rum diérum meórum, quis est; * ut sciam quid desit mihi. Ecce mensurábiles posuisti dies meos: * et substántia mea tanquam nihilum ante te. Verumtamen universa vánitas, * omnis homo vi vens. Ant. Amove à me plagas tuas, Dómine: áuribus pércipe lacrymas meas. Ant. 3. b. Numquid. Psalmus 40. Verúmtamen in imagine BEátus qui intelligit su pertransit homo; * sed et frustrà conturbátur. Thesaurízat, et ignorat cui congregábit ea. Et nunc quæ est expectátio mea ? nonne Dóminus? et substántia mea apud te est. Ab ómnibus iniquitáti bus meis érue me: * oppróbrium insipienti dedisti me. Obmútui, et non apérui os meum ; * quóniam tu fecisti. Amove à me plagas tuas : * à fortitúdine manûs tuæ ego deféci. In increpatiónibus propter iniquitátem corripuisti hóminem, et tabéscere fecisti sicut aráneam ánimam ejus : * verúmtamen vanè conturbátur omnis homo. Exaudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam : áuribus pércipe lácrymas meas. Ne síleas, quóniam ád→ vena ego sum apud ̋te, et peregrínus, *sicut omnes patres mei. per egénum et páuperem; in die mala liberábit eum Dóminus. et Dóminus conservet eum, et vivíficet eum et beátum fáciat eum in terra, non tradat eum in ánimam inimicórum ejus. Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus : * universum stratum ejus versasti in infirmitáte ejus. Ego dixi: Dómine, miserére meî; * sana ánimam meam, quia peccávi tibi. Inimíci mei dixérunt mala mihi * Quandò moriétur et períbit nomen ejus ? 1 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur : cor ejus congregávit iniquitátem sibi. * Egrediebátur foràs, * et loquebátur in idipsum. Adversùm me susurrábant omnes inimíci mei: * adversùm me cogitábant mala mihi. Verbum iniquum constituérunt adversùm me : numquid qui dormit, nou adjiciet ut resurgat? Tu autem, Dómine, miserére meî; * et resuscita me, et retríbuam eis. In hoc cognovi quóniam voluisti me, * quóniam non gaudébit inimícus meus super me. Me autem propter innocéntiam suscepisti, * et confirmasti me in conspectu tuo in æternum. Benedictus Dóminus Deus Israel à século, et usque in séculum: fiat, * fiat. Réquiem. Ant. Numquid qui dormit, non adjiciet ut resurgat? Dómine, miserére nei, et resuscita me. Ant. 8. G. Sitívit. In die mandávit Dóminus misericórdiam suamỳ et nocte cánticum ejus. Apud me orátio Deo vitæ meæ ; * dicam Deo; Susceptor meus es. Quare oblitus es meî, et quare contristátus incédo, dum affligit me inimícus? Dum dicunt mihi per síngulos dies: * Ubi est Deus tuus? Quare tristis es, ánima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quóniam adhuc confitebor illi: * sa in amaritudinibus morátur óculus meus. Líbera me, Dómine, et pone me juxta te : et cujusvis manus pugnet contra me. Lectio ix. Job, 19. paribus, adhesit os Elli meæ, consumptis meum ; et derelicta sunt tantúmmodò lábia circa dentes meos. Miserémini mei, miserémini meî; saltem vos amíci mej : quia manus Dó B. Scio quòd Redemptor meus vivit, et in novíssimo die de terra surrec-mini tétigit me. Quare pertúrus sum; * Et in carne mea vidébo Deum meum. . Oportet corruptibile hoc indúere incorruptiónem, et mortále hoc indúere immortalitátem ; Et in carne mea vidébo Deum meum. Job, 19. 