Per pópulos resonábit omnes. Quo dante jam nunc sponsa . Myrrha, et gutta, et cásia à vestimentis tuis, R. Ex quibus delectavérunt te filiæ regum. Ps. 44. Ad Magníficat. Ant. 6. F. Veníte, benedicti Patris mei, possidéte parátum vobis regnum: esurívi enim, et dedistis mihi manducáre: sitívi, et dedis- | tis mihi bibere: hospes eram, et collegistis me. Matth. 25. Oratio, ut suprà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ant. 2. D. Deus in terris visus est, et cum hominibus conversátus est. Baruch 3. Doxologia, O verè, ut suprà ad Horas. Ad Nunc dimittis. Lectio iij. S. Greg. Tur. Fredeg. Mabil. LODOALDUS, Clodovéi magui, regis Francórum, ex Clodomére Aurelianensium rege nepos, cæso à Burgundiónibus patre, cum duobus frátribus Theodovaldo, et Guntário, pupillus sub áviæ Clotildis tutéla relictus est: sed pátrui eórum Childebertus Parisiórum et Clotárius Suessiónum rex, ut regnum pupillórum invaderent, ex his duos álterum decennem, septennem álterum, vi et fraude occidere decrevérunt: quos manu Clotárii interfectos Clotildis magno luctu prosecúta, Parísiis in Basílicâ sancti Petri, nunc sanctæ Genovéfæ dictâ, sepeliendos curávit. Tértius verò Clodoaldus, cùm ad símile exítium quærerétur, ope virórum fórtium, imò protegente Deo, servátus est. Itaque Clodoaldus fugâ elapsus exhæres factus in terris, hæreditátem quæ de cœlo est, toto ánimo concupívit: neque Parísios reversus, et acclamante pópulo, ab Eusébio Epíscopo Présbyter consecrátus, monastérium cóndidit eo in loco qui dicebátur Novigentum, quem morte, sepultúrâ, miraculis ac nómine suo illus trem fecit. tàm spretus à mundo, quam | libériùs vacatúrus discessit. mundum ipse spernens, sibi própriâ manu capillos in signum contempti regni incídit; et cléricus factus, divíno se cultui mancipávit. Tùm vitam egit duram et ásperam, humi substráto cilicio decumbens, sacrórum librórum lectióni, crebrisque oratiónibus intentus; et quod sibi réliquum erat facultá Oratio. EUS, qui beátum Clodoal tum pauperibus distribuit. Daum propter te humiliá Sub idem tempus Severínum ádiit mónachum, qui Parísiis cellâ inclúsus, divínæ contemplatióni vacábat; et ab eo mónachi hábitum accépit. In extrémam deindè Gálliæ partem quæ Província dícitur, solitáriæ vitæ tum in século, et Sacerdótii múnere, et virtútum splendóre sublimasti : tríbue nos ejus exemplo tibi dignè ministráre, et per ejus intercessiónem grátiâ semper et merito proficere: Per. VESPERÆ de sequenti. et fáciet judícium et justítiam in terrâ. R. Hæc dicit Dóminus: * Si irritum potest fieri pactum meum cum die et nocte; et pactum meum írritum esse póterit cum David, tu non sit ex eo fílius qui regnet in throno ejus. y. Volens Deus ostendere pollicitatiónis hærédibus immobilitátem consilii sui, interpósuit jusjurandum. * Si írritum. Glória. Repetitur. B. Hæc dicit, usque ad y. Jerem. 33. Hebr. 6. Delet antíquam nova vita mortem, Grátia culpam. Díceris mater quoque nostra, Virgo; Te proba nostram, pia Virgo, matrem, Efficax blandis précibus sevérum Fléctere Numen. Laus sit æternæ sua Trinitáti, Quæ laborantem miseráta mundum, Próximos Christi, præeunte matre, Núntiat ortus. Amen. y. Usquè in æternum præparábo semen tuum, R. Et ædificábo in generatiónem et generatiónem sedem tuam Ps. 88. Ad Magníficat. Ant. 1. D. Duplic. Dómine, sermo quem locútus es David et super domum ejus, confirmétur in perpétuum, et magnificétur nomen tuum usquè in sempiternum. 1. Paral. 17 Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLET. Psalmi et Capitulum de Feria; Antiphona et Hymnus, ut infrà post II. Vesperas. