tur Naim; & ibant cum eo difcipuli ejus, & turba copiófa. Cum autem appropinquáret portæ civitatis, tûs. * Dóminus. Luc. 7. Eccli. 35. ecce defunctus efferebátur Iran filius únicus matris fuæ. Et Homília fancti Augustíni Serm. 98. de verbis Evang. V Luc. 7. Ideámus quid Chriftus nos difcere vóluit in tribus mórtuis quos suscitávit. Resuscitávit filiam mortuam Archifynagógi, ad quam ægrotantem petebatur ut eam de ægritúdine liberáret. Excitávit & hunc juvenem, filium víduæ, de quo nunc admóniti fumus, ut hinc ifta quæ ipfe largiri dignatur, cum veftra caritáte loquerémur. Modo audiftis quómodo excitátus eft. Appropinquábat Dóminus civitáti: & ecce efferebátur jam mórtuus extra portam. Mifericórdiâ commotus quod flebat mater vídua, & deftitúta único filio, fecit quod audiftis, dicens: Adolefcens, tibi dico, Surge. Surrexit ille mórtuus, Lectio viij. Sta tria génera mortuórum funt tria génera peccatórum, quos hodieque fufcitatChriftus Illa enim mórtua filia Archifynagógi intùs erat in domo; nondum erat de fecrétis pari tibus elita in publicum. Ibi intus suscitáta eft, viva paréntibus réddita. Iste autein jam quidem non in domo, fed tamen nondum in fepulcro; pariétibus elátus erat, terræ manditus non erat. Qui fufcití. vit mortuam nondum elátam, fufcitávit mortuum jam elátum, nondum fepultun. Tértium reftábat, ut & fepultum fufcitáret ; & hoc fecitin Lázaro. R. Acceffit Jefus ; & tétigit lóculum; hi autem qui portábant ftetérunt. Et Ait: Adolefcens, tibi dico, Surge; & refédit qui erat mórtuus. V. Deus nofter, Deus falvos faciendi; & Dómini Dómini éxitus mortis.*Ait; Luc. 7. Pf. 67. Lectio ix. lum matri fuæ. Excitávit & Lázarum de fepulcro. R. Defunctus efferebátur filius únicus matris fuæ ; & hæc vídua erat. Quam cùm vidiffet Dóminus, mifericórdia motus fuper eam, dixit illi: Noli flere. . Non delpiciet Dóminus víduam, fi effundat loquélam gémi vunt, vivant; qui mórtui funt,revivifcant. Sive adhuc peccátum in corde conceptum eft, & non proceffit in factum; poeniteat, corrigátur cogitatio, furgat mortuus intra domum confciéntiæ. Sive jam quod cogitávit adınífit; nec fic defperétur. Non furrexit mórtuna intus, furgat elátus. Poení teat facti, de próximo revivi'cat: non eat in profundum fepulturæ; non accípiat défuper confuetudinis molem. Sed forte jam illi loquor, qui jam duro fui moris lápide prémitur; qui jam urgétur confuetudinis póndere, qui jam quatriduánus putet. Nec ipfe defpéret: profundus mórtuus eft fed altus eft Chriftus.No vit clamando terréna óne. ra rúmpere, novit intrínfecus per feipfum vivificáre, folvendum difcipulis tráde re. Agant étiam tales poenitentiam : neque enim Lázaro refufcitáto poft quatríduum, ullus putor in viven te remanferat. Ergo qui vivunt, vivant: quicumque autem mórtui funt, in quacumque harum trium morte fe invenerint, agant ut celériter jam refurgant. Bt. Sicut Pater fufcitat mórtuos, & vivificat: * Sic & Filius quos vult vivíficat. . Non eft fortis ficut Deus nofter: Dóminus mortíficat, & vivificat. Sic & Filius. Glória Patri. † Fílius. Joan. 5. 