775 CAP. IV. Quales collaterales et coadjutores a Pontifice adhibendi: ubi de virtutibus prælatorum. 778 CAP. V. Exemplis commendatur abstinentia munerum; et arrogantia ministrorum Papæ perstringitur. 782 CAP. VI.-Pontifici non convenire, utpote gravioribus intento, rei domesticæ curam; proindeque alteri potius œconomo committendam.

sit.

833 CAP. II. Quod ipsa vox Domini omnibus se offerat, et animam sibi ipsi nolentem repræsentet. 835

CAP. III. Quod per vocem Dei, animæ ratio, quasi in libro, omnia mala deprehendere, reprehendere, dijudicare et discernere valeat. 836

CAP. IV. Quod diligens iniquitatem, odit animam, et carnem suam et de poenitentia infructuosa post mortem.

837

CAP. V. Quod vermis conscientiæ in præsenti sentiri et suffocari debet, non in immortalitatem foveri ac nutriri. 838 CAP. VI. Difficultatem conversionis et luctam resipiscere parantis, graphice repræsentat. 839

CAP. VII, Respiratio consolationis pauperibus spiritu seu animæ miseriam agnoscenti.

841

CAP. VIII. Carnales voluptates, et divitias esse omnino vanas, fallaces, et momentaneas, CAP. IX.

841

Quod impossibile sit peccantem latere.

844 CAP. X. Non solum declinando a malo, sed et faciendo bonum salutem obtineri. 845 CAP. XI. Converti molientes acrius a solitis vitiis tentari, ipsis vero luctum esse necessarium. 846 CAP. XII. Quomodo voluntas suaviter inducenda ad amandum et desiderandum cœlestia.

847 CAP. XIII. Conversos mira suavitate ac deliciis vitæ 847 piæ ac spiritualis refici.

CAP. XIV. .- In terrenis non esse ultam satietatem nisi fastidio conjunctam : at cælestium desideria experiendo semper crescere. 848

784 787

LIBER QUINTUS. CAP. I. De his qui supra nos sunt, id est de Deo rebusque divinis, considerationem instituit, ad quas modo per creaturas erigimur.

787 CAP. II. Assignat varios considerationis gradus. 789 CAP. III. Ea quæ supra nos sunt, Deum scilicet et angelos, investigari opinione, fide et intellectu. 790 CAP. IV. Angeli quomodo considerandi. 791 CAP. V. Gratias ac dotes angelorum a Deo in ipsos derivari. CAP. VI. Deo convenire. CAP. VII.. Deum et simplicem et trinum esse. 797 CAP. VIII. - Personarum pluralitatem in Deo consurgere ex proprietatibus; essentiam tamen unam et simplicem esse. 799

794

Principii et essentiæ rationem proprie soli

795

CAP. IX.-Uti in Deo simplex natura est in tribus personis, sic contra in Christo plures naturas in unam personam coalescere. 800

CAP. X.-Parabola, quæ est apud Matthæum de tribus satis, Christi personæ accommodatur. 801

CAP. XI. Continuatio considerationis de Deo. CAP. XII. Deum et bonorum operum pium remuneratorem, et scelerum æquissimum vindicem esse. 802 CAP. XIII. De longitudine, latitudine, profunditate et sublimitate Dei profunde et elegaater discurrit. 804 CAP. XIV. Modum, quo prædicta secundum Apostolum comprehendere possimus, ostendit.

Admonitio in opusculum sequens.

805

807

TRACTATUS DE MORIBUS ET OFFICIO EPISCOPORUM.

CAP. XV.- Purganda memoria a peccatorum sordibus fiducia divinæ misericordiæ. 849 CAP. XVI. Misericordiam divinam obtineri, miserendo sibi ipsi primum; deinde proximo. 850 CAP. XVII. Oculos cordis continuo mundandos, ut Deus videri possit. 850 CAP. XVHI.-Pacificos merito beatificari nomine filiorum Dei. 851 CAP. XIX.-Graviter perstringit ambitiosos, qui temere et indigne sacras Ecclesiæ functiones usurpant. 832 CAP. XX. Arguit incontinentes, qui sacros Ordines 853 impudenter temerare non verentur. CAP. XXI. Serio cohortatur ad pœnitentiam. 835 CAP. XXII. -Bonorum pastorum est docere; nec fugere persecutiones propter justitiam.

CAP. I. An monasticæ Regulæ instituta præcepta sint, an consilia duntaxat.

861

CAP. II. In constitutionibus majorum quando et a quibus dispensandum. 862. CAP. III. Dispensationem in lege divina soli Deo reservatam esse. At quæ sunt legis æternæ, omnino etiam Deo esse immutabilia.

