sim in suis refrigéscere, fundamenta jecit. Novo unà cum sócio Albérico præfectus monastério, je◄ júniis, oratiónibus, vigíliis, manuumque labóri to tum se dedit. Obsecundante verò Románo Pontífice, votis monachórum ánnuens ad Molismum rédiit; ubi plenus diérum, meritisque onerátus obdormívit in Dómino : anno salútis millésimo centésimodécimo. Lugdúnum venit: novum sibi secessum eligendi consílio. Inde suasióne Hugónis civitátis Epíscopi, nec non Diœcesáni Præsulis Cabilonensis auctoritáte roborátus; migrávit in locum horróris et vastæ solitúdinis, nómine Cistércium, in quo páuperes humilesque casas árborum ramis éxstruens : celebérrimi Cisterciensis Ordinis Oratio, Deus, cujus mú‹ nere, xxvij. FESTA MAII. DIE I. In Festo SS. APOSTOLORUM PHILIPPI ET JACOBI. Duplex-majus. (Quandò occurrit in Sabbato vel Dominica in Albis, post ipsam transfertur ; non autem Commem. S. Andeoli, quæ tunc fit sine ejus Lect.) IN I. VESPERIS. Psalmi de Ferià ; et sic in toto Officio. Ant. 4. Oluit Jesus exíre 3. a. in Galilæam, et invénit Philippum, et dicit ei Séquere me. Allelúia. Joan. 1. Ant. 1. f. Invénit Philippus Nathanael, et dicit ei: Quem scripsit Móyses in lege, et Prophétæ, invénimus Jesum filium Joseph à Názareth. Allelúia. Joan. 1. Ant. 8. G. Dixit ei Nathanael: A Nazareth potest áliquid boni esse? Dicit ei Philippus : Veni et vide. Allelúia. Joan. 1. Ant. 7. d. Elégit Jesus, et Apóstolos nominávit Philippum et Jacóbum Alphæi. Allelúia. Luc. 6. Ant. 2. D. Docébat eos in Synagógis, ita ut mirarentur, et dícerent: Nonne hic est fabri filius? et fratres ejus, Jacóbus, et Joseph, et Simon, et Ju◄ das? Allelúia. Matth. 13. sunt semen cui benedixit Dóminus. Hymnus. C. . Glória virtútis eó rum tu es; R'. Quia Dómini est assumptio nostra. Dum morte victor óbru- Ps. 88. tâ Ab ínferis Christus redit, At, ille privátim suæ Ad Magníficat. Ant. 6. F. Dixit Jesus Philippo : Si quis mihi ministrat, me sequátur et ubi sum ego, illic et minister meus erit. Allelúia. Joan. 12. Oratio, ut infrà ad Laudes. Fit Commemor. S. Andeoli, Martyris. Ant. Ecce Deus. . In Deo, ij. Oratio, Deus, qui beátum, iv. AD NOCTURNUM. Javit. Christum Apostolórum Magistrum et Dóminum, * Veníte, adorėmus. Allelúia. Joan. 13. Ps. 94. Veníte, 2. Si quid latet, tu détege; PRæd Amáre da quod jam patet. Tecum simul da súrgere: Sit laus Patri; laus Fílio, Post Ascens. Doxolog.: Qui victor ad cœlum redis, Jesu tibi sit glória In sempiterna sécula. PRædicta Christi mors adest; At vos timóri párcite : Duráte fortes: írritos Cœli perenne gáudium Qui carne frater in suo mori ; Tecum simul da súrgere: Terréna Terréna da contémnere; Amáre da cœléstia. 9 Sit laus Patri; laus Fílio Qui nos, etc. Post Ascens. Doxol. Qui victor, etc. et sic in ceteris Horis. Ant. sola. 1. a. Cùm vidisset Jesus quia multitúdo máxima venit ad eum dixit ad Philippum : Unde emémus panes, ut mandúcent hi? Hoc autem dicébat tentans eum; ipse enim sciébat quid esset factúrus. Allelúia. Joan. 6. . Edent pauperes et saturabuntur; . Et laudábunt Dóminum qui requírunt eum. Ps. 21. Lectio j. de Scriptura occurrente; è tribus fit una. B. Ecce fratres Jesu stabant foris quærentes loqui ei. Et extendens manum in discípulos suos, dixit: Ecce fratres mei. Quicumque enim fécerit voluntátem Patris mei, ipse meus frater est. Allelúia, allelúia. . Narrábo nomen tuum frátribus meis; in médio Ecclésiæ laudabo te. * Quicunique. Matth. 12. Ps. 21. Lectio ij. DHilippus Bethsaida na tus: unus fuit ex iis qui primùm à Christo vocati ductus est. Hic in discipu lórum órdine permansit: ille pósteà in númerum duódecim Apostolórum cooptátus est. Quàm verò Christus ipsum familiariter adhibéret, illud fácilè declárat; quòd cùm in solitúdine hóminum multitúdinem páscere vellet sic præ ceteris illum affátus est. Unde emé mus panes, ut mandúcent hi? Gentiles quoque Salvatórem vidére cupientes : ad Philippum accessisse leguntur. Is, accepto Spíritu sancto, in utráque Phrygia prædicávit ; et Ecclésias constítuit: ex quibus prodiérunt viri Apostólici complúres, quorum præcipuè óperâ século sequenti res christiána Lugdúni et Viennæ in Gálliis constitúta est. Tandem glorióso fine quiévit Philippus : et Hierápoli sepultus est. , . Accessérunt