Obrazy na stronie
PDF
ePub

(Testo castellano.)

Admonicion de los Emmos. Presidentes de las Congregaciones generales, publicada en la del 14 de enero de 1870, reencargando el secreto.

En el sacrosanto Concilio Tridentino, el 17 de febrero de 1562, los Cardenales Presidentes amonestaron gravemente á los Padres sobre que no divulgasen los puntos que se propusieran á su exámen antes de que se hiciesen manifiestos en sesion pública; y con este motivo el secretario Angel Massarelli pronunció las siguientes palabras: «Rmos. Padres: Vuestras señorías saben cuán indigna é inconveniente cosa sea el que antes de deliberados y manifestados en sesion pública, se divulguen los decretos y cualquier otra materia propuesta al exámen de los Padres. Por lo cual, los ilustrísimos Sres. Legados y Presidentes amonestan y aun exhortan á vuestras señorías para que por honra misma y respeto á este sacro Concilio, y para prevenir escándalos que pudieran ocasionarse, no divulguen los decretos ni otra cosa alguna de las que se propongan á exámen, ni á nadie fuera del Concilio den copia de ello, ni á persona alguna lo envien fuera de la ciudad, y para que prohiban severisimamente á sus familiares el hacer nada de eso. Y como quiera que, no sin gran dolor de nuestra alma y con justo desagrado de todos los buenos, esté sucediendo hoy lo mismo de que en su tiempo se quejaban los Cardenales Presidentes del Concilio Tridentino, tenemos que hacer la misma admonicion, é inculcarla formalmente á todos los comprendidos en el párrafo 3.o de las Letras Apostólicas Multiplices inter;

es á saber: á todos y cada uno de los Padres, á los oficiales del Concilio, á los teólogos y canonistas, y á cualesquiera otros que de cualquier manera auxilian á los Padres ó á los dichos oficiales en los asuntos de este Concilio; mucho mas cuando por causa de la desenfrenada licencia de los periódicos, se están originando de la violacion del secreto escándalos múcho mayores, y cuando en las mismas citadas Letras Apostólicas está consignado mandato espreso del Sumo Pontifice sobre que se guarde secreto, y este mandato no puede ser por nadie desobedecido sin incurrir en culpa grave.

Dado en la secretaría del Concilio del Vaticano á 14 de enero de 1870.-José, Obispo de San Hipólito, secretario.

ADICION

Á LAS LETRAS DEL 27 DE NOVIEMBRE DE 1869 «MULTIPLICES INTER,» SOBRE EL ÓRDEN DE LAS SESIONES DEL CONCILIO.— DECRETO PUBLICADO EN LA CONGREGACION GENERAL DEL 22 DE FEBRERO DE 1870.

(Testo latino.)

Apostolicis Litteris, die 27 novembris anno proxime superiori editis, quarum initium Multiplices inter, Summus Pontifex ordinem generalem constituit in Vaticani Concilii celebratione servandum, in iisque præter alia, certas quasdam regulas tradidit, quibus rationi disceptationum a Patribus habendarum consuleretur.

Iam vero ipse Sanctissimus Dominus propositum sibi finem facilius assequi cupiens, necnon rationem habens

expostulationum quæ a plurisque Concilii Patribus haud semel exhibitæ sunt ex eo quod disceptationum Conciliarium series in longum plus æquo protrahatur ex apostolica sua sollicitudine quasdam peculiares pro Congregationum Generalium discussionibus tradere normas constituit, quæ præstitutum Generalem ordinem evolvendo, atque integram servando eam discussionum libertatem, quæ Catholicæ Ecclesiæ Episcopos deceat, pleniori expeditiorique ratione ad rerum tractandarum examen, disceptationem, et deliberationem conferrent.

Quamobrem Cardenalibus Congregationum Generalium Præsidibus in consilium adhibitis, et quæsita etiam sententia Patrum peculiaris Congregationis recipiendis expendendisque Episcoporum propositionibus, idem Sanctissimus Dominus Noster sequentes ordinationes edendas servandasque mandavit:

1. Distributo schemate Concilii Patribus, Cardinales Præsides Congregationum Generalium congruum tempus præfigent intra quod Patres ipsi, qui aliqua in sche-, mate animadvertenda censuerint, ea scripto tradere debeant.

