* Hi in cúrribus, et hi in equis; nos autem in nómine Dómini Dei nostri invocábimus. Ipsi obligáti sunt, et cecidérunt: * nos autem surréximus, et erecti sumus. Dómine, salvum fac Regem; * et exaudi nos in die quâ invocavérimus te. Psalmus 32. Consilium autem Dómini in æternum manet: cogitatiónes cordis ejus in generatióne et generatió nem. Divisio Psalmi 32. BEáta gens, cujus est Dó minus Dens ejus: * pó➡ pulus quem elégit in hæ reditátem sibi. De cœlo respexit Dómi Exultáte, justi, in Dó- nus : * vidit omnes filios mino: rectos decet hóminum. collaudátio. Confitemini Dómino in cíthara : * in psaltério decem chordárum psállite illi. Cantáte ei cánticum no→ vum : * benè psá¦lite ei in vociferatióne. De præparáto habitáculo suo* respexit super omnes qui hábitant terram. Qui finxit singillatim cor◄ da eórum :* qui intelligit ómnia ópera eórum. Non salvátur rex per multam virtútem; * et gigas non salvábitur in multitú– dine virtútis suæ. Fallax equus ad salútem :” in abundantia autem virtútis suæ non salvábitur. Ecce óculi Dómini super metuentes eum,* et in eis qui sperant super miseri→ córdia ejus; * Deus in loco sancto suo: Deus qui inhabitáre facit uníus moris in domo. Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepulcris. Deus, cùm egrederéris in conspectu pópuli tui, * cùm pertransíres in deserto, Terra mota est: * étenim cœli distillavérunt à fácie Dei Sínai, à facie Dei Israel. Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hæreditáti tuæ: *et infirmáta est, tu verò perfecisti eam.. Animália tua habitábunt túte multâ. Rex virtútum dilecti, dilecti; * et speciéi domûs dividere spólia. Si dormiátis inter médios cleros, pennæ columbæ deargentátæ;* et posterió ra dorsi ejus in pallóre auri. * Dum discernit cœlestis reges super eam, nive dealbabuntur in Selmon. Mons Dei, mons pinguis : mons coagulátus, mons pinguis. * Ut quid suspicámini montes coagulátos?* mons in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo; étenim Dóminus habitábit'in finem." Currus Dei decem millibus múltiplex, míllia lætántium Dóminus in eis in Sina, in sancto. * Ascendisti in altum, cepisti captivitátem : accepisti dona in homínibus. Etenim non credentes,* inhabitáre Dóminum Deum. Benedictus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum. Deus noster, Deus salvos faciendi; * et Dómini Dómini éxitus mortis. Verúmtamen Deus confringet cápita inimicórum 1 dit super caelum caeli * ad orientem. Ecce dabit voci suæ vocem virtútis:* date glóriam Deo. Super Israel magnificéntia ejus, * et virtus ejus in núbibus. Mirábilis Deus in sanctis suis; Deus Israel ipse dabit virtútem et fortitúdinem plebi sue : *benedictus Deus. Ant. Dóminus dabit verbum evangelizántibus: Deus Israel ipse dabit fortitúdi nem plebi suæ. Ant. 8. G. Dómine. Miseraeternum cantabo. In generatiónem et gene ratiónem * annuntiábo veritátem tuam in ore meo; Quóniam dixisti : In æternum misericórdia ædificábitur in caelis, * prepara bitur véritas tua in eis. Dispósui testamentum electis meis; jurávi David servo meo : nes qui in circuitu ejus sunt. Dómine Deus virtútum, quis similis tibi?* potens es, Dómine; et véritas tua in circuitu tuo. Tu domináris potestáti maris ; * motum autem fluctuum ejus tu mítigas. Tu humiliasti sicut vulnerátum, superbum : * in bráchio virtútis tuæ dispersisti inimícos tuos. Tui sunt cœli, et tua est terra: * orbem terræ et plenitúdinem ejus tu fundasti; Aquilónem et mare tu creasti: Thabor et Hermon in nómine tuo exultábunt. Tuum bráchium cum poténtia: firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua. Justítia et judícium præparátio sedis tuæ ; * misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam. Pósui adjutórium in poten te, et exaltávi electum de plebe mea. Invéni David servum meum óleo sancto meo unxi eum. Manus enim mea auxiliábitur ei, * et bráchium meum confortábit eum. Nihil proficiet inimícus in eo, * et filius iniquitátis non appónet nocére ei. Et concídam à fácie ipsíus inimícos ejus, * et odientes eum in fugam convertam. Et véritas mea et misericórdia mea cum ipso ; * et in nómine meo exaltábitur cornu ejus. * Et ponam in mari manum ejus, et in flumíni bus dexteram ejus. Ipse invocábit me: Pater meus es tu, * Deus meus, et susceptor salútis meæ. Et ego primogénitum ponam illum, excelsum præ régibus terræ. In æternum servábo illi misericórdiam meam, * et testamentum meum fidéle ipsi; * Et ponam in séculum séculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cœli. Si autem derelíquerint filii ejus legem meam, * et in judíciis meis non ambu láverint; Si justítias meas profaná❤ verint, * et mandáta mea non custodierinta ejus: * perfudisti eum confusióne. Usquequò Dómine avertis in finem? * exardescet sicut ignis ira tua? Memoráre quæ mea substántia: * numquid enim vanè constituisti omnes fí→ lios hóminum? Quis est homo qui vivet, et non vidébit mortem? * éruet ánimam suam de ma❤ nu ínferi? Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, * sicut jurasti David in veritáte tua? Memor esto, Dómine oppróbrii servórum tuó rum, quod continui in sinu meo, multárum gén tium; Quòd exprobravérunt inimíci tui, Dómine, * quòd exprobravérunt commutatiónem Christi tui. Benedictus Dóminus in æternum: fiat, fiat. datióne ; * et sedem ejus Exultáte Deo adjutóri in terram collisisti. Minorasti dies témporis nostro : * jubilate Deo Jacob. Súmite psalmum, et date |