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Jesum de Maríâ natum Veníte, adorémus. Matth. 1. Ps. 94. Veníte, 2. HYMNUS. Lus; huic Dei ÆTIS terra sonet pláusi Mater virgo datur: múnere quo nova Mundo pax redit áurea. In terris hábitat, digna Deo Ant. 4. E. Appáruit Móysi Dóminus in flammâ ignis de médio rubi; et vidébat quòd rubus ardéret, et non comburerétur. Exod. 3.. Ps. 18. Coeli enarrant, cum suâ divisione, 58. Cælum, Apostoli : sol, Christus: Lex, Evangelium. Ant. 8. G. Cùm virgas posuisset Móyses coram Dómino, invénit germinâsse virgam Aáron. Num. 17. Ps. 44. Eructávit cor me. Summus cóndidit Artifex. Christus, Rex: Regina, Umbras intérior Núminis Virgo Mater. Arcam nobilitas decet. Hic legis résidet dator. IN I. NOCTURNO. Verbum incarnatum, Angelis per mortalitatem mino- | ratum, per divinitatem superexaltatum. Ant. 5. a. Abscissus est lapis de monte sine mánibus; lapis autem factus est mons magnus, et implévit universam terram. Dan. 2. S y. Mons in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo : R. Etenim Dóminus habitábit in finem. Ps. 67. De Cánticis Canticórum.. Lectio j. Cap, 2. URGE amica mea, speciósa mea, et veni: columba mea, in foraminibus petræ, in cavernâ macériæ; ostende mihi fáciem tuam : sonet vox tua in áuribus meis; vox enim tua dulcis, et fácies tua decóra. Cápite nobis vulpes párvulas, quæ demoliuntur víneas; nam vínea nostra flóruit. Dilectus meus mihi, et ego illi qui páscitur inter Jília, donec aspiret dies, et inclinentur umbræ. Revértere: símilis esto, dilecte mi, cápreæ, hinnulóque cervórum super montes Bether. Filius Dei. * Effundam: Is. V Cap. 5. ENIAT dilectus meus in hortum suum, et cómedat fructum pomórum suórum. Veni in hortum meum, soror R. Noli timére; quia redémi te, et vocávi te nómine tuo: Ego Dóminus Deus tuus, Sanctus Israël, Salva-mea, sponsa; méssui myrtor tuus. y. Dóminus tecum: rham meam cum aromátibus ne tímeas; invenisti enim meis, comédi favum cum grátiam apud Deum : * Ego. melle meo, bibi vinum meum Is. 43. Luc. 1. cum lacte meo: comédite, Lectio ij. amíci, et bíbite; et inebriámini, caríssimi. Ego dormio, Cap. 4. AVUS distillans lábia tua, Fsponsa: mel et lac sub linguâ tuâ; et odor vestimen tórum tuórum sicut odor thuris. Hortus conclúsus, soror mea sponsa; hortus conclúsus, fons signátus. Emissiónes tuæ paradísus malórum punicórum cum pomórum fructibus. Cypri cum nardo, nardus et crocus, fístula et cinnamomum cum universis lignis Líbani, myrrha et alóe, cum ómnibus primis unguentis. Fons hortórum, púteus aquárum vivéntium quæ fluunt ímpetu de Líbano. Surge, Aquilo; et veni, Auster perfla hortum meum, et fluant arómata illíus. : et cor meum vigilat. Vemi? lecti mei pulsantis : Aperi mihi, soror mea, amíca mca, columba mea, immaculata mea; quia caput meum plenum est rore, et cincinni mei guttis nóctium. Expoliávi me túnicâ meâ, quómodò induar illâ ? lavi pedes meos, quómodò inquinábo illos? * R. Benedícam tibi, complens juramentum quod spopondi Abraham patri tuo: Et benedicentur in sémine tuo omnes gentes terræ. Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui: * Et. Glória. Repetitur R. Benedícam tibi, usquè ad *. Gen. 26. Luc. 1. IN II. NOCTURNO. Ps. 45. Deus noster refúgium, 154. R. Hæc dicit Dóminus, fáciens et formans te ab útero: *Effundam Spíritum meum super semen tuum, et bene- Vivum Dei tabernaculum dictiónem meam super stir-non commovebitur. pem tuam. y. Quod nascétur Ant. 1. g. Dixit Gédeon: ex te, Sanctum, vocábitur Si ros in solo véllere fúerit, |