curam gérere non négligant. FERIA QUINTA.

FERIA TERTIA.
Ex Concílio Cabilonensi

secundo.

Ex Concílio Mediolanensi primo, sub sancto Cárolo. Anno 1565. Part. 2. C. 62. UI benefícia óbtinent MPUTATUR quibusdam frá meminerint ea bona non

Anno 813. Can. 6 et 8.

QUI

Itribus, quòd avaritiæ causa esse sibi crédita ad luxum,

hominibus persuadeant ut
abrenuntiantes século, res
suas Ecclésiæ cónferant ;
quod pénitùs ab ómnium
méntibus eradicandum est.
Animárum quippè salútem
inquirere Sacerdos, non lu-
cra terréna debet. Ecclésia
verò sancta non solùm fidé-verint, occidisse.
les spoliáre non debet, quin
pótiùs inópibus opem ferre;
ut necessitátem patientes, à

neque ad augendos consan-
guíneos; sed ad vitam ho-
nestè, ut pietátis Christiánæ
Magistrum decet, traducen-
dam. Ex eo verò quod supé-
rerit, si necessária paupéri-
bus alimenta denegáverint,
intélligant se, quos non pá-

sanctâ Ecclésia ut putà à pia

matre et ómnium guberna-
tríce subsídium accípiant.

FERIA QUARTA.
Ex Concilio Moguntino.
Anno 1549. Can. 72.
UM Apóstolus victu adeó-

FERIA SEXTA. Ex Concílio Toletáno quarto. Anno 633. Cap. 38. UICUMQUE fidélium de facultátibus suis Ecclésiæ áliquid devotióne própriâ contulérunt, si fortè ipsi aut fílii eórum redacti fuerint ad inópiam, ab eádem Ecclésiâ suffragium vitæ pro tém

Cque ipsâ vitá indignos jú- poris usu percípiant.

dicet homines otiósos, qui panem non labóre suo partum cum gravámine aliórum

edunt; quantò gravióri indignatióni divínæ eos subjacére putandum est, qui census Ecclésiæ, sanctórum Mártyrum patrimónia, et donária piæ plebis, ad divíni ministérii sustentatiónem colláta otiosè absúmunt, pro jis débita ipsis Ecclésiis obséquia repéndere non curantes.

SABBATO.

Ex Concílio Aurelianensi

quinto.

Ntates Ecclésiis aut Monastériis aut Xenodochiis pro quâcumque eleemosynâ cum justítià delegátas retentáre, alienáre, atque subtráhere. Quod quisquis fécerit, tanquàm necátor páuperum (habeátur) antiquórum Cánonum sententiis constrictus.

cui liceat res vel facul

PRO QUIBUSDAM FESTIS.

DOMINICA
Quæ antecedit
QUATUOR TEMPORA

DOMINIC

tútum denúntient, verùm étiam in suâ unusquisque eórum Parochiáli Ecclésia pópulum éxcitet ut illis ipsis statis jejunii diébus frequens in oratióne purè sanctéque versétur; ut tum Epíscopus

SEPTEMBRIS. Ex Concílio Aquensi. Anno 1585. Tit. de Sacramento Ordinis. OMÍNICO illo die qui quá-in eórum delectu quibus tuor stata jejúnii Tém- Ordines cónferet, Spíritùs pora, quibus Ordinis Sacra- sancti lúmine illustrétur; mentum ministrátur, proximè antecédit, Párochi non solùm illud solemne jejúnium hujus rei causâ insti- ficiant.

tum illi quibus conferuntur, in vitæ sanctitáte, doctrinâ, religiosisque virtútibus pro

IN PRÆCIPUA SOLEMNITATE

SANCTORUM PATRONORUM,

Ubi deest proprius Canon.

Ex Concílio Mediolanensi | pro caritáte quâ abundat, tértio, sub sancto Cárolo. eórum quorum salútis pa

Anno 1573. Tit. 1. Ουόν vò religiósiùs íncolæ, uniuscujusque Parochiæ festum diem cólant illíus Sancti | Sanctæve cujus patrocínio Parochiális Ecclésia dicáta est, cohortatiónibus agat Párochus, ut ánimo piè répetant religiósas ejus sanctárum virtútum exercitatiónes; quarum méritis in cœlum ille vocátus, cùm sempiternâ glóriâ perfruátur,

trocínium suscépit, preces Deo offert. Die Sancti qui Paróchiæ patrónus est et custos, quò ad illíus imitatiónem magis fidéles inflammentur, id Párochus præs tet, cùm frequéntior in Ecclésiâ pópulus adest, ut ipse aut álius in suggestu res ejus sanctè admirabiliterque gestas, morum disciplí nam, pietátis stúdia ac virtútes pronuntiet.

IN FESTIS B. MARIE VIRGINIS,

Quæ non habet in Breviario Canonem proprium. Ex Concílio Constantinopo- | ríam, non própriè et verè litáno secundo, œcumé- Dei genitricem confitétur ; nico.

Anno 533, Coll. 8. Can. 6.

I

eò quòd ipse qui ante secula ex Patre natus est Deus Verbum, in últimis diébus

et natus

semperque Virginem Ma-est: talis anáthema est.

IN FESTIS SANCTORUM

RITU SOLEMNI CELEBRATIS,

Quæ non habent in Breviario Canonem proprium.

Ex Concílio Tridentíno.

(O

Anno 1463. Sess. 25.

runt, vel illos pro hominibus non oráre; vel eórum, ut pro

De invocatione sanctorum.nobis étiam singulis orent, MNES docendi munus sus- invocatiónem esse idololátinentes), fidéles dili- triam; vel pugnáre cum vergenter ínstruant, illos, qui bo Dei, adversaríque honóri negant, Sanctos, æternâ fe- uníus mediatóris Dei et hólicitáte in cœlo fruentes, in- minum Jesu Christi; impiè vocandos esse; aut qui ásse- sentíre.

Stet litigare: sed mansué- Tmeam doctrínam, insti

tum esse ad omnes, docíbi- tutiónem, propósitum, filem, patientem, cum mo- dem, longanimitátem, didéstiâ corripientem eos, qui lectionem, patiéntiam, perresistunt veritáti: nequandò secutiónes, passiónes : Deus det illis poenitentiam quales persecutiónes sustíad cognoscendam veritátem, nui, et ex ómnibus eripuit et resipiscant à diáboli lá-me Dóminus. Et omnes, qui queis, à quo captívi tenentur piè volunt vívere in Christo ad ipsíus voluntátem. Jesu, persecutiónem patien

FERIA SEXTA. De Epístolâ secundâ ad Timótheum, cap. 2. [oc autem scito, quòd in Hnovissimis diebus instábunt témpora periculósa:

erunt hómines seipsos aman

tur.

DOMINICA XII. post Pentecosten. De Epístola secundâ ad Timótheum, cap. 3. Mes proficient in pejus, [ALI hómines, et seductó

errantes, et in errorem mit-! FERIA QUARTA. tentes. Tu verò pérmane in iis, quæ didicisti, et crédita