ligéntibus se, et his qui cus- | Expiet fletu, crucianda tódiunt præcepta ejus in mille 'generatiónes. In Solemnibus et Annualibus, Allelúia, allelúia; y. In loco solitúdinis, Dóminus eum dócuit, et custodívit quasi pupillam óculi sui. Allelúia. Deut. 32. HYMNUS. UAS ferat pœnas pia turba flentûm, Turba crudélis sibi quis renarret ? Prævenit læsi nimìs ah! timendas Júdicis iras. Próferunt longas vigilando noctes, Et dies ducunt sólidos ca nendis Láudibus sacris, precibusque juncti Astra lacessunt. Frígidos temnunt, calidosque soles: Quæ tegit nudos malè vestis artus Urit, intonsis et acúta figit Spícula setis. Invidet cœlum, próprios reposcit, Mente qui regnant super astra, cives: Dùm novos terris hómines iníquus Déspicit orbis. Sic ad æternas datur ire sedes; Nullus intrábit, nisi durus ultor sævis Crímina flammis. Ipse desertum petis, ô Redemptor, Factus exemplum; decus Spíritus alme. Si sit Abbas, y. Justus ut palma florébit: R. Sicut cedrus Líbani multiplicábitur. Ps. 91. Ad Magníficat. Ant. 1. D. Atténdite ad patrem vestrum, qui sequímini quod justum est, et quæritis Dóminum; quia unum vocávi eum, et benedixi ei, et multiplicávi eum. Is. 51. Oratio, ut suprà ad Laudes. Si non sit Abbas, y. Plantáti in domo Dómini, florébunt; R. Ut annuntient quóniam rectus Dóminus. Ps. 91. Ad Magníficat. Ant. 3. E. Scimus quóniam, si terrestris domus nostra dissolvátur, ædificatiónem ex Deo habémus æternam in cœlis: nam et in hoc ingemíscimus, habitatiónem nostram quæ de cœlo est, superíndui cupientes. 2. Cor. 5. Oratio, ut suprà ad Lau des. COMMUNE JUSTORUM. IN I. VESPERIS. Ant. ICEBAT Jesus ad om 4. u. Dnes: Si quis vult post me veníre, ábneget semet- Ant. 2. D. Dico vobis: Nisi abundáverit justítia vestra plusquàm Scribárum et Pharisæórum, non intrábitis in regnum cœlórum. Matth. 5. Ant. 6. C. Nisi conversi fuéritis, et efficiamini sicut párvuli, non intrábitis in regnum cœlórum. Matt. 18. Ant. 8. G. Non omnis qui dicit mihi: Dómine, Dómine, intrábit in regnum cœlórum ; sed qui facit voluntátem Patris mei qui in cœlis est, ipse intrábit in regnum cœlórum. Matth. 7. Ant. 4. d. Conténdite intráre per angustam portam; quia multi, dico vobis, quærent intráre, et non póterunt. Luc. 13. CAPITULUM. Eccli. 2. ur timétis Dóminum, crédite illi; et non evacuábitur merces vestra. Qui timétis Dóminum, speráte in illum; et in oblectatiónem véniet vobis misericórdia. Qui timétis Dóminum, dilí gite illum; et illuminabuntur corda vestra. In Dupl. maj. et suprà: R. Qui timent Dóminum non erunt incredibiles verbo illius; et * Qui diligunt il- HYMNUS. En regnat inter Cœlites, Angusta pœniténtiæ Carnem terit jejuniis; Linguam domat siléntio: In pauperum, parcus sibi, Abscondit et spargit sinu. Sapóre verbi páscitur: Hâc surgit ad cœlum viâ: y. Sperent in te qui novérunt nomen tuum; R. Quóniam non dereliquisti quæ rentes te, Dómine. Ps. 9. | Crudélis et durus sibi Ad Magníficat. Ant. J. Qui confidunt in Dómino, intélligent veritátem, et fidéles in dilectióne acquiescent illi; quóniam donum et pax est electis ejus. Sap. 3. Oratio, ut infrà ad Laudes. In fine Hymni. In sempiterna sécula. [Hæc Doxologia dicitur ad omnes Horas. ] Ad Nunc dimittis. Ant. 6. F. Oculus non vidit, Deus, absque te, quæ præparasti expectantibus te Is. 64. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Diligentem justos Dóminum, Veníte, adorémus. Ps. 145. * Se morte lentâ cónficit. Si lictor illi défuit, Corpus subégit cástitas, Venis apertis ómnibus Qui vellet ultrò erúmpere, Fraudátus optátâ viâ, It fusus in fletum cruor. Da, Christe, sic nos vívere, Discámus ut semper mori : Da, post brevis vitæ dies, Vitæ perennis gáudia. Eterna justórum quies, etc. IN I. NOCTURNO. Ant. 1. a. Qui vult vitam diligere, et dies vidére bonos, declinet à malo, et fáciat bonum. 1. Petr. 3. Ant. 4. d. Cùm ingressus fúeris sémitas æquitátis, non arctabuntur gressus tui; et currens, non habébis offendículum. Prov. 4. Ant. 7. d. Inhabitábis cum justítia, et próteget te in sempiternum; et in die agnitiónis invénies firmamentum. Eccli. 