ecce ego lignum áridum; quia hæc dicit Dóminus : Qui tenúerint fœdus meum, dabo eisin domo meâ locum. Is. 56

Ant. 1. D. Dabo eis nomen mélius à filiis et filiábus: nomen sempiternum dabo eis, quod non períbit. Is. 56.

Ant. 7. a Non omnes cápiunt verbum istud, sed quibus datum est. Matth. 19.

CAPITULUM 1. Cor. 7. Unum habet ex Deo: álius [NUSQUISQUE próprium do

quidem sic, álius verò sic. Dico autem non nuptis, et víduis: Bonum est illis, si sic permáneant.

In Dupl. maj. et suprà: R. Nescitis quóniam córpora vestra membra sunt Christi? membra vestra templum sunt Spíritûs sancti qui in vobis est. * Glorificáte, et Portáte Deum in

[blocks in formation]

Amborumque sacro máxima | In se totâ sui córporis ímme

Flámini,

Per quem magnánimæ præ-
lia sústinent,

Spreto fúnere, Vírgines.
Amen.

*. Deus præcinxit me virtúte, R. Et pósuit immaculá- tam viam meam. Ps. 17.

Ad Magníficat.

Ant. 4. E. Infirma mundi
elégit Deus, ut confundat
fórtia;
ut non gloriétur om-
nis caro in conspectu ejus.
1. Cor. 1.

Oratio, ut infrà ad Laudes.
Si non sit Martyr,

HYMNUS.

mor

Mens sese récipit; nîl óculi vident,

Surdis nil sonat áuribus. Ægro vix sua sunt pábula córpori,

Ardet mille modis ante diem mori :

Quidquid mors rápiet, jam sibi præripit;

Unus fit Deus ómnia.

Fac, ô Christe, tuæ Vírginis æmulos

Hâc nos ire tibi, quâ gráditur viâ:

Qui gens sancta sumus, móribus íntegris

ros ô virgínei cum cítha- Fac soli tibi vivere.

Vos ris chóri,

Agni delícia, pars gregis
óptima,
Sponsum virgíneo progéni-
tum sinu

Puris tóllite laudibus.
Hæc est sacra dies, óbvia
quâ suo
Cum plena rútilans lámpade
júngitur
Sponso, stansque throno
próxima cóncinit
Virgo cántica Vírgini.

Solo digna Deo conjuge,
réspuit
Mortáles thálamos: ut se-
mèl óbligat
Sese fida suo, quem benè
déperit,

Ultrò se Deus óbligat.

Purum ne máculent pec-
tus imágines,

Da te, summe Pater, tól

lere laudibus:

Da te, Christe, sequi, láu-
rea Vírginum:
Fac incensa tuis, Spíritus,
árdeant
Flammis frígida péctora.
Amen.

y. Audi, fília, et vide, et inclína aurem tuam: R. Oblivíscere pópulum tuum, et domum patris tui. Ps. 44. Ad Magníficat.

Ant. 8. G. Complacuit Dómino in te et gaudébit super te Deus tuus. Is. 62. Oratio, ut infrà ad Laudes.

AD COMPLETORIUM.

Ant. 2. D. Ego dilecto meo; et ad me convérsio ejus. Cant. 7.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

COEL

OELESTIS aula pánditur: En Sponsus; omnes óbviæ Exíte sponso vírgini, Exíte, sponsæ Virgines.

Hæc nuptiális est dies, Quæ, longa post suspíria, Dat ómnibus, dat síngulis Jam pléniùs frui Deo.

Quæ casta vobis gaudia,
Quos afflet ignes dícite:
Ab ore cujus púrior
Torrens voluptas éffluit?
Hunc propter unum ví→
luit

Superba regum púrpura :
Dotáta quæ sponso Deo,
Quid Virgo terris ámbiat?

« PoprzedniaDalej »