864

CAP. IV. Quid prælatis circa dispensationem Regulæ liceat. 863 CAP. V. Legem obedientiæ non esse extendendam a prælatis ultralimites professionis, neque citra contrahendam. 867

CAP. VI. Religiosum perfectionis cupidum non debere obedientiam intra certos professionis limites constringere. 868

868

CAP. VII. Obedientiæ gradus, et inobedientiæ gravitas quomodo noscenda, juxta distinctiones præmissas. CAP. VIII. Gravius peccari legum contemptu quam neglectu. CAP. IX..

870 Prælato tanguam Deo obediendum esse.

871

CAP. X. Obedientiam non esse gravem et molestam, nisi imperfectis, invitis et carnalibus; cæteris suavem et facilem. 874

CAP. XI. Præcepta esse imparia, ideoque transgressionem.

875

CAP. XII.-In Regula æque ac in lege divina disparitatem esse inobedientiæ. 877

Abbates exemptionibus præpostere studen830

Admonitio in opusculum sequens.

SERMO DE CONVERSIONE AD CLERICOS. CAP. I. Quod nemo converti ad Dominum, nisi Dei

Quo fructu ascendantur gradus humilitatis.

CAP. III. Quo ordine gradus humilitatis ad propositum bravium veritatis perducant, et quomodo Christus per passionem didicit misericordiam.

944

CAP. IV. Primus veritatis gradus est, primum seipcum attendere, seu propriam miseriam agnoscere. 948 CAB. V. · Secundus gradus veritatis est, ex agnitione propriæ infirmitatis, compati miseriæ proximi. 950 CAP. VI. Tertius gradus veritatis, mundare oculum cordis ac contemplanda coelestia et divina.

rantur.

951 CAP. VII. Quomodo sancta Trinitas hoc tres veritatis gradus in nobis operatur. 952 CAP. VIII. — Gradus iidem in raptu sancti Pauli decla954

CAP. IX. Gemitus et suspiria sancti Bernardi, ad Veritatem a helantis. 955

ALTERA PARS TRACTATUS. De duodecim gradibus superbiæ.

CAP. X.-De primo superbiæ gradu, qui est curiositas. 957 CAP. XI.-De secundo gradu superbiæ, qui est levitas animi. 963

CAP. II. —Quid liberum arbitrium, seu in quo consistat 1003 Triplicem esse libertatem, Naturæ, Gratiæ, 1004 Qualis libertas compelat animabus sanctis quæve Deo, et omai creaturæ rationali

-

1006

CAP. IV.. carne solutis communis. CAP. V. An libertas a miseria, seu complaciti, detur in hoc sæculo. 1008 Ad volendum bonum gratiam omnino esse 1010

CAP. VI. necessariam. CAP. VII. Utrum primi homines in paradiso trina illa libertate præditi fuerint, et post peccatum. 1013 CAP. VIII. Libertatem arbitrii remanere post peccatum. 1014

CAP. IX. Imaginem et similitudinem Dei ad quam conditi sumus, in triplici libertate consistere. 1016 CAP. X. Similitudinem divinæ imaginis in nobis reformari per Christum. 1018

CAP. XI. Libero arbitrio nihil derogari per gratiam, neque per tentationem.

1020 CAP. XII. - An negans fidem metu mortis et pænarum, excusetur a culpa, vel destituatur libero arbitrio. Ubi negatio Petri discutitur. 1021 CAP. XIII. Merita hominis mera esse Dei munera. 1021

Abbati de Trunco-Berengarii, 417.

Abbati cuidam Ordinis Sancti-Benedicti, 445.
Abbatibus Cistercii congregatis, 145.
Abbatibus Suessione congregatis, 91.

Abbatibus quibusdam, 102, 421, 427, 442, 444, 452.
Abbatissæ Faberniacensi, 391.

Adamo monacho Morimundi, 5, 7.

Adelaidi ducissæ Lotharingiæ, 119, 120.
Aildicurtis canonicis regularibus, 3.
Alardo monacho Cisterciensi, 414.

Alberico cardinali episc. Ostiensi, 219, 230 232.
Alberoni primicerio Metensi, 30.
Alberto incluso, 404.

Alexandro episcopo Lincolniensi, 64.

Alexandro Priori de Fontibus, 320.

Alfonso regi Portugalliæ, 308, 457.

Alpensibus monachis, 142.

Alviso abbati Aquiscineti, 65.

C

Capitulo Cisterciensi, 145.

Capitulo nigrorum monachorum, 91.
Coelestino II papæ, 235, 358, 359.

Canonicis regularibus de Aildicurte, 3.
Cardinali presbytero, 335.

Cardinalibus Romanæ curiæ, 168, 188, 230-232, 236,

237.

Claræ-Vallensibus monachis, 143, 144.
Cisterciensi capitulo, 145, et ante 273.
Clero Mediolanensi, 132.

Clero et populo Franciæ orientalis, 363.
Conrado duci Zeringensi, 97.

Conrado regi Romanorum, 183, 244.
Constantiensi episcopo, 195.

Conversis quibusdam, 462.

D

Burgundiæ ducissæ, 121.

(209) Note numerales epistolam designant.