واریم خانه که وست آنرا نساخته است و ابدی و در آسمانست * و در این آه می کشیم از آرزوی هیکل روپوش ما که آسما نیست * از آنجا که هنگام پوشیدن عریان نخواهیم بود * بود زانجا که چون درین هیکل میباشیم از کرانیش آه می و حال آنکه نمی بر روی این بلکہ تا کہ فانی خواهیم از این عاری شویم به مستغرق حیات کردو * وآنکس که ما را بجهت این مهیا کردانیده است خداست و اوست که روح را به بیعانه بما داده ۷ १ خواهانی و میدانیم ما دامی که * محکمه از در مسیح است پس دایم خاطر جمع میباشیم و وطن بدن میباشیم از خداوند بیگانه میباشیم * زیرا که بایمان رفتار مینمائیم نه به بینش پس با وجود آنکه خاطر جمع هستیم بیشتر از بدن بیگانه شده نزد خداوند منزل کزینیم پس این ضرت را طالبیم که خواه توقف نمائیم و خواه بیرون رویم ۱۰ خوشنود باشد * از آنجا که ما همه را لازم است که حاضر شده تا آنکه هر کس مکافات در بدن باید بر وفق عملش خواه نیک و خواه بد * پس از ترس خداوند مستحضر شده خلق را دعوت مینمائیم و نزد خدا ظاهر می باشیم و امیدوارم که بر ضمایر شما ا نیز ظاهر باشیم زیرا که چنین نیست که ما خود را بشما واگذاریم بلکه شما را موجب فخر میدهیم تا آنکه پیش کسانیکه بظاهر فخر ۱۳ مینمایند نه بدل بیچیز نباشید زیرا که اگر بیهوشی خداست و اگر هشیاریم بجهت شماست " بدرستی مسیح مارا می کشد که چنین یافته ایم که چون یک شخص بجهت 10 همه مرو پس همه مرده بودند * و اینکه در راه همه مرو تا زنده کانی 14 * دیگر بجهت خود زیست نه نمایند بلکه بجهت آنکس که در راه ۱۶ آنها مرو و برخاست * پس ما بعد از این هیچکس را از راه نمی شناسیم بلکه هرچند مسیح را هم ا راه جسم شناخته ایم لیکن من بعد دیگر نمی شناسیم پس در صورتیکه کسی در کسی در مسیح باشد مخلوق تازه ایست که چیزهای کهن گذشته است است والحال ۱۸ تمامی چیز یا نو شده است و همه امور از خداست که ما را بوساطت عیسی مسیح بسوی خود باز گردانیده است و خدمت صلح را نما عنایت فرموده است * و آن اینست که خدا در مسیح و نیا را بسوی خود بر میگرداند و خطایای آنها را بر آنها نمی ۲۰ کیرو و کلام مصالحت را در نا قرار داد . پس بجهت مسیح ایلمیکری مینمائیم و کویا خدا بوساطت ما استدعا مینماید و ما بجهت مسیح استدعا مینمائیم که با خدا صلح نمائید " زیرا که آنکسی که کناه را نما نشناخت در راه ما کفاره گناه قرار داد تا آنکه ما نفس عدالت 19 خدائی در وی شویم باب ششم * خلاصه ما همکاران استدعا مینمائیم که شما توفیق خدا را عبث مگیرید ۲ که میگوید در زمانی سعید تو را اجابت نموده ام و در روز نجات تو را کمک اینک کرده ام این حال زمان سعید است والحال روز ه نیستیم از آنجا که مبادا نقصی ه نجات * ما کس را مطلقاً سد * در خدمت پدید آید، بلکه در هر امر خود را مقرر مینمائیم که خادمان خدائیم بـ بصبر بسیار در زحمتها در حاجتها در تنکیها در صدمها در زندانها در هنگامها در محنتها در بیداریها در کرسنگیها १ * یبی بپاکیزہ کی بدانش بحکم بمهربانی بپاک طینتی محبت ریا * بكلام راست بقدرت خدا بصلاح صداقت از راست و چپ صـ * در عزت وذلت در فحش و خوش آمد چون مزور و ساده لوح چون کم نام و مشهور چون اجل رسیده کان و اینک زنده از ن غمخوار و دایم خوشحال ۱۳ * شما ور * وصدمه می باییم و هلاک نمیشویم " چون مفلس و غنی کننده بسیاری چون بی چیز و مالک هر چیز میباشیم * ای قرنتسیان وهن ما بسوی شما باز شده است د دل ما وسیع باره ما در شکی نیستید بلکه در خود در تشکی میباشید و شما نیز که کویا با فرزندان تکلم مینمایم در عوض ۱۴ کشاده شوید » با بی ایمانان جفت ناجنس مشوید که صدق را با ناراستی چه شراکت و روشنی را با تاریکی چه رفاقت باشد 10 * ومسیح را با بلیعل چه