quidam Gentiles ad Philippum, et rogábant eum dicentes : Dómine, vólumus Jesum videre. * Venit Philippus, et dicit Andréæ : Andréas rursum et Philippus dixě runt Jesu. Allelúia, allelúia. . Consilium pacis inter illos duos. * Venit Philippus. Joan. 11. Zach.6. Lectio iij. sunt ; à quo cùm accepisset Jacó Nathanael venisse Messíam in lege et in Prophétis promissum ad Dóminum de : Pars Verna. [Acóbus frater Dómini, cognomento Justus, de útero matris sanctus fuit, ut ait sanctus Hegesippus: vinum et síceram non bibit; carne abstinuit: nunquam tonsus est, nec unguento nec balneo usus. Huic soli in Sancta licébat íngredi: líneà veste, non láneà, induebátur ; ei assiduitas orandi ita callum génibus obdúxerat: ut caméli pellem duritie imitarentur. Eum post Christi Ascensiónem Apóstoli Jerosolymórum Epíscopum creavérunt: ad quem étiam Petrus misit qui nuntiáret se è cárcere ab Angelo eductum. Is nonaginta sex annos natus cùm triginta annis illi Ecclésiæ sanctíssimè præfuisset : Christum Dei Fílium constantíssimè prædicans, à Judæis lapidibus primum appétitur; mox in altíssimum templi locum adductus: inde præcipitátus est. Qui, confractis crúribus, jacens semivívus manus tendébat ad cœlum; Deumque pro illórum saJúte precabátur his verbis: Ignosce eis, Dómine, quia nésciunt quid fáciunt. Quâ in oratióne fullónis fuste cápite gráviter percusso; ánimam Deo reddidit séptimo Nerónis anno : et juxta templum ubi præcipitátus fúerat, sepultus est. Unam scripsit Epístolam : quæ prima inter septem Cathólicas annumerátur. 9 Hac ipsâ die cólitur Pássio sancti Andéoli Subdiáconi, qui à beáto Polycarpo ab oriente in Gallias missus unà cum beátis Benigno et Andóchio Presbyteris, Thyrsóque Diácono, Massíliam appulsus; primùm Carpentoractem: deinde in vicínas regiónes Evangélium prædicans se contulisse dicitur. Ipsíus prædicatióne multos ad Christi fidem adductos, ut ándiit Sevérus Imperátor: jussit eum spinósis fústibus crudelíssimè flagellári. Et álterâ die, beátum Mártyrem cernens invictum ense facto de ligno duríssimo: caput ejus in crucis modum scindi præcépit. Passus est Andéolus gloriosóque martyrio fuit coronátus in território Vivariensi in eo loco qui nunc sancti Andéoli forum nominátur.) (Si Dominica fuerit, sex Feria ij, vel iij, vel iv. Rogationum, secunda Lectio erit de SS. Philippo et Jacobo et de S. Andeolo, duabus in unam junctis, tertia de Homilia Dominica vel Feria occurrentis ; et sic in simili casu.) B. Etsi cognovimus secundùm carnem Christum, sed nunc jam non nóvimus: * Vétera transiérunt; ómnia autem ex Deo qui † Nos reconciliávit sibi per Christum et dedit nobis ministérium reconciliatiónis. Allelúia allelúia. . Dicit Dominus: Ecce ego fácio rent: sed expectárent pro AD LAUDE S. Ant. Dómine, ostende lcit Jesu Philippus: 7. a. nobis Patrem et sufficit nobis. Allelúia. Joan. 14. Ant. 3. c. Dicit Philippo Jesus: Tanto témpore vobiscum sum, et non cognovistis me? Philippe, qui videt me, videt et Patrem. Allelúia. Joan. 14. Ant. 6. F. Quomodò tu dicis Ostende nobis Patrem? Non créditis quia ego in Patre, et Pater in me est? Allelúia. Joan. 14. Ant. 4. D. Jesus occurrit muliéribus, et ait : Nolíte timére; ite, nuntiáte frátribus meis, ut eant in Galilæam; ibi me videbunt. Allelúia. Matth. 28. Ant. 8. c. Visus est plusquàm quingentis frátribus simul deinde visus est Jacóbo, deinde Apóstolis óm nibus. Allelúia. 1. Cor. 15. Capitulum. Act. r. PRæbuit Jesus seipsum vivum Apóstolis post passiónem suam in multis argumentis, , per dies quadraginta appárens eis et loquens de regno Dei; et convescens præcépit eis ab Jerosolymis ne discéde missiónem Patris. Hymnus. S. V. Regnis paternis débitus Cruóre quæ pandit suo, Vox propter hospes éxteras Adhuc colit terras Deus. Ignóta tardis méntibus Patere dat mystéria, En immolandus à Patre, Suum ferens lignum puer : En Agnus ille, sánguine Qui tincta servat límina. Amóris ô quæ pígnora! Vobis oves credit suas : Ligáre dat, dat sólvere, Quæ solvit et ligat Deus. Da, Christe, nos tecum Sit laus Patri; laus Qui nos, triumphátâ nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spíritus. Amen. . Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructabunt R. Et justítiâ tuâ exultábunt. Ps. 144. |