2. Animadversiones hoc ordine exarandæ erunt; ut primum illæ scripto adnotentur quæ schema generatim respiciunt sive integrum, sive divisum, prout a Præsidibus indicatum fuerit: deinde illæ quæ ad singulas schematis partes referuntur, schematis ipsius ordine servato.

3. Qui ex Patribus animadversiones vel in verba, vel in paragraphos propositi schematis afferendas putaverint, novam verborum vel paragraphorum formulam subiicient in locum prioris in schemate substituendam.

4. Animadversiones a Patribus Concilii hac ratione exaratæ et propria subscriptione munitæ secretario Con

[ocr errors]

cilii tradentur, eiusque opera ad respectivas Episcoporum Deputationes transmittentur.

5. Postquam huiusmodi animadversiones expensæ fuerint in conventu eius Deputationis, ad quam pertinent, singulis Patribus distribuetur schema reformatum, una cum summaria relatione, in qua de propositis animadversionibus mentio fiet.

6. Schemate una simul cum supradicta relatione Patribus Concilii communicato, Cardinales Præsides diem statuent Congregationis Generalis in qua discussio inchoabitur.

7. Discussio fiet primum generatim de schemate integro vel diviso prout Cardinalibus Præsidibus visum fuerit, eaque absoluta, de unaquaque sigillatim schematis ipsius parte disceptabitur; proposita semper in hac singularum partium discussione ab oratoribus formula expensi schematis periodo vel paragrapho substituenda, ac Præsidibus post habitum sermonem scripto exhibenda.

8. Qui de reformato schemate loqui voluerint dum suum disserendi propositum Præsidibus significandum curabunt, innuere pariter debebunt utrum de toto schemate in genere, vel de eius partibus in specie acturi sint; et, quatenus in specie, de qua schematis parte sibi agendum esse statuerint.

9. Liberum erit cuique ex respectivæ Deputationis Episcopis, impetrata a Præsidibus venia, Oratorum difficultatibus et animadversionibus respondere: ita tamen ut facultas ipsis sit vel statim post oratoris sermonem eloqui, vel pluribus simul oratoribus eadem super re disceptantibus reponere, idque vel eodem vel alio die perficere.

10. Oratorum sermones intra fines propositi argu

menti cohibeantur. Si quem vero Patrum extra metas vagari contingat, Præsidum erit ad propositam quæstionem ipsum revocare.

11. Si discussionum series, re proposita iam satis excussa, plus æquo protrahatur, Cardinales Præsides, postulatione scripto exhibita a decem minimum Patribus, Congregationem generalem percontari poterunt, an velit disceptationem diutius continuari; et exquisitis per actum assurgendi vel sedendi sufragiis, tinem discussioni imponent, si id maiori Patrum præsentium numero visum fuerit.

12. Absoluta super una schematis parte discussione, antequam transitus fiat ad aliam, Cardinales Præsides suffragia Congregationis generalis exiquirent, primum quidem super propositis in ea ipsa discussione emendationibus, deinde super integro partis examinatæ textu.

13. Suffragia tum super emendationibus, tum super singularum partium textu ita a Patribus Concilii ferentur, ut Præsides distinctis vicibus ad surgendum invitent primum eos qui emendationi vel textui assentiuntur, deinde eos qui contradicunt: recensitis autem suffragiis, id decernetur quod maiori Patrum numero placuerit.

14. Cum de omnibus schematis partibus hac ratione suffragia lata fuerint, de examinato schemate Patrum sententias Cardinales Præsides rogabunt. Hæc autem suffragia oretenus edentur per verba Placet, aut Non placet; ita tamen ut qui conditionem aliquam adiiciendam existiment, suffragium suum scripto tradere debeant.

Datum Romæ die 20 februarii 1870. -PHILIPPUS, CARD. DE ANGELIS, Præses.-ANTONINUS, CARD. DE LUCA, Præses. - ANDREAS, CARD. BIZZARRI, Præses.ALOYSIUS, CARD. BILIO, Præses.-HANNIBAL, CARD. CA

« PoprzedniaDalej »