* tympanum, psaltérium Inimíci Dómini mentíti sunt ei; * et erit tempus eórum in sécula. jucundum cum cíthara. Buccináte in Neoménia tubâ, in insigni die solemnitátis vestræ; Quia præceptum in Is* et judícium Deo rael est, Jacob. Testimónium in Joseph pósuit illud, cùm exíret de terra Ægypti : * linguam quam non nóverat, audívit. Divertit ab onéribus dor sum ejus : manus ejus in cóphino serviérunt. * exau In tribulatióne invocasti me, et liberávi te: dívi te in abscóndito tempestátis probávi te apud aquam contradictiónis. Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israel, si audieris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum. Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui eduxi te de terra Egypti : * diláta et implébo illud. Et non audívit pópulus meus vocem meam; *.et Israel non intendit mihi. os tuum, Et dimísi eos secundùm desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis. Et cibávit eos ex ádipe frumenti; et de petra, melle saturávit eos. Ant. Audi, pópulus meus, et contestábor te ego sum Dóminus Deus tuus. Ant. 1. g. Parátum. Psalmus 107. parátum cor meum, Deus, parátum cor meum : cantábo et psallam in glória mea. mea; Exurge, glória exurge, psaltérium et cíthara: exurgam dilúcnlo. Confitebor tibi in pópulis, Dómine, et psallam tibi in natiónibus; * Quia magna est super cœlos misericórdia tua, et usque ad nubes véritastua. Exaltáre super cœlos, Deus; * et super omnem terram glória tua; Ut liberentur dilecti tui:* salvum fac dexterâ tuâ, et exaudi me. Ant. Paratum cor meum, Deus; exurgam dilúculo: confitébor tibi, Dómine. Ant. 6. F. Dómine. Divisio Psalmi 107. Eus locútus est in sanc* exultábo, "Si pópulus meus audisset Dus locut me; Israel si in viis meis et dívidam Síchimam, ambulasset, Pro nihilo fórsitan inimícos eórum humiliassem, * et super tribulantes eos migissem manum meam. et convallem tabernaculórum dimétiar. Meus est Gálaad, et meus est Manasses; * et Ephraim suscéptio cápitis mei. Juda rex meus : * Moab lebes spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : * mihi alienígenæ amíci facti sunt. Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumæam? Nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris? * Da nobis auxílium de tribulatióne, quia vana salus hóminis. In Deo faciémus virtútem: et ipse ad nihilum dedúcet inimícos nostros. Ant. Dómine, vana salus hóminis in Deo faciémus virtútem. Ant. 8. c. Deus. In Feriis Quadragesimæ, dicitur sequens Cantic. Anna. I. Reg. 2. num, * et de stércore élevat páuperem ; Ut sédeat cum princípibus, et sólium glóriæ téneat. Dómini enim sunt cár dines terræ, * et pósuit Exultávit cor meum in super eos orbem. Dómino, * et exaltátum est cornu meum in Deo Pedes sanctórum suórum servábit, et ímpii in tenebris conticescent; * quia non in fortitúdine sua roborábitur vir. Dóminum formidábunt adversárii ejus; * et super ipsos in cœlis tonábit. Dóminus judicábit fines terræ et dabit impérium Regi suo, * et sublimábit cornu Christi sui. Ant. Deus scientiárum Dóminus, et ipsi præparantur cogitatiónes. (In Festis, et toto Temp. Mittit crystallum snam Paschali, (nisi propriumas- sicut buccellas: ante fá BE signetur) dicitur sequens * Cuncta enim quæ in cœlo sunt et in terra, * tua sunt. Tuum Dómine, regnum; et tu es super omnes príncipes. * ciem frígoris ejas quis sustinébit? Emittet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ. Qui annuntiat verbum suum Jacob, justítias et judícia sua Israel. * Non fecit táliter omni natióni, * et judícia sua non manifestávit eis. Ant. Annúntiat Dóminus verbum suum Jacob, et judícia sua Israel: non fecit Tuæ divitiæ, et tua est gló táliter omni natióni. ria: * tu domináris ómnium. In manu tua virtus et poténtia:* in manu tua magni AD PRIMA M. Eus misereátur nostrî, túdo, et impérium ómnium. Deu benedícat nobis: Nunc igitur, Deus noster, confitémur tibi, et laudámus nomen tuum ínclytum.) Ant. 5. a. Annúntiat Dóminus. Psalmus 147. Auda, Jerúsalem, Dó illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostrî; Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum. Confiteantur tibi pópuli, minum:* Lauda Deum Deus * confiteantur tibi tuum, Sion; Quóniam confortávit seras portárum tuárum,* benedixit filiis tuis in te. Qui pósuit fines tuos pacem * etiádipe frumenti sátiat te; pópuli omnes. Lætentur et exultent gentes; quóniam júdicas pópulos in æquitáte * et gentes in terra dírigis. Confiteantur tibi pópuli, Deus, confiteantur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum. 9 Qui emittit elóquium suum terræ * velóciter currit sermo ejus; Qui dat nivem sicut la nam, * nébulam sicut cínerem spargit. Benedícat nos Dens Deus noster, benedícat nos Deus ; * et métuant eum omnes fines terræ. |