1. Cor. 15. * Lectio viij. Job, 17. Ies mei transiérunt ; De cogitatiónes meæ dissipátæ sunt torquentes cor meum. Noctem vertérunt in diem et rursum sequímini me sicut Deus; et cárnibus meis saturámini? Quis mihi tríbuat ut scribantur sermónes mei? Quis mihi det ut exarentur in libro stylo férreo et plumbi láminâ ; vel celte sculpantur in silice ? Scio enim quòd redemptor meus vivit et in novíssimo die de terra surrectúrus sum; et rursum circúmdabor pelle meâ et in carne mea vidébo Deum meum ; quem visúrus sum ego ipse, et : óculi mei conspectúri sunt: et non álius. Repósita est hæc spes mea in sinu meo. . Dóminus vobiscum R. Et cum spíritu tuo. Oremus. A Bsolve quæsumus Dómine, ánimam fá→ muli tui N. (Sacerdótis vel Pontíficis) (vel fámulæ tuæ N.) (vel ánimas famulórum tuórum N. et N.) (vel famulárum tuárum N. et N.) et ánimas ómnium fidélium defunctórum, ab omni vínculo delictórum ! ut in resurrectiónis glória, R. Líbera me, Dómine, ab iis qui odérunt me: non absórbeat me profundum, neque urgeat super me púteus os suum: * Exaudi me quóniam † Benigna est misericórdia tua : § Intende ánimæ meæ, et líbera eam. V. Dómine Deus, rex seculórum solus pius es : * Exaudi me, quóniam Benigna est misericórdia inter sanctos et electos tua S Intende ánimæ meæ, et libera eam. v. Mi-. serére meî, Dómine fili David Dómine ádjuva me: Benigna est miséricórdia tua : § Intende ánimæ meæ et libera eam. . Propósuit te Deus propitiatiónem per fidem propter remissiónem delictórum: § Intende ánimæ et libera eam. meæ Repetitur R. Líbera, usque ad . Dómine. Ps. 68. Apoc. 15. Matth. 15. Rom.3. (Quandò Vigiliæ celebrantur manè, prætermissis quæ sequuntur, continuò in choantur Laudes.) V. Réquiem æternam dona eis, Dómine; . Et lux perpétua luceat eis. . Requiescant in pace. B'. Amen. . Dómine, exaudi oratiónem meam; R. Et clamor meus ad te véniat. Ps. 101. tuos resuscitáti respirent. v. Requiescant in pace. R. Amen. AD LAUDES. In Psalm. Miserére. 137. An!. 1. g. Secundùm multitúdinem miseratiónum tuá rum dele iniquitátem meam. Ant. 8. G. Exaudi. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos, à signis tuis : éxitus matutini et véspere delectábis. Visitasti terram, et inebriasti eam : * multiplicasti locupletáre eam. Flumen Dei replétum est aquis; parasti cibum illórum, quóniam ita est præparátio ejus. * Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus; in stillicidiis ejus lætábitur gérminans. Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ ; * et campi tui replebuntur ubertáte. Pinguescent speciósa deet exultatióne col serti, Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt frumento: clamábunt, étenim hymnum dicent. Réquiem. Ant. Exaudi, Deus, oratiónem meam: ad te omnis caro véniet. Ant. 4. E. Propter. Psalmus 142. Omine, exaudi oratiónem meam : * áuribus percipe obsecratiónem mea in veritáte tua; exaudi me in tua justítia. Et non intres in judícium cum servo tuo; * quia non justificábitur in conspectu tuo omnis vivens. Quia persecútus est inimícus ánimam meam : humiliávit in terra vitam meam. Collocávit me in cbscúris sicut mórtuos séculi; * et anxiátus est super me spíritus meus: in me turbátum est cor meum. Memor fui diérum antiquórum: meditátus sum in ómnibus opéribus tuis; * in factis mánunm tuárum meditábar. * Expandi manus meas ad te: ánima mea sicut terra sine aqua tibi. Velóciter exaudi me Dómine; * defécit spíritus meus. Non avertas fáciem tuam à me; * et símilis ero descendéntibus in lacum. Audítam fac mihi manė misericórdiam tuam ; * quia in te sperávi. Notam fac mihi viam, in qua ámbulem; * quia ad te levávi ánimam meam. meis, Dómine; ad te conEripe me de inimicis fúgi: doce me fácere voluntátem tuam, quia Deus meus es tu. * |