مناسبت است و مؤمن را با بی ایمان مشارکت و هیکل خدا را با بستان چه مشابهت است از آنجا که شما هیکل خدای حتی میباشید چنانچه خدا گفته است که من در میان آنها خواهم ماند و خواهم سیر کرد و من خدای آنها خواهم و آنها اهل من خواهند بود پس از میان آنها بیرون" و جدا شوید و چیز نا پاک را مس نه نمائید و من شما را می پذیرم " ومن شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود فرمان 14 ۱۷ بوو IA خداوند قادر مطلق است باب هفتم ۱ پس ای محبوبان چون این وعده ها را داریم باید که از تمامی نجاستهای جسمانی وروحانی خود را پاک کنیم و از ترس خدا * لس طمع نه نمودیم " ومن شرفته ام که شما در دل ما شما ا پاکیزه کی را بنهایت رسانیم * وما را به پذیرید که بر هیچ نکردیم و هیچ کس را متضرر نساختیم و از هیچ از روی صحبت سخن نمی گویم که به پیش هستید که در مرک و حیات با هم باشیم * مرا نسبت بشما بسیار گستاخیست و مرا از شما نهایت فخر است و با وجود مصیبتها پر ه از تسلی ولبریز سرور شده ام زیرا که چون بمقدونیه رسیدیم جسم پیچ استراحت ندید بلکه در هر طریق زحمت می کشیدیم در ظاهر هنگامه ها و در باطن خوفها می بود * لیکن آنکس که افتاده کانرا تسلی و هنده است یعنی خدا ما را تسلی داده است بآمدن ۷ تیتس * و نه از آمدنش و بس بلکه بجهت این تسلی که او در یافت و ما را آگاهی داد از شوق وغصه و غیرت شما درباره من بنوعی که بیش از بیش خوشوقت کردیدم * زیرا که هرچند شما را بان مراسله غمگین کردانیدم اما حال پشیمان نیستم چنانچه از آنجا که می بینم کاغذ را که در شما غمر احداث نمود و هرچند که ایام معدودی بود . و حال که خوشوقت میباشم نه از آنست که غصه خوردید غصه خوردید بلکه از آنست که تا بتوبه غصه خوردید از آنجا که غصه شما در راه خدا بود که بهیچ وجه از ما نقصانی در شما ۱۰ بدید نیامد و از آنجا که غصه در راه خدا نتیجه میدهد تو برا که نجاست و باعث پشیمانی نیست و غصه و نبائی نتیجه اش مرکست چه این غصه شما که در راه خدا بود ملاحظه نمائید که چه مقدار جهد در شما بدید آورد بلکه معذرت و خشم و ترس و اشتیاق و غیرت و انتقام را و شما بالکلیه ثابت نمودید که خود از ا بودم . انجامش * * آن * ۱ آن مقدمه عاری هستید " لهذا هر چند من بشما نوشتم لیکن نه بجهت آن ظالم یا آن مظلوم بلکه از برای اظهار کردن بشما پیش ۱۳ روی خدا آن جهدی را که ما راست دربارۀ شما * و باین جهت از نسلی شما تسلی یافتیم و از خورسندی تیتس بنهایت ۱۲ خوشوقت شدیم از آنجا که قلبشر از آنجا که قلبش از همکی شما آرام یافته بود " واز آنجا که اگر اندکی در بارۀ شما در پیش او فخر نمودم 2 خجل نگشتم بلکه چنانچه همه چیز را بشما براستی گفتم بهمان وضع فخر ما نیز نزو ١٥ تیتس براستی بود * و مهر او با شما زیاد میشود و چون یاد می آرد ولرز او را پذیرفتید * پس 10 14 بترس ۱۶ اطاعت تمامی شما را که چکونه خوشوقتم که از هر راه با شما خاطر جمع میباشم مقدونیه باب هشتم ای برادران شما را آگاهی میدهیم از نعمت خدا که بکلیسیاهای عطا شده است * زیرا که در امتحان عظیم از تنگی فراوانی سرور ایشان وافلاس بی نهایت عظیم ایشان استغنای سخاوت ایشان را افزوده است زانجا که من شاهدم که بقدر بالقوه بلکه بیش از بالقوه خور * باصرار بسیار از ما خواهش نمودند * درین که ما این نعمت و شراکت خدمت را که برای ه مقر سانست قبول نمائیم * و این را بنوعی که ما مظنه واشتیم نکروند بلکه اول خود را بخداوند و اوند و بمشيت خدا نیز با * پس ما از تیتس استدعا نمودیم که چنانچه آغاز نمود این نعمت را در میان ٧ شما بانجام رساند * ليكن من میگویم که چنانچه در هر امر سبقت گرفته اید در ایمان و کلام و دانش و کمال جهد و محبت خود نسبت |