1. Reg. 2. Ad Benedictus. Ant. 2.D. Qui erat mortuus, cœpit loqui; & dedit illum Jefus matri fuæ. Luc. 7. Oratio. Eccléfiam tuam, Dómine, miferátio continuáta mundet & múniat : & quia fine te non potest salva consistere, tuo femper mú nere gubernétur; Per Do minum noftrum. CANON. Ex Concílio Rotomagenft. Anno 1581. C. 22. de Curat. Offic. Rohibémus in quibufPRohibémus dam Eccléfiis quæ fimul Collegiate funt & Parceciales, eádem horâ cantári Milas Canonicórum & Parocianórum; fed fub pœna excommunicatiónis stari in his judício Epifcopi nec córpora mortuórum Dominicis inferri inter Mifsárum folémnia; fed, fi fíeri poteft, poft Véfperas fervári. Lectio j. Ad Magníficat. Ant.1.D, Accépit omnes timor, & magnificábant Deum, die centes : Quia Prophéta ma gnus furrexit in nobis, & quia Deus vifitávit plebem fuam. Luc. 7. FERIA SECUNDA De libro Tobiæ. Cap. 2. Oft hæc cùm effet dies feftus Dómini, & fa&tum effet prándium bonum in domo Tobía, dixit filio fuo: Vade, & adduc áliquos de tribu noftra, timentes Deum, ut epulentur nobifcum. Cùmque abiiffet, reverfus nuntiávit ei unam ex fíliis Ifrael jugulátum jacére in platéa. Statimque exíliens de accubitu fuo, re P linquens prandium, jejun pervenit ad corpus; tollenf que illud portávit ad domum fuam occultè, ut, dum fol occubuiffet, cautè fepe liret eum. Cùmque occul- Lectio ij. Unde factum eft, ut hædum caprárum accipiens detuliffet domi ; cujus cùm vocem balantis vir ejus audiffer dixit: Vidéte ne forte furtís vus fit, réddite eum d ́minis fuis ; quia non licet nobis aut éiere ex furto áliquid, aut contingere. Ad hæc uxor eius iráta, refpondit: Manifefte vana facta eft fpes tua, & eleemofynæ tuæ Clet, abiit, de fepelivit modo apparuerunt. Atque eum. Arguébant autem eum omnes próximi ejus, dicentes: Jam hujus rei causa intérfici juffus es, & vix effu gifti mortis impérium, & iterum fépels mórtuos? Sed Tobías plus timens Deum quam regem, rapiébat córpora occiforum, & occultábat in domo fua, & médiis nóctibus fepeliébat ea. Cóntigit autem ut quâdam die fatigátus à fepultúra,véniens in domum fuam, jactaffet fe juxta parietem, & obdormiffet, & ex nido hirúndinam dormienti illi cálida ftercora inciderent fuper úculos ejus, fieretque cæ us. Hanc autem tentatiónem ídeo permífit Dóminus eveníre illi, ut pósteris darétur exemplum patiéntiæ ejus, ficut & fancti Job. R. Quómodo potueris, A efto miféricors. 196. his & aliis huiufcemodi verbis exprobrábat ei. Tunc Tobías ingémuit, & cœpit oráre cum lícrymis, dicens: Juftus es, Dómine, & omnia judícia tua jufta funt; & omnes viæ tuæ, miferi córdia, & véritas, & judícium, Et nunc, Dómine, memor efto nei, & ne vindictam fumas de peccátis meis, neque reminifciris delicta mea, vel parentum meórum, Quóniam non obedívimus præceptis tuis ídeo tráditi fumus in direp tiónem & captivitátem & mortem. R, Noli timére, fili mi, &c. 197. CANON. Ex Statitis Eustachii de Bellaio, Parifienfis Epifcopi, Anno 1563. C. 8. Supert Upérflua funeris & exequiárum pompa vitétur quæ ad vivorum pótiùs quàm defunctórum folatium inventa eft : defunctis enim fubvéniunt preces, eleemófynæ, jejunia, oblatiónes, & Millæ facrificium. FERIA TERTIA. fyna ómnibus faciéntibus De libro Tobía. Lefiioj. C Cap. 4. Um Tobías putáret oratióné fuam exaudíri ut mori potuiffet, vocávit ad fe Tobíam filium fuum, dixitque ei: Audi, fili mi, verba oris mei, & ea in corde tuo quafi fundamentum cónftrue. Cum accéperit Deus áni mam meam, corpus meum nam, fépeli, & honórem habébis matri tuæ ómnibus diébus vitæ ejus memorenim effe debes, quæ & quanta perícula paffa fit propter te in utero fuo. Cùm autem & ipfa compléverit tempus vitæ fuæ, fepélias eam circa me. Omnibus autem diébus vitæ tuæ in mente habéto Deum; & cave ne aliquando peccáto confentias, & prætermittas præcepta Dómini Dei noftri. Ex fubftantia tua fac eleemofy& noli avértere fáciem tuam ab ullo páupere; ita enim fiet ut nec à te avertátur fácies Dómini. Quómodo potúeris, ita efto miféricors. Si multum tibi fúerit, abundanter tribue; fi exíguum tibi fúerit, étiam exiguum libenter impertíri Aude. Præmium enim bonum tibi thefaurízas in die neceffitatis; quóniam elecmofyna ab omni peccáto & à morte liberat, & non patiétur ánimam ire in ténebras. Fiducia magna erit Coram fummo Deo elecmó eam. R. Cognáti. 