THE CREEDS

OF

NICÆA;

CONSTANTINOPLE;

ATHANASIUS;

WITH EXTRACTS AND REMARKS BEARING

ON THE

"WARNING CLAUSES”

AND THE

“ PROCESSION."

BY

WILLIAM SELWYN, D.D.,

CANON OF ELY CATHEDRAL, LADY MARGARET'S READER IN THEOLOGY, CAMBRIDGE.

NOTICE.

HAVING ventured to make two proposals in Convocation respecting the Athanasian Creed, I am unwilling to put them forth again, without indicating more fully the grounds on which they rest.

The following pages contain the Creeds of Nicæa, Constantinople, Athanasius, with extracts from Eastern and Western documents and writers, bearing on the "Warning Clauses," and on the “Procession of the HOLY SPIRIT.

These are printed as far as possible from original sources; in an inquiry like this, Dr Routh's maxim, “Verify quotations, is especially needful. In other cases, from Pearson, Waterland, Routh, Suicer's Thesaurus. Heurtley, de Fiile et Symbolo, has been my greatest help.

I could have wished to make the extracts more full: but enough, I trust, is given to illustrate and confirm the proposals made in the speech which follows them; the subject is coming on again in Convocation : and time presses.

The Conclusions to which these documents and the facts of history seem to lead are presented for consideration in the closing pages.

DEVS ECCLESIÆ SVÆ PACEM ET VNITATEM CONCEDAT:

AVGVSTISSIMAM REGINAM NOSTRAM VICTORIAM CONSERVET:

PACEM VNIVERSO REGNO ET OMNIBVS CHRISTIANIS LARGIATUR.

SYMBOLVM NICÆNVM

ANNO CHRISTI CCCXXV.

ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ εις ένα Θεόν Πατέρα παντοκράτορα,

πάντων ορατών τε και αοράτων ποιητών 2. Και εις ένα Κύριον, Ιησούν Χριστόν,

τον Υιον του Θεού,
γεννηθέντα εκ του Πατρός μονογενή,
τουτέστιν εκ της ουσίας του Πατρός,
Θεον εκ Θεού,
Φώς εκ Φωτός,
Θεον αληθινον εκ Θεού αληθινού,
γεννηθέντα, ου ποιηθέντα,
ομοούσιον τω Πατρί.

δι' ου τα πάντα εγένετο, τά τε εν τω ουρανό και τα εν τη γη 3. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν

κατελθόντα,
και σαρκωθέντα,

ενανθρωπήσαντα, 4. Παθόντα,

5. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα,

6. 'Ανελθόντα εις τους ουρανούς,

7. Έρχόμενον

κρίναι ζώντας και νεκρούς: 8. Και εις το Πνεύμα το "Αγιον.

ΤΟΥΣ δε λέγοντας, "Ην ποτέ ότε ουκ ήν, και πριν γεννηθήναι ουκ ήν, και ότι εξ ουκ όντων εγένετο, ή εξ ετέρας υποστάσεως ή ουσίας φάσκοντας είναι, ή κτιστον, ή τρεπτόν ή αλλοίωτον τον Υιον του Θεού, τούτους αναθεματίζει η καθολική και αποστολική του Θεού εκκλησία.

Apud Concil. Chalced. Act. ii. Edit. Harduin, p. 286: edit. Labbe et Cossart, p. 339. Socrates, Hist. Eccl., 1. 8: Routh, Opusc. p. 351: Heurtley, de Fide et Symbolo, p. 5.

SYMBOLVM CONSTANTINOPOLITANVM

ANNO CHRISTI CCCLXXXI. 1. ΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝ εις ένα Θεόν Πατέρα παντοκράτορα,

ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων: 2. Και εις ένα Κύριον, Ιησούν Χριστον,

τον υιόν του Θεού τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων,
Φώς εκ Φωτός,
Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού,
γεννηθέντα ου ποιηθέντα,
ομοούσιον τω Πατρί.
δι' ου τα πάντα εγένετο

3. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν

κατελθόντα εκ των ουρανών,
και σαρκωθέντα
εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της Παρθένου,

και ενανθρωπησάντα:
4. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου,

και παθόντα,

και ταφέντα: 5. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα,

κατά τας γραφάς: 6. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς

και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός, . 7. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης

κρίναι ζώντας και νεκρούς

ου της βασιλείας ούκ έσται τέλος: 8. Και εις το Πνεύμα το "Αγιον,

το Κύριον,
και το ζωοποιον,
το εκ του Πατρός εκπορευόμενον,
το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον,

το λαλήσαν δια των προφητών: 9. Εις μίαν αγίαν καθολικήν και αποστολικής Εκκλησίαν: 10. Ομολογούμεν έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών» 11. Προσδοκώμεν ανάστασιν νεκρών 12. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Apud Concil. Chalced. Act. ii. Edit. Harduin, p. 288: edit. Labbe, p. 382. Socr. H. E. v. 8: Routh, Opusc. p. 382: Heurtley, p. 17.