N illo témpore: Missus est Angelus Gábriel à Deo in civitátem Galilææ, cui nomen Názareth; ad Vírginem desponsatam viro cui nomen erat Joseph, de domo David: et nomen vírginis, María. Et réliqua. Homília sancti Ambrósiì Epíscopi.

Lib. 2. in Luc. n. 8.
Isce virginem móri-

bátur; benè enim sola grátiâ plena dícitur, quæ sola grátiam quam nulla ália meruerat, consecúta est : ut grátiæ replerétur Auc tóre.

R. Benedicta es tu, fília, à Dómino Deo excelso præ ómnibus mulieribus super terram : * Benedictus Dóminus, quia hódie nomen tuum ita magnificavit, ut non recédat laus tua de ore hóminum. . Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui : * Benedictus Dóminus. Judith, 13. Luc. 1.

Lectio viij. n. 15.

Virginem

Irginem párere divíni est signum mystérii, non humáni. Tanti namque mandáti mystérium, hóminis fuit: sed Angeli ore promendum. Hódiè primùm audítur: Spíritus sanc

non

verecundiâ; disce vírginem oráculo : disce mystério. Trepidáre vírginum est; et ad omnes viri ingressus pavére: omnes viri affátus veréri. Discant mulíeres propósitum pudoris imitári. Sola in penetrálibus quam nemo virórum vidé ret; solus Angelus reperíret: sola sine cómite; sola sine teste; ne quo degémeri depravarétur affátu : ab Angelo salutátur. Soli

:

audítur : et créditur. Dixit autem María; Ecce ancilla Dómini contingat mihi secundùm verbum tuum. Vide humilitátem : vide devotiónem. Ancillam se dicit Dómini, quæ mater eligitur: nec repentíno exaltáta promisso est. Simul ancillam dicendo, nullam sibi prærogatívam tantæ grátiæ vindicávit, quæ fáceret quod juberétur; mitem enim humilemque pa

ritúra: humilitátem débuit étiam ipsa præferre.

B. Suscepit Deus Israel púerum suum, recordátus misericórdiæ suæ, * Sicut locútus est ad patres nostros, Abraham et sémini ejus in sécula. . In me ancilla sua adimplevit Dóminus misericórdiam suam, * Sicut locútus. Luc. I. Judith, 13.

Lectio ix. de Evangelio et Homilia Feriæ occurrentis.

R. Beáta quæ credidisti, quóniam * Perficientur ea quæ dicta sunt tibi à Dómino. . Non est Deus, quasi homo, ut mentiátur. Dixit ergo, et non faciet? locútus est, et non implébit? * Perficientur ea. Glória Patri. Perficientur ea. Luc... 1. Num. 23.

Te Deum.

AD LAUDES. Psalmi de Dominica. 1. Verbum, Verbuat N princípio erat

1. g. erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Joan. 1.

Ant. 7. c. Omnia per ipsum facta sunt: et sine ipso factum est nihil, quod fac

tum est. Joan. 1.

Ant. 5. a. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognóvit; in própria venit, et sui eum non recepérunt. Joan. 1.

Ant. 6. C. Quotquot recepérunt.

Hymnus. S. V. Ulsum supernis sédibus, Umbris tot annos óbsitum, Cœlestis ignárum viæ, Errábat humánum genus. Cœlestis en Rex cúriæ, Ut monstret ad cœlum viam Secumque ducat éxules, Se spontè fecit éxulem.

Se déviis præbet ducem, Vires dat ambulántibus: Est ipse quâ ducit via ; Quò ducit, ipse términus. Deus, supréma Véritas, Umbráta velo córporis, Puris videnda méntibus, Lustra tuo nos lúmine.

Et tu, tuórum sis me

mor,

Quæ, dum modesto péctore

Te dicis ancillam Dei. Regína mundi díceris. Mundo redemptor qui venis,

Fili, tibi laus máxima Cum Patre: nec tibi minor Laus, utriusque Spíritus. Amen.

V. Quid est homo, quòd memor es ejus? R. Aut filius hóminis quóniam vísitas eum? Ps. 8.

Ad Benedictus. Ant. 2. D. Visitávit nos Oriens ex alto, illumináre his qui in tené bris et in umbra mortis sedent. Luc. 1.

Oratio. Drie Virginis útero VerEus, qui de beátæ Ma

ríæ bum tuum, Angelo nuntiante carnem suscipere

voluisti præsta supplíci bus tuis; ut qui verè eam genitrícem Dei crédimus : ejus apud te intercessiónibus adjuvémur. Per eumdem Dóminum.

Fit Commemoratio Feriæ. AD HORAS, in fine Hymnorum dicitur Doxolo gia, Mundo redemptor.

Psalmi de Dominica.

AD PRIMAM.

Ant. 1. g. In princípio.
In R. br. . Qui natus es.

CANON.

Ex Concílio Toletáno
décimo.

Ann. 656. Cap. 1.

Ativitátis Dominica sa

crum, quo evidenter de útero virgináli Verbum pródiit caro factum : absque dúbio servat témporis cursum et speciále diéi monimentum. Si ergo Nativitátis incarnáti hujus Verbi dies in toto terrárum orbe ab omni Ecclésia concórditer celebrétur; cur non Festívitas gloriósæ Matris ejus eâdem observantiâ similíque habeátur honóre ? Nam quid est Festum Matris, nisi incarnátio Verbi? cujus Festum ita debet esse solemne : sicut est et ejusdem nativitátis Verbi.

Tu autem, miserére nostrî. B. Deo grátias.

Dómine;

carne

quod manifestátum est in justificátum est in spíritu; appáruit Angelis, prædicátum est géntibus: créditum est in mundo, as➡ sumptum est in glória. B. br. Dómini, * Est assúmptio nostra. Dómini. . Et Sancti Israel * regis nostri, * Est assumptio nostra. Glória Patri. `Dómini. Ps. 88.

. Dóminus virtútum nobiscum, R. Susceptor noster Deus Jacob. Ps. 45.

AD II. VESPERAS. Psalmi de Officio parvo.

Uæ ad patres nos tros repromíssio facta est, hanc Deus adimplévit fíliis nostris. Act. 13.

Ant. 4. E. Ubi venit ple nitúdo témporis, misit Fí

lium suum factum ex mulíere. Gal. 4.

Ant. 3. a. Qui sanctíficat et qui sanctificantur, ex uno omnes; propter quam causam non confúnditur fratres eos vocáre. Hebr. 2.

Ant. 6. F. Nusquam Angelos apprehendit, sed semen Abrahæ; unde débuit per ómnia frátribus similári. Hebr. 2.

Ant. 5. C. Participávit carni et sánguini, ut liberáret eos qui timóre mortis per totam vitam obnoxii erant servitúti. Hebr. a.

Omnia, exceptis quæ sequuntur, ut in præcedenti Officio, addendo semel Allel. in fine Antiph. et Invitatorii, et bis Allelúia in fine RR. brevium.

IN I. VESPERIS. Psalmi de Dominica. Fit Commem. Dominica in Albis.

AD NOCTURNUM. Psalmi cum Antiph.et. è I. Nocturno, ut suprà Absol. et Bened. ut notantur pro Tempore Paschali, 142.