27. y. In nómine tuo exultábunt justi, Dómine, R. Et in justítiâ tuâ exaltabuntur. Ps 88. Lect. de Script. occurrente. super vos, et díscite à me quia mitis sum et húmilis corde: Et invénietis réquiem animábus vestris: jugum enim meum suáve est, et onus meum leve. y. Interrogáte quæ sit via bona, et ambuláte in eâ : * Et inveniétis. Matth. 11. Jerem. 6. Ant. 5. a. Benedictio Dei in mercédem justi festínat: et in horâ velóci processus illíus fructíficat. Eccli. 11. y. Gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum, R. Quóniam tu benedíces justo. Ps. 5. Lectiones, ut in Proprio. R. iv. Quàm magnus qui invénit sapiéntiam et sciéntiam! sed Non est super timentem Dóminum. y. Mundémus nos ab omni in tûs, perficientes sanctificatiónem in timóre Dei : * Non est. Eccli. 25. 2. Cor. 7. R. v. Si quis emundáverit se, * Erit vas in honórem sanctificátum, et útile Dómino, ad omne opus bonum parátum. y. Sápiens cor abstinébit se à peccátis, R. ij. Nihil dúlcius, quàm respícere in mandátis Dómini. * Glória magna est sequi Dóminum. y. Si quis mihi ministrat, me sequáquinamento carnis et spíri tur; et ubi sum ego, illic et minister meus erit. * Glória magna. Eccli. 23. Joan. 12. R. iij Omnis qui venit ad me, et audit sermónes meos, et facit eos, ostendam vobis cui símilis sit: * Símilis est hómini ædificanti domum, qui † Fodit in altum, et pósuit fundamentum su-et in opéribus justítiæ sucper petram. y. Beátus homo, cui donátum est habére timórem Dei : qui tenet illum, cui assimilabitur? Similis est. Glória. Fodit. Luc. 6. Eccli. 25. IN II. NOCTURNO. Ant. 8. G. Turris fortissima nomen Dómini: ad ipsum currit justus, et exaltábitur. Prov. 18. Ant. 6. F. Deridétur justi simplícitas lampas contempta apud cogitatiónes dívitum, paráta ad tempus statútum. Job. 12. cessus habébit. Erit vas. 2. Tim. 2. Eccli. 3. R. vj. Beátus qui inventus est sine máculâ, et qui post aurum non ábiit, nec sperávit in pecuniâ et thesauris : * Qui probátus est in illo, et perfectus est, † Erit illi glória æterna. y. Probátio fídei multò pretiosior auro. * Qui. Glória. Erit. Eccli. 31. 1. Petr. 1. IN. III. NOCTURNO. Ant. 8. G. Qui sperant in Dómino, mutábunt fortitúdinem current, et non la borábunt; ambulábunt, et | labóribus; et complévit lanon deficient. Is. 40. Ant. 2. D. Tenébit justus viam suam, et mundis mánibus addet fortitúdinem. Job. 17. Ant. 3. a. Qui fidúciam habet mei, hæreditabit terram, et possidébit montem sanctum meum. Is. 57. y. Beátus vir cujus est nomen Dómini spes ejus; R. Et non respexit in vanitátes et insanias falsas. Ps. 39. Evangelium et Homilia, ut in Proprio. R. vij. Sint lumbi vestri præcincti, et lucernæ ardentes in mánibus vestris: *Et vos símiles hominibus expectantibus dóminum suum; ut, cùm vénerit, confestim apériant ei. y. Qui vigiláverint ad illum, justítias quasi lumen ascendent. Et vos. Luc. 12. Eccli. 32. * R. viij. Ego in justítiâ apparébo conspéctui tuo, Dómine: Satiábor, cùm apparuerit glória tua. y. Nunc cognosco ex parte; tunc autem cognoscam sicut et cógnitus sum. * Satiábor. Ps. 16. 1. Cor. 13. bóres illíus. y. Regnum Dei justítia est, et pax in Spíritu sancto: qui in hoc servit Christo, placet Deo. * Dedit. Glória. Honestávit. Sap. 10. Rom. 14. Te Deum. y. Sacerd. Benedícite, servi Dómini, Dómino: R. Laudáte et superexaltáte eum in sécula. Dan. 3. AD LAUDES. AN Ant. NTE Dóminum qui 1. f. elégit me, vílior fiam plusquàm factus sum; et ero húmilis in óculis meis. 2. Reg. 6. Ant. 8. c. Semper quasi tumentes super me fluctus tímui Deum, et pondus ejus ferre non pótui. Job. 31. Ant. 4. a. A mandátis labiórum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus. Job. 23. Ant. 5. a. Ambulávit pes meus iter rectum: zelátus sum bonum, et non confundar. Eccli. 51. Ant. 3. a. Donec súperest hálitus in me, non loquentur lábia mea iniquitátem, nec lingua mea meditábitur mendácium. Job. 27. CAPITULUM. 2. Cor. 1. testimónium conscientiæ LÓRIA nostra hæc est, R. ix. Sapiéntia justum deduxit per vias rectas, et ostendit illi regum Dei; et* nostræ, quòd in simplicitáte Dedit illi sciéntiam sanctó- | cordis et sinceritáte Dei, et rum: † Honestávit illum in | non in sapiéntià carnáli, |