tátem vix spíritum trahens; sed præ cupiditáte martyrii mirâ alacritáte ánimi firmátns: ad tribúnal trahebátur. Quò perlátus, prosequéntibus ipsum Magistrátibus civitátis, et universâ plebe váriis eum clamóribus impetente, tanquam ipse Christus esset egrégium édidit testimónium. Interrogátus à Præside quisnam esset Christianórum Deus respondit; Si dignus fúeris cognosces. Post bæc inhumánè raptá

tus,

ipsos trahéntium morsus ipsam postremò férream cáthedram, cui superpósita Mártyrum membra cùm torrerentur : illórum nares molestíssimus nidor implébat. Hi ergo máximo certámine perfuncti : tandem juguláti sunt. Blandína autem ad palum suspensa : béstiis objecta est. Quæ cùm in crucis spéciem suspensa cernerétur : Deóque intentís simè supplicáret; máximam alacritátem addébat certántibus: quippe qui sub soróris persóna cérnerent illum qui pro ipsis crucifixus est. Cùmque nulla tunc béstia corpus ejus attigisset; depósita ex stípite, rursùs in cárcerem conjicitur : in áliud certámen reserváta. Attalus quoque cùm per amphitheátrum circumducerétur, præcedente eum tabellà, in qua Latíno sermóne scriptum erat; Hic est Attalus Christiánus : Præses postquàm civem Románum eum esse cómperit; redúci in custódiam jubet litteris ad Cæsarem datis de his qui inclúsi tenebantur. Ineunte igitur solemni apud nos mercátu, Præses addúci jubet Mártyres ad tribúnal : tanquam in theatráli pompa eos pópulis ostentans. Cùmque illos dénuò interrogasset; quicumque cives Románi reperti sunt, cápite trun➡

et innúmeris plagis affectus est; cùm ii quidem qui própiùs astábant, cálcibus et pugnis illum contumeliósè appéterent: qui verò lóngiùs distábant quidquid ad manum erat in ipsum conjicerent; omnes dénique gravíssimi piáculi reos se existimárent : nisi pro sua quisque parte ei petulanter insultarent. Quippe hoc modo injúriam deórum suórum ultúros se arbitrabantur. Exinde vix adhuc spirans, in cárcerem projectus est tandemque post biduum ánimam exhalávit. Matúrus verò neophytus, et Sanctus Diáconus Viennensis cum Blandína ancilla et Attalo: ducti sunt ad bestias in amphitheátrum. Et Matúrus quidem ac Sanctus consuéta illic flagrórum vérbera pertulérunt; et bestiárum

cávit : réliquos trádidit béstiis. Ceterùm ingens glória accessit Christo per eos qui priùs quidem negáverant: tunc verò confitebantur fidem. Quibus exámini subjectis, Alexander natióne Phryx, professióne médicus; plures jam annos morátus in Gálliis cùm illos ad fidei confessiónem nútibus hortarétur : cunctis qui tribúnal circúmdabant tanquam partúriens videbátur. Instans illicò Præses interrogávit eum quis esset; qui cùm Christiánum se esse dixisset : irátus judex eum ad bestias damnávit. Postrídie igitur unà cum Attalo ingressus est nam et hunc Præses béstiis iterùin tradiderat. Ambo ítaque cùm ómnia tormentórum génera in amphitheatro sustinuissent : gládio percussi sunt. Ultimo tandem spectaculórum die, Blandína rursùs illáta est unà cum Póntico adolescente quindecim círciter annos nato. Et Pónticus quidem cuncta supplícia generósè perpessus : emísit spíritum. Beáta verò Blandína post flagra, post béstias, post sartáginem, retículo inclúsa, tauro objecta est, à quo diù in altum jactáta tandem et ipsa instar víctimæ juguláta est.

:

R. Cùm apud vos essémus, prædicebámus vobis

passúros nos tribulatiónes, sicut et factum est, et scitis: Ideò consoláti sumus in omni necessitáte et tribulatióne nostra per fidem vestram. Allelúia, allelúia. . Vos scitis quanta ego et fratres mei fécimus, et angústias quales vídimus. Ideò. 1. Thess. 3. Mach. 13.

Lectio iij. de Homilia Dominicæ occurrentis.

B. Non in vacuum cucurri, neque in vacuum laborávi ; * Sed etsi ímmolor supra sacrificium, et obséquium fídei vestræ, gaudeo, et congrátulor ómnibus vobis; idipsum autem † Et vos gandėte, et congratulámini mihi. Allelúia, allelúia. . Non mihi contingat párcere ánimæ meæ in omni témpore tribulatiónis ; * Sed. Glória Patri. † Et vos. Philip. 2. 1. Mach. 13.

Te Deum.

AD LAUDES.

Psalmi de Dominica.