197. Ttende tibi, fili mi, ab Aumni fornicatione ; & præter uxorem tuam numquam patiáris crimen fcire. Superbiam numquam in tue fenfu, aut in tuo verbo dominári permittas; in ipsa' enim inftium fumpfit omnis perdítio. Quicumque tibi áliquid operátus fúerit,' sta tim ei mercédem reftitue, & merces mercenárii tui apud te omníno non remáneat. Quod ab álio óderis fieri tibi, vide ne tu aliquando álteri facias. Panem tuum cum efurientibus & egénis cómede, & de vestimentis tuis nudos tege. Panem tuum & vinum tuum fuper fepultúram justi conftitue, & noli ex eo manducáre & bibere cum peccatóribus. Consilium femper à fapiente perquíre. Omni témpore bénedic Deum ; & pete ab eo ut vias tuas dírigat, & ómnia consília tua in ipfo permáneant. Indico étiam tibi,,fili mi, dediffe me decem talenta argenti, dum adhuc intantulus effes, Gabélo, in Rages civitáte Medórum, & chirographum ejus apud me hábeo; & ideo perquire quomodo ad eum pervénias, & recípias ab eo fupra memorátum pondus argenti, & reftituas ei chirógraphum fuum. Noli timére, fili mi; páuperem qui dem dem vitam gérimus, fed multa bona habébimus, fi timuérimus Deum, & recefférimus ab omni peccáto, & fecerimus bene. quæ pofita eft in monte Ecbátanis. R. Quando orábas cum lácrymis. 198. Lectio iij. Cap. 5. T Unc refpondit Tobías patri fuo, & dixit: Omnia quæcumque præcepifti mihi, faciam, pater. Quómodo autem pecuniam hanc requíram, iguóro Ille me nefcit, & ego eum ignoro: quod fignum dabo ei? fed neque viam per quam pergátur illuc, aliquando cognovi. Tunc pater fuus refpondit illi, & dixit: Chirógraphum quidem illíus penes me hábeo: quod dum illi ofténderis, ftatim reftítuet. Sed perge nunc, & inquire tibi áliquem fidélem virum, qui eat tecum falvá mercéde fuâ ; ut dum adhuc vivo, recípias eam. Tunc egreffus Tobías, invénit juvenem fpléndidum, ftantem præcinctum, & quafi parátum ad ambulandum. Et ignorans quod Angelus Dei effet, falutávit eum, & dixit: Unde te habémus, bone juvenis? At ille refpondit: Ex filiis Ifrael. Et Tobías dixit ei: Nofti viam quæ ducit in regiónem Medórum? Cui refpondit: Novi; & ómnia itinera ejus frequenter ambulávi, & manfi apud Gabélum fratrem noftrum, qui morátur Rages civitáte Medórum, Pars Autumnalis. Blef. R. Quia. 198. CANON. Ex Concílio Narbonenfi. Anno 1609. C. 24. Ntrà Eccléfiam & míxi facile admittantur fepeliendi; fei illi cantum quos aut dignitas Ecclefiaftica, aut nobilis prosípia, aut virtutis laudabilis fplendor commendirint. Quod fi fepulcra intrà Eccléfiam conârúxerint, fuper foli planítiem non attollantur. FERIA QUARTA. Lectio j. P Cap. 6. Rofectus eft Tobias, & canis fecutus eft cum & manfit primá manfine juxta fluvium Tigris. Et exívit ut laváret pedes fuos ; & ecce pifcis immánis exívit ad devorandum eum. Quem expavefcens Tobías, clamávit voce magná, dicens: Dómine, invádit me. Et dixit ei Angelus: Apprehende branchiam ejus, & trahe eum ad te. Quod cùm feciffet, attraxit eum in ficcum, & palpitáre cœpit ante pedes ejus. Tunc dixit ei Angelus: Exéntera hunc pifcem, & cor ejus, & fel & jecur repóne tibi; funt enim hæc necefsária ad medicamenta utiliter. Quod cùm feciflet, afsivit carnes ejus, & fecum tulérunt in via; cétera faliérunt, quæ fufficerent eis, quoufque per K |