Ant. 3. a. Aduxerunt eum ad

tribúnal, dicentes : Quia contra legem hic persuadet hominibus cólere Deum. Allelúia. Act. 18.

Ant. 5. a. Trahébant et quosdam fratres ad prínci pes civitátis, clamantes : Quóniam hi qui urbem cóncitant, et huc venerunt,

ciunt. Allelúia. Act. 17. Ant. 7. C. Viri regis dixérunt ad eos: Fácite secundùm verbum regis, et vivétis. Et dixérunt: Non faciémus. Allelúia. I. Mach. 2.

Ant. 1.g. Ibant prompti.
Canticum. Baruch, 5.
Xue te, Jerúsalem, stolâ

* et índue te decóre et honóre ejus, quæ à Deo tibi est, sempiternæ glóriæ.

Circúmdabit te Deus diplóide justítiæ, * et impónet mitram cápiti honóris æterni.

Deus enim ostendet splendórem suum in te * omni qui sub cœlo est.

Nominábitur enim tibi nomen tuum à Deo in sempiternum Pax justitiæ, et honor pietátis.

:

Exurge, Jerúsalem, et sta in excelso, * et circúmspice ad orientem;

Et vide collectos fílios tuos ab oriente sole usque ad occidentem, in verbo Sancti gaudentes Dei memóriâ.

Exiérunt enim abs te pédibus ducti ab inimicis: * addúcet autem illos Dóminus ad te, portátos in honóre sicut fílios regni.

Ant. Ibant prompti, de cœlo habentes adjutórem, et miserantem super eos

tribulámur, pro vestra exhortatióne et salúte: sive consolámur 9 pro vestra consolatióne.

Hymnus.

Uantis nostra fides emp

ta labóribus !

Quam tot purpúrei sánguine Mártyres Signátam, cáleant ut sacra péctora, Transmisére nepótibus. Hàc spirámus adhuc, vívimus hâc fide;

Hinc spes certa venit,
náscitur hinc salus.
Si non degeneres nos sé-
quimur Patrem,

Natis laus erit et Patri. Ex hoc fonte sacro pléniùs háusimus: Christi Religio móribus íntegra

Ad nos usque redit; plena
Deo fluit

His doctrína canálibus. Eternùm cita mors vívere Mártyri

Dum spondet, próperat
Martyr ovans mori :

ut filios meos caríssimos móneo.

*

R.br. Diripiébant nos * nec oblíti sumus te. * Allelúia, allelúia. Diripiébant. . Et iniquè non égimus in testamento tuo. Allelúia. Glória. Diripiébant. Ps. 43.

. Speráte in Deo, omnis congregátio pópuli : B. Deus adjútor noster in æternum. Ps. 61.

AD SEXTA M.

Ant. 7. c. Viri regis dixérunt ad eos: Fácite secundùm verbum regis, et vivétis. Et dixérunt: Non faciémus. Allel. 1. Mach. 2.

Capitulum. 2. Cor. 4.

AD NONA M. Ant. 4. E. Vir ætáte provectus, et vultu decórus 9 gloriosíssima mortem complectens, voluntáriè præí→ bat ad supplícium. Allelúia. 2. Mach. 6.

Capitulum. Act. 20.
Ihil véreor

nec fácio ánimam meam pretiosiórem quàm me, dúmmo◄ dò consummem cursum meum; et ministérium verbi quod accépi à Dómino Jesu testificári Evangé lium grátiæ Dei.

B. br. In Deo* facié mus virtútem. * Allelúia allelúia. In Deo* facié mus virtútem. . Et ipse ad níhilum dedúcet tribulantes nos * Allelúia.

Glória Patri. * In Deo fa

sicut scriptum est; Crédidi, propter quod locútus sum et nos crédimus propter quod et lóquimur; scientes quóniamı qui suscitávit Jesum, et nos cum Jesu suscitábit, et constítuet vobiscum : ómnia enim propter vos.

R.br. Salva nos, Deus *érue nos de géntibus. * Allelúia, allel. Salva nos.

. In nómine tuo, Dómime, R. Spernémus insurgentes in nobis. Ps. 43.

. Ut confiteámur nómini sancto tuo * et gloriémur in laude tua. * Allel. Glória. Salva nos. Ps. 43.

. Confundantur omnes qui adórant sculptília, R. Et qui gloriantur in simulácris suis. Ps. 96.

Consid

AD II. VESPERAS. In Ps. Dixit Dóminus, 25. Onsidera Israel; super excelsa tua ínclyti interfecti sunt. Quómodò cecidérunt fortes ? Amábiles et decóri in vita sua in morte quoque non sunt divísi. Allelúia. Reg. 1.

2.

In Ps. Crédidi, 99. Ant. 3. a. Vidi sedes, et ánimas decollatórum propter testimónium Jesu et